Η προηγούμενη φορά που η Ελλάδα βρέθηκε υπό επίσημη Διεθνή Εποπτεία ήταν το 1897, η εποχή Ντεληγιάννη, εγγονού πελοποννήσιου κοτζαμπάση. Η Εποπτεία της ΔΟΕ άρχισε αμέσως μετά έναν (ακόμα) αποτυχημένο πόλεμο εναντίον των Τούρκων και επίσημα έληξε με την λήξη του Β'ΠΠ - 48 χρόνια μετά.
Ουσιαστικά το προτεκτοράτο συνέχισε αλλά υπό τον μανδύα της Δημοκρατίας - και της βίας και της νοθείας και των εργολάβων και του σχεδίου Μάρσαλ και των αποθεματικών των ταμείων και της "λαοκρατίας" και των Λαμπράκηδων και των χωροφυλάκων και των πιστοποιητικών φρονημάτων.
Μέχρι που το προτεκτοράτο έπρεπε να επιταχύνει ορισμένες διαδικασίες, όπως μια ρεβάνς των γειτόνων μας εξ Ανατολών ή την εγκαταστάση κάμποσων πολυεθνικών, και ήρθε η Εθνοσωτήριος Επανάστασις να βοηθήσει τη κατάσταση εντός της ημι-αμερικάνικης επικράτειας.
Τα υπόλοιπα τα φωνάζουν "Μεταπολίτευση" και Ευρώπη καθώς εμείς .."ανήκομεν εις την Δύση" κατά συντριπτικό ποσοστό.
Αυτή τη μέρα διάλεξαν - το ηφαίστειο ..έφταιγε - να εκκινήσουν τις συζητήσεις για τη διαμόρφωση των όρων της συμφωνίας: δάνειο εμείς - μέτρα εσείς.
πηγή φώτο
Για να ευθυμήσουμε τέτοια μέρα, τρία ανέκδοτα:
1ο: "Λεφτά υπάρχουν"
2ο: "Που πήγαν τα λεφτά"
3ο: "Δεν ζητάμε λεφτά"
