Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Βιβλίο 2010

Χριστούγεννα, μέρες αργίας και ξεκούρασης. Κι εμένα το μυαλό μου είναι πάντα στα βιβλία ;)
Τι να κάνω; Τα θεωρώ από τα καλύτερα που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου. Και στους άλλους βέβαια δώρο!

Για φέτος προτείνω ένα αρκετά δυσανάγνωστο βιβλίο-πόνημα, της Ναόμι Κλέιν, το "THE SHOCK DOCTRINE", το οποίο κυκλοφορεί στα ελληνικά με το τίτλο "Το Δόγμα του ΣΟΚ".
Δεν το έχω διαβάσει, ούτε το έχω αγοράσει ακόμα, απλά το ξεφύλλισα που το είχε η Μαργαρίτα και μου το έδειξε κάπως συνομωτικά "ξέρεις, αυτό θα ήθελα να σου το δανείσω αλλά δεν ξέρω κιόλας...", υπονοώντας ότι δεν θα το ξανάβλεπε!

Το πέτυχα και σε κάτι μίνι αφιερώματα που είχε το Ε.
Αλλά ήταν ένας άλλος φίλος, ο Γιάννης, που μου το είχε προτείνει στις αρχές του καλοκαιριού, λίγο μετά τις υπογραφές του Α' Μνημονίου.

δύο σχόλια για το βιβλίο, μπας και δελεάσω κάποιον:
(1) κάποιος θα διαβάσει, πέρα των άλλων, πως το "παλαιό" εθνικό (δημόσιο) χρέος που υπόκειται στα εθνικά δικαστήρια ανταλλάσεται με νέο χρέος που υπόκειται στα αγγλοσαξωνικά δικαστήρια (πχ τα 110 δισ. του μνημονίου), τα οποία δέχονται ντε φάκτο ότι είναι υποθηκευμένο έναντι της περιουσίας του κράτους - μια γνωστή πρακτική σε Ν.Αμερική/Αφρική που μας πλησίασε...
(2) χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του δόγματος ΣΟΚ είναι το τι έγινε με τη δημόσια εκπαίδευση στη Νέα Ορλεάνη, όταν πλήγηκε από τον τυφώνα Κατρίνα τον Αύγουστο του 2005. Ο Friedman τότε ήταν 93 χρόνων και άρρωστος.  Βρήκε, όμως, τη δύναμη να γράψει ένα άρθρο στο περιοδικό The Wall Street Journal, στο οποίο έλεγε: “Τα περισσότερα σχολεία της Νέας Ορλεάνης είναι κατεστραμμένα όπως και τα σπίτια των μαθητών που φοιτούσαν σ’ αυτά.  Τα παιδιά είναι τώρα διασκορπισμένα σε όλη τη χώρα.  Αυτό είναι μία τραγωδία. Είναι όμως και μία ευκαιρία για να αλλάξει ριζοσπαστικά το εκπαιδευτικό σύστημα”.Η ριζοσπαστική ιδέα του Friedman ήταν, αντί η αμερικάνικη κυβέρνηση να ξοδέψει εκατομμύρια δολάρια για να ξανακτήσει το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα της Ν. Ορλεάνης, να δώσει στους γονείς κουπόνια με τα οποία να πληρώνουν τα δίδακτρα σε ιδιωτικά σχολεία, πολλά από τα οποία είναι κερδοσκοπικά και τα οποία θα μπορούσε να επιχορηγούνται από το κράτος.  Ηταν σημαντικό, έγραψε ο Friedman, αυτή η θεμελιακή αλλαγή να είναι  “μόνιμη” - πηγή


μπορείτε να δείτε και το site της Naomi Klein - www.naomiklein.org - και τα διάφορα video που κυκλοφορούν


το θέμα του βιβλίου μου θύμησε ένα παλαιότερο ντοκυμαντέρ (Τhe Corporation), που εκτός της ταινίας είχα διαβάσει και το βιβλίο και είχα ..ξεφύγει καθώς το πήγαινε παραπέρα.
Παρεπιπτόντως, από Καναδά μεριά και το ντοκυμαντέρ και η Κλέιν... Προτεινόμενα, προς διάβασμα, και τα δύο βέβαια, αλλά η Κλέιν είναι φρέσκια.

υ.γ. καθώς εκπνέει το 2010, θα πρότεινα να μην παρακαλάτε να φύγει και να μην ξανάρθει, θα είναι σίγουρα καλύτερο από το επόμενο 2011, εντός του οποίου κατά πάσα πιθανότητα θα ξανανοιώσουμε ως λαός να μην κυλάει ο χρόνος...

update 25-2-2011
Shock Doctrine, U.S.A.
PAUL KRUGMAN

Aναφέρεται στο Wisconsin 2011

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Julian Assange - http://wikileaks.enet.gr/



Νομίζω ότι πρόκειται για το πρόσωπο του τωρινού αιώνα.
Ο τύπος είναι "μόνος μου και όλοι σας".
Με τη βοήθεια και του Bradley E. Manning, ενός 23χρονου στρατιώτη / εκπαιδευόμενου αναλυτή των μυστικών υπηρεσιών της CIA, ο Αυστραλός Ασσάνζ, γεννημμένος το 1971, έβγαλε στην επιφάνεια τον κυνικό τρόπο σκέψης των διπλωματικών ακολουθιών του πλανήτη, δείχνοντας σε όλους πως σκέφτεται κάποιος (άνθρωπος/οργανισμός) όταν απουσιάζει η ηθική. Ο Μάνιγκ θεωρείται υπεύθυνος για τη διαρροή του βίντεο, που παίχτηκε πριν μερικούς μήνες, όπου σαν να βλέπουμε βιντεογκεϊμ εκτελέστηκαν 12 πολίτες και δύο δημοσιογράφοι του Ροϊτερς από ελικόπτερο, αφού ελήφθη το ok από την ιεραρχία
Αμέσως, βγήκε από το αρχείο ένταλμα σύλληψης για τον Ασσάνζ από τους (πρώην φιλελεύθερους) Σουηδούς, το paypal που χρησιμοποιούσε για να χρηματοδοτηθεί η οργάνωσή του ακυρώθηκε (από ποιον άραγε;), ο ίδιος, μάλλον, επέλεξε να παραδοθεί στην αγγλική δικαιοσύνη και τα κανάλια παίζουν ότι "συνελήφθη" χωρίς να εστιάζουν γιατί ακριβώς.
Στο ενδιάμεσο, τα μεγαλύτερα εκδοτικά συγκροτήματα του πλανήτη αναδημοσιεύουν καθημερινά τα τηλεγραφήματα που διέρρευσαν ενώ κάποια άλλα αρνούνται - πλέον οι διαρροές δεν είναι προνόμιο των εφημερίδων, θα είναι δεύτερες μέχρι να αναδημοσιεύσουν όλα όσα βγήκαν στην επιφάνεια.

Ζήσαμε λοιπόν και τη κατάρρευση μιας ακόμα αδιαφανής φούσκας, αυτή τη φορά της παγκόσμιας, και ειδικά της αμερικάνικης, διπλωματίας.

"Για τους πολίτες αλλά και τα ΜΜΕ, το WikiLeaks είναι μια ελπίδα. Για τους ισχυρούς, ένας εφιάλτης. Γι' αυτό, θα κάνουν όλοι τους, σε πλήρη σύμπνοια, τα πάντα για να σιγήσει." (λινκ)

links
Lady Gaga και διαρροές
Τα 251.287 έγγραφα που μας έδειξαν την αλήθεια
(επιλεγμένα από το προηγούμενο λινκ:)
-ο Ερντογάν των οκτώ τραπεζικών λογαριασμών στην Ελβετία 
-η ντροπιασμένη Χίλαρι Κλίντον αναγκάστηκε την τελευταία εβδομάδα να περιφέρεται ζητώντας συγνώμη για τις αποκαλύψεις 
- οι άραβες ηγέτες με το διπρόσωπο ρόλο τους (βομβαρδίστε το Ιράν, αλλά εμείς δεν μπορούμε να το στηρίξουμε δημόσια)
- καμία ελπίδα να λυθεί το Παλαιστινιακό: το θέμα αυτό σχεδόν απουσιάζει από την πρώτη δεκάδα των ενδιαφερόντων της Ουάσιγκτον
-πώς θα συναινέσει η Κίνα σε κυρώσεις κατά του Ιράν όταν εισάγει από την Τεχεράνη το 12% των αναγκών της σε πετρέλαιο; 
-πώς μπορούν να βομβαρδίσουν οι Αμερικανοί αντάρτες της Αλ Κάιντα στην Υεμένη; Θα πούμε ότι τους βομβαρδίσαμε εμείς, προτείνει ο πρόεδρος της χώρας στον αμερικανό υπουργό Αμυνας και δίνει λύση. 
-πώς θα ξεφορτωθούμε τους κρατούμενους του Γκουαντάναμο; Θα δώσουμε οικονομική βοήθεια σε νησιά-κράτη του Ειρηνικού να τους δεχτούν ή, στην περίπτωση της Σλοβενίας, θα δώσουμε ως αντάλλαγμα μια συνάντηση του προέδρου της χώρας με τον Μπαράκ Ομπάμα;
-οι ΗΠΑ συνεργάζονται με εμπόρους ναρκωτικών (αδελφός Καρζάι) και με διεφθαρμένους κρατικούς αξιωματούχους στο Αφγανιστάν γιατί τους έχουν ανάγκη (βλέπε την περίπτωση αφγανού υπουργού που μετέφερε σε βαλίτσες στο Αμπου Ντάμπι 54 εκατομμύρια δολάρια από τις οικονομίες τους). 
-κυνηγούν εμπόρους ναρκωτικών και διεφθαρμένους κρατικούς αξιωματούχους, όταν αυτοί δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους (βλέπε σύλληψη του ρώσου εμπόρου όπλων Βίκτορ Μπόιτ).

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Έκλεισε ένας κύκλος, ανοίγει άλλος

Εχθές, ή καλύτερα, σήμερα, έκλεισε ένας κύκλος. Ο κύκλος που δεν έχεις πια κοντά σου τον μεγαλύτερο να σου δίνει τα φώτα του χωρίς να ζητά αντάλλαγμα. Εκείνον που χτυπούσε το καμπανάκι όταν δεν ήσουν σε θέση να δεις καθαρά και πάντοτε έπαιρνε τηλέφωνο πρώτος να προειδοποιήσει. Γιατί η εμπειριά δεν πληρώνεται. Και πρέπει να αξιοποιείται.
Ο κύκλος του Σταμ έκλεισε, έμεινε μόνο η ηχώ του, καθώς είχε πει όσα ήθελε να πει - και η μεγάλη εικόνα των πραγμάτων από ένα σημείο και μετά δύσκολα αλλάζει, δυστυχώς. Μαζί της, άφησε παρακαταθήκες, ευκαιρίες και εμπόδια, έτσι ώστε όλα μαζί να αφήνουν δυνατότητες και για δημιουργία, και για γκρέμισμα, και για "άστα όπως είναι". Εκείνος είναι σίγουρο ότι το είχε σκεφτεί αρκετά για το πως πρέπει να τα αφήσει και πως θα τα βρούμε. Οι λεπτομέρειες είναι σίγουρο ότι κάνουν τη διαφορά όπως και ότι σκεφτόταν και τη παραμικρή, και για 'κείνον και για την οικογένειά του, το βεβαιώνουν κάμποσοι.

Εχθές, ή καλύτερα, σήμερα, άνοιξε ένας κύκλος. Ο κύκλος που έχεις πια κοντά σου τον μικρότερο να φροντίσεις, να του δώσεις τα φώτα σου χωρίς να ζητάς αντάλλαγμα.
Ο κύκλος του Άγιαγια άνοιξε, μια ευθύνη που είτε σε κάνει να φουσκώνεις είτε να ..ντρέπεσαι! Τι ήθελα να τον πάρω μαζί μου στο μαγαζί με τα ηλεκτρονικά... Ίσως το χρώμα της φίρμας να τον ερέθισε και να τον έκανε να αισθανθεί σαν "ταύρος σε υαλοπωλείο" και ξεχαρβάλωσε κάμποσες προθήκες, έσπασε μερικές ρέπλικες και αναστάτωσε τους πάντες πριν προλάβω να τον σταματήσω.

Εντάξει, σε όλους συμβαίνουν. Συνήθως είναι απλά ζήτημα χρόνου, όσο περνάει, τόσο πιο κοντά έρχεσαι στο συμβάν, με ελάχιστες πιθανότητες να μην σου τύχει, μέσα στον αδήριτο κύκλο της ζωής που δείχνει να διέπεται από μια περίεργη νομοτέλεια, που μπορεί να παραλλάσσεται αλλά δεν ακυρώνει τη ροή. Ίσως γιατί πρέπει να μάθεις. Μάλλον για να δώσεις κι εσύ ότι μπορείς.

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Mπάρτσα: το πιο δύσκολο ποδόσφαιρο στο πλανήτη


Ο κυρ Ηλίας Γ. είναι άφθαστος σε περιγραφή ενώ καταφέρνει να συνδέει αρμονικά θέματα και καταστάσεις που εκ πρώτης όψεως δεν σχετίζονται.
Αντιγράφω, bold δικά μου, ορθογραφία δική του:

Πράγματι η Μπάρτσα παίζει το ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ που μπορεί να υπάρξη. Αν του δώσουμε βαθμό δυσκολίας 10, οτιδήποτε άλλο παίζεται στο πλανήτη αυτή την ώρα, σταματάει στο 7. Συνεπώς, η Μπάρτσα είναι τόπι ελιτίστικο, για ειδήμονες και μανιακούς, για όσους μαγεύονται από τη πνευματική πλευρά του ποδοσφαίρου και απολαμβάνουν μια πολλαπλή αλλαγή μπάλας με ύψιστο βαθμό δυσκολίας πολύ περισσότερο από όσο απολαμβάνουν ένα γκολ από τσαφ (Για την ακρίβεια, αυτό δεν το απολάμβάνουν καθόλου, το φτύνουν, αν το βάλη δική τους ομάδα θέλουν να ..ακυρωθή, αν μη μετρήσει! ΝΑΙ, υπάρχουν τέτοιοι φίλαθλοι, μην απορείται, και δεν είναι ΛΙΓΟΙ!...)
Αυτοί οι μερακλήδες του δύσκολου ποδοσφαίρου ξέρουν ότι πολύ συχνά δεν φέρνει τη νίκη, ακριβώς επειδή είναι τόσο δύσκολο. Αντίπαλος διαβασμένος στο αντιποδόσφαιρο, εύκολα χαλάει προσπάθειες που απαιτούν τόση ακρίβεια χειρισμών. Τους λάτρεις του υψηλού-τεχνικού ποδοσφαίρου όμως, τους ενδιαφέρει πιο λίγο το αποτέλεσμα και πιο πολύ το δρώμενο.
Ίσως έχουν κάποια βαθιά ριζωμένη αταβιστική ανάγκη να πιστέψουν στην υπεροχή του πνεύματος πάνω στην ύλη. Ίσως τα κυτταρά τους "θυμούνται" ακόμα την πάλη της επιβίωσης απέναντι στο μαμούθ και στο μαχαιρόδοντα. Είναι εκείνοι, που ελπίζουν να δουν τον Οδυσσέα να νικάει τον Αίαντα, τον Ινιέστα να αντιμετωπίζει το Σακίλ 'Ο Νηλ με ζίου ζίτσου. Όπως υπάρχουν κι εκείνοι, που θα πληρώσουν εισιτήριο  για να δουν το Σακίλ 'Ο Νηλ να κάνη αλοιφή τον Ινιέστα. Αυτοί συνήθως διαβάζουν "Σουπερμαν".
Η Μπαρτσελόνα προσπαθεί να χτίση πάνω στη βάση ενός κοινού, που να μπορή να πάη σε μια συναυλία του Θεοδωράκη για να ακούση ...Θεοδωράκη! Και όχι να σπαστή και να φύγη πρόωρα, όταν καταλάβη ότι το πρόγραμμα "μόνο τέτοια, ναούμε!..." Και καθόλου "Ταμπούτια Σου, Μανάρα Μου!.."

Φόρος τιμής το ποστ στην αποψινή μυσταγωγία του El Clásico.

update 30/11

Άξιζε πραγματικά να παρακολουθήσει κάποιος το χθεσινό ματς. Κι ας ήταν παράσταση για ένα ρόλο, ένας καταιγιστικός μονόλογος της ομάδας της Καταλωνίας αφού διέσυραν τον μεγάλο τους αντίπαλο με 5-0 αποδίδοντας εκπληκτικό ποδόσφαιρο.
Ας γράψω ότι το είδα σε ένα sports cafe, το οποίο ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Στο τέλος του ματς, όλοι παραμίλαγαν με αυτό που είχαν δει, δεν μπορούσαν από τη μία να το χωνέψουν ότι υπάρχει ομάδα που παίζει τέτοιο ποδόσφαιρο ("με τους κοντοστούπηδες", κάποιοι έλεγαν) και από την άλλη είχαν χορτάσει θέαμα για ένα μήνα! Όταν έχεις παρακολουθήσει τέτοια παράσταση δύσκολα μπορείς μετά να δεις Ολυμπιακό...

Συνοψίζοντας το τρόπο παιχνιδιού της Μπάρτσα, θα έλεγα ότι είναι προσηλωμένοι στις αξίες του ολλανδικού ποδοσφαίρου της δεκαετίας του '70 (Άγιαξ, Εθνική Ολλανδίας), οι οποίοι πρώτοι εφήρμοσαν το ασφυκτικό πρέσινγκ στον αντίπαλο (που προϋποθέτει ταχύτητα και "πνευμόνια") όταν έχει τη μπάλα στην άμυνά του ("καλύτερα να την έχει η Μπάρτσα, είναι πιο επικίνδυνη όταν προσπαθεί να τη κλέψει"), σε συνδυασμό με μια εξωγήινη τεχνική κατάρτιση (κοντρόλ/έλεγχος της μπάλας, μέγιστη ακρίβεια στη μεταβίβαση σε συμπαίκτη που μπορεί να έχει δύο δίπλα του, μικρές προβολές του ποδιού για κλέψιμο της μπάλας, "ποδιές", περιστροφή γύρω από τον άξονά τους με τη μπάλα) που όμοιά της βλέπεις μόνο από ομάδες που έχουν αμιγώς ..βραζιλιάνους, όπως η Εθνική Βραζιλίας.
Δεν τους αρέσει καθόλου να βγάζουν σέντρες από τα πλάγια της επίθεσης, προσπαθούν συνέχεια να βγάζουν κάθετες πάσες, από τον κεντρικό άξονα προς την επίθεση, λίγο διαγώνιες ώστε να βγαίνουν οι κεντρώοι παίχτες μόνοι τους, αφήνωντας τους αμυντικούς να ..τρέχουν πίσω τους.
Εννοείται πως η βία σχεδόν απουσιάζει από το παιχνίδι της Μπάρτσα, μόνο ανταποδίδουν, όσο μπορούν οι κοντοστούπηδες..! [εξαίρεση: εχθές στη πρώτη φορά που πήρε ο Ρονάλντο τη μπάλα (ο μόνος που διασώθηκε από τη Ρεάλ) του έδωσαν τα ..πόδια στο ..χέρι! Αλλά εκεί απλά δήλωσαν στους αντιπάλους τους "¡No pasarán!"!!!)

Τέλος, κατά πάσα πιθανότητα δεν έχει ξαναπαίξει τέτοιο ποδόσφαιρο ομάδα στο πλανήτη όλα τα χρόνια. Δίκαια ο κυρ Ηλίας λέει ότι είναι το πιο δύσκολο ποδόσφαιρο, απλά θέλει να το παρακολουθήσεις ώστε να συνειδητοποιείς το τι ακριβώς προσπαθούν να κάνουν [ενδεικτική η πρώτη φάση του αγώνα που ο Μέσι (που δεν έπαιξε πολύ καλά, τον είχαν κλείσει) με δυο-τρεις μπροστά του στη γραμμή του άουτ της μεγάλης περιοχής προσπάθησε να πλασάρει από πάνω τους και πάνω από το τέρμα και η μπάλα πήγε στο .. απέναντι δοκάρι...].

Ήμουν τυχερός που είδα αυτή τη παράσταση.

Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010

Ο παππούς έγινε αστεράκι - update Νο.2

το θουλ μου έδειξε αυτό και μου έβαλε το ταιριαστό enjoy the silence DM από Galaxy




Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν κατανοούν ότι ο θάνατος είναι μη αναστρέψιμος. Πιστεύουν πως ο άνθρωπος που πέθανε, μπορεί να γυρίσει ή ότι κάπου είναι και εξακολουθεί να ζει. Τα παιδιά σχολικής ηλικίας καταλαβαίνουν πως ο θάνατος είναι μη αναστρέψιμος, αλλά πιστεύουν πως συμβαίνει μόνο στους άλλους. Οι έφηβοι καταλαβαίνουν πως όλοι οι άνθρωποι πεθαίνουν και επιπλέον μπορούν να δώσουν μεταφυσικές και συμβολικές ερμηνείες στο θάνατο.

Είναι σημαντικό τα παιδιά να ενημερώνονται για το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου αμέσως μετά το γεγονός. Οι καθυστερήσεις δημιουργούν σύγχυση


πηγή



update 8/11: Σήμερα γιορτάζει ο/η: Γαβριήλ, Μιχαήλ [Μιχάλης], Σταματία [Σταματίνα], Σταμάτιος [Σταμάτης], Ταξιάρχης, Αγγελική, Άγγελος

Αυτό που δεν κατάφερα να κάνω είναι να μιλήσω μαζί του τις προηγούμενες εβδομάδες, από την Εξέλιξη και μετά, να "λύσω" τις όποιες διαφορές υπήρχαν τυχόν μεταξύ μας αλλά και να βρεθούμε πιο κοντά - όσο ακόμα γινόταν: η πρώτη συμβουλή που μου εδόθη (Θόδωρας).
Θεωρούσα ότι είχα χρόνο, έστω μερικούς μήνες, να το κάνω, να βρεθώ...
Τουλάχιστον, αναλογίζομαι ότι τα είχαμε κουβεντιάσει τα περισσότερα, τα είχαμε περάσει όλα μαζί τα μεσημέρια που τα λέγαμε από τότε που παράτησε τα πάντα. Και πιο πολύ, ότι έχω κατανοήσει αυτό του τον τρόπο σκέψης, που μοιάζει με τους Σκωτσέζους: πληρώνουμε για τα πράγματα την αξία που τους προσδιορίζουμε εμείς, αλλιώς όχι, δεν είμαστε πρόβατα, όσο γίνεται αυτό με τις προσωπικές επιρροές και τα ΜΜΕ πάνω από το κεφάλι μας.
Είναι ένα σκωτσέζικο ντους που έχω εκπαιδευτεί να περνάω από τα χρόνια της προετοιμασίας με τα κολύμπια, σε κάθε νέα χρονιά.

update 10-11-2010

Για να γίνει λίγο πιο κατανοητό το παραπάνω, προτείνω μια σχετική ταινία: Les Invasions barbares, ένα γαλλοκαναδέζικο φίλμ που περιγράφει τις τελευταίες εβδομάδες του καρκινοπαθή πατέρα (παιδί του Μάη του '68), στον οποίο έχει πάει να περάσει μαζί του το τέλος ο γιάπης γιός του παρέα με φίλους του πατέρα του - δύο κόσμοι που θέλει να εστιάσει η ταινία, εγώ εστιάζω στις τελευταίες ημέρες.
Στη ταινία, οι δύο άντρες συμφιλιώνονται μέσα στις αντιθέσεις των δύο κόσμων που αντιπροσωπεύουν ο καθένας τους.
Οι διάλογοι και η ατμόσφαιρα του φίλμ είναι τα δυνατά σημεία της ταινίας.

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

1-11 τρέχοντος (καλό μήνα)

Με πρόσθετα μέτρα η τρίτη δόση

ότι και ζητήσουν θα το πάρουν για να πάρουμε τη ..δόση μας

Η εγκύκλιος του ΥΠΟΙΚ για τα τέλη κυκλοφορίας

 εννοείται πως ο νεός τρόπος υπολογισμού είναι ακριβότερος από τους προηγούμενους...

Αστεγος διαμελίστηκε σε απορριμματοφόρο

όταν άνθρωπος και σκουπίδια μπορούν και να μην έχουν ευδιάκριτες διαφορές

Δύο συλλήψεις για αποστολές παγιδευμένων φακέλων

 είχα αρχίσει να αναρωτιέμαι που είχαν κρυφτεί...

Γ. Δημαράς: Δεν ήταν κρυφή η συνάντηση

 τι γράφουν...

 

Ο Σταμ δεν τα κατάφερε τελικά

Έφυγε τα ξημερώματα αφού τον είχαν αφήσει νωρίτερα τα νεφρά του - ΟΝΑ

Πραγματικά πολύ ξαφνικά: έπεσαν μέσα μόνο οι πολύ ακραίες προβλέψεις (Θόδωρας)

Joined the club


Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

Νέο ρεκόρ

Ο Σταμ κατάφερε να συντρίψει ένα ακόμα ρεκόρ: οι τελευταίες ενέσεις που του χορήγησαν οι γιατροί τιμώνται προς €1,500/τετράδα!
Μέχρι την Τετάρτη, το ρεκόρ κατείχαν κάποια χάπια αξίας €300/δυάδα - έτσι έχουμε νέο απόλυτο ρεκόρ!!!

Μίνι παρουσίαση των ενέσεων:
NeoRecormon - epoetin beta - για την καταπολέμηση της αναιμίας

Φωτογραφία NeoRecormon ® 30.000 IU 
Συσκευασία 4 προγεμισμένων συρίγγων που περιέχει έκαστη 30.000 IU (διεθνείς μονάδες) δραστικής ουσίας, χορηγείται με υποδόρια ένεση.


Εάν μάλιστα κάνετε ένα γουγλισηερτς θα διαπιστώσετε ότι προκειται για μια πολύ γνωστή ντόπα!
Οι αθλητές που την προτιμούν είναι δρομείς μεγάλων αποστάσεων και ποδηλάτες καθώς ..αυξάνει την ..αντοχή!
Παρουσίαση της ουσίας ΕPO και της δοσολογίας ντοπαρίσματος:
Erythropoietin (EPO) Informations: Erythropoietin (EPO) became famous 1998 ofter many positive doping results during Tour de France. .EPO increases Red blood cells in the blood which primary function is delivering oxygen from lungs to organs. Increasing red blood cells will raise your energy levels,improve recovery and insurance so you will be able to train , run, lift faster , harder and longer . EPO is associated with improved bodyweight, exercise capacity, oxygen uptake, respiration, whole body metabolism and energy efficiency. Cognitive functions as learning and focusing are  also improved with EPO
Dosage:
Anabolics Online recommends 1000iu EPO per day for at least 14 days . After 3 weeks you will feel results that will last from 3-6 months . While using EPO you should control you blood pressure and you should drink at least 3-5 liter water per day.

H παρακάτω εικόνα είναι από διαμαρτυρία δύο πολύ γνωστών αθλητριών κατά άλλης αθλήτριας
Edmonton, Alberta, August 3-12, 2001 - World Championships: Two days earlier, during the rounds of the 5,000m, Paula Radcliffe (right) and Hayley Tullett (left) showed up with a sign protesting Yegorova's presence in the race. Her sign was confiscated by meet officials shortly after this photo was taken. (Photo: Brian Myers/Photo Run) 
 
Tέλος, να θυμήσω σε όλους ότι η φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα είναι σε επίπεδα ρεκόρ, ένα ακόμα συστατικό φαληρήματος αυτού του κράτους που ΟΛΟΙ προσπαθούν να το ξεσκίσουν [τέλεια καπιταλιστική νοοτροπία]...

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Νέος πλούτος

Παραμονή της επετείου του ΟΧΙ, νομίζω οτι είναι η καλύτερη συγκυρία για να προσπαθήσει κάποιος να σκεφτεί με λογική και αριθμούς.

Αυτά είναι τα νούμερα από το προσχέδιο του προϋπολογισμού 2011. Ίσως κάποιοι γράψουν ότι υποτιμώ τις δαπάνες, οι οποίες, σύμφωνα με δημοσιεύματα, προσχεδιάζονται να ανέλθουν σε €110δισ.. Αλλά εγώ στέκομαι σε αυτό που διαβάζω στους βασικούς πίνακες, ας μου υποδειχτεί το σωστό.

Σε κάθε περίπτωση, προκειμένου να επέλθει μια σχετική ισορροπία στα παραπάνω νούμερα, είτε τα έσοδα πρέπει να αυξηθούν είτε οι δαπάνες (πρωτογενείς-τοκοχρεολύσια) να μειωθούν είτε και τα έσοδα να αυξηθούν και οι δαπάνες να μειωθούν ταυτόχρονα, καθώς καμία οικογένεια-καμία επιχείρηση-κανένας οργανισμός-καμία οντότητα δεν στέκεται με τέτοια νούμερα προϋπολογισμού/απολογισμού. Κι αν στέκεται, αυτό συμβαίνει πρόσκαιρα, πουλώντας ότι περιουσία υπάρχει, μέχρι αυτή να τελειώσει και να μείνουν μόνο οι δόσεις και οι τόκοι. Άλλοι βέβαια μας γράφουν ότι και κάποτε υπήρχε η Πάουερ, η Ούλεν και η Ζήμενς και τώρα (ακόμα) έχουμε ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ και ΟΤΕ, και, γενικά, υπάρχει διάσταση απόψεων ακόμα και μεταξύ βαρυσήμαντων ξένων οίκων για το εάν έχουμε ήδη χρεοκοπήσει, μας συμφέρει να χρεοκοπήσουμε ή ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε.

Χωρίς να επισέλθω σε ανούσιες λεπτομέρειες (όπως: τόσα οι λήξεις ομολόγων του 2012 ή 2013, -3%ΑΕΠ η ύφεση 2011, τόσο θα αυξηθούν τα έσοδα ΦΠΑ το 2012 ή "το 2011 το πρωτογενές έλλειμμα μηδενίζεται ως ποσοστό του ΑΕΠ" κλπ.), διατυπώνω το αναμφισβήτητο ερώτημα:

Από που θα προέλθει ο νέος πλούτος για να πληρωθεί το έλλειμμα και το χρέος;

Μερικές απαντήσεις:
- δεν είναι δυνατόν να πληρωθεί ποτέ, ότι κι αν γίνει
- θα δοθεί πολιτική λύση, πχ α. το Ισραήλ, στα πλαίσια της συνεργασίας των τελευταίων μηνών, "δίνει χαρτάκι" στους ομοεθνείς χρηματο-οικονομικούς οίκους να αλλάξουν τις εκτιμήσεις τους για την Ελλάδα, β. η Μέρκελ πείθει τις ορδές των γερμανών τουριστών να έρχονται στην Ελλάδα για διακοπές, γ. η Κίνα αγοράζει ελληνικά ομόλογα ως αντάλλαγμα για τα ελληνικά λιμάνια-πύλη για την Ευρασία
- τα ελληνικά προϊόντα, κυρίως τα αγροτικά αλλά και "είδη πολιτισμού", οδηγούν την χώρα σε έξοδο από τη κρίση με μεγάλη αύξηση των εξαγωγών
- εκμετάλλευση νέων πλουτοπαραγωγικών πηγών, πχ χρυσός, φυσικό αέριο και πετρέλαιο, σε συνεργασία με την Κύπρο και τη Τουρκία, η οποία σχεδιάζει επενδύσεις $10δισ. στην Ελλάδα
- αρκούν οι σχεδιάζομενες επενδύσεις αλλοδαπών και εγχωρίων σε ΑΠΕ/ενέργεια - υποδομές/μεταφορές - περιβάλλον - real estate - τυχερά παιχνίδια

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Μεταβατική η περίοδος

Καλημέρα!

Από το 2007 και μετά δεν κάνω το κόπο να διαβάζω αναλύσεις ή δημοσκοπήσεις επί πιθανών εκλογικών αποτελεσμάτων, αφήνω να τη κάνουν αυτή τη δουλειά για μένα οι λεγόμενοι μπουκ! Μπουκ είναι αυτοί που δέχονται στοιχήματα στις αποδόσεις που αυτοί βάζουν, και για να βάζεις αποδόσεις - καθώς υπάρχει περίπτωση να τις ..πληρώσεις - πρέπει να είσαι διαβασμένος!

To ίδιο έκανα και φέτος για τις "αυτοδιοικητικές" εκλογές.
Η εταιρεία Expect - σήμερα 25-Οκτ-2010 - δίνει τις παρακάτω αποδόσεις:
(για να τις βρείτε: ειδικό στοίχημα - εκλογές Ελλάδα)

Στην εικόνα αυτή, η οποία παράγεται εφόσον έχει κάποιος επιλέξει τα ελληνικά ως τη γλώσσα του διαδικτυακού τόπου της Expect, θα δει κάτι ενδιαφέρον: το πως μεταφράζεται στα αγγλικά η λέξη Περιφερειάρχης. Και αυτό γίνεται με την αγγλική λέξη Governor, την οποία εγώ μεταφράζω ως Κυβερνήτης, όπως είναι ο Άρνι Σβαρτζενέγκερ στην Καλιφόρνια!

Συνεπώς, μπορεί να ψηφίζουμε για Περιφερειάρχες αλλά στην ουσία ψηφίζουμε για Κυβερνήτες!

Ταυτόχρονα, ακούμε και διαβάζουμε συνέχεια για τις "αυτοδιοικητικές" εκλογές... Μιλάμε για έναν υποτιμητικό όρο για τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, λες και δεν είναι αυτοδιοικητικές οι βουλευτικές εκλογές, λες και δεν γίνονται για να αυτοδιοικηθεί (λέμε τώρα..) η ελληνική επικράτεια... Ταπεινή μου γνώμη είναι ότι οι εκλογές γίνονται πάντοτε για να (αυτο)διοικηθεί μια ορισμένη περιοχή, είτε αυτή είναι η επικράτεια είτε είναι η Αττική είτε ο Δήμος Θεσσαλονίκης...

Σε κάθε περίπτωση, η εγχώρια αυτοδιοίκηση βρίσκεται σε μια μεταβατική περίοδο:
- η αυτοδιοικηση της επικράτειας [λέγε με Κυβέρνηση κυρίως βουλευτών] βρίσκεται υπό την κηδεμονία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και άλλων ανώτερων και μεσαίων αξιωματούχων διεθνών οργανισμών.
- η τοπική αυτοδιοίκηση [λέγε με Πολιτεία (State) με επικεφαλή Περιφερειάρχη (Governor/Κυβερνήτη) ή Δήμο (Municipal) με επικεφαλή Δήμαρχο (Mayor)] βρίσκεται υπό την κηδεμονία της αυτοδιοικησης της επικράτειας, η οποία κατά το δοκούν ανοίγει η κλείνει τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης [λέγε με επιχορήγηση, καθώς τα έσοδα της τοπικής αυτοδιοίκησης περνούν από το προϋπολογισμό της Κεντρικής Κυβέρνησης και δεν εισπράττονται απ' ευθείας όπως θα έπρεπε].

Λογικά σε μερικά χρόνια από σήμερα, όλα θα είναι αρκετά διαφορετικά.

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

2ος τόκος!

Καλησπέρα!

Ακούσαμε και διαβάσαμε τις προηγούμενες μέρες ότι "με αφαίρεση του διπλώματος απειλούνται όσοι οδηγοί οχημάτων Ι. Χ. καπνίζουν στο αυτοκίνητο παρουσία ανήλικων παιδιών ηλικίας έως 12 ετών".
Οι εμπνευστές της νέας νομοθεσίας επικαλούνται "λόγους προστασίας της υγείας... ενώ οι παραβάτες να τιμωρούνται με «τσουχτερά» χρηματικά πρόστιμα έως και με αφαίρεση της άδειας οδήγησης", δηλαδή, και την υγεία προστατεύουμε και πρόστιμα το κρατικό ταμείο θα εισπράττει... Με ένα σμπάρο, δυό τριγώνια!
Ποιος άραγε είναι τόσο έξυπνος και τα σκέφτεται όλα αυτά;

Το χούι μου με βοήθησε να το βρω (26-Ιουνίου-2009):
Θα απαγορεύεται το κάπνισμα στα αυτοκίνητα, εάν σε αυτά επιβαίνουν άτομα ηλικίας κάτω των 18 ετών, με νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση της Βικτώριας στην Αυστραλία.
Το νομοσχέδιο, που αναμένεται να υπερψηφιστεί, προβλέπει αυστηρές ποινές στους παραβάτες.
Το κάπνισμα στα αυτοκίνητα απαγορεύεται και σε άλλες πολιτείες της Αυστραλίας, αν και το όριο ηλικίας είναι για άτομα κάτω των 16 ετών.
Στην κυβέρνηση έχει υποβληθεί πρόταση να απαγορευτεί το κάπνισμα και στα σπίτια αν υπάρχουν ανήλικα παιδιά.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ 

Βλέπουμε δηλαδή ότι ΔΕΝ το σκέφτηκε κάποιος σε αυτή τη χώρα πρώτος... Πρόκειται για απροκάλυπτο κοπιάρισμα νομοθεσίας που ισχύει ΗΔΗ σε άλλες περιοχές του πλανήτη, μάλιστα με υψηλότερα όρια ηλικίας, πιο αυστηρά δηλαδή από αυτό που πάνε να ψηφίσουν εδώ...

Εσείς πιστεύετε σε μια τέτοια νομοθεσία;
Θεωρείτε ότι καλώς νομοθετούν για την επιβολή κυρώσεων για μια τέτοια κοινωνική συμπεριφορά;

Μήπως δε θα ήταν καλύτερα να απαγόρευαν την πώληση προϊόντων καπνού, όταν αυτά πωλούνται σε περίπου 500,000 σημεία σε όλη την Ελλάδα;

Για να γίνω λίγο πιο κατανοητός, η εικόνα αυτή - μια έγγυος να πίνει και να καπνίζει -
θα πρέπει να μένει ατιμώρητη;
Εάν εγώ αφήνω το παιδί μου να βήχει επί 7 ημέρες χωρίς να το πηγαίνω στο νοσοκομείο, πρέπει να μου λένε "μπράβο"; Ή, να μου βάζουν πρόστιμο 300 γιούρα;

Φτάνουμε στο σημείο, οι άγραφοι κανόνες της ζωής και της κοινωνίας να γράφονται επίσημα και να χρειάζονται αστυνόμο, δικαστή και διοικητή για να επιβάλλονται...

Μέσα σε αυτή τη φανερή εγχώρια ανεπάρκεια πρώτα ορθού τρόπου αναλογισμού των πραγμάτων, λες και δεν τα έχουν γράψει αιώνες πριν, βρίσκομαι (ξανά) σε μια μοναδική στιγμή αυτής της ζωής: εν μέσω τοκοφορίας, προσπαθώ να κόψω το κάπνισμα!



σε τι νόμους και κανόνες σε φέρνω;

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Εξέλιξη

Η ζωή προχωράει, όσοι προλάβουν να ανέβουν, το ταξίδι έτσι κι αλλιώς διαρκεί λίγο, ας το μετράμε με δεκαετίες.
Αυτό πρέπει να είχα στο μυαλό μου στο πρώτο ποστ στο παρόν: Πάνω απ' όλα υγεία!

Σήμερα, έμαθα ότι ο αγώνας που είχε ξεκινήσει αρκετά χρόνια νωρίτερα πλησιάζει στο τέλος του, με χαμένο τον Σταμ.
Ενώ δεν υπήρχαν ενδείξεις ότι κάτι δεν πήγαινε καλά ύστερα από τη πετυχημένη επέμβαση του Μαϊου, η σημερινή αξονική έδειξε τη μετανάστευση των όγκων στον εγκέφαλο. Υπήρχαν από την αρχή οι πιθανότητες αλλά η τόσο σύντομη διακοπή της μη εξέλιξης δείχνει καθαρά προς τα που κατευθύνεται η ζωή.

Εντάξει, "μην χάνεις το κουράγιο σου", οι ακτινοβολίες που θα ακολουθήσουν μπορεί να έχουν καλό αποτέλεσμα. Δεν τα μετράω αυτά, θέλω να βλέπω που πηγαίνω.

Από τα όσα ξέρω, μέλημα των γύρω του πρέπει να είναι η υποφερτή υπόλοιπη ζωή του, όσο γίνεται χωρίς πόνο, χωρίς άλλα ανούσια, όσο μπορεί βέβαια και εκείνος καθώς μέσα στις τελευταίες 15 μέρες απλά έχει γίνει άλλος άνθρωπος.

Θέλω να υποσχεθώ πολλά, φοβάμαι ότι δεν θα τα τηρήσω.

υ.γ. ακόμα κάτι που άκουσα χθες είχε θύμησες από ένα βραδινό ταξίδι πριν κάτι χρόνια τέτοιες μέρες... το cd που ακούγαμε στη διαδρομή ήταν της φίλης daf




update Σαββατο 18-Σεπτ-2010

Η μίνι επέμβαση αφαίρεσης του ενός εκ των δύο μεταναστών από το κεφάλι κρίνεται απίστευτα ικανοποιητική!
Η ανάρρωση του Σταμ ήταν - το λιγότερο - θεαματική! Πολύ απλά, πέτυχε η αναστροφή σε σημείο που να είναι και πάλι άνθρωπος!
Και βέβαια η δική μου ψυχολογία ακολουθεί την ίδια πορεία προς τα πάνω!

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

«Κατηγορούν τους πάντες, εκτός από τους εαυτούς τους»...

Έχω αδυναμία στις εντυπώσεις αλλοδαπών για τα εγχώρια, τις αξιολoγώ συνήθως ως πιο αντικειμενικές. Συνεπώς, τους δίνω αξία.

Διαβάστε, τον συγγραφέα-οικονομικό συντάκτη Μichael Lewis του Vanity Fair, μετεφρασμένο και πολύ πιο συνοπτικό από την Καθημερινή - λινκ εδώ για το original άρθρο του περιοδικού που είναι πολύ μεγάλο και με πολλές λεπτομέρειες ειδικά για το Βατοπέδι.

«Ιδού η ελληνική εκδοχή των αμερικανικών πάρτι τσαγιού: εφοριακοί που τα παίρνουν, καθηγητές δημόσιων σχολείων που δεν διδάσκουν, καλοπληρωμένοι υπάλληλοι ενός καταχρεωμένου οργανισμού σιδηροδρόμων, με τρένα που ποτέ δεν αναχωρούν στην ώρα τους, γιατροί δημόσιων νοσοκομείων που παίρνουν μίζες για να δίνουν υπερκοστολογημένα σκευάσματα... Ενα έθνος ανθρώπων που κατηγορούν τους πάντες, εκτός από τους εαυτούς τους». Με αυτά τα σκληρά λόγια περιγράφει μια πορεία δημοσίων υπαλλήλων στην Αθήνα ο δημοσιογράφος του αμερικανικού περιοδικού Vanity Fair, Μάικλ Λιούις.

Οι παθογένειες

Η Ελλάδα είναι μια «κατακερματισμένη κοινωνία σε πλήρη ηθική κατάπτωση», επισημαίνει σε μία από τις 26 σελίδες του οδοιπορικού του στη χώρα μας, το οποίο φέρει τον χαρακτηριστικό τίτλο «Φοβού τους Δαναούς και ομόλογα φέροντας». Οπως θα έχει γίνει ήδη αντιληπτό, πρόκειται για ένα άρθρο-καταπέλτη, όπου περιγράφονται με κάθε λεπτομέρεια οι παθογένειες της κοινωνίας μας, της εθνικής οικονομίας, αλλά και του κρατικού μηχανισμού. Από τη γενικευμένη φοροδιαφυγή και την ανεπάρκεια του μηχανισμού είσπραξης οφειλών, μέχρι τα 600 «βαρέα και ανθυγιεινά» επαγγέλματα και από τη «δημιουργική λογιστική» και τις μίζες μέχρι το Βατοπέδι. Στην εκτενή του έρευνα, ο δημοσιογράφος μιλάει με πολιτικούς και επιχειρηματίες, τραπεζίτες και εφοριακούς, ακόμη και με τους μοναχούς Αρσένιο και Εφραίμ. Προσπαθεί να διαλευκάνει τι πραγματικά συνέβη στην υπόθεση του Βατοπεδίου, η οποία «έγινε σύμβολο της διαφθοράς, σε μια χώρα όπου κυριαρχεί η διαφθορά».

Τα συμπεράσματά του αποτελούν ένα ακόμη πλήγμα για την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό, με δεδομένο ότι το Vanity Fair είναι παγκοσμίως γνωστό περιοδικό και έχει πάνω από 1.100.000 συνδρομητές.

Ο Λιούις δηλώνει όχι μόνον έκπληκτος, αλλά και συγκλονισμένος από την εικόνα που βρίσκει και δεν κρύβει ότι νιώθει πως έχει προσγειωθεί σε άλλον πλανήτη: «Οσο έμεινα στην Αθήνα, ένιωσα κάτι πρωτοφανές στη δημοσιογραφική μου καριέρα: την παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος για πράγματα, τα οποία κανονικά θα έπρεπε να προκαλούν σοκ», γράφει αναφερόμενος στην καταιγιστική απαρίθμηση σκανδάλων από συνομιλητές του. Δηλώνει αδυναμία να πιστέψει ότι τα περισσότερα μέλη του ελληνικού Κοινοβουλίου ψεύδονται για την περιουσιακή τους κατάσταση, δηλώνοντας ως αξία των ακινήτων που έχουν στην κατοχή τους την αντικειμενική τους αξία και, ενώ άπαντες γνωρίζουν ότι αντικειμενικές και εμπορικές αξίες δεν συμπίπτουν, κανείς δεν επαναστατεί.

Εμφανίζεται εμβρόντητος μπροστά στην πληροφορία ότι τα 2/3 των Ελλήνων ιδιωτών ιατρών δηλώνουν εισοδήματα κάτω από το αφορολόγητο όριο και την υπόθεση της ΑΓΡΟΓΗ. «Απαντες είναι σίγουροι ότι οι συμπολίτες τους κλέβουν την εφορία και εξαπατούν. Αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης αυτοαναπαράγεται και καθιστά τον δημόσιο βίο, αβίωτο. Ο κοινωνικός ιστός διαλύεται, γεγονός που ενθαρρύνει με τη σειρά του και άλλα ψέματα και άλλες απάτες. Χωρίς πίστη ο ένας στον άλλον, οι Ελληνες αποτραβιούνται στους εαυτούς τους και στις οικογένειές τους... Είναι μια χώρα χωρίς αίσθηση του συλλογικού, όπου ο καθένας ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του».

Μολονότι ο Λιούις δεν κρύβει το θαυμασμό του για τη «ζεστασιά» και τη φιλοξενία των Ελλήνων, το απαράμιλλο κάλλος του Αγίου Ορους και των αρχαίων μνημείων, γράφει ότι εγκαταλείπει τη χώρα μας με αμφιβολίες – αμφιβολίες για το κατά πόσον οι Ελληνες έχουν «την ικανότητα να σκεφτούν έξω από τους μικρόκοσμούς τους και να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους...».

«Βέβαια, η επιλογή της χρεοκοπίας θα ήταν μία τρέλα, αφού θα σήμαινε άμεση κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και αδυναμία της χώρας να εισάγει βασικά προϊόντα, όπως πετρέλαιο, και να δανειστεί με λογικά επιτόκια. Αλλά η Ελλάδα δεν φέρεται ως συλλογικό υποκείμενο. Η κυβέρνηση φαίνεται βέβαια αποφασισμένη να προσπαθήσει τουλάχιστον να αποκαταστήσει αυτήν την αίσθηση του “δημοσίου”. Το ερώτημα όμως είναι, όταν έχει χαθεί κάτι τέτοιο, μπορεί άραγε να ξαναβρεθεί;». Η απάντηση εκκρεμεί...

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_07/09/2010_414043

Μερικά που δεν έβαλε η Καθημερινή

-a senior I.M.F. official told me, not long after he’d returned from the I.M.F.’s first Greek mission. “The way they were keeping track of their finances—they knew how much they had agreed to spend, but no one was keeping track of what he had actually spent. It wasn’t even what you would call an emerging economy. It was a Third World country

-Government ministers who have spent their lives in public service emerge from office able to afford multi-million-dollar mansions and two or three country homes

-Papakonstantinou saying: "The first thing a government does in an election year is to pull the tax collectors off the streets"

-Doukas saying for Vatopedi case: "No fucking way I’m doing that"

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

Πρώτη φορά

Στη μηχανή, στη Κατεχάκη, ακούω ραδιόφωνο, τέτοια ώρα.

It's the first time I can see
I can see a light shining in your eyes
Is it that I never tried is it that I try to hide
All that I feel this love's so real
It's the first time I can see
the truth hiding for myself
It's the first time I can see
a light shining in your eyes

Η μελαγχολία της επιστροφής από τις διακοπές ήταν εκεί, μέχρι τότε.
Όλα γύρισαν πίσω στην εφηβεία. Σε όλη την εφηβεία.
Η Lois Lane ήταν μαγική. Και συντρόφευε όλους τους Αύγουστους.
Άγχος.
Θέλω. Σε θέλω.
Δεν υπάρχει τίποτε άλλο μπροστά μου.
Εσύ.

It's the first time I can feel
I can feel your love is burning in my mind
Is it that you've always shown
Your love for me was meant to be
It's the first time I can feel
my heart is burning through myself
It's the first time I can see
a light shining in your eyes no more lies


Σουρούπωνε.
Στο μπαλκόνι να περιμένω να περάσει η ώρα.
Η Lois Lane προετοίμαζε τη βραδιά.

I......I got nothing to fear
I got nothing to loose
I......It's so very clear
I want you to know that I

Wanna stay close to you
It just don't matter what you do
I got so much to offer
I got nothing to loose
I'll give you the story if you let me

Η γλυκιά προσμονή ήταν ανέγγιχτη.
Μόνο το τέλος του τραγουδιού άδειαζε τα πνευμόνια, πρόσκαιρα.
Η ώρα έφτανε το σώμα έτρεμε.
Έρχομαι.

So much to offer
Nothing to loose
Now that I found you
I don't have to choose
Got a love that's forever
A life that's so real

Δεν είμαι εκεί.
Ήμουν.
Ευχαριστώ.



υ.γ. το ποστ είναι αφιερωμένο στον Jordan

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Αναπηρία, μειονεξία, ανεπροκοπιά!..



Γράφω μερικά από τα "δύσκολα" που αρθρογραφεί ο κυρ-Ηλίας. Η ορθρογραφία δική του τα σε παρένθεση δικά μου.
Μπας και φανούν σε κάνα γκούγκλι σιέρτς.
Άσε που μπορεί να υπάρχουν και διαφωνίες!!!

Τα επόμενα χρόνια, την Ελλάδα θα σαρώση ένα κύμα βίας.
..έχουμε το φαινόμενο, σπάνιο στον υπόλοιπο κόσμο, ο άξιος να θεωρείται ανάξιος και ο ανάξιος άξιος, ο ηθικός ανήθικος και ο ανήθικος ηθικός.
Γενική πίστη είναι ότι όλοι θα έκλεβαν αν μπορούσαν.
Οι τίμιοι άνθρωποι ανήκουν στα μουσεία.
"Ας κυβερνήσουν οι ντενεκέδες", τι να κάνουμε, αυτούς έχουμε! Σιγά μη κάτσω να σκάσω!..."
Για να είμαι πλήρως ευτυχής, πρέπει να έχω και κάποιο τίτλο ευγενείας. Λοιπόν, είμαι και πολύ ΕΛΛΗΝ, άμα λάχη ναούμε!
Και φορεύς αυτής (της ελληνικότητας) ένα ιδιότυπο είδος πουσταριού.
Διερωτώμαι τι θα έκανε, το παπαράκι, αν χρειαζόταν να ζήση ΜΙΑ ΜΕΡΑ της ζωής του σαν Σπαρτιάτης του 5ου αιώνα!
..να μην πάη ΕΝΑΣ καργιόλης ποτέ φυλακή για τίποτα...
..κι εμείς πήξαμε από ΙΔΕΟΛΟΓΟΥΣ, δηλαδή ΨΕΥΤΕΣ...
Όμως, η ευδαίμων εποχή της ΜΠΟΥΡΔΑΣ πέρασε.
Τώρα τους πολίτες απασχολούν θέματα ζωής και θανάτου. Όπως είναι η ανεργία.
Και τώρα θα αρχίση να ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ (ο μέσος εργαζόμενος). Και μετά θα έρθει η ΒΙΑ...

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Πρώτο Θέμα

έπρεπε να είναι στις ειδήσεις, στις πολιτικές ή οικονομικές συζητήσεις, ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΟΛΩΝ η καταστροφή στο Κόλπο του Μεξικό. Για την ιστορία, η υπόθεση ξεκίνησε στις 20 Απριλίου.



Στα δικά μου μάτια μοιάζει με την έκρηξη της πρώτης ατομικής βόμβας, η οποία μπορεί να μην τους σκότωσε όλους, όπως θα έκανε μια ατομική βόμβα φτιαγμένη στις μέρες μας, αλλά οι συνέπειές της ήταν ορατές για 5-6 δεκαετίες...

Από την άλλη, το "προϊόν" δεν είναι κάτι αμελητέο, πρόκειται για το πετρέλαιο, αυτό που κινεί τα πάντα εδώ και δεκαετίες...
Και βέβαια, η εταιρεία που η "βόμβα έσκασε στα χέρια" της δεν είναι επίσης μια ..μικρομεσαία εταιρεία αλλά πρόκειται για την ΒΡ, στην ουσία την αγγλική κυβέρνηση...

Δύο οικονομικά στοιχεία, ενδεικτικά και μόνο, τόσο για το μέγεθος της καταστροφής (του προϊόντος), όσο και για το μέγεθος της ΒΡ:
-το ημερήσιο κόστος αποκατάστασης υπολογίζεται σε $7εκ. έναντι ημερησίων δημοσιευμένων κερδών της εταιρείας για το 1ο τρίμηνο 2010 $61εκ
-η ΒΡ υποσχέθηκε να δημιουργήσει "ταμείο καταστροφών" αξίας $20δισ.

Μία από τις λύσεις που προτάθηκαν, ίσως εκείνη με τις περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας, ήταν μία ή περισσότερες ελεγχόμενες πυρηνικές εκρήξεις μικρής ισχύος, οι οποίες έχουν δοκιμαστεί εδώ και 30 χρόνια, για τη διακοπή της διαρροής από το πυθμένα του Κόλπου.
Η λύση αυτή είχε πιθανότητες να καταστρέψει μέρος ή και όλο το αποθεμα πετρελαίου του Κόλπου, συνεπώς απορρίφθηκε...
Έτσι, όλες οι προσπάθειες που γίνονται είναι για τη συλλογή του πετρελαίου που ξεβράζει η μάνα ΓΗ.

Ως προς τις ενδεχόμενες συνέπειες, δεν νομίζω ότι μπορούν να γίνουν ασφαλείς εκτιμήσεις, ας γράψω τις δικές μου:
- το υπό διαρροή πετρέλαιο θα διαλύσει όλο το οικοσύστημα στο Κόλπο του Μεξικό
- οι παράκτιες περιοχές των ΗΠΑ θα χάσουν την όποια αξία είχαν
- υπολείμματα πετρελαίου θα φτάσουν τους επόμενους μήνες στην Ιρλανδία, την Αγγλία, τη σκανδιναβία και το Β.Πόλο, μέσω του ρεύματος του Κόλπου του Μεξικό και βέβαια σε όλο τον Ατλαντικό Ωκεανό
-υποψιάζομαι ότι θα επηρεαστεί και το οικοσύστημα του Κόλπου του Μεξικό, το οποίο ουσιαστικά ρυθμίζει το κλίμα στη περιοχή του Ατλαντικού κοντά στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Ιρλανδία και τη βόρεια Αγγλία

Τέλος, ύστερα από μια διαχρονική δυσφήμιση των πολιτικών στελεχών όλων των χωρών όλου του κόσμου, έφτασε η ώρα για τη δυσφήμιση και την αποπομπή μιάς εκ των μεγαλύτερων εταιρειών αυτού του πλανήτη. Είναι βέβαιο πως ακόμα και οι Αμερικάνοι, οι οποίοι παραδοσιακά δυσπιστούν ως προς την αξία των πολιτικών, των πολιτικών και του κράτους, έναντι των εταιρειών και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, θα χάσουν μέρος από την εμπιστοσύνη που δείχνουν προς τις μεγάλες εταιρείες.

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Νέα Εποχή Νο.1234567

Αλλάζω ομάδα!
Στην Ελλάδα κυριαρχούν κλισέ του στύλ "κόμμα μπορεί να αλλάξω, ομάδα ποτέ", κατά το αγαπημένο "η μπάλα περνάει, ο παίκτης ποτέ" λατινοαμερικάνικο πρότυπο - επίκαιρο λόγω του τρέχοντος Μουντιάλ.
Παρένθεση, για το μουντιάλ: Γερμανία για κούπα; Ολλάνδία; Αγγλία; αυτές είναι τα πρώτα μου φαβορί... να δούμε.. Έχει σημασία η διασταύρωση των ομάδων μέχρι το τελικό, κάτι που ολοκληρώνεται μόνο με τη λήξη όλων των παιχνιδιών της 3ης μέρας. Κλείνει η παρένθεση.
Αλλά ας επιστρέψω στη πρώτη μου φράση "Αλλάζω ομάδα!".
Μια Νέα Εποχή για μένα, όπως όταν άλλαξα από ΜανΓιουνάϊτεντ σε Τσέλσυ το 1999.
Η Νέα Εποχή λέει ΠΑΟΚ και Ηρακλής-Μπάρτσα από διεθνείς ομάδες. Άντε και Λίβερπουλ λόγω "πέτρινων χρόνων" 30 χρόνια.

Ο Κόκκαλης πούλησε σε Μαρινάκη.
Μαρινάκης:
εφοπλιστής, γιος του Μιλτιάδη βουλευτή ΝΔ 1990 φίλου Μητσοτάκη, κουμπάρος της Ντόρας, θα μπορούσε να είναι και βαφτιστήρι του δράκουλα των Χανίων,
δουλείες με τον κρητικό Κομινάκη - μελλοντικός Διευθυντής της ΠΑΕ - παλαιότερα της WIND (έχει κάνει 2-3 φορές αναδιάρθρωση χρέους η εταιρεία αυτή) και άλλων πολυεθνικών εν Ελλάδι όπως η Βόνταφον - κάπου θα γνωρίζεται με τον Σωκράτη
δουλειές και με τον Καραχάλιο της ΝΔ -μελλοντικός Κυβερνητικός Εκπρόσωπος του Ολυμπιακού (οι Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Μάκης Βορίδης, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης συμμαθητές με τον Καραχάλιο στο κολλέγιο),
τοποθετεί τον παλαιότερα υποψήφιο με τη ΝΔ Τάσσο Μητρόπουλο για Γενικό Αρχηγό (Σάββα) του ποδοσφαιρικού τμήματος - αντέχει τα μπουκάλια ο Τάσσος!,
κρατάει τον απίθανο διεκπεραιωτή οικονομικών συμφωνιών Γεώργιο Λούβαρη που "γεφύρωσε το... χάσμα",
πηγαίνει σε final4 μπάσκετ με τον αδερφικό φίλο εφοπλιστή Πατέρα πετυχημένο πρώην πρόεδρο του ΠΑΟ ποδόσφαιρο με τον οποίο έχει μεγαλώσει μαζί και είναι και Πειραιώτες - Εθνικός ο Πατέρας - και συχνά συμμετέχουν μαζί με τα παιδιά τους και σε αγώνες ιστιοπλοΐας, ο μεν πρώτος με τον κόκκινο «Λέοντα» ο δε δεύτερος με τον μπλε «Αετό».

Από την άλλη, η αντίπαλη ομάδα, ύστερα από ανταλλαγή επιστολων - που μοιάζουν με εξώδικα - καθώς δεν μιλάνε, παραμένει υπό τον έλεγχο της οικογένειας Βαρδινογιάννη, η οποία κατάγεται επίσης από το Κρήτη.
Και Eίναι γνωστή η δύναμη της δεξιάς στην Κρήτη και που οφείλεται αυτή η δύναμη. Στις οικογένειες Βαρδινογιάννη, Μητσοτάκη και Κεφαλογιάννη (σχόλιο Swell) - άλλωστε μαζί ο δράκουλας των Χανίων και ο Παύλος των Βαρδινογιαννέων ως βουλευτές εντάχθηκαν στην ΝΔ το 1978, επί πρωθυπουργίας "εθνάρχη".

Συνεπώς, όπως συνάγουν άλλα μέσα για παρόμοια περίπτωση (αγορά από κοινού με τον Πατέρα 7.3% των μετοχών των Εκδόσεων Λυμπέρη), έχουμε τα δύο μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά μαγαζιά να ανήκουν "πνευματικά" στον ίδιον άνθρωπο: τον δράκουλα των Χανίων, ο οποίος μπορεί να αποφάσισε ότι είναι πιο εύκολο να αγοράσει έτοιμη ομάδα παρά να φτιάξει αμέσως κόμμα για τη κόρη του, που άλλωστε, μια ομάδα μπορεί να βοηθήσει και το κόμμα.

Με τέτοια πράγματα στο ελληνικο ποδόσφαιρο εγώ δεν μπορώ να μείνω με σταυρωμένα χέρια. Και το μόνο που μπορώ να κάνω πραγματικά είναι να διαφοροποιήσω την κατανάλωση αθλητικού θεάματος που λαμβάνω, από τον Ολυμπιακό σε άλλη ομάδα. Ευτυχώς στην εποχή της παγκοσμιοποίησης υπάρχουν επιλογές, με πρώτη τη Μπάρτσα καθώς, για να μην ξεχνιόμαστε φίλε οι Καταλανοί κυριάρχησαν επί του ελλαδικού χώρου (Θεσσαλία, Στερεά) από το 1311 μέχρι το 1388.
ΕλΜπάρτσα, λοιπόν!
Άντε και hasta-la-victoria-siempre-Ηρακλή, παρέα με τον καλύτερο έλληνα διαιτητή (μαραθωνοδρόμο) Τάσσο Κάκο!

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

όλα τα λεφτά ΙΙ

Επώδυνες μεταρρυθμίσεις στα ασφαλιστικά των «27»

Η Επιτροπή αναμένεται να υποστηρίξει στη «Πράσινη Βίβλο» της ότι η αντιστοιχία πρέπει να είναι 2/3 του ενεργού βίου ενός ευρωπαίου στην εργασία και το 1/3 στη σύνταξη. Με δεδομένο ότι μέχρι το 2060 το προσδόκιμο ζωής υπολογίζεται ότι θα αυξηθεί κατά 7 χρόνια είναι φανερό ότι αυτό θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στον καθορισμό των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

Με άλλα λόγια η Κομισιόν βρίσκεται κοντά στην άποψη των 40 ετών πλήρους εργασίας και την έξοδο στη σύνταξη στα 70. Για τον κ.Άντορ οι εναλλακτικές επιλογές δεν είναι πολλές, είτε θα πρέπει να αυξηθούν τα χρόνια εργασίας είτε να μειωθούν οι συντάξεις και να αυξηθούν μαζί οι εισφορές προκειμένου να επιβιώσουν τα συνταξιοδοτικά ταμεία.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=33531149
Πράσινη Βίβλος για τα εργασιακά

Όλα τα λεφτά το ασφαλιστικό/δημογραφικό/συνταξιοδοτικό/εργασιακό στη παρούσα φάση: ΟΛΕΣ οι χώρες παίρνουν "μέτρα ενάντια στη κρίση" που αφορούν όλους όσους εργάζονται, προς το χειρότερο. Η Ελλάδα είναι ειδική περίπτωση καθώς δεν έκανε μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού στη δεκαετία των μηδενικών, μόνο η Πετραλιά α-τόλμησε και θα μας πληρώνουν καλά όσοι ξεκινήσουν να εργάζονται με ένσημα από το 2013 (αλληλεγγύη των γενεών υπέρ των γηραιότερων - τοποθέτηση της επιλυσης του προβλήματος στο μέλλον, μόνο γύψο για τώρα).

Αλλά αυτό που έχει αξία είναι τα μαθηματικά:
1. "2/3 του ενεργού βίου στη εργασία"
2. Ενεργός βίος, πχ εγχώριου ανδρός: 80 έτη (εξειδικευση για τους πάνω από 65 στην Ελλάδα)
3. Συνεπώς: 2/3 Χ 80 έτη = 53 έτη στρογγυλά

"53..; και πως βγαίνει;... δεν βγαίνει..."
Ας πάμε όμως να διαβάσουμε τα νομοσχέδια και τα χθεσινά Π.Δ. για το ασφαλιστικού του Λοβέρδου, εκεί - όπως έχουμε διαβάσει από τις εφημερίδες:
1. Όλοι θα βγαίνουν στη σύνταξη στα 65
2. "Αρθρο 8 Σύμβαση μαθητείας

Mεταξύ εργοδοτών και ατόμων που έχουν συμπληρώσει το 15ο έτος μέχρι και το 18ο έτος της ηλικίας τους, δύνανται να καταρτίζονται ειδικές συμβάσεις μαθητείας, μέχρι ενός (1) έτους, με σκοπό την απόκτηση δεξιοτήτων. Οι εν λόγω μαθητευόμενοι λαμβάνουν το εβδομήντα (70) τοις εκατό του κατώτατου ημερομισθίου ή μισθού της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας ( Ε.Γ.Σ.Σ.Ε) και ασφαλίζονται στον κλάδο ασφάλισης ασθενείας σε είδος και 1% κατά του κινδύνου ατυχήματος. Όσοι δεν έχουν συμπληρώσει το 16ο έτος της ηλικίας τους, καθώς και όσοι φοιτούν σε γυμνάσια, λύκεια κάθε τύπου ή τεχνικές επαγγελματικές σχολές δημόσιες ή ιδιωτικές αναγνωρισμένες από το κράτος, δεν μπορεί να μαθητεύουν περισσότερο από έξι (6) ώρες την ημέρα και τριάντα (30) ώρες την εβδομάδα. Για τους έχοντες συμπληρώσει το 16ο έτος η μαθητεία δεν μπορεί να υπερβαίνει τις οκτώ (8) ώρες την ημέρα και τις σαράντα (40) την εβδομάδα. Απαγορεύεται η μαθητεία να πραγματοποιείται από την 22α ώρα μ.μ. έως και την 6η π.μ. Τα άτομα αυτά, με εξαίρεση τις διατάξεις για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, δεν υπόκεινται στις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας."

3. 65 όριο συνταξιοδότησης - 15 ηλικία εισόδου στην αγορά εργασίας = 40 έτη εργασίας + 15 χρόνια σύνταξη (80 χρόνια μ.ο. ζωής - 65 ηλικία συνταξιοδότησης) = 65 έτη ενεργού βίου ή 61.5% εργασία εντός ενεργού βίου 40 έτη εργασίας / 65 έτη ενεργού βίου), που είναι λιγότερο από 2/3 του ενεργού βίου που θέλει η "Πράσινη Βίβλος" για τα εργασιακά!

Για να έχουμε 67% του ενεργού βίου στην εργασία πρέπει να έχουμε επιπλέον αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, πέρα από τα 65 έτη, ακριβώς 3.55 έτη (67%Χ65 όριο συνταξ. = 43.55-40 σημερινά έτη εργασίας που θα ισχύουν) επιπλέον εργασίας, με σταθερό το μέσο όρο ζωής.

Όμως ο μέσος όρος ζωής αυξάνει ή ΚΑΛΥΤΕΡΑ ο μέσος όρος ζωής μετά τα 65 έτη στην Ελλάδα είναι:
α. Για τις γυναίκες, η προσδοκώμενη ζωή χωρίς προβλήματα υγείας, κατά την ηλικία των 65 ετών, κυμαίνεται, το χρονικό διάστημα 2005 έως 2006, μεταξύ 9,9 και 10,2 ετών, ενώ η προσδοκώμενη ζωή, κατά την ίδια ηλικία, κυμαίνεται μεταξύ 19,2 και 19,4 ετών.
β. Για τους άνδρες, η προσδοκώμενη ζωή χωρίς προβλήματα υγείας, κατά την ηλικία των 65 ετών, κυμαίνεται, το χρονικό διάστημα 2005 έως 2006, μεταξύ 9,5 και 10,1 ετών, ενώ η προσδοκώμενη ζωή κατά την ίδια ηλικία κυμαίνεται μεταξύ 17,1 και 17,5 ετών.

δηλαδή,
α. γυναίκες, 65 + 10 με προβλήματα υγείας ή 65 + 19 χωρίς προβλήματα υγείας = 75 ή 84
β. άνδρες, 65 + 10 με προβλήματα υγείας ή 65 + 17 χωρίς προβλήματα υγείας = 75 ή 82

που σημαίνει ότι έχουμε απευθείας +4 χρόνια για γυναίκες και +2 χρόνια για άνδρες, να τους πληρώνουμε συντάξεις χωρίς να δουλεύουν, διαταράσσοντας τα δημόσια οικονομικά λόγω των επιπλέον ετών παροχών συντάξεων και γενικότερα δαπανών ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για τους ηλικιωμένους που ..ζουν μετά τα 80!! [όσοι συνταξιούχοι ..αποδημήσουν εις Κύριον νωρίτερα από τα 80 είναι ξεκάθαρο κέρδος για το νέο ασφαλιστικό αλλά δύσκολο να υπολογιστεί το όφελος εκ των προτέρων... μόνο μετά..!]

Και η λύση αντιμετωπίζεται μερικώς από το Μνημόνιο (νομοσχέδιο ασφαλιστικού σελ.11) , θεσμοθετώντας την αυτόματη αναπροσαρμογή (προσοχή, μην μπερδεύεστε με την παλαιά ΑΤΑ, εκείνη ήταν του τιμάριθμου..) των ορίων συνταξιοδότησης:
Εισάγεται από το 2020 μηχανισμός αυτόματης αναπροσαρμογής του γενικού ορίου ηλικίας με βάση το προσδόκιμο ζωής και κατά το 1/3 της μεταβολής αυτού ανά 10ετία - λινκ.

Μιλαμε ότι το Μνημόνιο είναι απάνθρωπο για τα Δημόσια Οικονομικά καθώς δεν καταφέρνει να ελαχιστοποιήσει τις παροχές συντάξεων για τον ολοένα και γηραιότερο εγχώριο πληθυσμό. Τα γράφει και ο Friedman: "We have collected from today's young to pay today's old and counted on tomorrow's young to keep doing so. That was a fine scheme as long as the number of young people was rising faster than old people. When that ratio comes to an end, such a system also has to end."

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

όλο το παιχνίδι

ΟΑΕΔ και προσλήψεις στο Δημόσιο για όσους ιδιωτικούς υπαλλήλουν απολυθούν λίγα χρόνια πριν τη σύνταξη. Το μέτρο θεωρείται κοινωνικό - αυτής της μορφής κοινωνική πολιτική είναι σε θέση να εφαρμόσουν! Παρομοίως, άνοιγμα των στρατιωτικών νοσοκομείων στους πολίτες, εάν μάλιστα έδιναν και λεφτά - γιατί ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΝ ΛΕΦΤΑ, μόνο για μισθούς - οι μέτοχοι πληρώνουν, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι.

Τα λεφτά των ταμείων είναι λεφτά όσων εισφέρουν προς τα ταμεία αυτά - το σωστό λοιπόν είναι να διαχειρίζονται οι ίδιοι τα δικά τους λεφτά καθότι τώρα υπάρχει αυτή η δυνατότητα και δεν χρειάζεται να αποφασίζουν ομόφωνα διορισμένοι από τη κυβέρνηση - μιλάμε για ανεξαρτησία πραγματική και όχι στα χαρτιά.

Το Νο.1: μικρότερες δαπάνες για συντάξεις έχει πάρει το δρόμο του και οι αντιδράσεις είναι λίγες, χλιαρές τόσο όσο το τρέχων μουντιάλ, παρά το ότι δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Πρόκειται για πολύ σκληρές ρυθμίσεις ειδικά για τους νεο-εισερχόμενους (2013 και μετά), ανάλογες και βασικά χειρότερες από αντίστοιχες ρυθμίσεις 1983 και 1993 - η δεκαετία των μηδενικών ήταν μια χαρούμενη δεκαετία για πολλούς που έκαναν χρήση πολύ ευνοϊκών ρυθμίσεων που παύουν να ισχύουν μέχρι την επόμενη περίοδο χαλάρωσης (de-regulation) που φαίνεται ότι αργεί: 2020-2025-2030 διαλιέχτε!

Το Νο.2 δείχνει να είναι η γενικότερη "ελάφρυνση" των εργασιακών σχέσεων, όπου πρωταγωνιστούν οι συνδικαλιστές, οι οποίοι "προτείνουν" τη διασφάλιση των 13 & 14 μισθών του ιδιωτικού τομέα βάζοντάς τους εντός της συλλογικής σύμβασης, και πιθανότατα εντός των 12 καταλαβαίνω εγώ. Και άσε τις διαβεβαιώσεις απ' έξω: έκλαιγαν οι επιχειρηματίες που έμαθαν ότι δεν περικόπτονται οι 13 & 14 από τον ιδιωτικό τομέα - μιλάμε για 15% μείωση εργατικού κόστους με μια "απλή" νομοθετική ρύθμιση... Μήπως θα κετέβαζαν και τις τιμές;

Το συμμάζεμμα του δημοσίου τομέα θα συντελεστεί σε ένα περιορισμένο βαθμό, η γνώση της ιστορίας και η απλή λογική το λέει: δεν τα έχουμε καταφέρει από το 1821 λίγα χρόνια πριν το 2021... Φαίνεται ότι η μείωση του μισθολογικού κόστους μέσω της μείωσης του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων δεν θα είναι τόσο ριζική όσο μαθαίνουμε, η μείωση του κόστους θα μοιραστεί αναλογικά αντί να μεταφραστεί σε αυξημένη ανεργία - πλην περιπτώσεων ομήρων συμβασιούχων τουλάχιστον, άντε και λίγο ακόμα. Θα γίνουν και άλλα πολλά στο δημόσιο τομέα (αποκρατικοποίησεις, συγχωνεύσεις, ορθολογικότερος καταμερισμός, προμήθειες και άλλα που τώρα ξεχνάω) αλλά δε νομίζω ότι θα φτάσουμε γρήγορα σε θεαματικά αποτελέσματα. Γιατί; στη μεθεπόμενη παράγραφο.

Όπως έγραφε παλαιότερα ο gr, έχουμε ξεκινήσει ένα καθοδικό τρενάκι που κάνει μια πολύ μεγάλη βουτιά - ενδεχόμενα 20% του βιοτικού επιπέδου που κάποιους απλά τους στέλνει στο τάφο, μεταφορικά και κυριολεκτικά - θα την αντέξουμε; Θα την αντέξουμε όσο την αντέχουν γάλλοι, γερμανοί και λοιποί ανεπτυγμένοι, όπως και οι άνεργοι αμερικάνοι. Αλλά πρέπει να κάνουμε τα κουμάντα μας σε μια χώρα με αρκετά σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα που απαιτεί εισοδήματα σε ανθρώπους που δεν δουλεύουν (κοινωνική πολιτική). Λογικά, επενδυτικά σε έναν ορίζοντα 10-15-20 ετών τα χρηματιστήρια θα έχουν αφομοιώσει με το παραπάνω τις - όποιες - πληθωριστικές πιέσεις.

Τέλος, η σημαντικότερη εγχώρια επιτυχία θα ήταν η αναδιαμόρφωση του πολιτικού συστήματος, έτσι ώστε να σκεφτούν όλοι πως θα μπορούν να λειτουργούν τα κόμματα (ας αφήσουμε έξω τη μοιρασιά μετά, προς τα πρόσωπα που βάζουν υπογραφές - γίνεται χωρίς υπογραφές;) χωρίς να χρειάζονται 2 φορές επιπλέον την κρατική επιχορηγηση - εκεί είναι όλο το παιχνίδι, εκεί φαίνονται όλες οι μεγάλες προμήθειες με υπέρβαση 5-15% από τη φορολογία του εγχώριου πολίτη, και όλοι, ειδικά όσοι γράφουν στις εφημερίδες, ξέρουν αλλά γράφουν μόνο την εικόνα που θέλουν ή έχουν εντολές να περάσουν προς τα έξω, προς εμάς, εξυπηρετώντας ένα συνταγματικό σύστημα όπου η εκλεγμένη κυβέρνηση (εκτελεστική) ορίζει τους νόμους και τη πλεοψηφία στη βουλή (νομοθετική), την εκλογή των δικαστών (δικαστική) και η 4η (τη ποια;) εξουσία συνδιαλλέγεται μεταξύ των οικονομικών παραγόντων, που μοιράζουν το 5-15%. Η ιταλική περίπτωση είναι ενδεικτική, με σημαία τον πάω-με-17χρονα-Σίλβιο αλλά δυστυχώς για εμάς η ιταλική ανταγωνιστικότητα διαβρώθηκε σε μικρότερο βαθμό ενώ και τα έργα που έγιναν είναι σε χρήση.

Σάββατο 12 Ιουνίου 2010

unhappy

Δεν ξέρω τι προσδοκίες υπάρχουν, μου αρέσει το ποδόσφαιρο και βλέπω μουντιάλ. Περίπου ένα μήνα θα κρατήσει και κάπου την τρίτη εβδομάδα είσαι μπροστά στη τηλεόραση αλλά δεν έχει ματς..! Είναι το τέλος της δεύτερης φάσης και υπάρχουν δύο μέρες κενές... ο εθισμός έχει επικρατήσει.
Σήμερα, τώρα, Ν.Κορέα-Ελλάδα, χιουντάϊ vs bmw!
Παρακολουθώ το πρώτο ημίχρονο κάπως φολκλορικά: Παπαρουπού στα μικρόφωνα, Χελάκης μερικά δευτερόλεπτα νωρίτερα - χρειάζεσαι τη φαντασία σου και θέλει προσδοκίες! το ρολόϊ να είναι ένα ολόκληρο λεπτό πίσω σε ποδοσφαιρικό ημίχρονο 45 λεπτών! η προϊστορία προς στιγμή επαληθεύται..
"ακόμα να βρεις που παίζουν το δεξί μπάκ και το τέρμα", η φωνή που ακούγεται πίσω μου!
Προσέξτε το Μεξικό και την Ουρουγουάη που έπαιξαν εχθές, ήταν πολύ καλές ομάδες.
Γενικά προτιμώ ομάδες που είναι τεχνικές και γενικότερα παραγωγικές - είναι μια άψογη μορφή θεάματος, καθόλου βάρβαρη θα έλεγα.
Από κάπου ακούγεται συρτάκι remix καλοκαιρινό μεσημέρι.
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε όσο διάβαζα μερικά στατιστικά:
ο Σαμαράς 29χλμ/ώρα top speed, ο νοτιοκορεάτης 27
μηδέν shots on goal για εμάς.. ούτε ένα σουτ στο στόχο..!
Μοιραία ένα αντίστοιχο 4 σουτ προς την εστία σε σύνολο 6 να προσεγγίζει τη πραγματικότητα ενός 2-0 υπέρ των χιουντάϊ όταν εμείς κλείσαμε τις αλλαγές...

Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

Μικρές ειδήσεις

Πολλά είναι τα θέματα που δεν καταλήγουν σε αναμετάδοση από τα τηλεοπτικά κανάλια, ας παρουσιάσω ένα μικρό εδώ.

Οι περισσότεροι θα έχετε διαβάσει εδώ και μήνες αναλύσεις για το τι θα γίνει στη χώρα εμπλουτισμένες με φωτογραφίες πλοίων με μετανάστες προς την Αμερική ή τραίνων προς Γερμανία.

Πριν μια εβδομάδα μου είπε κάποιος γνωστός ότι στο παζάρι του Σχιστού Αλβανοί πουλούν ότι έχουν και ειδικά τα αυτοκίνητά τους καθώς μαζεύουν ότι μπορούν για να γυρίσουν πίσω.
Τη Τρίτη ένας φίλος με δουλειά στο κέντρο μου έλεγε ότι αρκετοί Αλβανοί αδειάζουν διαμερίσματα και με τη πραμάτεια τους πάνε πίσω.
Όταν την επόμενη μέρα το είπα σε μια γνωστή από την Αλβανία μου έλεγε ότι τα αλβανικά τηλεοπτικά κανάλια δείχνουν το τελευταίο καιρό στιγμιότυπα από τα σύνορα, όπου Αλβανοί λένε ότι δεν υπάρχει δουλειά στην Ελλάδα και ότι επιστρέφουν.
Εχθές πέτυχα ένα γνωστό, ο οποίος μου έλεγε ότι έκλεισε εισιτήριο για Λος Άντζελες να πάει να κάτσει ένα μήνα να δει πως δουλεύει ένα ελληνικό εστιατόριο καθώς του έγινε πρόταση να πάει να δουλέψει το 50% από αυτό.

Θυμήθηκα ακόμα ότι πριν ένα χρόνο η ίδια Αλβανή μου έλεγε ότι κάποιοι συγγενείς γνωστών τους που είχαν πάει Ισπανία και Ιταλία ήρθαν στην Ελλάδα για ..καλύτερα.



O κύριος που κρατάει το πανώ πρέπει να είναι αναντάμ παπαντάμ "god blessed"

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

βαρύ

Ο τίτλος του ποστ θα έπρεπε να ήταν "Δεν υπάρχει άραγε ένας Ντι Πιέτρο στην Ελλάδα;" αλλά τον έχουν ήδη χρησιμοποιήσει άλλοι και άλλοι. Παλαιότερες προσπάθειες εγχωρίως σταμάτησαν αμέσως.

Ο Ντι Πιέτρο ήταν ο δικαστής/κατήγορος της ομάδας "Καθαρά Χέρια" στην Ιταλία στη δεκαετία του '90 - wiki λινκ, η οποία προσπάθησε να "καθαρίσει" το διεφθαρμένο ιταλικό πολιτικό σύστημα.
Δύο λόγια για το διεφθαρμένο ιταλικό πολιτικό σύστημα:
Κάθε εκλεγμένη ομάδα (κυβέρνηση, νομαρχία, δήμος, κλπ) θεωρούσε την εκλογική της περιφέρεια "φέουδο".
"Φέουδο" με την εξής έννοια: στο Δήμο Μόντενας πρέπει να φτιαχτεί ένας δρόμος, κόστος 70, τρεις εργολάβοι. Οι εκλεγμένοι πολιτικοί καθόριζαν την αξία σε 120 και έδιναν τη δουλειά στο φίλο τους εργολάβο. Η διαφορά των 50 πήγαινε σε μίζες των εκλεγμένων, τις οποίες μοιράζονταν ανάλογα με τις θέσεις που είχαν και τις υπογραφές που έβαζαν, καθώς και στο (δεύτερο/μαύρο) ταμείο του κόμματος. Εννοείται πως οι φορολογούμενοι πλήρωναν...

Το κοινό σημείο με την Ελλάδα είναι ότι εμείς βρισκόμαστε ακόμα στην εποχή πριν την έλευση του Τσιτσιολινισμού και του Μπερλουσκονισμού και βέβαια πριν την (τυχόν) έλευση εγχώριου Ντι Πιέτρο. Βέβαια εμείς φτιάξαμε γρήγορα "εθνική πορνοστάρ", τη Τζούλια.
Η εμφάνιση της Τσιτσιολίνας κατέδειξε την απαξίωση στα μάτια του ιταλού φηφοφόρου του ιταλικού πολιτικού συστήματος ενώ η επί εικοσαετία καθιέρωση του Μπερλουσκόνι στην πολιτική σκήνη δείχνει πόσο θυμωμένοι παραμένουν οι Ιταλοί με τα όσα έμαθαν από την επιχείρηση "Καθαρά Χέρια" του Ντι Πιέτρο για όσους ψήφιζαν από το Β'ΠΠ μέχρι το 1989.
Μιλάμε για το Μπερλουσκόνι που πηδάει 17χρονα και προσκαλεί τον Τσέχο πρόεδρο στη βίλα του να κάνουν μπάνιο γυμνοί ανάμεσα σε πληρωμένα μοντέλα, ούτε αυτά κάνουν τους Ιταλούς να ξεθυμάνουν - παρά το γεγονός ότι και ο ίδιος ο Σίλβιο ήταν μέρος της ιταλικής πολιτικοοικονομικής μαφίας (λινκ για το πως λειτουργούσε το σύστημα στο τέλος).

Η διαφορά με την Ελλάδα είναι ότι εκεί οι δρόμοι έγιναν όπως προβλεπόταν στο χρονοδιάγραμμα ενώ φτιάχθηκαν καλά και δεν χάλασαν με τη πρώτη νεροποντή.
Ας πούμε οτι το αεροδρόμιο των Σπάτων ξεκίνησε να σχεδιάζεται στα '70ς και αποπερατώθηκε πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004. Τουλάχιστον εκεί πετάνε τα αεροπλάνα γιατί κάτι δρόμοι στη Πελοπόνησσο έπεσαν με μερικές έντονες βροχοπτώσεις.

Πριν μερικές μέρες είχαμε την "παρέλαση" Μαντέλη από την επιτροπή για τη Μίζενς. Ο ίδιος αφού παραδέχτηκε τη χορηγεία 200+250k πέταξε και τη σπόντα ότι "συνολικά οι μίζες για τη συγκεκριμένη δουλειά ήταν 10,000k", "ψάξτε για αυτά" ή, καλύτερα "ξέρω να πω κι άλλα, εάν με ζορίσετε" αφού "όλοι τα πήραν, όχι μόνο εγώ".

Όλα δείχνουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει νέος εγχώριος πολιτικός σχηματισμός που να έχει την υποστήριξη των ΜΜΕ όπως π.χ. ο Μπερλουσκόνι που του ανήκουν τα κανάλια.
Επίσης, όλα δείχνουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει εγχώριος Ντι Πιέτρο.
Ακόμα, όλα δείχνουν ότι το "μοντέλο Κοσκωτά": "κάτσε 7 χρόνια στα τζακούζια του Κορυδαλλού, πες στην οικογένειά σου να κάνει υπομονή με τα λεφτά της Ελβετίας μέχρι να αποδείξεις ότι είσαι πράγματι καλό παιδί και θα πεις μόνο όσα συμφωνήσαμε και τίποτε παραπάνω, και χωρίς να το καταλάβεις θα είσαι έξω" μπορεί να εφαρμοστεί σε μερικά δευτεροκλασσάτα στελέχη για να "ικανοποιηθεί το περί δικαίου αίσθημα της αστοιχείωτης κοινής γνώμης".

Από αυτά που καταλαβαίνω εγώ, "όλα τα λεφτά" είναι τα δεύτερα/μαύρα ταμεία των κομμάτων, εκεί κρύβονται τα πάντα για όποιον θέλει να βρει κάτι. Και όταν λέμε "κόμματα" εννοώ κόμματα που υπάρχουν αλλά και διάφορα κόμματα "κομήτες", που μπορεί να μην είχαν δεύτερο ταμείο αλλά δεν είχαν και πρώτο...

Δύο λόγια για τα δεύτερα ταμεία των κομμάτων.
Το ένα ακολουθούσε πιο "δημοκρατικό" τρόπο μοιρασιάς της λείας καθώς έπαιρναν όλοι ανάλογα με τη θέση και τις υπογραφές και το υπόλοιπο πήγαινε στις ανάγκες του κόμματος (προεκλογικά έξοδα, αμοιβές προσωπικού, υλικό κλπ).
Το άλλο ακολουθούσε πιο αυταρχικό σύστημα: όλα στον εκάστοτε πρόεδρο του κόμματος, ο οποίος είχε την εξουσία να τα μοιράζει κατά το δοκούν και βέβαια να τα εκμεταλλεύεται ο ίδιος όπως θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό. Πιο σπάνια ίσχυε και ο "δημοκρατικός" τρόπος μοιρασιάς αλλά ήταν πάντοτε στη διακριτική ευχέρεια του προέδρου να το επιτρέψει(!).
Κάποιο άλλο κόμμα λειτουργεί πιο συγκεντρωτικά: όλα τα λεφτά πάνε στο κόμμα, το οποίο ανάλογα με τις ανάγκες, είτε τις δικές τους είτε των στελεχών, μοιράζονται από μια κεντρική αρχή που αποφασίζει.

Σε κάθε περίπτωση, η ζέστη των προηγούμενων ημερών σε συνδυασμό με το ότι άργησα εχθές να φάω και μου έπεσε βαρύ, με έκανε να ξυπνήσω με μια περίεργη διάθεση σήμερα να σκέπτομαι πόσο πίσω είναι ακόμα αυτή η περιοχή του κόσμου.

Καλά να είμαστε


λινς για το πως λειτουργούσε το ιταλικό σύστημα και άλλα ακόμα
«Μιζούπολη» και «Καθαρά Χέρια»
Επιχείρηση «Καθαρά χέρια» στη Δωροδοκιούπολη
Τα «καθαρά χέρια» κι ο Καβαλιέρε
Οχτώ χρόνια επιχείρηση καθαρά χέρια - Απολογισμός

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

Ινδός ταξιτζής

Εχθές το απόγευμα νόμιζα ότι με γέλαγαν τα μάτια μου!
Όχι, όχι, όχι, δεν με γέλασαν!
Πέτυχα ..Ινδό ..ταξιτζή! Σε κλασσικό "κίτρινο μπροστά μαύρο πίσω" ταξί!


Ευτυχώς δεν τον έχω δει μόνο εγώ! Τον έχει δει και κάποιος άλλος, ο Η Αθήνα εξσυγχρονίζεται, πλησιάζουμε προς τη Δύση... και πιο συγκεκριμένα προς το Λονδίνο... Χθες το βράδυ τα ματάκια μου συνέλαβαν Ινδό ταξιτζή (με τουρμπάνι και παραδοσιακό ένδυμα παρακαλώ) ο οποίος μάλιστα είχε κατέβει από το ταξί που οδηγούσε και βοηθούσε κυρία-επιβάτη τοποθετώντας τη βαλίτσα της στο χώρο αποσκευών του ταξί...

Οι Άγγλοι που δέχτηκαν μαζικά Ινδούς, ύστερα από τα χρόνια που τους είχαν "επικράτειά" τους, δεν ήταν χαζοί. Πρόκειται για εργατικούς ειρηνιστές θεοσεβούμενους, οι οποίοι αποκλείεται ποτέ να αποτελέσουν κάποιου είδους απειλή.

Γιατί δεν μιλάει κανείς στην Ελλάδα

Αυτός ήταν ο τίτλος ανάρτησης στο παρόν πριν σχεδόν τρία χρόνια! - λινκ
Μιλάμε για σίχαμα!
Εξού και το tag "αλλοδαπή αλήθεια".

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Προγραμματισμένα

Αυτή τη φορά δεν είχαμε εσπευσμένη εισαγωγή του Σταμ στο ΝΝΑ, ήταν προγραμματισμένη.
Ας πούμε ότι ήταν και "επιθυμητή" στα πλαίσια της "θεραπείας".
Εν τάχει: μη-μικροκυτταρικός καρκίνος αριστερού πνεύμονα, συν κάτι λεμφαδένες, που "υποσταδιοποιήθηκαν" ύστερα από τέσσερις standard κύκλους και κάτι χάπια "νέας τεχνολογίας" 2003+, σήμερα πνευμονεκτομή. Και έχει ο Θεός... Και όταν φτάνουμε στο σημείο να επικαλούμαστε τις ουράνιες δυνάμεις...
Όλα αυτά σε ένα χιλιοταλαιπωρημένο οργανισμό που έχει φάει τις καταχρήσεις με το κουτάλι τις προηγούμενες δεκαετίες...

Υπομονή, kalo kouragio που λέει κι ο 'Ολι Ρεν.

Η γενιά των 30/40thing εκτός από την ανεπανάληπτη οικονομική συγκυρία - που βέβαια ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ σε καμία περίπτωση με το πόλεμο ή τη φτώχεια που γνώρισαν άλλες γενιές - οφείλει να αντιμετωπίσει με περίσσια ψυχραιμία, καθώς είναι η σειρά της, την αέναη διαδικασία αλληλοβοήθειας προς τη τρίτη ηλικία, όπως τη δέχτηκε κι αυτή στα προηγούμενα χρόνια της νεότητάς της. Μακάρι μόνο να αντέξει έστω και μέρος της σημερινής εγχώριας "δημόσιας υγείας" (και να βελτιωθεί, δεν αντιλέγω) για να λειτουργήσει η όλη διαδικασία αξιοπρεπώς.

Καλά να είμαστε
.

Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Πλέον

Παλαιότερα είχα γράψει για το δώρο, τις τελευταίες μέρες με τρώει να γράψω για τους φίλους.

Δεν θέλω να γράψω γενικά για τους φίλους και τη φιλία, "ένα άλλο πόνημα", προτιμώ να γράψω για τη παρέα των πανεπιστημιακών χρόνων.
Όλοι μάς είμασταν στη μαμά Σαλονίκη, και αν και από διάφορα μέρη της χώρας, οι περισσότεροι καταλήξαμε για δουλειά στην Αθήνα. Μιλάμε για παρέα 15 γεμάτων ετών, ένα στόρυ παπα-καλιάτικο "Εγνατία 156" (του_st_).

Εεε λοιπόν ύστερα από τόσα και τόσα που περάσαμε, τα 30thing κατάφεραν να μας αποξενώσουν... Μαζί προφανώς και η ύφεση... Σίγουρα και η ζωή στο τρίτο στάδιο.. του παιδιού ντε... Ενδεχόμενα και άλλα, όπως τα ατελείωτα ωράρια, η ανάγκη ατομικού ατομικισμού συγχρόνως με τις πάσης φύσεως κοινωνικές αποθαρρύνσεις συλλογικότητας και συλλογικών δράσεων, ο καθείς μόνος του ή με την οικογένειά του.



Στο τρίτο στάδιο έχω καταφέρει να ανακαλύψω τα πάρκα. Είναι απίστευτο πως ένα μέρος παροχής υπηρεσιών χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς, ουσιαστικά χωρίς κόστος για αυτόν που δέχεται τις υπηρεσίες του, μπορεί να προσφέρει στιγμές που θεωρείς ότι είχαν χαθεί από μέσα σου. Έχω καταγοητευθεί με την επαφή με εικόνες και καταστάσεις που νόμιζα ότι αγνοούσα.

Συνειρμικά, προφανώς η δική μου λύση στο πρόβλημα "πλέον τρώμε ένα φαϊ χριστούγεννα πάσχα καλοκαίρι" (άντε και στους γάμους: η ώρα η καλή Αναστασία, θα είμαστε εκεί!) είναι να κάνουμε την επανάσταση στα πάρκα. Σημασία πάντως έχει να βλεπόμαστε περισσότερο (Savol το skype δεν μετράει).


Καλά να είμαστε
.

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Ενεχυροδανειστήρια

Πρίν λίγο.
Αυτοκίνητο με κατεβασμένα παράθυρα σταματάει μπροστά μου.

η συνοδηγός: Ξέρετε κάποιο ενεχυροδανειστήριο εδώ κοντά;
geokalp: Όχι... δεν ξέρω... ...
ο οδηγός πετάγεται: Κάποιο κοσμηματοπωλείο εδώ κοντά;
geokalp: ... στον παραπάνω δρομο... ...
Το ζευγάρι ήταν σχετικά νεαρό, περί τα 30-35 και η συνοδηγός ήταν έντονα βαμμένη...
Πρόλαβα να δω ότι είχαν ρίξει τα πίσω καθίσματα στο αυτοκίνητό τους και ο χώρος ήταν καλλυμένος με κάτι σα παπλώματα... Προφανώς, είναι εκεί που θα κοιμούνται το βράδυ...

Για να έχετε μια ιδέα τι παίζεται εγχωρίως, ας κάνετε ένα γούγλισηερτς. Θα εκπλαγείτε.
Για να έχετε όμως μια σφαιρική εικόνα καλύτερα να ψάξετε τι συμβαίνει στις ΗΠΑ: όταν πριν μέρες πέτυχα μια εκπομπή στη τηλεόραση έλεγαν ότι το ετήσιο επιτόκιο ενος ενεχυροδανειστηρίου φτάνει ετησίως το 400%... 400%... Είπαν μάλιστα ότι κάποιες πολιτείες έχουν θεσπίσει όριο το 36-40% ετησίως...
Πρόκειται για καταστάσεις subprime subprime...
(subprime: αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας από τη τράπεζα υπό του μετρίου/κανονικού - εδώ πολύ καλοί ορισμοί του suprime)

Πρόχειρα βρήκα σε ένα site ..συμβουλών πριν φτάσει κάποιος σε κάποιο ενεχυροδανειστήριο των ΗΠΑ ότι το τυπικό ετήσιο επιτόκιο που έχουν είναι 240%...

Σάββατο 1 Μαΐου 2010

πολιτική, όχι οικονομία



Μπορώ να γράψω κάπως περισσότερα αλλα κάνω υπομονή να έχω τη μεγάλη εικόνα πρώτα.
Απαραίτητη διευκρίνηση: του κυρ Ηλία του έκατσε πολύ άσχημα η υπόθεση της Κύπρου, δεν πρόκειται να το ξεπεράσει ποτέ.

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Καληνύχτα και Χρόνια Πολλά

Ύστερα από την 25 Μαρτίου 2010, σήμερα μια ακόμα Επανάσταση, μια ακόμα επαίτειος.

Η προηγούμενη φορά που η Ελλάδα βρέθηκε υπό επίσημη Διεθνή Εποπτεία ήταν το 1897, η εποχή Ντεληγιάννη, εγγονού πελοποννήσιου κοτζαμπάση. Η Εποπτεία της ΔΟΕ άρχισε αμέσως μετά έναν (ακόμα) αποτυχημένο πόλεμο εναντίον των Τούρκων και επίσημα έληξε με την λήξη του Β'ΠΠ - 48 χρόνια μετά.
Ουσιαστικά το προτεκτοράτο συνέχισε αλλά υπό τον μανδύα της Δημοκρατίας - και της βίας και της νοθείας και των εργολάβων και του σχεδίου Μάρσαλ και των αποθεματικών των ταμείων και της "λαοκρατίας" και των Λαμπράκηδων και των χωροφυλάκων και των πιστοποιητικών φρονημάτων.
Μέχρι που το προτεκτοράτο έπρεπε να επιταχύνει ορισμένες διαδικασίες, όπως μια ρεβάνς των γειτόνων μας εξ Ανατολών ή την εγκαταστάση κάμποσων πολυεθνικών, και ήρθε η Εθνοσωτήριος Επανάστασις να βοηθήσει τη κατάσταση εντός της ημι-αμερικάνικης επικράτειας.
Τα υπόλοιπα τα φωνάζουν "Μεταπολίτευση" και Ευρώπη καθώς εμείς .."ανήκομεν εις την Δύση" κατά συντριπτικό ποσοστό.

Αυτή τη μέρα διάλεξαν - το ηφαίστειο ..έφταιγε - να εκκινήσουν τις συζητήσεις για τη διαμόρφωση των όρων της συμφωνίας: δάνειο εμείς - μέτρα εσείς.



πηγή φώτο

Για να ευθυμήσουμε τέτοια μέρα, τρία ανέκδοτα:
1ο: "Λεφτά υπάρχουν"
2ο: "Που πήγαν τα λεφτά"
3ο: "Δεν ζητάμε λεφτά"

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

Αλήθεια

Από τους λίγους που λένε την Αλήθεια σ'αυτή τη χώρα είναι το τημ της Ελληνοφρένειας.
Να είναι καλά!



Και μην ξεχνάτε: οι αγορές είναι πιο σημαντικές από τους ανθρώπους

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

ΠΑΣΧΑ 2010

Χρονιά κι’ αυτή, να σου πετύχει….!

Πρωταπριλιά σταυρώνεται ο Χριστός (μιλάμε για χοντρή φάρσα…!) και ο ….Γολγοθάς αναμένεται μετά το Πάσχα!!! (σε κανονικότατο reality show…)

Θέλετε και ευχές?

Αδίκως, ΠΑΣΧίζετε…!


πολλά φιλιά στην φιλοσοφούσα θειά μου που το συνέταξε

ευχές για υγεία σε όλους, όλα τα υπόλοιπα έχουν μικρή σημασία

για αλλαγή διαβάστε κάνα βιβλίο τελειώς διαφορετικό από ότι διαβάζετε συνήθως, προσωπικά διάλεξα ένα πεζογράφημα, χρόνια έχω να διαβάσω ένα τέτοιο