Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

Λαμαρίνες

Τους προηγούμενους μήνες τα ΜΜΕ κατακλύστηκαν από φωτογραφίες "παρκαρισμένων" (απούλητων) αυτοκινήτων, κυρίως από Αμερική μεριά.
Πριν από μερικές μέρες μου το σφύριξε μια φίλη "εάν ανέβεις στο Προφήτη Ηλία της Μαγούλας, θα δεις πολλά απούλητα!". Και να το αποτέλεσμα!
μακρινή δυστυχώς η λήψη

τα περισσότερα...

μια ωραία παράταξη, ανάμεσα στις αποθήκες


ίσως η πιο ωραία ..θέα!

μια εντυπωσιακή παράταξη φορτηγών

Έχω κάμποσες ακόμα αλλά νομίζω ότι οι παραπάνω ήταν αρκετές για να πάρετε μια καλή γεύση του τι συμβαίνει και στην εγχώρια αγορά του εμπορίου, γενικά, και του αυτοκινήτου, ειδικά.

Επίσης, όσοι ενδιαφέρεστε να αγοράσετε αυτοκίνητο, μπορείτε να τυπώσετε τις παραπάνω φώτο και να πάτε στην αντιπροσωπεία που επιθυμείτε με αυτές παραμάσχαλα, ο πωλητής ίσως και να σας συμπεριφερθεί καλύτερα εάν συνειδητοποιήσει ότι γνωρίζετε το μέγεθος του προβλήματος.

Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

Μετάφραση

Μπορείτε να κάνετε μόνοι σας τη μετάφραση:

..the country's Enterprise and Energy Minister Maud Olofsson told Swedish public radio that "voters picked me because they wanted nursery schools, police and nurses, and not to buy loss-making car factories" [Saab]
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7899244.stm

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

Ελλάς: έλλειμμα, χρέος και επιπτώσεις

[με bold οι εκτιμήσεις]

Τα σημάδια είναι γνωστά στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους εδώ και μήνες:To spread με τα γερμανικά ομόλογα (χωρίς ρίσκο) σε επίπεδα πριν η Ελλάδα αποκτήσει ευρώ (και υψηλά επίπεδα φερεγγυότητας).
Ας δούμε τι μπορεί να τα επηρέασε και τι ενδέχεται να συμβεί.

Οι εξαγγελίες του ΥΠΟΙΚ περί οθωμανικού φόρου τύπου "κεφαλικός" καθώς και η μηδενική εισοδηματική πολιτική για το 70% των υπαλλήλων του δημοσίου τομέα [ελέγχεται ότι αφορά τόσους, μάλλον λιγότερους] αποτελούν μια σημαντική στροφή από τις συνηθισμένες διαπιστώσεις για "θετική ανάπτυξη όταν οι άλλοι έχουν ύφεση" και καλούν για την αντιμετώπιση μιας νέας "εθνικής πρόκλησης" που απαιτεί "υπευθυνότητα απ' όλους". Η στροφή από τις προηγούμενες εκτιμήσεις ήταν αναπόφευκτη καθώς οι (νέοι) φόροι είναι απαραίτητο εργαλείο στη παρούσα κατάσταση της εγχώριας οικονομίας που ενδέχεται να διαρκέσει περισσότερο από ότι αναμενόταν κι από τους πιο ψύχραιμους [ταμειακό έλλειμμα 2008 περί το 7% του ΑΕΠ], για μια οικονομία που στηρίζεται στο τριτογενή τομέα (ναυτιλία, τουρισμός) και θεωρούταν δύσκολο να πέσει σε ύφεση.
Στην αρνητική συγκυρία όλη η Ευρώπη, και η Ελλάδα, κοιτά προς τη Νέα Ευρώπη, στο έδαφος που έγιναν οι περισσότερες επενδύσεις: "Οι συνολικές χορηγήσεις των ελληνικών τραπεζών ανέρχονται σε 55 δισ. ευρώ, ποσοστό περίπου 16-17% του ελληνικού ΑΕΠ", που ίσως να είναι και λίγο παραπάνω - ας πούμε 20-25%. Παράλληλα ανακόπτονται ο ρυθμοί εκταμίευσης στην εγχώρια αγορά: η επιθυμία για ανάπτυξη των χορηγήσεων με 10% μάλλον πάει περίπατο..

Η πορεία των τριμηναίων επιδόσεων του αμφιλεγόμενου δείκτη ΑΕΠ δείχνει εδώ και αρκετά τρίμηνα ότι κινείται χαμηλότερα, το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ το είχε εκτιμήσει ήδη από την έκθεση του 2005:
[εάν υπάρχει χρόνος, δείτε μια αξιόλογη παρουσίαση βασικών εγχώριων οικονομικών μεγεθών απο την 2008 έκθεση ΙΝΕ-ΓΣΕΕ]

Οι πιο "έγκυρες" προβλέψεις συμφωνούν μόνο στο ότι η ανάπτυξη για το 2009 θα είναι θετική: η κυβέρνηση μιλάει για 1.1%, η Κομισιόν για 0.2% ενώ η ΤτΕ μέσω του Διοικητή της είναι στη μέση (0.5%).
Ο κλάδος που συνείσφερε περισσότερο τα προηγούμενα χρόνια, οι κατασκευές και επενδύσεις υποδομών εταιριών και ιδιωτών, υποφέρουν και μαζί τους η εγχώρια οικονομία.
Ακόμα και η βιομηχανική παραγωγή [έχουμε τέτοια στην Ελλάδα;] μειώθηκε περί το 9% το Δεκέμβριο και 4% για όλο το 2008.

Συνεπώς, έχουμε αρκετούς συντελεστές της εγχώριας ανάπτυξης να αποαναπτύσσονται: η εγχώρια καταναλωτική ζήτηση και οι λιανικές πωλήσεις, ο κατασκευαστικός κλάδος τόσο έργων υποδομής όσο και κατοικιών, οι εξαγωγές σταθερές [+1.1%], τα κέρδη από τη Νέα Ευρώπη να επηρεάζονται σημαντικά. Μια συγκυρία που περιλαμβάνει όλους τους μοχλούς ανάπτυξης των προηγούμενων ετών.

Όμως τα κυριότερα προβλήματα της χώρας φαίνονται μόνο από δύο δείκτες: το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών στο -14% του ΑΕΠ (παγκόσμιο ρεκόρ) και το δημόσιο χρέος όπου είμαστε τριτο-τέταρτοι παγκοσμίως (95-120% του ΑΕΠ, εξαρτάται τι περιλαμβάνει), ενώ ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί και στο χρέος του ιδιωτικού τομέα.Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, οι εκτιμήσεις για την ύφεση που θα αντιμετωπίσει το 2009 η εγχώρια οικονομία είναι χωρίς μεγάλη βεβαιότητα. Μια ψύχραιμη εκτίμηση - όπως φαίνονται τα πράγματα στα μέσα Μαρτίου - είναι προσγείωση του ΑΕΠ στο -2% με το ρυθμό των χορηγήσεων των τραπεζών να επηρεάζει ασύμμετρα χωρίς να γνωρίζει κανείς πότε θα ανέλθει στα προηγούμενα επίπεδα.
Τέλος, ότι κι αν ισχυρίζονται οι ιθύνοντες του κάθε οικονομικού επιτελείου, το πραγματικό πρόβλημα του ελληνικού κράτους κρύβεται στα μειωμένα έσοδα και όχι στις δαπάνες.

Αναξιόπιστα τα στοιχεία για το δημοσιονομικό έλλειμμα, σύμφωνα με τις Βρυξέλλες
Στο 5% - 7% η πιστωτική επέκταση το 2009
ΣΕΛΠΕ: «Φούσκα» η ιδιωτική κατανάλωση στην Ελλάδα

Απαισιόδοξη εκτίμηση
Ζοφερό αναμένεται το μέλλον, εάν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις του κ. Γκίκα Χαρδούβελη για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς, μιλώντας χθες στο 6ο Συνέδριο του ΣΕΛΠΕ, υποστήριξε ότι στην Ελλάδα η κρίση θα έχει ως συνέπεια τη στασιμότητα της χώρας όχι για ένα-δύο χρόνια, αλλά για πέντε ολόκληρα έτη.

Εκτίμηση του χρέους στην εγχώρια οικονομία
...το δημόσιο χρέος είχε διαμορφωθεί, στις 31 Δεκεμβρίου 2003, στα 175 δις ευρώ. Μετά από 5 χρόνια, στις 31 Δεκεμβρίου 2008, το δημόσιο χρέος «εκτινάχθηκε» στα 262.070,75 εκατ. ευρώ, ή στο 107% του ΑΕΠ. Προστέθηκαν δηλαδή επισήμως 87 δις.

«Κάτω από το χαλί, εξακολουθούν να κρύβονται 5 δις ευρώ, που είναι τα χρέη των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές, τα χρήματα που οφείλει το δημόσιο στα ασφαλιστικά ταμεία των δημοσίων υπαλλήλων, και οι εγγυήσεις του δημοσίου, που φθάνουν τα 22 δις.

Στην πραγματικότητα, το δημόσιο χρέος, αν υπολογίσουμε, και τα 28 δις για τις τράπεζες, και το προϋπολογισμένο έλλειμμα, θα διαμορφωθεί στο τέλος του 2009, στα 300 δισεκατομμύρια, και θα αντιστοιχεί στο 120% του ΑΕΠ. (Αν στο μεταξύ δεν καταπέσουν, λόγω της κρίσης, οι εγγυήσεις του δημοσίου).

Για να αντιληφθούμε πλήρως, το μέγεθος της υπερχρέωσης, της ελληνικής οικονομίας, θα πρέπει να προσθέσουμε σε αυτό το ποσό, 300 δις «αέρα», από τις μεταχρονολογημένες επιταγές, και 260 δις, πάνω- κάτω, που είναι το χρέος των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών.
Tο μόνο που κάνουμε επομένως, είναι να παράγουμε χρέος. Για παραγωγή 100 ευρώ, χρωστάμε 300.
«Δυστυχώς επτωχεύσαμεν», δηλαδή όπως είχε πει ο Τρικούπης.



Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009

Ιδιωτικοποιείστε την Αστυνομία!

Όσοι αρχίζουν - έστω και τώρα - να εκφράζουν μια δυσφορία απέναντι στις αυξανόμενες μορφές εγκληματικότητας (και κατ' επέκταση στη Νέα Νέα Διακυβέρνηση) που διαδραματίζονται τόσο μπροστά στα μάτια όσο και μπροστά στους τηλεοπτικούς δέκτες μας ας έχουν υπόψη τα παρακάτω:

Ο Μίλτον Φρίντμαν ήταν ο μεγαλύτερος πολιτικός οικονομολόγος του προηγούμενου αιώνα που ήταν υπέρ ενός μικρότερου κράτους με ακόμα μικρότερη σημασία στην οικονομία προς όφελος του ιδιωτικού τομέα, ο οποίος - κατά την άποψή του - ήταν σε θέση να δώσει πειστικότερες απαντήσεις στα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.

Σύμφωνα με τα πιστεύω του Φρίντμαν, οι σύγχρονες κυβερνήσεις ανά το κόσμο έχουν επιδοθεί - ιδιαίτερα από τη δεκαετία του '80 - σε μια διαδικασία γνωστή ως "ιδιωτικοποίηση" και έχουν παραδώσει στις ανώνυμες εταιρείες τον έλεγχο θεσμών που κάποτε θεωρούταν "δημόσιοι" από τη φύση τους.
Το νερό και οι κοινωφελείς υπηρεσίες, η αστυνομία, οι υπηρεσίες πυρόσβεσης και επείγοντων περαστατικών, τα κέντρα περίθαλψης, οι υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας, η κοινωνική ασφάλιση, τα κολέγια και τα πανεπιστήμια, η έρευνα, οι φυλακές, τα αεροδρόμια, οι υπηρεσίες υγείας, τα γονίδια, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, τα δημόσια πάρκα και οι αυτοκινητόδρομοι, όλα - ανάλογα με το που βρίσκονται - έχουν υποστεί πλήρη ή μερική ιδιωτικοποίηση.

Όπως υποστηρίζει και ο ίδιος ο Φρίντμαν, μόνο οι πιο βασικές λειτουργίες - το δικαστικό σύστημα, οι στρατιωτικές δυνάμεις και η ανακούφιση (sic!) των ακραίων περιπτώσεων φτώχειας - θα έπρεπε να βρίσκονται υπό τον έλεγχο του κράτους. Άλλοι μάλιστα φτάνουν στο σημείο να λένε ότι "υπάρχουν πολύ λίγες υπηρεσίες", όπως ο στρατός που θα έπρεπε να παραμείνουν ιδιωτικές.

[τα italics προέρχονται από το βιβλιο The Corporation του Joel Bakan - δύο λόγια που έγραψα για τη ταινία]

Σύμφωνα με τα παραπάνω, γίνεται κατανοητό ότι τα προβλήματα που παρουσιάζονται στην Ελληνική Αστυνομία μπορούν να εξηγηθούν με τη λογική που κυριαρχεί και προσπαθεί να εξηγήσει παρόμοια φαινόμενα απαξίωσης τομέων δημόσιας επιχειρηματικότητας - έστω κι αν είναι δύσκολο να εξηγηθεί πως ασκείται επιχειρηματικότητα μέσω της λειτουργίας της αστυνομίας πόλεως:
γίνεται προσπάθεια να απαξιωθεί η αστυνομία ώστε να ιδιωτικοποιηθεί!
(σημάδια έμμεσης ιδιωτικοποίησης της αστυνομίας με τα ίδια τραγικά αποτελέσματα είχαν σημειωθεί στο philosophy και προ ενός έτους)

Τέλος, κλείνω με κάτι ακόμα από το πολύ σημαντικό αυτό βιβλίο, για να σκεφτούμε λιγάκι, γιατί κάποιες φορές γίνονται μεταρρυθμίσεις:
Ο πρόεδρος των σχολείων Edison [χρηματιστηριακή εταιρεία που λειτουργεί σχολεία για λογαριασμό τοπικών κυβερνήσεων στις ΗΠΑ] Benno Schmidt υποστηρίζει ότι "δεν μπορούμε να φανταστούμε το εύρος" των δυνατοτήτων ανάπτυξης της σχολικής ιδιωτικής βιομηχανίας, "ο χώρος της παιδείας είναι μεγαλύτερος από την άμυνα, μεγαλύτερος από την εγχώρια αυτοκινητοβιομηχανία... στην πραγματικότητα μόνο ο τομέας υγείας αντιπροσωπεύει μεγαλύτερο τμήμα της αμερικάνικης αγοράς".

Μια καλή ιδέα για τις δυνατότητες εγχώριων ιδιωτικοποιήσεων δίνει η cynical με το "Το Μέλλον των Ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα"

Τρίτη 10 Μαρτίου 2009

Θύμησες

(τα έστελνα εμέιλ, τα βάζω κι εδώ - τίτλος: σχέδια για ΠΣΚΔ στη μαμά Σαλονίκη τον Μάιο)

περιμένω τουλάχιστον να γαργαλήσω τη μύτη μου σε κλασσικές σαλονικιώτικες γεύσεις:
πχ Μπότσαρη (Γιώτης-Submarine-Γρηγόρης) ή Ούζου+Χατζή
για καφέ προτείνω Μπαχτσέ στους Νέους Επιβάτες

δε θα με χάλαγε και ένας ωραίος καφές στη πάραλία, βολτίτσα στα λαδάδικα (να δούμε και την ..εξέλιξη) και κάνα βρώμικο πανσετάκι...
υπάρχει και ο Mύθος Zύθος με καλούς μεζέδες στη πλατεία...
άνοιξε και σινεμά στο λιμάνι, απέναντι, όπου κάτι θα γίνεται...
για τέλος, είτε Κίτσεν Μπαρ - που είναι άνετα - είτε Ολύμπιον (τα ίδια είναι όλα στην Αριστοτέλους) - να βλέπουμε και ποιος περνάει

αν σας αρέσει για πιο κέντρο, φαγητό στο Τίφανυ'ς και μετά περατζάδα από Bel Air και Ethnik για ποτά...
όποιος ενδιαφέρεται να δει από κάτω το Λευκό Πύργο θα θαυμάσει τα (οχυρωματικά) έργα του δημάρχου πιο δίπλα...

Καλά να περάσουμε!