Νέα Εποχή Νο.1234567

Αλλάζω ομάδα!
Στην Ελλάδα κυριαρχούν κλισέ του στύλ "κόμμα μπορεί να αλλάξω, ομάδα ποτέ", κατά το αγαπημένο "η μπάλα περνάει, ο παίκτης ποτέ" λατινοαμερικάνικο πρότυπο - επίκαιρο λόγω του τρέχοντος Μουντιάλ.
Παρένθεση, για το μουντιάλ: Γερμανία για κούπα; Ολλάνδία; Αγγλία; αυτές είναι τα πρώτα μου φαβορί... να δούμε.. Έχει σημασία η διασταύρωση των ομάδων μέχρι το τελικό, κάτι που ολοκληρώνεται μόνο με τη λήξη όλων των παιχνιδιών της 3ης μέρας. Κλείνει η παρένθεση.
Αλλά ας επιστρέψω στη πρώτη μου φράση "Αλλάζω ομάδα!".
Μια Νέα Εποχή για μένα, όπως όταν άλλαξα από ΜανΓιουνάϊτεντ σε Τσέλσυ το 1999.
Η Νέα Εποχή λέει ΠΑΟΚ και Ηρακλής-Μπάρτσα από διεθνείς ομάδες. Άντε και Λίβερπουλ λόγω "πέτρινων χρόνων" 30 χρόνια.

Ο Κόκκαλης πούλησε σε Μαρινάκη.
Μαρινάκης:
εφοπλιστής, γιος του Μιλτιάδη βουλευτή ΝΔ 1990 φίλου Μητσοτάκη, κουμπάρος της Ντόρας, θα μπορούσε να είναι και βαφτιστήρι του δράκουλα των Χανίων,
δουλείες με τον κρητικό Κομινάκη - μελλοντικός Διευθυντής της ΠΑΕ - παλαιότερα της WIND (έχει κάνει 2-3 φορές αναδιάρθρωση χρέους η εταιρεία αυτή) και άλλων πολυεθνικών εν Ελλάδι όπως η Βόνταφον - κάπου θα γνωρίζεται με τον Σωκράτη
δουλειές και με τον Καραχάλιο της ΝΔ -μελλοντικός Κυβερνητικός Εκπρόσωπος του Ολυμπιακού (οι Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Μάκης Βορίδης, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης συμμαθητές με τον Καραχάλιο στο κολλέγιο),
τοποθετεί τον παλαιότερα υποψήφιο με τη ΝΔ Τάσσο Μητρόπουλο για Γενικό Αρχηγό (Σάββα) του ποδοσφαιρικού τμήματος - αντέχει τα μπουκάλια ο Τάσσος!,
κρατάει τον απίθανο διεκπεραιωτή οικονομικών συμφωνιών Γεώργιο Λούβαρη που "γεφύρωσε το... χάσμα",
πηγαίνει σε final4 μπάσκετ με τον αδερφικό φίλο εφοπλιστή Πατέρα πετυχημένο πρώην πρόεδρο του ΠΑΟ ποδόσφαιρο με τον οποίο έχει μεγαλώσει μαζί και είναι και Πειραιώτες - Εθνικός ο Πατέρας - και συχνά συμμετέχουν μαζί με τα παιδιά τους και σε αγώνες ιστιοπλοΐας, ο μεν πρώτος με τον κόκκινο «Λέοντα» ο δε δεύτερος με τον μπλε «Αετό».

Από την άλλη, η αντίπαλη ομάδα, ύστερα από ανταλλαγή επιστολων - που μοιάζουν με εξώδικα - καθώς δεν μιλάνε, παραμένει υπό τον έλεγχο της οικογένειας Βαρδινογιάννη, η οποία κατάγεται επίσης από το Κρήτη.
Και Eίναι γνωστή η δύναμη της δεξιάς στην Κρήτη και που οφείλεται αυτή η δύναμη. Στις οικογένειες Βαρδινογιάννη, Μητσοτάκη και Κεφαλογιάννη (σχόλιο Swell) - άλλωστε μαζί ο δράκουλας των Χανίων και ο Παύλος των Βαρδινογιαννέων ως βουλευτές εντάχθηκαν στην ΝΔ το 1978, επί πρωθυπουργίας "εθνάρχη".

Συνεπώς, όπως συνάγουν άλλα μέσα για παρόμοια περίπτωση (αγορά από κοινού με τον Πατέρα 7.3% των μετοχών των Εκδόσεων Λυμπέρη), έχουμε τα δύο μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά μαγαζιά να ανήκουν "πνευματικά" στον ίδιον άνθρωπο: τον δράκουλα των Χανίων, ο οποίος μπορεί να αποφάσισε ότι είναι πιο εύκολο να αγοράσει έτοιμη ομάδα παρά να φτιάξει αμέσως κόμμα για τη κόρη του, που άλλωστε, μια ομάδα μπορεί να βοηθήσει και το κόμμα.

Με τέτοια πράγματα στο ελληνικο ποδόσφαιρο εγώ δεν μπορώ να μείνω με σταυρωμένα χέρια. Και το μόνο που μπορώ να κάνω πραγματικά είναι να διαφοροποιήσω την κατανάλωση αθλητικού θεάματος που λαμβάνω, από τον Ολυμπιακό σε άλλη ομάδα. Ευτυχώς στην εποχή της παγκοσμιοποίησης υπάρχουν επιλογές, με πρώτη τη Μπάρτσα καθώς, για να μην ξεχνιόμαστε φίλε pølsemannen, οι Καταλανοί κυριάρχησαν επί του ελλαδικού χώρου (Θεσσαλία, Στερεά) από το 1311 μέχρι το 1388.
ΕλΜπάρτσα, λοιπόν!
Άντε και hasta-la-victoria-siempre-Ηρακλή, παρέα με τον καλύτερο έλληνα διαιτητή (μαραθωνοδρόμο) Τάσσο Κάκο!

ΤΣΣΚΑ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 74-76 (Τελικό)

Τα δεκάλεπτα: 20-24, 32-39, 52-62, 74-76

http://www.sport-fm.gr/article.jsp?id=125707

Το τείχος έπεσε το 1989

Μόλις γυρίσαμε με τον savol από την καφετέρια και το AΕΚ-Ολυμπιακός.
[καλή κι η ιδέα να διώξουμε τον προπονητή.. "μα καλά, πριν δύο εβδομάδες δεν τον πήραμε;"]

Η λογική προέδρου πέθανε!!
"θα σας τρίξω τα δόντια, εσένα του επαγγελματία ποδοσφαιριστή"
ο προπονητής δεν προσφέρει κι ιδιαίτερα στην ομάδα
ο μόνος αλάθητος είμαι εγώ - ο πάπας
[Διαζύγιο κοινή συναινέσει Λεμονή και Ολυμπιακού]

Τα πρόσκαιρα οφέλη καρπώθηκαν αλλά η βασική αιτία του προβλήματος, ενώ διαγνώσθηκε σωστά, δεν αντιμετωπίστηκε λογικά.
Ο δικτάκτωρ έχει μείνει πίσω στα όπλα που χρησιμοποιεί...
Αύριο, "δεν πειράζει"-"ατυχία"-"αυτός φταίει" (ο νέος "προπονητής", φυσικά) - "ότι σουτ έκαναν μπήκε γκολ/κωλόφαρδοι" - θα έρθουν να περάσουν μέσω του φιλικού/προσκείμενου/χρηματοδοτούμενου/οπαδικού αθλητικού τύπου.
[ευτυχώς δεν θα έχουμε και σχόλια για τη διαιτησία - μου φάνηκε καλή]
Και βέβαια, καμία μακρο-πρόθεσμη αποτίμηση δεν μπορεί να γίνει όταν η "χούντα" της ισόβιας κατάκτησης του εγχώριου πρωταθλήματος πάντοτε επικρατεί μεταξύ των επιλογών.
Είναι κάτι σα τον Τζώρτζεβιτς στην αριστερά πλευρά... Όσα χρόνια κι αν περάσουν, πάντα εκεί.
[τι ωραία που ανεμίζουν τα μαλλάκια του..]

"Μα καλλά, ρε φιλλαράκι, η άνετη διακυβέρνηση / επικράτηση της άποψης του προέδρου ("πλερών") να είναι πάνω από το θέαμα που προσφέρει η ομάδα;"
"Και κανείς, να μην μιλλάει..."
"Ούτε στο γήπεδο πια να μην μπορείς να μιλλήσεις;"
[για να μην ξεχνιούνται κι οι οπαδοί άλλων ομάδων]

"Εσύ τι θες να βλλέπεις;"
"Μπάλλα, ρε φιλλαράκι... Μπάλλα..."
"Και φέτος είδα μόνο 3.5 ματς..."

Επίκαιρο:
Τι φώναζαν οι 600 ηρωϊκοί φίλαθλοι του τριφυλιού για να πικάρουν (αλαζονεία, χαρακτηριστικό των νικητών) λίγο πριν την απονομή του κυπέλλου μπάσκετ;
"Κάνε την ομάδα πάλι πρώτη... Παναγιώτη.."

Οι ομάδες δεν πεθαίνουν, όσα πρωταθλήματα κι αν δεν πάρουν, έχει αποδειχτεί πανηγυρικά.
Οι λογικές της μη εφαρμογής συλλογικής προσπάθειας τόσο εντός (Ρεχάγκελ) όσο και εκτός (η διοίκηση διοικεί και μόνο) των γραμμών του γηπέδου δεν μπορούν να βοηθήσουν ομάδες μικρότερων χωρών και υποβαθμισμένων διοργανώσεων.
Άλλωστε το κύρος σου το αντλείς από την εκτός συνόρων σου παρουσία κι όποιος δεν θέλει να το δει θέλει μόνο το εγχώριο πρωτάθλημα για να πειράζει τους κολλητούς όταν το κερδίζει...
Είναι κι αυτός ένας τρόπος για να μην αφήνεις τα πράγματα να πηγαίνουν μπροστά (φυσική ροή) με το να τους κρατάς όλους πίσω.

[η μεγάλη ευκαιρία του Ολυμπιακού για να χάσει το πρωτάθλημα και να πάει σπίτι της η παλαιά φουρνιά για να ξεκουραστεί, μπας κι οι "νέοι" έχουν καμιά φρέσκια ιδέα κι όχι μόνο όρεξη για "οράματα" που θα φωτίζουν τις ψυχές του κόσμου]

Chelsea - Olympiacos II

Οι (όποιες) πιθανότητες μειώνονται αισθητά μετά τον τραυματισμό του Λούα^2.

Πλέον, το ζητούμενο, που είναι το γκολ, γίνεται ακόμα πιο δύσκολο.

Η μόνη ελπίδα που μένει ακόμα ανοικτή είναι η παράταση... Δεν νομίζω όμως ότι είναι σοβαρό να το συζητάμε...

Μετά το τέλος κι αυτού του αγώνα, ειδικά στη περίπτωση που περάσει το φυσιολογικό φαβορί, θα είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία να πούμε πέντε πράγματα.

Chelsea - Olympiacos

Σήμερα που έχουμε ακόμα 10 μέρες μπροστά μας είναι καλή αφορμή για να πούμε μερικά λόγια γενικά αλλά και για το ματς που όλοι περιμένουν στον Ολυμπιακό.
1. Ο φετινός Ολυμπιακός παίζει πραγματικά καλά όταν έχει κίνητρο να παίξει: όσο πιο δύσκολο το ματς τόσο καλύτερα αποδίδει.
2. Η Τσέλσυ θα πρέπει να θεωρείται ομάδα-πρότυπο για το φετινό Ολυμπιακό. Και οι δύο ομάδες προσπαθούν να παίξουν το ίδιο ποδόσφαιρο. Μιλάμε βέβαια για μια καλύτερη εκδοχή του τσούκου-τσούκου-μπολ του ΠΑΟ, κοντά σε αυτό της Εθνικής ομάδας του Ρεχάγκελ: φθορά/στραγγαλισμός του αντιπάλου - ορθή κατανομή φυσικών δυνάμεων - απόλυτη ευστοχία στην εκτέλεση
Εννοείτε πως μπορούμε να τα πούμε και τακτική (εκτός από το τελευταίο).
3. Η σημασία της τεχνικής έχει εκ των πραγμάτων περιοριστεί στο φετεινό Ολυμπιακό, που όμως δεν απέχει έτη φωτός από την τεχνική κατάρτιση της αντιπάλου. Μέχρι που μπορούμε να πούμε ότι ο Ολυμπιακός υπερέχει σε τεχνική στους μπροστινούς, π.χ. Ντρογκμπά vs Κοβασεβιτς ή Μπάλακ vs Τζώρτζεβιτς
4. Η μεγαλύτερη διαφορά των δύο ομάδων είναι στην ΔΥΝΑΜΗ σε συνδυασμό με τη ΠΙΕΣΗ που θα ασκηθεί.
Οδηγός θα πρέπει να είναι το εκτός ματς με τη Λιβερπουλ, όπου ο μέγιστος τεχνίτης Ριβάλντο πέτυχε το μοναδικό εκτός έδρας γκολ του Ολυμπιακού σε επτά εκδρομές στο μεγάλο νησί όπου γνώρισε ισάριθμες ήττες.

Αναμένεται η Τσέλσυ να κυνηγήσει από νωρίς το πρώτο γκολ και στη συνέχεια το δεύτερο που θα κλειδώσει τη πρόκριση.
Σε περίπτωση που είτε ο Ολυμπιακός σκοράρει πρώτος είτε το πρώτο γκολ αργεί, θα αναπτυχθεί τεράστια πίεση προς τη περιοχή του Ολυμπιακού σε συνδυασμό με πολύ δυνατές προσωπικές μονομαχίες. Εννοείται πως σε περίπτωση που οι Άγγλοι κυνηγούν αποτέλεσμα στα τελευταία λεπτά αυτά θα πολλαπλασιαστούν...

Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να προετοιμαστεί πρώτα ψυχολογικά για το συγκεκριμένο παιχνίδι, επάνω ακριβώς στα σημεία αυτά: δύναμη και πίεση που θα δεχτεί.
Εκτός από ένα σταθερό τερματοφύλακα και την ομαδική δουλειά (όταν όμως παίζουν οι παίχτες κλειδιά*) κυρίως στην άμυνα, ο Ολυμπιακός τα μόνα που έχει να αντιπαρατάξει είναι η τεχνική κατάρτιση και οι αθλητικές ενέργειες κυρίως του Λούα Λούα.

*παίχτες κλειδιά (κατά σειρά εμφανίσεως - Νικοπολίδης εκτός συναγωνισμού):
Λεντέσμα
Λούα Λούα - Κοβάσεβιτς
Γκαλέτι
Στολτίδης
Άντζας

Μπάσκετ(!)

Για πρώτη φορά μετά από μήνες προσπάθησα να δω αγώνα μπάσκετ του Ολυμπιακού. Εχθές εναντίον του Άρη για το κύπελλο.

Ο λόγος δεν ήταν άλλος από την πρώτη εμφάνιση του Παναγιώτη "μπουμπούνα" Γιαννάκη στον πάγκο, μαζί με εντελώς διαφορετικούς συνεργάτες: Μανουσέλης-Τόμιτς και το "παλαιό" Σφαιρόπουλο.

Δεν μπορώ να πω ότι το μπάσκετ που παίχθηκε με ενθουσίασε - ο Παναθηναϊκός παίζει πολύ καλύτερα - αλλά υπήρχε μια αλλαγή στη φιλοσοφία:

- Ο Λουκάς έβαλε το τελευταίο καλάθι κι όχι κοντός

- Ο Τεόντοσιτς άκουγε συνέχεια οδηγίες, με "παρκαρισμένο" αρκετή ώρα τον φλύαρο Γκριρ

- Προσπάθεια να παίζουν οι Έλληνες, οι μόνοι που μπορούν - υπό προϋποθέσεις - να κοντράρουν τον Παναθηναϊκό.

- Μοίρασμα του χρόνου σε όλους!

Μια πινελιά για τον Γιαννάκη και τη διπλοθεσία:

Όταν πήγε στην Εθνική πολλοί έλεγαν ότι για τις επιτυχίες και το κοουτσάρισμά του ευθυνόταν το ψήσιμο σε Α1 και Ευρωλίγκα με το Μαρούσι.

Όταν η Εθνική "έπεσε", μιλούσαν για την έλλειψη νέων εμπειριών του προπονητή λόγω της "ναφθαλίνης"...

Τώρα, θεωρώ ότι και η Ομοσπονδία είδε πολύ θετικά την διπλοθεσία.

Τέλος, να γράψω ότι ενώ είχα δει ζεστά την έλευση του χοντρού Εβραίου, απογοητεύθηκα όταν διάβασα ότι:

- τους έκανε προπόνηση κυρίως ο γυμναστής, ο ίδιος σπάνια

- τους έκανε πρώτο μάθημα άμυνας λίγο πριν τα πλέυ όφς, δεν θυμάμαι πότε ακριβως

- μετά το δεύτερο περσινό ματς-τελικό με το Παναθηναϊκό, ο προπονητής δέχτηκε ο Παπαμακάριος (που μπορεί να παίζει άμυνα δεν μου λέει πολλά) μαζί με Βασιλόπουλο να κάνουν ειδική προπόνηση άμυνας στους υπόλοιπους...

- που έχουμε τον "αυτοκαταστροφικό" Σχορτσιανίτη... αυτόν έπρεπε να πρόσεχε πάνω απ' όλους!

Οι Αγγελόπουλοι έχουν όλη τη καλή διάθεση αλλά το κλισέ "για να μάθεις πρέπει να πληρώσεις" λειτουργεί σε όλα τα ομαδικά σπορ...

Θα τα χώσουν κι άλλο αν θέλουν να μάθουν.

Ευτυχώς, πρόλαβαν κι αγόρασαν αρκετούς εγχώριους εξελίξιμους παίχτες, το απαραίτητο προκειμένου να φτιαχτεί σωστό σύνολο.

Νομίζω ότι του χρόνου η ομάδα θα είναι για να την βλέπεις!

Προγνωστικά

Από τέταρτος στον Πειραιά έως με κλήρωση την Celtic και αναμονή του αντιπάλου στους 16...
Άγχος... αυτό μόνο περιγράφει τον χρόνο που απομένει...
Κι οι παραδοσιακά ευρωπαϊοι πράσινοι περιμένουν να πανηγυρίσουν...
Γέλιο!
Με τι ασχολούμαστε...

Ολυμπιακός μετά από 2.5 μήνες

Πριν ξεκινήσω να γράφω αυτό το κομμάτι, ξαναδιάβασα ότι είχα γράψει από Αύγουστο. Αυτό είναι άλλωστε και το μυστικό των blogs: ένα αρχείο όπου μπορεί ο καθένας - και ο συγγραφέας - να διαβάζει τι έχει αναρτηθεί.

Πάμε να κάνουμε το αγαπημένο μου, να απλώσουμε σκέψεις και κριτική τώρα που το αίμα είναι κρύο.


1. Το επιθετικό πρόβλημα - που διαγνώσθηκε αμέσως τον Αύγουστο - διορθώθηκε με την έλευση του Λούα^2... Βέβαια, επειδή δεν έκανε καλοκαιρινή προετοιμασία, θα είναι δύσκολος ο χειμώνας! Βάλε και τα προβλήματα στους αστραγάλους από τις τούμπες!
(χορευτής ήθελε να γίνει ο άνθρωπος όχι ποδοσφαιριστής!)


2. Αυτούσιο το κομμάτι για Λεντέσμα, μπας και βρεθεί και δεύτερος - μετά από 'μένα - που το πει δημόσια: "ο Λεντέσμα έχει το αριστερό πόδι μόνο για να περπατάει... είναι απίστευτο αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα με αυτό και τις μισές φορές από όσες προσπάθησε ..έπεσε! Αλλά εάν είχε και αριστερό - έστω και λίγο - θα έκανε 2.5 φορές τα λεφτά που πληρώθηκε και δεν θα έπαιζε στο λιμάνι... Πάντως έχει πολύ καλή κατάρτιση για ένα πόδι! Όμως δεν μπορεί συνέχεια να προσπαθεί να μοιράσει παιχνίδι - μιλάμε ακόμα και για Ελλάδα."

3. Εντάξει, πάρθηκε ο Αρτσούμπι, ο τρελό-Σέζαρ βασικός αλλά "..αμέσως χρειάζονται δύο κεντρικοί αμυντικοί: ένας για την ενδεκάδα και ένας για back up εκτός εάν ένας 15χρονος μπορεί να τα φέρει βόλτα... Επιπλέον, back up για έξω δεξιά, αλλοιώς ο Πάτσα ή ο Τόρο θα βγάζουν και σέντρες.."
Να δούμε τώρα με τη Ρεάλ τι θα γίνει...




4. "...δεν υπάρχει προπονητής" έγραφα μετά το φιλικό με τον Πανιώνιο... Δεν είναι ακριβώς έτσι αλλά θα πρέπει να σημειώσουμε τα του SirTakis:
α. ο Ίβιτς του δημιούργησε τεράστιο πρόβλημα με τις δηλώσεις μετά τη Λάτσιο... Του έβαλε στόχο την νίκη σε κάθε ματς, πράγμα αδύνατο...
β. καμία βελτίωση στο κλασσικό πρόβλημα του γαύρου όταν πρέπει να κρατήσει αποτέλεσμα, χώρια τα πολλά γκολ που δέχεται έτσι κι αλλιώς...
γ. ουδεμία έστω και προσπάθεια για rotation, αυτή τη καραμέλα που μάθαμε τα τελευταία χρόνια αντί του ρητού "ενδεκάδα που κερδάει δεν αλλάζει!"... Βέβαια, ας κοιτάξουμε και στην άκρη του πάγκου για να δούμε τις επιλογές... Άστο καλύτερα!
δ. στο κοουτσάρισμα ο SirTakis θυμίζει τους ύπνους του Μπάγιεβιτς και του Σολιντ... Αυτόν τον Ρομπίνιο δεν τον έβλεπε από το α' ημιχρόνιο ότι από αριστερα (Πάτσα) βρίσκει διαδρόμους; Έπρεπε να παραβλέψει τα άλλα κόστη και να τον κλείσει με παίχτη από 'κει... Αλλά, είπαμε, βλέπε και 4α... Όμως, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι κάνει συνήθως τις ίδιες αλλαγές, καμία πρωτοτυπία! Και μην μου πει κάποιος ότι ο Μενδρινός ήταν πρωτοτυπία...
ε. στα θετικά - αλλά ακόμα θέλει πολλή δουλειά και μερικούς ακόμα παίχτες στυλ Κυριάκου/Μπασινά - το σχέδιο 4-5-1 που δίνει μια καλύτερη αμυντική αντιμετώπιση των πραγμάτων σε συνδυασμό με θεαματικές (!!!) αντεπιθέσεις.


Πάμε να προσθέσουμε και τις τελευταίες εντυπώσεις:
5. Κάποιος να μου εξηγήσει την τρομερή φυσική κατάσταση της ομάδας... Δεν θυμάμαι να ήρθε ο "μάγος" γυμναστής στο λιμάνι... Εκτός εάν ο γαύρος είναι η τελευταία ομάδα που ανακάλυψε τη ..φυσούνα!

6. Το καταθέτω γιατί ίσως εξηγεί διάφορα: Το καλοκαίρι η διοίκηση πρότεινε στον Ισπανό υπεύθυνο των ακαδημιών του Ολυμπιακού Ζοζέ Σεγκούρα - τον είχε φέρει ο Σόλιντ - να αναλάβει και τη θέση του βοηθού προπονητή της πρώτης ομάδας. Ο Ισπανός αρνήθηκε ευγενικά λέγοντας ότι επιθυμεί να ολοκληρώσει το έργο του και να προωθήσει κάποιους ποδοσφαιριστές στην πρώτη ομάδα. Ξαφνικά τον είδα στην άκρη του πάγκου... Τι έγινε και άλλαξε γνώμη; Μήπως αυτός έχει κάποιο μερίδιο ευθύνης στην ομολογουμένως καλύτερη του αναμενομένου φετινή πορεία; Όποιος γνωρίζει κάτι, ας το σημειώσει...

7. Υπάρχει δίψα για το Champions, βαρεμάρα/κορεσμός για τα εγχώρια, ίσως έφτασε η ώρα η εγχώρια κούπα να αλλάξει χέρια... Αν συνδυαστεί με συνέχεια της καλής πορείας στην Ευρώπη, θα "χωνευτεί", αλλοιώς έρχονται κορνέδες!!! Τους γαύρους - ως γνωστόν - δεν τους πιάνεις πουθενά!

8. Aυτό το βλέπουν όλοι: η ομάδα παίζει μπάλα μετά από 3-4 χρόνια...
Αν έρθουν και μερικοί ακόμα, ο Ολυμπιακός μάθει να παίζει χωρίς το Τζόλε και παγιωθεί στη συνείδηση ότι η άμυνα θέλει βελτίωση και όχι πασάλειμμα, τότε το ενδιαφέρον θα κορυφωθεί!
Και για να κλείνουμε καμιά φορά, όσο κι αν στεναχωριούνται κάποιοι για το ματς με τον Εργοτέλη, τέτοια χρειάζονται στο γαύρο μπας και μάθει ότι η προσπάθεια πρέπει να είναι διαρκής!

Mπράβο!

σπάνιες τέτοιες στιγμές σε μεγάλες ομάδες!

Αυτή την εβδομάδα ο Ραούλ Μπράβο - Ισπανός αμυντικός του Ολυμπιακού - βρέθηκε στην επικαιρότητα με δύο διαφορετικά δημοσιεύματα.

Το πρώτο αναφερόταν στα προβλήματα προσαρμογής της συζύγου του στην εγχώρια καθημερινότητα και την πιθανότητα ο παίκτης να ζητήσει να γυρίσει στην πατρίδα του, ξυπνώντας περσινές μνήμες με τη "φυγή" Ουαντού, ξέρετε εκείνου του "μάγου αφρικανικής φυλής"...

η άφιξη στην Ελλάδα

Το δεύτερο ήταν μια συνέντευξή του στο επίσημο περιοδικό της UEFA όπου αναφέρεται στην απόφασή του να ζήσει στη χώρα μας. Όμως, η σημαντική λεπτομέρεια που αναδύεται από τη συνέντευξη είναι οι διαφορές στο κλίμα που έχει συναντήσει φέτος σε σχέση με τα έντεκα χρόνια που έζησε στη Βασίλισσα και τη Μαδρίτη.

πάθος!

I'm quite happy considering the move was a sort of a gamble after so many years in Madrid, even though I had a short spell in the Premiership [with Leeds United AFC in 2002/03]. It was hard to imagine leaving the club again after eleven years, but I feel there is a great group of players here. Life here is very different to what I was used to. People are more familiar. The team gets together after games or training sessions to go for a meal or a beer. Here all the players get together after games, which doesn't happen so often when you play in big teams. I don't know how it is in Barcelona but in Madrid the players are only really together on the pitch and in training and not much more. There is not so much affinity between players. They don't tend to go together for lunch or anything after training. Here players arrive an hour before training and play pool or stay longer in the gym and then leave together. There is a different philosophy in the club.

Η λεπτομέρεια αυτή που αναφέρει ο Μπράβο ήταν κάτι που λείπει - το λέει κι ο ίδιος - από τις μεγάλες ομάδες: οι παίκτες να χαίρονται να βρίσκονται μαζί, αυτό που έχει καταφέρει να επιβάλλει π.χ. ο Όττο Ρεχάκλης από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε (η λεγόμενη και Στοά του Ρεχάγκελ).

Εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο όπως το περιγράφει ο Μπράβο νομίζω ότι θα πρέπει να πιστωθεί στον SirTakis που δείχνει να είναι πολύ καλύτερος από τον προκάτοχό του - και με πολύ λιγότερα χρήματα - σε όλους τους τομείς.

leads the celebrations in Bremen

Olympiacos

Ας πούμε δυο λόγια για το προχθεσινό παιχνίδι, τώρα που το θερμόμετρο έχει φτάσει στα φυσιολογικά επίπεδα!

1. Η είσοδος αρκετών νέων παικτών διαφοροποίησε την ψυχολογία της ομάδας στα παιχνίδια εκτός έδρας του Champions League. Αυτοί οι νέοι παίχτες δεν γνωρίζουν τι σημαίνει για τον Ολυμπιακό να παίζει εκτός έδρας σ'αυτή τη διοργάνωση... Το "βήμα" θα μπορούσε να γίνει και πέρισυ (με Σαχτάρ ή Ρόμα) αλλά κάτι έλλειπε, μάλλον η ψυχολογία και η πίστη, ίσως και το σύστημα(formation).
Ο μοναδικός παίχτης που στο πρώτο ημίχρονο δεν κατάφερε να εγκλιματιστεί στη "νέα ψυχολογία" των υπολοίπων ήταν ο Άντζας, ο καλύτερος παίχτης των πρώτων εγχώριων αγωνιστικών.

2. Η μεγάλη διαφορά των δύο ομάδων ήταν στη θέση του τερματοφύλακα! Από την μία ο-τα-έχω-δει-όλα-στη-καριέρα-μου Αντώνης Νικοπολίδης και από την άλλη - ευτυχώς - ο κρύος αναπληρωματικός τερματζής της Βέρντερ που ήταν τόσο ασταθής όσο και ο-"το πουλί"-Ελευθερόπουλος!

3. Πανηγυρική δικαίωση του SirTakis με το μη-Ολυμπιακό 4-5-1... που όταν είδε τι μπορεί να γίνει με δύο επιθετικούς, έγραψε το εαυτό του και την ομαδα αυτής της χρονιάς στην Ιστορία! Το άσχημο είναι ότι το θέμα προπονητή περιπλέκεται... μπορεί να μην κερδίσει όλα τα επόμενα εγχώρια παιχνίδια... Έχω όμως ακόμα εμπιστοσύνη στο Πρόεδρο και την από πέρισυ με τον αποκεφαλισμό του Τροντ άποψή του για το ποσό που πλέον διαθέτει για προπονητή!
Από την άλλη, η φετινή χρονιά του γαύρου θυμίζει έντονα εποχές Παναθηναϊκού με το κράτημα δυνάμεων πριν την Ευρώπη... Και, κακά τα ψέμματα, τέτοιες νίκες βουλώνουν στόματα...

4. Ρέντα! υπήρχε, κάτι που δεν είναι σύνηθες για τον Ολυμπιακό! Εάν ακούσεις γαύρους, πάντοτε λένε σε κάτι τέτοια - συνήθως χαμένα - παιχνίδια: "εμείς μια φορά δεν μπορούμε να είμαστε κωλόφαρδοί;". Η ρέντα ήρθε στο τέλος με την ανατροπή με τρία γκολ στο τελευταίο τέταρτο! Και ίσως στο σουτ του Πάτσα (που ακόμα κι εγώ τον χαρακτήριζα πρώην ποδοσφαιριστή μέχρι πριν λίγες μέρες) που "βρήκε" στον αμυντικό και μπήκε καλά στο πλεχτό!

5. Κλείνω με το καλύτερο! Οι επιτυχίες Ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη αλλά και της Εθνικής στηρίχτηκε κυρίως στο τσούκου-τσούκου μπολ. Ο χθεσινός Ολυμπιακός πρόσφερε χορταστικό θέαμα! Όπως λέει και ο φαφούτης:
"Δεν πήγε σα λαμόγιο να κλέψει τη νίκη. Πήγε κουστουμαρισμένος στα ίσια, πρόσωπο με πρόσωπο. Δεν ήταν ο ψευτοαντάρτης της πόλης κρυμμένος στη γωνία να πετάξει τη μολότωφ και να το βάλει στα πόδια πανικοβλημένος και τρομοκατημένος. Πήγε σαν πραγματικός πολεμιστής."
"Με την μπάλα που έπαιξε στο β' ημίχρονο, έβλεπα και δεν πίστευα στα μάτια μου. Ιλλιγγυώδης ο ρυθμός του. Φοβερά τα κλεψίματα που έκανε στο κέντρο του γηπέδου. Και οι πάσες του δεν ήταν αυτές οι μικρές και ανούσιες στα πλάγια και πίσω που κουράζουν να τις βλέπεις και σε ταλαιπωρούν. Ήταν κάθετες και ξυραφένιες, που έκοβαν φέτες την άμυνα της Βέρντερ."

Αυτό που επισημαίνω όμως εγώ είναι ακριβώς αυτό που είπε ο SirTakis στις επίσημες δηλώσεις της ΟΥΕΦΑ: σημασία έχει η διάρκεια, να επαναληφθεί αυτή η απόδοση και στα επόμενα ματς...

ο speaker είναι όλα τα λεφτά!!!

Joy at last for Olympiacos

.

Joy at last for Olympiacos - Wednesday 3 October 2007
Match report by Chris Burke from Weserstadion

Olympiacos CFP's long wait for an away victory in the UEFA Champions League is over after the Greek champions boosted their Group C bid with a 3-1 win at Werder Bremen.
Record over

The visitors' run of 31 matches without a success on their travels was one of the competition's most staggering statistics, and it looked set to continue when Hugo Almeida gave the hosts a first-half lead. Panagiotis Lemonis's men raised their game after the interval, however, and following Ieroklis Stoltidis's 73rd-minute leveller, Christos Patsatzoglou rifled in a deflected shot from 30 metres nine minutes later. Substitute Darko Kovačević then capped an evening to remember by turning in a loose ball from close range with three minutes left.
Frings return

With the whole country celebrating German Unity Day, it was perhaps appropriate that the locals turned out in force at the Weserstadion to give Bremen their backing. To their delight, Torsten Frings was present too, having overcome a knee injury, and Thomas Schaaf's charges began brightly. With in-form striker Boubacar Sanogo confined to the bench, Bremen's Portugal forward Almeida was particularly alert early on and will have been disappinted not to have beaten visiting goalkeeper Antonios Nikopolidis when one-on-one with the Greek international.
Vander saves

That was after Lomana LuaLua had already tested Christian Vander at the other end, bending in a low shot from the left that the tournament newcomer collected comfortably. To underline Olympiacos's intent, left-back Didier Domi unleashed an attempt soon after with the same result. It had been a frenetic start, and the excitement continued when Raúl Bravo deflected an Almeida effort just wide and Markus Rosenberg headed over.
Almeida breakthrough

An injury to Domi calmed matters momentarily – the Frenchman making way for Júlio César – but Luciano Galletti raised the temperature again with a thunderous strike that Vander saved superbly with his legs. Following up, Predrag Djordjević issued Bremen with another warning when he fired over. It was a warning the hosts heeded and shortly after the half-hour they were ahead. Duško Tošić's mis-hit cross from the left was picked up by Daniel Jensen and he scooped the ball across to the far post where Almeida stabbed home. One nearly became two before the break, with Olympiacos having Nikopolidis to thank for doing brilliantly to deny both Rosenberg and Jensen.
Olympiacos respond

Having ended the first half on the back foot, the Piraeus club pushed higher up the pitch after the restart and it took an acrobatic save from Vander to claw away a long-range Galletti pile-driver. He was unable to stop LuaLua burying a rebound in the 65th minute but Bremen were saved by an offside flag. However, the reprieve would be only temporary. Despite Vander's best efforts to keep out a stinging shot from Kovačević, Stoltidis stole in to blast the ball in for the equaliser. The two late strikes from Patsatzoglou and Kovačević then ensured a memorable triumph for Olympiacos who will travel to Real Madrid CF on 24 October as leaders of Group C. For their part, Bremen – still without a point – must rally at home to S.S. Lazio on the same day. ©uefa.com 1998-2007. All rights reserved.

Lemonis lauds 'supreme team effort' - Wednesday 3 October 2007
"A supreme team effort" was Olympiacos CFP coach Panagiotis Lemonis's take on the 3-1 win at Werder Bremen which ended a run of 31 away games without success in the UEFA Champions League. While the Greek side now top Group C ahead of their double-header against Real Madrid CF, Bremen coach Thomas Schaaf admitted "it doesn't look good" for his point-less team.
Thomas Schaaf, Bremen coach

In the second half, when we still had the lead, we missed out on scoring a second or even a third goal. Then we starting playing deeper instead of attacking, didn't make the challenges in midfield and gave Olympiacos room to play their game. It doesn't look good for us now, we have no points after the opening two matches. It will be very difficult for us. We simply cannot afford results and performances like today in the Champions League.
Panagiotis Lemonis, Olympiacos coach

Our win today at Werder Bremen was a supreme team effort. In the first half we did not concentrate or act quickly enough when in possession, but in the second we did much better and put in a great performance. We were effective as a team and my team has written history today thanks to a very strong performance in the second half. We need to repeat this level of performance against Real Madrid when we meet them next.
©uefa.com 1998-2007. All rights reserved.

δείτε video

Για ιστορική βραδιά του Ολυμπιακού και σοκ της Βέρντερ μιλούν τα διεθνή ΜΜΕ

Η νίκη του Ολυμπιακού επί της φορμαρισμένης Βέρντερ στην Βρέμη με το εντυπωσιακό 3-1, δεν πέρασε φυσικά απαρατήρητη από τα κορυφαία διεθνή ΜΜΕ. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στο γεγονός ότι αυτή ήταν η πρώτη εκτός έδρας νίκη των «ερυθρόλευκων» στο Champions League, ενώ η ισπανική Μarca τονίζει πως ο Ολυμπιακός έβγαλε νοκ άουτ την Βέρντερ.
Οι πρώτες αντιδράσεις των διεθνών ΜΜΕ:
Το επίσημο site της UEFA αναφέρει: «Χαρά στο τέλος για τον Ολυμπιακό. Σημείωσε την πρώτη του εκτός έδρας νίκη στο Champions League, 3-1 την Βέρντερ στη Βρέμη».

Ο δικτυακός τόπος του Κicker κάνει λόγο για πικρή ήττα: «Πικρή ήττα για την Βέρντερ, ο Ολυμπιακός τη νίκησε με 3-1 και σημείωσε την πρώτη του εκτός έδρας νίκη στην ιστορία του στη διοργάνωση».

Η νίκη του Ολυμπιακού επί της Βέρντερ βολεύει φυσικά την Ρεάλ Μαδρίτης, για αυτό και η ισπανική Marca αναφέρει: «Ο Ολυμπιακός έβγαλε νοκ άουτ την Βέρντερ»

Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στο Υahoo: «Σοκ στην Γερμανία, ο Ολυμπιακός νίκησε με 3-1 την Βέρντερ».

Τριακοστή δεύτερη και... φαρμακερή

1997-1998

Ρόζενμποργκ-Ολυμπιακός 5-1

Ρεάλ Μαδρίτης-Ολυμπιακός 5-1

Πόρτο-Ολυμπιακός 2-1

1998-1999

Πόρτο-Ολυμπιακός 2-2

Άγιαξ-Ολυμπιακός 2-0

Ντιναμό Ζάγκρεμπ-Ολυμπιακός 1-1

Γιουβέντους-Ολυμπιακός 2-1

1999-2000

Πόρτο-Ολυμπιακός 2-0

Μόλντε-Ολυμπιακός 3-2

Ρεάλ Μαδρίτης-Ολυμπιακός 3-0

2000-2001

Βαλένθια-Ολυμπιακός 2-1

Χέρενφεϊν-Ολυμπιακός 1-0

Λιόν-Ολυμπιακός 1-0

2001-2002

Λα Κορούνια-Ολυμπιακός 2-2

Λιλ-Ολυμπιακός 3-1

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Ολυμπιακός 3-0

2002-2003

Μακάμπι Χάιφα-Ολυμπιακός 3-0

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Ολυμπιακός 4-0

Λεβερκούζεν-Ολυμπιακός 2-0

2003-2004

Ρεάλ Σοσιεδάδ-Ολυμπιακός 1-0

Γαλατάσαραϊ-Ολυμπιακός 1-0

Γιουβέντους-Ολυμπιακός 7-0

2004-2005

Λα Κορούνια-Ολυμπιακός 0-0

Μονακό-Ολυμπιακός 2-1

Λίβερπουλ-Ολυμπιακός 3-1

2005-2006

Ρεάλ Μαδρίτης-Ολυμπιακός 2-1

Λιόν-Ολυμπιακός 2-1

Ρόζενμποργκ-Ολυμπιακός 1-1

2006-2007

Σαχτάρ Ντόνετσκ-Ολυμπιακός 2-2

Ρόμα-Ολυμπιακός 1-1

Βαλένθια-Ολυμπιακός 2-0

2007-2008

Βέρντερ Βρέμης-Ολυμπιακός 1-3

Νοσταλγία για "μπάλα"

Για κάποιο λόγο ..χάθηκε το κείμενο...
Το αφήνω όμως για τα σχόλια...

Υπάρχουν και χειρότερα!

Παρακάλώ;

Κληρωθήκατε µε τη Ρεάλ, ε;





Ναι...

Και µε τη Βέρντερ, ε;

Ναι...

Και µε τη Λάτσιο ε;

Ναι...

Ευτυχώς που είστε κι εσείς και ßλέπω ότι υπάρχουν και χειρότερα...

Ολυμπιακός #2

Η μπίλια είχε κέφια και έκατσε ακόμα μία φορά στο 1-2!

Συνεχίζοντας τα συμπεράσματα έχουμε και λέμε:

1. αυτή τη φορά η ομάδα ξεκίνησε σχετικά δυνατά αλλά οι δυνάμεις την εγκατέλειψαν γύρω στο 35'... όση και η διάρκεια του περσινού Ρίμπο...

Τώρα γιατί η ισπανική μικρομεσαία ομάδα - που κατέβηκε με τριτοδεύτερα - άντεξε κανονικά 90' όταν το πρωτάθλημά τους σταμάτησε μέσα Ιουνίου και η προετοιμασία τους είναι πιο πίσω από του Ολυμπιακού μάλλον δεν είναι ανεξήγητο... Μάλλον δουλεύουν και δεν κοροϊδευούν!

2. ο Λεντέσμα έχει το αριστερό πόδι μόνο για να περπατάει... είναι απίστευτο αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα με αυτό και τις μισές φορές από όσες προσπάθησε ..έπεσε! Αλλά εάν είχε και αριστερό - έστω και λίγο - θα έκανε 2.5 φορές τα λεφτά που πληρώθηκε και δεν θα έπαιζε στο λιμάνι... Πάντως έχει πολύ καλή κατάρτιση για ένα πόδι! Όμως δεν μπορεί συνέχεια να προσπαθεί να μοιράσει παιχνίδι - μιλάμε ακόμα και για Ελλάδα. Όπως είπε και ο δημοσιογράφος δίπλα από τον πάγκο της Οσασούνα, ο προπονητής έδωσε εντολή μετά το 20' να πέφτουν δύο επάνω του. Είναι προετοιμασία ακόμα αλλοιώς και ένας μόνο να πέφτει στο δεξί του πόδι αρκεί...

3. εννοείται ότι ούτε και εχθές φάνηκε να υπάρχει σχέδιο οργάνωσης π.χ. για την επίθεση ή να ακολουθούν οι ποδοσφαιριστές συγκεκριμένες οδηγίες π.χ. να παίζουν 20 λεπτά από δεξιά ή αριστερά ή από τον άξονα. Ο Άντζας θα πρέπει να έκανε προσωπικό ρεκόρ καριέρας κατοχής μπάλας... άσε τις αναρίθμητες αλλαγές με τον Σέζαρ...

4. όποιος είδε το ξεκίνημα του φιλικού του ΠΑΟ θα καταλάβαινε αμέσως ένα βασικό πρόβλημα των κεντρικών αμυντικών: παίζουν πολύ μακρυά ο ένας από τον άλλον! και είναι πανέυκολο από κάποιον γρήγορο να τους τρυπήσει! Άμεση συνέπεια είναι και οι ακραίοι μπακ να είναι πολύ μακρυά από τον ασβέστη στης μεγάλης περιοχής και να τους είναι δύσκολο να βοηθήσουν στα δύσκολα. Τουλάχιστον στο πρώτο μισάωρο τα χαφ γυρνούσαν πίσω για βοήθειες... (αυτό μάλλον ήταν "σχέδιο") Γενικά στο σχέδιο "στήσιμο εντός αγωνιστικού χώρου" οι ποδοσφαιριστές είναι μάλλον πολύ απλωμένοι...

5. ήθελα να το γράψω και την προηγούμενη φορά: ο Νούνιες θυμίζει τον Ίβιτς - τον άνθρωπο που τον έφερε! Γυρνάει αρκετά πίσω - σωστά - για να πάρει μπάλα αλλά δεν έχει την γρηγοράδα - στη σκέψη - να δώσει αμέσως σε κάποιον ξεμαρκάριστο ώστε να κινηθεί και πάλι προς την αντίπαλη μεγάλη περιοχή, όπως έκανε π.χ. ο Βαζέχα... με συνέπεια να καθυστερεί η ανάπτυξη και να μην υπάρχει δέυτερος επιθετικός... και ο ίδιος να χαραμίζεται στα πλάγια... και να του πεί κάποιος να χάσει μερικά κιλά από την περιφέρεια...

6. απλή σημείωση ότι ο Κοβάσεβιτς δεν πήρε κεφαλιά σε όλο το ματς... όμως μάλλον αυτός θα παίζει βασικός λόγω σωστού σχεδίου - που το έχει από τις εμπειρίες του, δεν του είπε κανένας! - να πρεσάρει ψηλά ακόμα και το τέρμα.

Ολυμπιακός

Εχθές τα και καλά αποκαλυπτήρια του Ολυμπιακού στον κόσμο του. Αντίπαλος ο Πανιώνιος. Και το αποτέλεσμα 1-2...

"Τα φιλικά παιχνίδια είναι για τους προπονητές", λέει το κλισέ του Αυγούστου. Πάντως συμπεράσματα μπορεί κάποιος να βγάλει έστω κι αν η δουλειά του δεν είναι η προπονητική.
Εδώ που τα λέμε πριν από πέντε χρόνια ούτε ο Sir Tακης δήλωνε προπονητής, μάλλον γυμναστής θα έλεγε εάν τον ρωτούσαν, αφήνοντας στην άκρη "στου Κωστέα-Γείτονα..."

Τα συμπεράσματα μου:
1. δεν υπάρχει προπονητής και πολύ μελαγχόλησα που κατάλαβα ύστερα από δέκα λεπτά ότι ο Πανιώνιος έχει έναν τέτοιο στην άκρη του πάγκου του. Η ανυπαρξία προπονητή φάνηκε και από το ότι ο νεοφέρμενος - "λύκος" - Λεντέσμα έπαιρνε συνεχώς την μπάλα από τους αμυντικούς και έψαχνε που να την δώσει... κανένα σχέδιο οργανωμένης επίθεσης... τέλος, δεν υπάρχει καμία βελτίωση σε αυτό που λέγεται "αμυντική λειτουργία" καθώς οι αμυντικοί πάλευαν συνήθως μόνοι τους. Και μην τρέφουμε μάλλον αυταπάτες για το Champions, εκτός κι αν αλλάξουν ριζικά τα πράγματα (που δεν το βλέπω). Χώρια το πόσο αργά είναι και τα δύο στόπερ...
2. Στο μόνο που "υπάρχει" σχέδιο είναι στις στημένες φάσεις που οι δύο στόπερ μαζί με Κωνσταντίνου και Στολτίδη κατεβαίνουν στην αντίπαλη περιοχή... ένα τρομερά εμπνευσμένο σχέδιο που δύσκολα γίνεται αντιληπτό...
3. Η είσοδος των όλων των νέων παικτών στην ενδεκάδα θα δημιουργήσει αρχικά περισσότερα προβλήματα από όσα ευελπιστούν οι υπέυθυνοι ότι θα λυθούν. Αντί να καλυτερεύσει ο τρόπος παιχνιδιού και το θέαμα, μάλλον οι καλές ενέργειες θα λιγοστέψουν...
4. Γκολ δεν θα μπαίνει με τίποτα... ο Νουνιες κινείται περισσότερο περιφερειακά όπως και ο Καστίγιο αλλά δεν τον φτάνει με τίποτα... Ο Ρίμπο που ξελάσπωνε τρία χρόνια δεν αντικαταστάθηκε από κάποιον γκολτζή και μην μιλήσει κανείς για Κωνσταντίνου... εκτός εάν ο Κύπριος είναι παίχτης που παίζει καλά μόνο όταν θέλει, δηλαδή όταν λήγει το συμβόλαιό του. Άσε που το να ψάχνεις το κεφάλι του δεν είναι και ο πλέον σύγχρονος τρόπος επιθετικής ανάπτυξης...
5. Καλύτερος παίχτης παραμένει ο Τζόλε αλλά δεν φτάνει... Από την πρώτη γεύση των φιλικών ο Ραούλ Μπράβο και ο Γκαλέτι δείχνουν πολύ καλοί... και εάν για τον πρώτο δεν φαίνεται κάτι που να αλλάξει την εικόνα, δεν γνωρίζουμε πως ο Γκαλέτι δέχτηκε να έρθει στην Ελλάδα... συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις έχουμε είτε άσχημο χαρακτήρα είτε χρόνιο τραυματισμό.. ας περιμένουμε να δούμε..
6. Ο Sir Tακης ενδιαφέρεται μόνο για τους δύο μικρούς: Ματσούκα και Παπαδόπουλο...
7. Αμέσως χρειάζονται δύο κεντρικοί αμυντικοί: ένας για την ενδεκάδα και ένας για back up εκτός εάν ένας 15χρονος μπορεί να τα φέρει βόλτα... Επιπλέον, back up για έξω δεξιά, αλλοιώς ο Πάτσα ή ο Τόρο θα βγάζουν και σέντρες...

Τονίζω πάντως ότι θα πρέπει να υπάρχει πίστωση χρόνου και καταλαβαίνω ότι ο πληθωρισμός αναγκάζει μια ομάδα να δίνει 1-2 δις παλαιές δραχμές για να πάρει Νούνιες ή Λεντέσμα...

Εκεί που δεν δίνω άλλο χρόνο είναι στη μη παραγωγή θεάματος που να με ελκύει... Η ομάδα κάθε χρόνο είναι και χειρότερη και οι δύο καλοί που έκαναν τσαλιμάκια έφυγαν...

Quiz! #2

Πόσοι χρειάζονται για να τον σταματήσουν;
Πόσα κιλά είναι;

Πόσο μπορεί να φάει;