Σχεδόν 4 χρόνια είχαν περάσει. Πολύς καιρός.
Αυθόρμητα διοργανώθηκε αλλά ήταν από αυτά που δε θες να μοιραστείς μήπως και χαλάσουν. Μια μέρα πριν τηλεφώνησα σε ένα μόνο φίλο, ίσα ίσα να του πω ότι θα βγούμε την επόμενη. Άλλα σχέδια δεν έκανα, ούτε καν για φαγητό.
Το ΣΚ δεν ήταν από αυτά που ευνοούν ένα ταξίδι, πολύωρο ψιλόβροχο το ένα βράδυ, αρκετό κρύο όλες τις ώρες. Παρ' όλα αυτά κάναμε καλό περπάτημα στο κέντρο. Όλες τις ώρες αισθανόμουν τουρίστας, πέρασα το χρόνο μου σα τουρίστας. Μπορεί να μη το είχα ξανακάνει.
Εάν είχα μία μόνο εντύπωση να καταθέσω, αυτή ήταν ότι δεν είδα πουθενά χαρούμενα πρόσωπα. Δεν είδα κανέναν να χαμογελάει. Εκτός από μια παρέα φοιτητών το πρώτο βράδυ, αλλά αυτή "δε πιάνει". Μόνο σοβαρά πρόσωπα.
Τουλάχιστον παντού συνάντησα επαγγελματισμό. Η εξυπηρέτηση ήταν έως εξαιρετική αν και περιείχε μια αδιαφορία. Προφανώς και η δουλειά δεν μπορούσε να μασκαρέψει τα σοβαρά πρόσωπα, το συναίσθημα έβγαινε μπροστά.
Η πόλη αυτή είναι δείκτης, όχι μόνο για μένα αλλά και για κολοσσούς (ΙΚΕΑ, WalMart). Η κατάστασή της ορίζει όλη τη χώρα. Όλοι ακολουθούν ή υποκύπτουν. Τα μηνύματα δεν είναι όμορφα. Η πορεία εξ-ευρωπαϊσμού θα αφήσει σημάδια χρόνων.
Tourist info:
Βαλαωρίτου
Ελενίδης Τρίγωνα Πανοράματος
Stagones Live
Moυσείο Λευκός Πύργος-πρώτη φορά ανέβηκα
από τα παλιά: BelAir, Ούζου
update 11-Φεβρ-2013
το πρώτο πράγμα που έμαθα για τη πόλη ήταν η ιστορία της Εμμανουέλας, η οποία έχει γραφτεί σε πάρα πολλούς τοίχους...