Ζήλεψα

Το είδα και ζήλέψα!

Δε θα καταφέρω να πάω φέτος, αλλά του χρόνου σίγουρα!

Εφήμερα

Η μεγάλη ανεργία απειλεί και την Ευρώπη
ή αλλιώς, "ύφεση"
Πώς θα αποφευχθεί η οικονομική κρίση
ο νέος διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, ο κ. Γεώργιος Προβόπουλος, ένας οικονομολόγος καθηγητής με μεγάλη εμπειρία όμως, αφού έχει προϋπηρεσία 3 ετών στην ΤτΕ ως υποδιοικητής και 10 χρόνων και πλέον ως επιτυχημένος τραπεζίτης στον ιδιωτικό τομέα:
το κόστος αυτών των μεταρρυθμίσεων θα κατανεμηθεί δίκαια σε όλες τις ομάδες του πληθυσμού και όχι μονομερώς, σε βάρος των αδυνάτων και, δεύτερον, ότι η ωφέλεια από τις μεταρρυθμίσεις θα διαχυθεί επίσης σε όλους τους πολίτες.
Η περίπτωση είναι κατηγορίας "Κοίτα ποιοι τα λένε".
«Να ερευνηθούν οι προμήθειες του ΟΤΕ από το 1990»
Πλέον 2η είδηση...
Πιθανό ένα κτύπημα Ισραήλ κατά Ιράν
Εκτός από τη καταναλωτική προσδοκία έχουμε και τη πολεμική! Κι αυτό μαθαίνεται!!
Οι νέοι άθλιοι στους αγρούς των Φιλιατρών
Μήπως θυμάστε τη Νέα Μανωλάδα;
Ενας Ελληνας, αντιπρόεδρος των ΗΠΑ;
Σπύρος Άγκνιου ο νεότερος;
Κατηγορίες δεκάδων ατόμων για υποκίνηση πραξικοπήματος στην Τουρκία
Και τρομοκρατική επίθεση έγινε και προσπαθείς να βρεις τη λέξη "τρομοκράτης" στην είδηση:
Επίθεση εναντίον του αμερικανικού προξενείου στην Κωνσταντινούπολη με 6 νεκρούς
Τρεις αστυνομικοί και τρεις ένοπλοι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της επίθεσης εναντίον του αμερικανικού προξενείου στην Κωνσταντινούπολη σήμερα, ανακοίνωσε ο κυβερνήτης της πόλης Μουαμέρ Γκιουλέρ.
Ο ένας από τους αστυνομικούς σκοτώθηκε επί τόπου κατά τη διάρκεια της ανταλλαγής πυρών, η οποία , σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες διήρκεσε 15 λεπτά. Οι άλλοι δύο υπέκυψαν στα τραύματά τους στο νοσοκομείο. Σύμφωνα με τον κυβερνήτη της Κωνσταντινούπολης, οι ένοπλοι επετέθησαν εναντίον του αστυνομικού φυλακίου στο αμερικανικό προξενείο. Οι επιτιθέμενοι πυροβόλησαν απευθείας εναντίον των αστυνομικών, διευκρίνισε ο ίδιος. "Οι επιτιθέμενοι ήταν τέσσερις άνδρες.
Τρεις από αυτούς βγήκαν από το αυτοκίνητο και πυροβόλησαν εναντίον των αστυνομικών. Τους είδα στη συνέχεια νεκρούς στο έδαφος και είδα πολλούς ακόμη νεκρούς αστυνομικούς", δήλωσε ο Ενίς Γιλμάζ που περίμενε έξω από το προξενείο για να κάνει αίτηση για βίζα για τις ΗΠΑ, προσθέτοντας ότι ο τέταρτος άνδρας που οδηγούσε το αυτοκίνητο διέφυγε. Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Ανατολή, ένας από τους νεκρούς αστυνομικούς εργαζόταν στο προξενείο, ενώ οι άλλοι δύο ήταν τροχονόμοι. Αλλος αυτόπτης μάρτυρας, ο Ουλούς Ντουργκούτ, δήλωσε ότι "οι τρομοκράτες είχαν γένια και μακριά μαλλιά".
Η αστυνομία αναζητεί τους ενόπλους που διέφυγαν.
Οχι, όχι, όχι, κάποια ομοιότητα με εγχώρια δεν υπάρχει!!!

Κι ένα οικονομικό, που όμως είναι περισσότερο κοινωνικό από ότι του φαίνεται ενώ θα απασχολήσει έστω και για 15 λεπτά "τα κανάλια":
1.
α. η μείωση της φορολογίας σε κάθε περίπτωση, για οποιονδήποτε λόγο και με κάθε ευκαιρία -σύμφωνα με το δόγμα Φρίντμαν- ήταν η εύκολη πολιτική στα χέρια της κάθε ανίκανης, διεφθαρμένης και αποτυχημένης κυβέρνησης. [ΖΖ]
β. Δεν αξίζεις να πληρώνεις φόρο σε διεφθαρμένες κυβερνήσεις.
2.
α. Οι τρεις ελπίδες του υπ. Οικονομικών για να σωθεί ο φετινός προϋπολογισμός: τέλος ακινήτων, τα τέλη κυκλοφορίας και ο ΕΦΚ (=ένα και μόνο: φόροι)
Πλέον όλοι στο οικονομικό επιτελείο αντιλαμβάνονται ότι ο στόχος για επιπλέον έσοδα ύψους 6,3 δισ. ευρώ σε σχέση με τα έσοδα που εισπράχθηκαν το 2007 ήταν υπερφιλόδοξος.
[οι εκλογές 2007 έγιναν με πρόσχημα την κατάρτιση του δύσκολου φετινού προϋπολογισμού, κι ο απολογισμός δεν βγαίνει...]
β. Τραπεζίτες σε αναζήτηση της χαμένης κερδοφορίας μέσω μείωσης των φόρων
Ο φόβος μείωσης της κερδοφορίας που προκαλεί η παράταση της κρίσης των αγορών, προβληματίζει τους τραπεζίτες, που αναζητούν τρόπους ανάκτησης του χαμένου εδάφους.
Θίγοντας το θέμα των υπερκερδών των ελληνικών τραπεζών, ένα θέμα ταμπού, για τους τραπεζίτες, ο κ. Αράπογλου παρουσίασε στοιχεία με βάση τα οποία τα κέρδη αυτά επιστρέφονται στην κοινωνία, όπως υποστήριξε για να επιχειρηματολογήσει στη συνέχεια υπέρ της ανάγκης περαιτέρω μείωσης της φορολογίας.
3. ΟΟΣΑ: «Άδικο» το φορολογικό σύστημα στην Ελλάδα καθώς πλήττει τις οικογένειες με παιδιά.
ο φόρος που πληρώνουν οι Έλληνες πολίτες, ως ποσοστό του εισοδήματος που κερδίζουνε, είναι υψηλότερος για τις οικογένειες που έχουν παιδιά. Στην ίδια κατηγορία με την Ελλάδα κατατάσσονται και οι Ισλανδία, Κορέα και Μεξικό.
Σε πολλές χώρες του ΟΟΣΑ, ο μέσος μισθός αυξήθηκε σημαντικά από το 2000 ως το 2006, ενώ για εννέα χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, η αύξηση ξεπέρασε το 40% για αυτή την περίοδο.
Η γενικότερη τάση είναι να ευνοούνται οι εργαζόμενοι με χαμηλά εισοδήματα όταν παρατηρούνται φορολογικές μεταρρυθμίσεις.
Ωστόσο σε ορισμένες χώρες, Αυστραλία, Γερμανία, Ισλανδία, Καναδάς, Κορέα, Λουξεμβούργο, Νορβηγία και στις Ηνωμένες Πολιτείες επωφελήθηκαν τα υψηλά εισοδηματικά στρώματα. Στη Γερμανία για παράδειγμα, υπήρξε ελάχιστη αλλαγή στο φορολογικό βάρος των άγαμων εργαζομένων παρά τις αλλαγές στη φορολογική νομοθεσία. Στις ΗΠΑ, τα υψηλά εισοδηματικά στρώματα παρατήρησαν μείωση 1,6% του φορολογικού βάρους για την εξεταζόμενη περίοδο.
Αντίθετα, στη χώρα μας, το Μεξικό και την Κορέα σχεδόν όλοι οι φορολογούμενοι επιβαρύνθηκαν στο σύνολό τους ανεξάρτητα από την οικογενειακή κατάσταση και το ύψος των οικονομικών τους απολαβών.

Το κοινωνικό θέμα πλέον είναι οι φόροι, ποιος θα πληρώνει πόσα. Κι αν θεωρείτε ότι πληρώνετε πολλά ή λίγα, το ότι στα μέσα της δεκαετίας του '50 ο οριακός συντελεστής φόρου εισοδήματος στην Αμερική ήταν 92% θα σας φαίνεται κάπως υπερβολικό! [δείτε περιγραφικά και με νούμερα φόρο εισοδήματος στην Αμερική διαχρονικά στον 20ο αιώνα]
Για την ακρίβεια, ήταν 25% μέχρι το 1931, και αυξήθηκε στο 63% το 1932! Πριν και από τα δύο είχαμε τη "Μεγάλη Ύφεση", την οποία ακολούθησε η "Μεγάλη Συμπίεση"...
Οι έχοντες πολλά πλήρωσαν πολλά και ανέβηκε το επίπεδων των πολλών που δεν είχαν πολλά. Κι αυτό κράτησε έως τα '80s, όταν το 63% πήγε στο κοντά στο 30% πάλι.

Παρεμφερές είναι και το θέμα των φόρων μεταβίβασης, ας πούμε ακινήτων και περιουσιών.
Συγκρίνοντας δε με τα ισχύοντα σε άλλες χώρες, μάλλον γενναιόδωρη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η φορολογία κληρονομιάς στη χώρα μας. Στη Γερμανία ο οριακός συντελεστής είναι 50%, στη Γαλλία 60%, στη Μεγάλη Βρετανία 40%, στην Αυστρία 60%, στην Ολλανδία 69% και στο Βέλγιο 90%! Ακόμη και στις ΗΠΑ - «Μέκκα» του φιλελευθερισμού- ισχύει φόρος κληρονομιάς που, ανάλογα με την πολιτεία, ανέρχεται έως και 50%... [Ημερησία]

Πολύ θα μου άρεσε να βάλω μια ψηφοφορία:
Ο οριακός (μέγιστος) συντελεστής φορολογίας εισοδήματος
α. να παραμένει σταθερός: (40% για εισοδήματα >€75,000)
β. να αυξηθεί στο 50% για εισοδήματα > €50,000
γ. να μειωθεί στο 30%

συγκεντρωτικοί πίνακες:
Κλίμακα φορολογίας Εισοδήματος χρήσης 2009 μέχρι το 2000
Κλίμακες Φορολογίας . Κλίμακες Φορολογίας Δωρεών - Κληρονομιών Γονικών παροχών από 1979 - Σήμερα

H θεωρία κατ-έπεσε!

Μιλάω για το σκάνδαλο ντόπας - που όμορφα κου-κου-λώθηκε!
Αλλά και η αρχικά προτεινόμενη θεωρία σχετικά με την Τσου-λη, τον αντιπρόσωπο - κάτοικο Λάρισας, τον φαρμακοπείο και εκείνον που "έφτιαξε" το "ματζούνι", που συνεργάζονταν ΜΟΝΟ με το γιατρό της Ομοσπονδίας και τον Ιακώβου! ΟΥΤΕ η Ομοσπονδία Άρσης Βαρών είχε ιδέα!
Με το σημερινό σκάνδαλο ντόπας στο στίβο, με την ουσία μεθυλτριενολόνη,
η ίδια ουσία με αυτή που βρέθηκε στους αθλητές και αθλήτριες της εθνικής άρσης βαρών και ο πρωταθλητής της κολύμβησης Δρυμωνάκος.

Όλα μας δείχνουν ότι υπήρχε γενικότερο κύκλωμα ντόπας, το οποίο "ανακύκλωνε" τα σοφιστικέ υπερτοξικά φαρμάκια σε όλους τους εγχώριους αθλητές και πρωταθλητές.
Πολύ θα ήθελα να ξέρω το ποσό που πλήρωναν! Εάν μιλάμε για κύκλο ντοπο-προπονήσεων με 3-5 χιλιάρικα - ποσό όχι λίγα όχι πολλά ακόμα και για ένα νεαρό αθλητή που θέλει "διάκριση" - τότε καταλαβαίνει κάποιος μέχρι που θα έχουν φτάσει...

Τέσσερα χρόνια μετά την Παρασκευή 13/8 του 2004, και την όποια "επένδυση" σε υλικοτεχνική υποδομή και κάμποσα στάδια που αραχνίαζουν, οι στίβοι και τα γυμναστήρια παραμένουν άδεια από αθλητές. Πλέον, μετά τους Τζέκο και Ιακώβου, κόπηκε και η ντόπα...
Ο ελληνικός αθλητισμός - με μικρές εξαιρέσεις - συνεχίζει κάπου κοντά στο 1988, πριν έρθει οτιδήποτε "νέο"...

Φορητό αξεσουάρ

Αυτό το κινητό μου κάτι προσπαθούσε να μου πει καιρό τώρα!

Πέρυσι έχασα το φορτιστή μου.
Αγόρασα νέο, ο οποίος μετά από λίγο καιρό δε λειτουργούσε...
Χρησιμοποιούσα το καλώδιο του υπολογιστή για να κάνω τη δουλειά.
Πριν δύο μήνες μου έπεσαν κάπως περίεργα τα hands free, το κινητό και τα γυαλιά, τα ακουστικά κατέληξαν στον υπόνομο...
Από εχθές ψάχνω το κινητό μου...
Πιθανολογώ ότι μου έπεσε από τη τσέπη(!), κάτι που δεν μου έχει συμβεί ποτέ με κάτι, εκτός ίσως από χαρτονομίσματα...
Και είναι και η πρώτη φορά που χάνω κινητό...

Το πρώτο που σκέφτηκα ασυναίσθητα ήταν "πέρασαν τα χρόνια...". Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτό μου καρφώθηκε... λες;

Η σημερινή ημέρα, η πρώτη χωρίς κινητό μετά από πάρα πολύ καιρό, έχει ανάμεικτα συναισθήματα. Βασικά, νοιώθω κάπως πιο ανάλαφρος! Έστω κι αν έχω ελάχιστες τύψεις "κι αν με χρειαστούν;"

Ακόμα:
Εξυπηρέτηση της εταιρείας τηλεπικοινωνιών:
1. πληκτρολογείστε τον αριθμό του κινητού σας, έλεγε η μηχανή...
2. η υπάλληλος, πρόθυμη να εξυπηρετήσει, ξανα-ζήτησε τον αριθμό. Μετά ζήτησε και τα υπόλοιπα στοιχεία. Μετά ζήτησε και τον αριθμό του σταθερού για καλέσει όταν ολοκληρωθεί η φραγή εξερχομένων, "σε ένα λεπτό θα σας καλέσω".
3. ακόμα τη περιμένω

Έρευνα συμβολαίων για νέο αριθμό με δύο ώρες "δωρεάν" στο πάγιο.
1. η τιμή που πληρώνω είναι €17, προ ΦΠΑ 19% και τέλη €2
2. η τιμή της εταιρείας μου για 100 λεπτά (20 λεπτά λιγότερα) είναι €16.8 (προ ΦΠΑ 19% και τέλη €2)
3. η τιμή άλλης εταιρείας, στις 2 ώρες που θέλω είναι €18.5, πάντα προ ΦΠΑ 19% και τέλη €2.
Η περίφημη μείωση τιμών σε ένα πολύ ανταγωνιστικό κλάδο δε νομίζω να έχει επιτευχθεί... Οι τιμές μου φαίνονται ακριβότερες...

Πληροφορίες για την ακτινοβολία των κινητών από έγκυρη πηγή

Τέλος, μια φώτο

Σύγχρονη δημοκρατία

Απειλεί με παράιτηση ο Λαπόρτα που... πήρε ψήφο εμπιστοσύνης

Ας πολιτικοποιήσουμε το ποδόσφαιρο.

To 60.6% των 40,000 ψήφων των μελών της Μπαρτσελόνα (ποδοσφαιρική ομάδα) θεωρούν ότι ο Λαπόρτα (Πρόεδρος εκλεγμένος) απέτυχε και πρέπει να αποχωρήσει

"el mundo deportivo 81%" και "sport 66%":

ποσοστά gallop ισπανικών εφημερίδων σχετικά με το % όσων θέλουν να φύγει ο Λαπόρτα.

Εάν είχαν τα 2/3 των ψήφων (66.67%), θα γινόταν αυτόματα "νέα εκλογή Προέδρου".

Επόμενες εκλογές είναι προγραμματισμένες για το 2010.

.

Σημείωση: η Μπαρτσελόνα είναι ίσως η μοναδική ομάδα ποδοσφαίρου που δεν έχει χορηγό στη φανέλλα της. Μόνο UNICEF.

http://uk.reuters.com/article/worldFootballNews/idUKB27733720080709

Φολκλόρ

Κάθεσαι να φας ψάρια δίπλα στο κύμα. Ακούς τη θάλασσα να κυματίζει και η βραδινή ψύχρα είναι λυτρωτική από το ολοκαύτωμα της ημέρας.
Παραγγέλνεις ούζο, μπύρα ή οτιδήποτε άλλο χρειάζεσαι για να ξεδιψάσεις.
Σύντομα φτάνουν και οι πρώτοι μεζέδες: χταπόδι (κατ.) - καλαμάρι (κατ.) - ψιλά ψαράκια.
Είσαι ο βασιλιάς της ζούγκλας!!!
Της Αθήνας βασικά, λόγω συγκέντρωσης πληθυσμού, αλλά ίσως και της Ελλάδας. Νοιωθεις λίγο από Κοκό πριν το '67 εγχωρίως.
Έχεις παραγγείλει μάλιστα και "πελαγίσιες" (ιχθ.).
Όλα είναι τέλεια. Η παρέα είναι σε κέφια και το αλκοόλ βοηθάει περισσότερο τα γέλια να ακουστούν και στα διπλανά τραπέζια.

Κι εκεί που έχεις εγκλωβίσει το χρόνο, ξαφνικά, εμφανίζονται οι απρόσκλητοι μουσικοί...
Προσπαθείς να καταλάβεις τι ψυθιρίζουν, τι τραγουδούν. Σχεδόν μάταιο, οι ήχοι από τα "όργανα" δεν αφήνουν πολύ χώρο. Ακούς κάτι σχεδόν ρυθμικό.

Οι επιλογές είναι τρεις (συνήθως):
α. βάζεις το χέρι στη τσέπη και δίνεις και καμιά παραγγελιά. Φωνάζεις το γκαρσόν(ι) να φέρει καθαρά ποτήρια Yioula να κεράσεις. Χορεύεις. Χορεύει η παρέα. Λεπτά αυθόρμητου γλεντιού που παρασύρουν κι άλλο το μυαλό σου.
β. βάζεις το χέρι στη τσέπη, βγάζεις ότι νομίζεις και τους "ευχαριστείς". Οι διπλανοί σου μπορεί να τους έχουν περισσότερο ανάγκη (βλέπε επιλογή α.)
γ. δεν βάζεις το χέρι στη τσέπη. Περιμένεις να φύγουν.
Αμ δε! Εκεί! Να γυρίσουν όλο το τραπέζι, να περάσουν δίπλα από όλους, μπας και κάποιος "φιλοτιμηθεί" να τους "διώξει" (σ.σ. βάζοντας το χέρι στη τσέπη). Παρακαλάς, οι διπλανοί σου να μην τους έχουν περισσότερο ανάγκη από 'σένα. Κοιτάς και τα κινητά που υπάρχουν στο τραπέζι, μην κάνουν φτερά...

Και βέβαια κάποιος φταίει: εκείνοι, εγώ ή ο μαγαζάτορας;
Κανείς δεν τους κάλεσε, κανείς δε μπαίνει στο κόπο να τους διώξει...
.

Ήρθε! (updated)

Αυτό ήταν το πρώτο ΣΚ που από την Παρασκευή ακόμη είμασταν σε διακοπές!

Η αίσθηση ήταν υπέροχη και μάλλον μετράμε - κι εμείς - τις ημέρες για την καθιερωμένη εξόρμηση, αυτή τη φορά νότια, στη Κρήτη.

Όπως καταλαβαίνετε, σήμερα τα πράγματα είναι δραματικά!!!

Μια καλημέρα, μια πολύ καλή εβδομάδα και τα καλύτερα σε όλους!

.

update

.

έτσι, για να ζηλέψετε, ρίχτε μια ματιά στο Νησί του Πάσχα του Zalmoxi

Η χείρα

Τελικά ένα από τα πράγματα που μπορούν να με εκνευρίσουν είναι η χειραψία!

Η πιο καλή ιστορική εξήγηση για τη χειραψία που θυμάμαι (δε κάθομαι να ψάξω τώρα) είναι στα χρόνια του Μεσαίωνα: οι άνθρωποι έδιναν το χέρι ο ένας στον άλλο για να διαπιστώσουν μήπως έχουν λέπρα... Με τα χρόνια άλλαξε κάπως, αλλά είναι βασικό στοιχείο γνωριμίας και στοιχειώδους ευγένειας.

Εδώ και κάμποσα χρόνια έχει "εισαχθεί" η χειραψία με "το χέρι της καρδιάς", το αριστερό.

[τι παπαριά να συζητάμε για το "δεξί" μόνο... αλλά αυτό ισχύει παγκόσμια]

Δίνεις δηλάδή εσύ το δεξί σου χέρι κι ο άλλος το αριστερό.

Δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα να μου συμβεί. Μπορεί ο άλλος να κρατάει κάτι, να έχει το δεξί του χέρι απασχολημένο, γενικά όλο και κάτι μπορεί να τον εμποδίζει.

Με ενοχλεί όμως να έχω κάνει 2-3 χειραψίες με κάποιον και όλες να είναι με το αριστερό...

Βγάζει, εκτός άπο αγένεια, μια αρνητική εντύπωση για το πρόσωπο που τη δέχεται.

Μου είχε τύχει με κάποιο γνωστό.

Τη πρώτη φορά το σκέφτηκα αλλά δεν έδωσα σημασία.

Τη δεύτερη φορά είπα ότι είναι η ιδέα μου.

Τη τρίτη πείστηκα ότι προσπαθεί να μου πει κάτι, όμως το διαπίστωσε αμέσως με την έκφραση του προσώπου μου.

Τη τέταρτη φορά μου έδωσε το δεξί του χέρι...

Αλλά πλέον μου έχει σχηματιστεί εμένα εντύπωση...

.

P.S. Χρόνια Πολλά Για Σήμερα!!!

Καλό μήνα Ιούλιο! (update)

Καλό μήνα σε όλους!

Έφυγε το 1/3 του καλοκαιριού και προσωπικά δεν έχω καταλάβει τίποτα...
Θα γίνει όμως κι αυτό!


Εχθές μου έτυχε ένα απίστευτο:
Την ώρα που πήρα το αυτοκίνητο και πήγαινα να φύγω, κάπου μεταξύ τσιμέντου και ασφάλτου πέτυχα μια φοβισμένη (κλεισμένη στο καβούκι της) χελώνα...
Και δε μένω δίπλα στον Υμηττό... Παρεμβάλονται αρκετές οικοδομές για να περπάτησε από εκεί... Λες η φωτιά; Δε ξέρω...

Η τελευταία φορά που είχα δει χελώνα ήταν το 2004, πάλι καλοκαίρι, σε μια περιοδεία στη Β.Ελλάδα, ακριβώς όπως έβγαινα από τη Φλώρινα. Εκείνη μάλιστα ο μπροστινός οδηγός από τύχη την απέφυγε, εγώ τη μάζεψα - έβγαλα και μια φωτογραφία - και την άφησα στο χωράφι δίπλα στο δρόμο.
Είχα θυμηθεί κιόλας ότι η χελώνα είναι "τυχερό" ζώο...

Όμως τις επόμενες μέρες είχε συμβεί ένα σοβαρό απρόοπτο...

Σήμερα, ψάχνω να βρω τι ..έρχεται...
Τύχη ή ατυχία;

Μήπως είμαι προληπτικός;