Ελάτε στην Ελλάδα για Ολυμπιακούς Αγώνες

Στους OA 2008, τέσσερα χρόνια μετά την Αθήνα και τη χώρα που τα games ξεκίνησαν, ζούμε από το Μάρτιο μια απίστευτη εγχώρια και διεθνή ξεφτίλα. Έχουμε να κάνουμε με ΕΘΝΙΚΗ ΗΤΤΑ, ισάξια μιας ταπεινωτικής στρατιωτικής ήττας του 1897 ή της υποτίμησης της δραχμής το 1998. Μια αποκαλυπτόμενη παράδοση του εγχώριου πρωταθλητισμού στο ντόπινγκ και στο κύκλωμα που το έφερνε και το μοίραζε, με εθνική ντόπα τη μεθιλτριενολόν, ένα εξαιρετικά τοξικό σκεύασμα που σταμάτησε να χορηγείται στα '60s, λόγω ακριβώς της μεγάλης επικινδυνότητας του.

Οι Αγώνες ξεκίνησαν πριν 2,500 χρόνια στην Ολυμπία. Είχαν κάποιες αρχές, κάποιες σκοπιμότητες και βέβαια ήταν η μεγάλη ευκαιρία για μάζωξη των παλαιών κατοίκων αυτής της χώρας.
ΟΥΤΕ ΕΚΕΙΝΟΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ ΗΤΑΝ ΚΑΘΑΡΟΙ - link εδώ
Αλλά αυτό δε μειώνει την αξία τους. Δεν γινόντουσαν Ολυμπιακοί Αγώνες και άλλα μέρη, μόνο εκεί!

Η αναβίωση τους το 1896 ήταν κάτι θετικό, μια ευκαιρία σ'αυτό το κόσμο. Και μια ευκαιρία ακόμα σε ένα κράτος παρία των Αγγλόφιλων(ΝΔ)-Γαλλόφιλων(ΠΑΣΟΚ)-Ρωσόφιλων(ΚΚΕ) να σταθεί στα πόδια του. ΕΞΟΥ ΚΑΙ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΠΑΙΝΕΙ ΠΡΩΤΗ, ανεξάρτητα αλφαβητικής ή άλλης σειράς, ΠΑΝΤΑ ΠΡΩΤΗ.
Μια ελάχιστη αναγνώριση/φόρο τιμής στους αρχαίους κατοίκους αυτής της χώρας, μια κληρονομιά - σε επίπεδο υπηρεσιών - στους σύγχρονους κατοίκους αυτής της χώρας. Γιατί από κληρονομιά σε επίπεδο χειροπιαστό είμαστε γεμάτοι...
Μεγάλη πτώση της επισκεψιμότητας σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους
Το αντισεισμικό μυστικό του Παρθενώνα θα αναζητήσουν (και) Ιάπωνες ειδικοί

Η μικρότερη χώρα που διοργάνωσε Ολυμπιακούς Αγώνες θεώρησε ότι της αξίζει να το κάνει. Ότι της το χρώσταγαν για τα 100 χρόνια. ΚΙ ΕΦΑΓΕ ΤΟ ΜΟΥΤΡΑ ΤΗΣ στο Τόκυο το Σεπτέμβριο του 1990! Δεν είχε καταλάβει ακριβώς τι σημαίνουν τα games... Αλλά ΟΤΑΝ ΕΠΑΙΞΕ ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΟΠΛΑ στην επόμενη διεκδίκηση τα κατάφερε για το 2004. Οι της ΔΟΕ άνθρωποι είναι, με "αθάνατες" ανάγκες... Και μπροστά στο μεγαλύτερο δωρεοδόχο του Οικουμενικού Πατριαρχείου "δεν είχαν τύχη"...

Και τότε οι σύμβουλοι ξεκίνησαν να ψυθιρίζουν τα μυστικά: "ξέρετε, οι καλοί ολυμπιακοί αγώνες προϋποθέτουν οι διοργανωτές να πάνε καλά..". Βέβαια τα μυστικά ήταν περισσότερα, γκαφρά-συμβασομίζες-promotion και παραμύθι-"ανάπτυξη", π.χ. του Σχοινιά-χρέη-ασφάλεια κλπ, αλλά η επιτυχία των games πάνω απ' όλα. Κι επιτυχία σήμαινε Greek athletes στα βάθρα! Ή, αλλιώς, ένα στάδιο να μην αφήνει τη κούρσα των 200μ. να ξεκινήσει γιατί ο εγχώριος αθλητής δε θα είχε την ευκαιρία να κυνηγηθεί από άλλους 7 (σημαδιακό νούμερο της αρχαιότητας) ντοπέ μαύρους. Ο λαός, το πόπολο, είχε πειστεί για την αξία των μεταλλίων. Και εμμέσως της ντόπας.

Ντοπέ η χρυσή Ολυμπιονίκης της σφαιροβολίας Κορζανένκο στο τελικό της σφαιροβολίας, που έγινε στο Αρχαίο Στάδιο της Ολυμπίας

Από το 1990, και την "εθνική προετοιμασία" πρώτα για το ιστορικό 1996 π.χ. με αθλητικά σχολεία, η μικρή Ελλάς έδειξε μια απίθανη αύξηση στη παραγωγή μεταλλίων, από το χάλκινο του Χολίδη το 1988 στη Σεούλ, μέχρι το 2004.
Μετάλλια ανά διοργάνωση (Έτος Χρυσά Ασημένια Χάλκινα)
1988 0 0 1 - 1992 2 0 0 - 1996 4 4 0 - 2000 4 6 3 - 2004 6 6 4

Δύο ήταν οι βασικές αιτίες:
1. Εισαγωγή αθλητών, κατά το παράδειγμα των αρχαίων Αγώνων, από γειτονικές ή άλλες χώρες:
Αθλητής/τρια Χρυσά Ασημένια Χάλκινα
(Αλβανία) Πύρρος Δήμας 3 1 -, Λεωνίδας Σαμπάνης - 2 -, Μιρέλα Μανιάνι - 1 1, ), Λεωνίδας Κόκας - 1 -, Βίκτορας Μήτρου - 1 -, (Γεωργία-Οσετία-Καύκασος-Αρμενία) Κάχι Καχιασβίλι 2 - -, Αμιράν Καρντάνωφ - 1 -, Ηλίας Ηλιάδης/Τζαρτζίλ Ζβιανταουρί 1 - -, Βαλέριος Λεωνίδης - 1 -, Αρτιόμ Κιουρεγκιάν - - 1.
Τα "ελληνικά" μετάλλια τους Ολυμπιακούς Αγώνες
2. Εισαγωγή τεχνογνωσίας.
Ο πρώην προπονητής της Ανατολικής Γερμανίας που προσλήφθηκε στην εθνική ομάδα στίβου το 1990 - δε θυμάμαι το όνομα, ούτε το βρήκα δυστυχώς - ήταν η αρχή. Προπονητές "με πείρα" και πρόθυμους να χρησιμοποιήσουν διασυνδέσεις. "Εθνικοί προπονητές" βέβαια οι Ιακώβου και Τζέκος.

Σκιές στα "Τσικλητήρεια" το 2002

Και στις δύο αιτίες συμμέτοχος το κράτος. Αυτό παρείχε τη γενική κάλυψη και το πλαίσιο συμπληρώνοταν από εταιρείες/χορηγούς, π.χ. Εθνική Τράπεζα κι πρόγραμμα "Άρσης Βαρών" χρεών των πολιτών, τις ομοσπονδίες, τους προπονητές και βέβαια τους αθλητές, εγχώριους και εισαγωγής. Και το "κύκλωμα", είτε διακίνησης ουσιών, είτε κατασκόπων του αντι-ντόπινγκ, είτε άλλων παροχών.
Κι όταν παίζεις με τα ίδια όπλα που παίζουν κι οι άλλοι μπορείς να τους κερδίσεις!

Όλα αυτά συνέθεσαν το παζλ μέχρι και τα games του 2004. Μέχρι τη μοιραία Παρασκευή και 13 του δύο χιλιάδες τέσσερα, όταν τα κανάλια έπαιζαν το ατύχημα με μοτοσυκλέτα αθλητή και αθλήτριας. ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΣΦΑΛΙΑΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ.

Η μικρή Ελλάς όμως δε πτοήθηκε. Κατάφερε το 2004 να γίνει - αναλογικά με το πληθυσμό της - Η ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΜΕΤΑΛΛΙΩΝ ΣΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ.
Κατάφερε να ΞΕΣΚΙΣΕΙ τα πάντα και τους πάντες.

Αλλά το ξέσκισμα έχει ένα όριο, και πάντοτε υπάρχουν κι άλλοι που έχουν σειρά. Δε γίνεται μόνο εσύ να κερδίζεις πάντα. Άλλωστε, χρειάζεται και παραγωγή αθλητών. Οι ίδιοι και οι ίδιοι δε μπορεί να κερδίζουν συνέχεια σε ένα σημαδεμένο παιχνίδι που κάποιοι άλλοι ξεκίνησαν και γνωρίζουν πολύ καλύτερα τους κανόνες του. Κάποτε το έλεγαν"ύβρις" (η λέξη έχει σημασία μόνο ως προς το μέγεθος που υποδηλώνει) και οι σύγχρονοι θεοί (κράτη, ΔΟΕ, WADA κλπ.) επίσης δεν την ανέχονται ιδιαίτερα. Πρέπει να συμφωνήσεις μαζί τους και να μην κάνεις του κεφαλιού σου.
Ή αρκεί ένα "λάθος", αλά βόμβας 17Ν που έσκασε στα χέρια του τρομοκράτη, όπου η παρτίδα προς έλεγχο ούρων των αθλητών της άρσης βαρών κατέληξε μακρυά από το εργαστήριο του ΟΑΚΑ, που δεν την "έπιανε", κάπου σε εργαστήριο της Γερμανίας και ο "έλεγχος ρουτίνας" ξεκίνησε να ξετυλίγει το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΝΤΟΠΙΝΓΚ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ: 15(?) αθλητές διάφορων αθλημάτων ντοπέ με μια ουσία που δεν έχει ποτέ πιαστεί κάπου αλλού.
Η άτυχη Φανή Χαλκιά έδειξε το σημειο όπου ΠΙΑΣΑΜΕ ΠΑΤΟ.

ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΠΑΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΟΜΙΣΕΙΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΕΡΔΟΣ.

Η Ελλάδα ήταν η γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων και η κληρονόμος των πνευματικών δικαιωμάτων τους.
Αυτή τη στιγμή πρέπει να βγει και να πει: ΠΑΙΞΑΜΕ ΚΑΙ ΧΑΣΑΜΕ...
Παρασυρθήκαμε από το παιχνίδι του πρωταθλητισμού, όπως ορίζεται από τη κονόμα των games. Χάναμε συνεχεια και είπαμε να κερδίσουμε κι εμείς όπως κερδίζουν οι άλλοι. Έστω και τελευταίοι μπήκαμε στα κόλπα, τα ξεσκίσαμε όσο κανείς άλλος, πήραμε όσες ντοπες τραβούσε η ψυχή μας, κρυφτήκαμε πίσω απο το χοντρό δάκτυλό μας και, όπως αναμενόταν, έφτασε η ώρα να πληρώσουμε το κόστος. ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΤΥΨΕΙΣ τώρα που μας αποδόσατε και το χρυσό μετάλλειο της ντόπας και είναι ώρα να πάρουμε τις αποφάσεις μας. Ζούμε ακόμα στη χώρα των αρχαίων προγόνων μας!

Πιθανή ενέργεια
Η Ελλάς διοργανώνει μόνη της Ολυμπιακούς Αγώνες και βέβαια δε συμμετέχει στους μολυσμένους της ΔΟΕ. Η Ελλάς δείχνει ότι τα πράγματα έχουν φτάσει στο απροχώρητο και αποφασίζει να λύσει το γόρδιο δεσμό. Η Ελλάς στήνει νέους Ολυμπιακούς Αγώνες με τα στάδια του 2004 σε όσα αθλήματα θεωρεί ότι ανήκουν σ'αυτούς και με τις συμμετοχές όποιου ξένου αθλητή επιθυμεί να έρχεται στην Ελλάδα. Η Ελλάς δε θα δίνει κανένα έπαθλο παρά μόνο ένα κλαδί ελιάς, με στόχο το μη-ξέσκισμα των αθλητών.

Μα είναι αυτό κάτι ρεαλιστικό;

Ο παππούς Καραμανλής ήταν από τους πρώτους που μίλησαν για μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα, με επιστολή του στη ΔΟΕ το 1976:
..θα καταστεί δυνατό να απαλλαγεί ο θεσμός από όσα νόθα στοιχεία έχουν βαθμηδόν συσσωρευτεί και απειλούν να τον μαράνουν..

"Ελάτε διακοπές τον Αύγουστο στην Ελλάδα να χαρείτε θάλασσα, ήλιο και να απολαύσετε σα θεατές γνήσιους ολυμπιακούς αγώνες."