Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Ονειρα


Μελαγχολία, λύπη, πίκρα και οργή. Πρώτα τα χαμόγελα. Υστερα τα μισόλογα. Τώρα με τη χειρότερη λιτότητα. Χρειάστηκαν μόλις τέσσερις μήνες για να καταρριφθούν όλες οι εξαγγελίες και όλα τα υποσχόμενα. Εν μια νυκτί τα γκρέμισε όλα και παραδόθηκε στο μεταπρατικό σύστημα. Οι μεταρρυθμίσεις φρακάρανε στο σακίδιο της Μπιρμπίλη. Η κοινωνική Δικαιοσύνη σταμάτησε στην κατάργηση των επιτροπών. Η σεμνότητα στο αυτοκίνητο των βουλευτών. Η πράσινη ανάπτυξη στα γραφεία των υπουργών. Η ελπίδα στην επανάληψη των ίδιων αδιέξοδων πολιτικών. Οι προοπτικές στις αντιπαραγωγικές φορολογικές επιδρομές. Και όμως η κρίση ήταν λύση. Ο Ελληνας πανέτοιμος για τις πιο αιρετικές μεταρρυθμίσεις. Ακόμη και τον πλήρη διαχωρισμό Κράτους- Εκκλησίας θα είχε επικροτήσει. Το χειρότερο δεν είναι το ξύρισμα των μελλοθάνατων φτωχών. Είναι η καταρράκωση των αξιών. Απαξίωση της νεολαίας με τα νέα συνταξιοδοτικά όρια. Απαξίωση της εργασίας και της παραγωγικότητας με τα αόρατα, μισθολογικά κίνητρα. Απαξίωση της κοινωνικής Δικαιοσύνης με τον καλπασμό της ακρίβειας και τα κτηνώδη κερδοσκοπικά περιθώρια. Θεέ μου! Τίποτα λοιπόν δεν μπορεί να αλλάξει σ΄ αυτόν τον τόπο; Η ελληνική πολιτική σπανίως πορεύεται με την ντροπή. Γι΄ αυτό όποιος σπέρνει ανέμους θα θερίσει θύελλες. Εγώ πάντως δεν τον ψήφισα. Ομως τον πίστεψα. Και τώρα αυταπατήθηκα. Νever mind. Εκείνος με τις λογιστικές. Εγώ με τα όνειρα. Γιατί από τα όνειρα οι αλλαγές. Από τα όνειρα οι επαναστατικές τομές. Από τα όνειρα οι ιδέες οι τρομερές. Με τα όνειρα οι κορυφαίες στιγμές. Από τα όνειρα οι ερωτικές επιθυμίες οι τρελές. Με τα όνειρα τα αδύνατα θα γίνουν πραγματικότητα θες - δεν θες. Ενα όνειρο στοιχειωμένο στο μυαλό του κάθε φιλότιμου, δίκαιου, αγανακτισμένου και απελπισμένου φτωχού. Ενα όνειρο των δέκα μόλις λέξεων: Η πραγματική Αλλαγή θα ΄ρθει και θα ΄ναι ντάλα μεσημέρι!

ddanikas@dolnet.gr

Toν διαβάζω-ουν πολλοί πολλά χρόνια. Τον τελευταίο καιρό είχε βάλει πολύ μαύρο στη ψυχή του έως και ευφυέστατα απαισιόδοξος! Η σημερινή του ελπίδα δεν νομίζω ότι μπορεί να ερμηνευθεί, ίσως απλά μια κραυγή για να πάρει λίγο ..θάρρος και να επανέλθει. Εμένα πάντως με έπεισε!

7 σχόλια:

cynical είπε...

Γεια σου!

Τι να πει κανεις. Αλλα απο την πρωτη κιολας στιγμη δεχομαστε ενα αγριο σφυροκοπημα. Μπορει να κανω λαθος, αλλα εχω την εντυπωση οτι η κυβερνηση ακολουθει μια εντελως αμυντικη σταση μπας και σωθει απο τους κερδοσκοπους, βαζοντας προς αυτη την κατευθυνση ολη της τη δυναμη.

koulpa είπε...

ε τώρα δε δικαιούμεθα να πέφτουμε και σε κατάθληψη.. η όλη δομή της κοινωνίας και της οικονομίας μας δε δικιολογεί κανενός είδους ελπίδα.. από το 80 και μετά.. οδηγούμεθα σε μια κατάσταση.. να τρώμε χωρίς να παράγουμε.. είμαστε τα παιδιά στα φανάρια του κόσμου.. έχουμε χάσει κάθε ντροπή για την κατάστασή μας.. και χωρίς ντροπή τίποτα δε γίνεται.. :):)
την καλημέρα μου :):)

geokalp είπε...

cynical
νομίζω ότι έκαναν ότι μπορούσαν
παρακολουθούμε το ξεφόρτωμα των συμμάχων μας στην Ευρώπη
μας έχουν χρεωθεί

koulpa
εσύ ντροπή ο άλλος ινάτι...
κάτι πρέπει να γίνει, το αίσθημα της αδικίας είναι πολύ άσχημο

gk είπε...

Ο Δανίκας είναι κλασικός εκφραστής της απαξιωτικής αριστερής σκέψης, οπαδός ακόμα των σταλινικών και μετασταλινικών σοβιετικών καθεστώτων. Θεωρεί ότι να πιστεύεις στο όνειρο σημαίνει ότι το πραγματοποιείς κιόλας. Γράφει ωραία αλλά μην τον παίρνετε σοβαρά....

geokalp είπε...

gk
να μην πέρνουμε σοβαρά τα όνειρα μας;;

gk είπε...

Τον Δανίκα να μην παίρνουμε σοβαρά...
Και για να παραφράσω την έκφραση για τους πολιτικούς "τα όνειρα είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να τα αφήνουμε στους δημοσιογράφους"...

geokalp είπε...

gk

η ερμηνεία που δίνω είναι ότι για να ΜΗΝ είναι αυτός απαισιόδοξος και να δίνει ελπίδα, μάλλον ελπίδα ..πήδηξε...!
γι'αυτό και τον πόσταρα