Πρώτο Θέμα

έπρεπε να είναι στις ειδήσεις, στις πολιτικές ή οικονομικές συζητήσεις, ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΟΛΩΝ η καταστροφή στο Κόλπο του Μεξικό. Για την ιστορία, η υπόθεση ξεκίνησε στις 20 Απριλίου.

Στα δικά μου μάτια μοιάζει με την έκρηξη της πρώτης ατομικής βόμβας, η οποία μπορεί να μην τους σκότωσε όλους, όπως θα έκανε μια ατομική βόμβα φτιαγμένη στις μέρες μας, αλλά οι συνέπειές της ήταν ορατές για 5-6 δεκαετίες...

Από την άλλη, το "προϊόν" δεν είναι κάτι αμελητέο, πρόκειται για το πετρέλαιο, αυτό που κινεί τα πάντα εδώ και δεκαετίες...
Και βέβαια, η εταιρεία που η "βόμβα έσκασε στα χέρια" της δεν είναι επίσης μια ..μικρομεσαία εταιρεία αλλά πρόκειται για την ΒΡ, στην ουσία την αγγλική κυβέρνηση...

Δύο οικονομικά στοιχεία, ενδεικτικά και μόνο, τόσο για το μέγεθος της καταστροφής (του προϊόντος), όσο και για το μέγεθος της ΒΡ:
-το ημερήσιο κόστος αποκατάστασης υπολογίζεται σε $7εκ. έναντι ημερησίων δημοσιευμένων κερδών της εταιρείας για το 1ο τρίμηνο 2010 $61εκ
-η ΒΡ υποσχέθηκε να δημιουργήσει "ταμείο καταστροφών" αξίας $20δισ.

Μία από τις λύσεις που προτάθηκαν, ίσως εκείνη με τις περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας, ήταν μία ή περισσότερες ελεγχόμενες πυρηνικές εκρήξεις μικρής ισχύος, οι οποίες έχουν δοκιμαστεί εδώ και 30 χρόνια, για τη διακοπή της διαρροής από το πυθμένα του Κόλπου.
Η λύση αυτή είχε πιθανότητες να καταστρέψει μέρος ή και όλο το αποθεμα πετρελαίου του Κόλπου, συνεπώς απορρίφθηκε...
Έτσι, όλες οι προσπάθειες που γίνονται είναι για τη συλλογή του πετρελαίου που ξεβράζει η μάνα ΓΗ.

Ως προς τις ενδεχόμενες συνέπειες, δεν νομίζω ότι μπορούν να γίνουν ασφαλείς εκτιμήσεις, ας γράψω τις δικές μου:
- το υπό διαρροή πετρέλαιο θα διαλύσει όλο το οικοσύστημα στο Κόλπο του Μεξικό
- οι παράκτιες περιοχές των ΗΠΑ θα χάσουν την όποια αξία είχαν
- υπολείμματα πετρελαίου θα φτάσουν τους επόμενους μήνες στην Ιρλανδία, την Αγγλία, τη σκανδιναβία και το Β.Πόλο, μέσω του ρεύματος του Κόλπου του Μεξικό και βέβαια σε όλο τον Ατλαντικό Ωκεανό
-υποψιάζομαι ότι θα επηρεαστεί και το οικοσύστημα του Κόλπου του Μεξικό, το οποίο ουσιαστικά ρυθμίζει το κλίμα στη περιοχή του Ατλαντικού κοντά στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Ιρλανδία και τη βόρεια Αγγλία

Τέλος, ύστερα από μια διαχρονική δυσφήμιση των πολιτικών στελεχών όλων των χωρών όλου του κόσμου, έφτασε η ώρα για τη δυσφήμιση και την αποπομπή μιάς εκ των μεγαλύτερων εταιρειών αυτού του πλανήτη. Είναι βέβαιο πως ακόμα και οι Αμερικάνοι, οι οποίοι παραδοσιακά δυσπιστούν ως προς την αξία των πολιτικών, των πολιτικών και του κράτους, έναντι των εταιρειών και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, θα χάσουν μέρος από την εμπιστοσύνη που δείχνουν προς τις μεγάλες εταιρείες.