Το Μάη είναι ωράια!!

Κωλο-computer!!
Πάλι χτύπησε το αυχενικό μου...
Ίσως πάλι να ξεκουράστηκα περισσότερο από ότι έπρεπε...
(να δουλεύουμε δηλαδή χωρίς ξεκούραση ώστε να μην πονάμε!!)

Οπότε το προχθεσινό βράδυ, με δύο ενδιαφέροντες αγώνες, δε το χθαριστήθηκα καθόλου.
Σε κάθε γκολ που έβαζε ο ΠΑΟ εγώ πονούσα περισσότερο...
Στο δεύτερο ματς που ήθελα να καπνίζω κιόλας στο μπαλκόνι (σταμάτησα εδώ και μήνες το κάπνισμα εντός σπιτιού), η κατάσταση ήταν ακόμα χειρότερη... Μέχρι που έβαλα και κασκόλ... (και όσοι με έβλεπαν νόμιζα ότι το έκανα από στυλ..)
Η παράταση μας αποζημίωσε, έστω κι αν έχασαν οι κόκκινοι - ενώ η πρόβλεψη ψιλο-βγήκε.
Ευτυχώς ο ύπνος με βοήθησε ακόμα μιά φορά και η χθεσινή μέρα με βρήκε πολύ καλύτερα.

Δεν είχα καθόλου κουράγιο να πάρω τη μηχανή - πονούσα μόνο στην ιδέα...
Καλά, για πορείες και άλλα πρωτομαγιάτικα σουβλιστά έθιμα ούτε λόγος...
Όσοι μας προσκάλεσαν δυστυχώς εισέπραξαν αρνητικά vibes.
Το φαγητό ήταν delivery, απλά έκανα εγώ το deliverά!

Όμως το απόγευμα, που το αυχενικό μου ήταν πολύ καλύτερα, ήταν ώρα για καφέ με τον ξενιτεμένο φίλο gk που επισκέφτηκε την Αθήνα για το Πάσχα.
Είπαμε να πάμε με τον eisvolea που έτρωγε κοψίδια κάπου στο Γκάζι, στα μέρη (και) του Σπίθα.
Κι ενώ γινόταν τρελός χαμός - όλοι έξω ήτανε! - βρήκαμε αμέσως παρκάρισμα!
Στη γύρα στη πλατεία, βρήκαμε πολύ γρήγορα τραπέζι!
Είχε κι 7 καρέκλες - απίστευτο!
Και τότε ξεκίνησαν όλοι οι γνωστοί/φίλοι/οικογένεια να πέφτουν επάνω μας.
Μόνο οι τρεις μας δεν καθόμασταν...
Δεν πειράζει...

Οπότε η ημέρα έκλεισε πολύ καλά και όλα θα ήταν καλύτερα εάν δεν είχαν ανακαλυφθεί ακόμα τα κινητά...
Όταν μείναμε οι τρεις μας, μια χτύπαγε το ενός, την άλλη να πάρει ο άλλος τηλέφωνο, ανάθεμα εάν κάτσαμε 5-10 λεπτά και οι τρεις χωρίς να μιλάμε στο κουνητό...

[η φώτο είναι από το blog της Κατερίνας, όπου μπορείτε να διαβάσετε και πως φτιάχνεται το ελληνικό μαγιάτικο στεφάνι, σύμφωνα με τη λαογραφική καταγραφή, από το post της πρωτομαγιάς του 2007]