Ιδιωτικοποιείστε την Αστυνομία!

Όσοι αρχίζουν - έστω και τώρα - να εκφράζουν μια δυσφορία απέναντι στις αυξανόμενες μορφές εγκληματικότητας (και κατ' επέκταση στη Νέα Νέα Διακυβέρνηση) που διαδραματίζονται τόσο μπροστά στα μάτια όσο και μπροστά στους τηλεοπτικούς δέκτες μας ας έχουν υπόψη τα παρακάτω:

Ο Μίλτον Φρίντμαν ήταν ο μεγαλύτερος πολιτικός οικονομολόγος του προηγούμενου αιώνα που ήταν υπέρ ενός μικρότερου κράτους με ακόμα μικρότερη σημασία στην οικονομία προς όφελος του ιδιωτικού τομέα, ο οποίος - κατά την άποψή του - ήταν σε θέση να δώσει πειστικότερες απαντήσεις στα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.

Σύμφωνα με τα πιστεύω του Φρίντμαν, οι σύγχρονες κυβερνήσεις ανά το κόσμο έχουν επιδοθεί - ιδιαίτερα από τη δεκαετία του '80 - σε μια διαδικασία γνωστή ως "ιδιωτικοποίηση" και έχουν παραδώσει στις ανώνυμες εταιρείες τον έλεγχο θεσμών που κάποτε θεωρούταν "δημόσιοι" από τη φύση τους.
Το νερό και οι κοινωφελείς υπηρεσίες, η αστυνομία, οι υπηρεσίες πυρόσβεσης και επείγοντων περαστατικών, τα κέντρα περίθαλψης, οι υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας, η κοινωνική ασφάλιση, τα κολέγια και τα πανεπιστήμια, η έρευνα, οι φυλακές, τα αεροδρόμια, οι υπηρεσίες υγείας, τα γονίδια, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, τα δημόσια πάρκα και οι αυτοκινητόδρομοι, όλα - ανάλογα με το που βρίσκονται - έχουν υποστεί πλήρη ή μερική ιδιωτικοποίηση.

Όπως υποστηρίζει και ο ίδιος ο Φρίντμαν, μόνο οι πιο βασικές λειτουργίες - το δικαστικό σύστημα, οι στρατιωτικές δυνάμεις και η ανακούφιση (sic!) των ακραίων περιπτώσεων φτώχειας - θα έπρεπε να βρίσκονται υπό τον έλεγχο του κράτους. Άλλοι μάλιστα φτάνουν στο σημείο να λένε ότι "υπάρχουν πολύ λίγες υπηρεσίες", όπως ο στρατός που θα έπρεπε να παραμείνουν ιδιωτικές.

[τα italics προέρχονται από το βιβλιο The Corporation του Joel Bakan - δύο λόγια που έγραψα για τη ταινία]

Σύμφωνα με τα παραπάνω, γίνεται κατανοητό ότι τα προβλήματα που παρουσιάζονται στην Ελληνική Αστυνομία μπορούν να εξηγηθούν με τη λογική που κυριαρχεί και προσπαθεί να εξηγήσει παρόμοια φαινόμενα απαξίωσης τομέων δημόσιας επιχειρηματικότητας - έστω κι αν είναι δύσκολο να εξηγηθεί πως ασκείται επιχειρηματικότητα μέσω της λειτουργίας της αστυνομίας πόλεως:
γίνεται προσπάθεια να απαξιωθεί η αστυνομία ώστε να ιδιωτικοποιηθεί!
(σημάδια έμμεσης ιδιωτικοποίησης της αστυνομίας με τα ίδια τραγικά αποτελέσματα είχαν σημειωθεί στο philosophy και προ ενός έτους)

Τέλος, κλείνω με κάτι ακόμα από το πολύ σημαντικό αυτό βιβλίο, για να σκεφτούμε λιγάκι, γιατί κάποιες φορές γίνονται μεταρρυθμίσεις:
Ο πρόεδρος των σχολείων Edison [χρηματιστηριακή εταιρεία που λειτουργεί σχολεία για λογαριασμό τοπικών κυβερνήσεων στις ΗΠΑ] Benno Schmidt υποστηρίζει ότι "δεν μπορούμε να φανταστούμε το εύρος" των δυνατοτήτων ανάπτυξης της σχολικής ιδιωτικής βιομηχανίας, "ο χώρος της παιδείας είναι μεγαλύτερος από την άμυνα, μεγαλύτερος από την εγχώρια αυτοκινητοβιομηχανία... στην πραγματικότητα μόνο ο τομέας υγείας αντιπροσωπεύει μεγαλύτερο τμήμα της αμερικάνικης αγοράς".

Μια καλή ιδέα για τις δυνατότητες εγχώριων ιδιωτικοποιήσεων δίνει η cynical με το "Το Μέλλον των Ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα"