Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010

Ο παππούς έγινε αστεράκι - update Νο.2

το θουλ μου έδειξε αυτό και μου έβαλε το ταιριαστό enjoy the silence DM από Galaxy




Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν κατανοούν ότι ο θάνατος είναι μη αναστρέψιμος. Πιστεύουν πως ο άνθρωπος που πέθανε, μπορεί να γυρίσει ή ότι κάπου είναι και εξακολουθεί να ζει. Τα παιδιά σχολικής ηλικίας καταλαβαίνουν πως ο θάνατος είναι μη αναστρέψιμος, αλλά πιστεύουν πως συμβαίνει μόνο στους άλλους. Οι έφηβοι καταλαβαίνουν πως όλοι οι άνθρωποι πεθαίνουν και επιπλέον μπορούν να δώσουν μεταφυσικές και συμβολικές ερμηνείες στο θάνατο.

Είναι σημαντικό τα παιδιά να ενημερώνονται για το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου αμέσως μετά το γεγονός. Οι καθυστερήσεις δημιουργούν σύγχυση


πηγή



update 8/11: Σήμερα γιορτάζει ο/η: Γαβριήλ, Μιχαήλ [Μιχάλης], Σταματία [Σταματίνα], Σταμάτιος [Σταμάτης], Ταξιάρχης, Αγγελική, Άγγελος

Αυτό που δεν κατάφερα να κάνω είναι να μιλήσω μαζί του τις προηγούμενες εβδομάδες, από την Εξέλιξη και μετά, να "λύσω" τις όποιες διαφορές υπήρχαν τυχόν μεταξύ μας αλλά και να βρεθούμε πιο κοντά - όσο ακόμα γινόταν: η πρώτη συμβουλή που μου εδόθη (Θόδωρας).
Θεωρούσα ότι είχα χρόνο, έστω μερικούς μήνες, να το κάνω, να βρεθώ...
Τουλάχιστον, αναλογίζομαι ότι τα είχαμε κουβεντιάσει τα περισσότερα, τα είχαμε περάσει όλα μαζί τα μεσημέρια που τα λέγαμε από τότε που παράτησε τα πάντα. Και πιο πολύ, ότι έχω κατανοήσει αυτό του τον τρόπο σκέψης, που μοιάζει με τους Σκωτσέζους: πληρώνουμε για τα πράγματα την αξία που τους προσδιορίζουμε εμείς, αλλιώς όχι, δεν είμαστε πρόβατα, όσο γίνεται αυτό με τις προσωπικές επιρροές και τα ΜΜΕ πάνω από το κεφάλι μας.
Είναι ένα σκωτσέζικο ντους που έχω εκπαιδευτεί να περνάω από τα χρόνια της προετοιμασίας με τα κολύμπια, σε κάθε νέα χρονιά.

update 10-11-2010

Για να γίνει λίγο πιο κατανοητό το παραπάνω, προτείνω μια σχετική ταινία: Les Invasions barbares, ένα γαλλοκαναδέζικο φίλμ που περιγράφει τις τελευταίες εβδομάδες του καρκινοπαθή πατέρα (παιδί του Μάη του '68), στον οποίο έχει πάει να περάσει μαζί του το τέλος ο γιάπης γιός του παρέα με φίλους του πατέρα του - δύο κόσμοι που θέλει να εστιάσει η ταινία, εγώ εστιάζω στις τελευταίες ημέρες.
Στη ταινία, οι δύο άντρες συμφιλιώνονται μέσα στις αντιθέσεις των δύο κόσμων που αντιπροσωπεύουν ο καθένας τους.
Οι διάλογοι και η ατμόσφαιρα του φίλμ είναι τα δυνατά σημεία της ταινίας.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Kαλπουνακο ποτε δεν ειμαστε ετοιμοι γι αυτο και ποτε δεν θεωρουμε οτι ηρθαμε αρκετα κοντα του-οσο θα θελαμε στις τελευταιες στιγμες-γιατι ποτε δεν ειναι αρκετα και γιατι ποτε δεν κατανοουμε πληρως αυτα τα συμβαντα. απλα συνεχιζουμε να ζουμ, οπως μπορουμε και με τον δικο μας τροπο...Δεν συνηθιζω να απανταω για πολυ προσωπικα θεματα μεσω blog αλλα η στιγμη-και μια που το εμαθα τοσο καθυστερημενα-το απαιτει και με κανει να το νιωθω αυτη την στιγμη.
Jordan

geokalp είπε...

καλε μου Jordan να είσαι καλά
εάν δεις αυτή τη ταινία - 2ο update - που έκανα, ίσως γίνει περισσότερο κατανοητό τι έγραψα

EISVOLEAS είπε...

Καταπληκτικη ταινια!

geokalp είπε...

svol χαίρομαι που την έχεις δει ;)

Ανώνυμος είπε...

Μου κινησατε την περιεργεια. θα ειναι η επομενη ταινια που θα νοικιασω να δω.
jordan

Hades είπε...

Δυστυχώς, geo, έτσι την πατάμε πάντοτε. Όσο έχουμε την ευκαιρία ακόμη και να χτίσουμε κάτι νέο πάνω σε παλιά θεμέλια, το αποφεύγουμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Θες επειδή ντρεπόμαστε για λάθη του παρελθόντος; Θες επειδή φοβόμαστε; Θες... κάτι άλλο; Όπως και να'χει, μετά μας τρώνε οι τύψεις που δεν το πράξαμε.
Είναι διαχρονικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό, όχι δικό σου ελάττωμα.
Μυστήριο ον ο άνθρωπος.
Να θυμάσαι κάτι όμως: αν ξέρεις να αγαπάς, τότε τα μηνύματα ελήφθησαν, κι ας μην είπες κάτι.
Δεν λένε τυχαία άλλωστε ότι τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.

Καλή δύναμη σου εύχομαι, δεν μπορώ να σου πω κάτι άλλο.

geokalp είπε...

ευχαριστώ hades

δεν πρόκειται ακριβώς για τύψεις, είναι που θα μπορούσα να μιλήσω περισσότερο, να πω περισσότερο αυτά που νοιώθω
τα μηνύματα ελήφθησαν, τα περισσότερα σίγουρα :)