Έκλεισε ένας κύκλος, ανοίγει άλλος

Εχθές, ή καλύτερα, σήμερα, έκλεισε ένας κύκλος. Ο κύκλος που δεν έχεις πια κοντά σου τον μεγαλύτερο να σου δίνει τα φώτα του χωρίς να ζητά αντάλλαγμα. Εκείνον που χτυπούσε το καμπανάκι όταν δεν ήσουν σε θέση να δεις καθαρά και πάντοτε έπαιρνε τηλέφωνο πρώτος να προειδοποιήσει. Γιατί η εμπειριά δεν πληρώνεται. Και πρέπει να αξιοποιείται.
Ο κύκλος του Σταμ έκλεισε, έμεινε μόνο η ηχώ του, καθώς είχε πει όσα ήθελε να πει - και η μεγάλη εικόνα των πραγμάτων από ένα σημείο και μετά δύσκολα αλλάζει, δυστυχώς. Μαζί της, άφησε παρακαταθήκες, ευκαιρίες και εμπόδια, έτσι ώστε όλα μαζί να αφήνουν δυνατότητες και για δημιουργία, και για γκρέμισμα, και για "άστα όπως είναι". Εκείνος είναι σίγουρο ότι το είχε σκεφτεί αρκετά για το πως πρέπει να τα αφήσει και πως θα τα βρούμε. Οι λεπτομέρειες είναι σίγουρο ότι κάνουν τη διαφορά όπως και ότι σκεφτόταν και τη παραμικρή, και για 'κείνον και για την οικογένειά του, το βεβαιώνουν κάμποσοι.

Εχθές, ή καλύτερα, σήμερα, άνοιξε ένας κύκλος. Ο κύκλος που έχεις πια κοντά σου τον μικρότερο να φροντίσεις, να του δώσεις τα φώτα σου χωρίς να ζητάς αντάλλαγμα.
Ο κύκλος του Άγιαγια άνοιξε, μια ευθύνη που είτε σε κάνει να φουσκώνεις είτε να ..ντρέπεσαι! Τι ήθελα να τον πάρω μαζί μου στο μαγαζί με τα ηλεκτρονικά... Ίσως το χρώμα της φίρμας να τον ερέθισε και να τον έκανε να αισθανθεί σαν "ταύρος σε υαλοπωλείο" και ξεχαρβάλωσε κάμποσες προθήκες, έσπασε μερικές ρέπλικες και αναστάτωσε τους πάντες πριν προλάβω να τον σταματήσω.

Εντάξει, σε όλους συμβαίνουν. Συνήθως είναι απλά ζήτημα χρόνου, όσο περνάει, τόσο πιο κοντά έρχεσαι στο συμβάν, με ελάχιστες πιθανότητες να μην σου τύχει, μέσα στον αδήριτο κύκλο της ζωής που δείχνει να διέπεται από μια περίεργη νομοτέλεια, που μπορεί να παραλλάσσεται αλλά δεν ακυρώνει τη ροή. Ίσως γιατί πρέπει να μάθεις. Μάλλον για να δώσεις κι εσύ ότι μπορείς.