Τετάρτη 21 Μαΐου 2008

Never Let Me Down Again

I'm taking a ride

with my best friend

I hope he never lets me down again



Δέκα χρόνια πριν, το 1998, είχα βρει ένα υπέροχο παλιό ψυγείο και το κουβαλήσαμε στην μέση ενός χωραφιού... Εκεί ακριβώς, ντάλα μεσημέρι, με την παλιοπαρέα, και ένα κάρο μπύρες που είχαν βράσει από τον ήλιο, γυρίσαμε ένα ψυχεδελικό video clip…

Ήταν η εποχή που ο Κέρουακ συναντούσε τον δικό μας Δρόμο στα θρυλικά εναλλακτικά κλαμπάκια της Συγγρού και τα γεμάτα χρυσόσκονες μάγουλα των κοριτσιών, το Μονόγραμμα του Σεφέρη συναντούσε τα νυχτερινά τηλεφωνήματα μας και ο Αστερισμός του Αιγόκερου την τεράστια και χαοτική αγκαλιά της Αθήνας.

Ήταν κάτι μέρες που καμωνόμασταν τους Μπουκοφσκικούς ρέμπελους κουλτουριάρηδες με βραδιές ποίησης και μετά τους Ροκ Σταρ και μπαίναμε με μπόλικο θράσος και τσιγάρα στο στόμα μέσα σε κάτι φτηνά studio για να ηχογραφήσουμε τραγούδια χωρίς να ξέρουμε ούτε μια νότα…. αλλά ποιος νοιάζεται… Αρκούσε ένα ποτό στα σκαλάκια του Plan B πριν χτυπήσεις το κουδούνι για να μπεις μέσα, και να συνέλθεις με αυτά τα άγια τραγούδια των Stone Roses και των Pulp.

Αυτό το ερασιτεχνικό video clip γυρίστηκε ακριβώς εκείνη την εποχή, με εντελώς πενιχρά μέσα. Νομίζω ότι ήταν η πρώτη μου σκηνοθετική απόπειρα. Με μια κάμερα της κακιάς ώρας και ένα εντελώς πρωτόγονο τρόπο μοντάζ που δεν θα μπορούσε να πιστέψει άνθρωπος…
Πρόσφατα κατόρθωσα να το “επαναφέρω στην ζωή” με ένα remastering και κάποια πρόσθετα βοηθητικά προγράμματα στο computer.

Το συγκεκριμένο τραγούδι των Depeche Mode αποτελεί ένα ύμνο στην φιλία και μου θυμίζει κάποιες στιγμές, από αυτές που σε σημαδεύουν για πάντα και τις νοσταλγείς όσα χρόνια και αν έχουν περάσει μάγκα μου.

http://karakasidis.blogspot.com/


Έλαχιστος φόρος τιμής

10 σχόλια:

Maria Mikro Analogo είπε...

Ρε συ είναι υπέροχο!!!! Πω πω τι θυμήθηκα τώρα... κι εμείς σαν παρέα πόσα έχουμε κάνει!
Φιλάκια :D

koulpa είπε...

χαχα είναι πολύ καλό φίλε.. κι εγώ σε αυτές τι γειτονιές γύρναγα.. αλλά το 77-78.. και δεν ηπήρχαν μέσα καταγραφής των πεπραγμένων..:):)
να έχουμε να θυμόμαστε:):)
την καληνύχτα μου:):)

koulpa είπε...

..α να προσθέσω 30 χρόνια και 30 κιλά.. πωπω 10ετία και 10κιλο πάει..:):)

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Ρε παλιόπαιδα,
Εσείς ..χαλάσατε, την γειτονιά μου.-ΡΡ
..και όχι μόν, αυτό.

Συγκρότημα "ονομαστό" (χα, χα,)
υπήρχε, μια φορά κι ένα καιρό.
Από στούντιο σε στούντιο,
μου 'τρεχε. και μένα ..το "μικρό".

Τώρα σοβαρεύτηκε,
μα χάλασα.. εγώ.

Μπουρμπουλήθρα είπε...

Καλα ειναι τελειο! Παρα πολυ ωραιο.. Και η καλυτερη στιγμη ειναι τα γαιδουραγκαθα(δεν ξερω αν λεγοντει καπως αλλιως) που ποδοπατατε στο δρομο προς τον ψυγειο.. Ειναι συμβολικα.. Δηλαδη ειναι δυσκολος ο δρομος προς την ευτυχια που σου περεχει μια μπυρα ψυγειου!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Και σινεμά στο "Διονύσια" .
..το καλοκαιρινό;
-))

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

..κατόπιν στο "Λευτέρη" ή στην πλατεία και στον "Γιώργο" ..παγωτό.

geokalp είπε...

Μαρία
αυτές οι τρελές θύμησες είναι που μένουν!

koulpa
ευτυχώς υπάρχουν κι αυτές οι κάμερες και έχουμε και κάνα αρχείο...
:)

Σπίθα
την έχω μάθει καλά τη περιοχή σου!!

Μπουρ
τι ήθελε να πει ο ποιητής δε θυμάμαι πολλά, αν και τα είχε εξηγήσει όλα, ρώτα τον!!!

If...ιγένεια είπε...

:) Τι μου κανες τώρα..

geokalp είπε...

if
για πες μας...