Προγραμματισμένα

Αυτή τη φορά δεν είχαμε εσπευσμένη εισαγωγή του Σταμ στο ΝΝΑ, ήταν προγραμματισμένη.
Ας πούμε ότι ήταν και "επιθυμητή" στα πλαίσια της "θεραπείας".
Εν τάχει: μη-μικροκυτταρικός καρκίνος αριστερού πνεύμονα, συν κάτι λεμφαδένες, που "υποσταδιοποιήθηκαν" ύστερα από τέσσερις standard κύκλους και κάτι χάπια "νέας τεχνολογίας" 2003+, σήμερα πνευμονεκτομή. Και έχει ο Θεός... Και όταν φτάνουμε στο σημείο να επικαλούμαστε τις ουράνιες δυνάμεις...
Όλα αυτά σε ένα χιλιοταλαιπωρημένο οργανισμό που έχει φάει τις καταχρήσεις με το κουτάλι τις προηγούμενες δεκαετίες...

Υπομονή, kalo kouragio που λέει κι ο 'Ολι Ρεν.

Η γενιά των 30/40thing εκτός από την ανεπανάληπτη οικονομική συγκυρία - που βέβαια ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ σε καμία περίπτωση με το πόλεμο ή τη φτώχεια που γνώρισαν άλλες γενιές - οφείλει να αντιμετωπίσει με περίσσια ψυχραιμία, καθώς είναι η σειρά της, την αέναη διαδικασία αλληλοβοήθειας προς τη τρίτη ηλικία, όπως τη δέχτηκε κι αυτή στα προηγούμενα χρόνια της νεότητάς της. Μακάρι μόνο να αντέξει έστω και μέρος της σημερινής εγχώριας "δημόσιας υγείας" (και να βελτιωθεί, δεν αντιλέγω) για να λειτουργήσει η όλη διαδικασία αξιοπρεπώς.

Καλά να είμαστε
.