Δευτέρα

στο φίλο _st_, στη Κύπρο μας, στο 13ο πρωθυπουργό μας, στον υπουργό που δεν έγινε ποτέ υπουργός, σε όλες και όλους που ευχόντουσαν σήμερα να ήταν ..Κυριακή

κουράγιο

φιλιά

Γερμανία Ελλάδα

Ιστορική στιγμή για το ποδόσφαιρο μας, θα αντιμετωπίσουμε κάποιο πολύ μεγάλο όπως τη Γαλλία του 2004 ή την Αργεντινή το 1994.

Υπάρχει ξεκάθαρο φαβορί και ελπίζω να μας υποτιμήσει, πχ να βάλει το Κλόζε αντί του Γκόμεζ.

Η παρουσία της Ανγκέλα ίσως να τους μεταδώσει περισσότερο άγχος από ότι έχει ένας προημιτελικός.

Το κυριότερο πρόβλημα της ομάδας είναι ότι έχει να αντιμετωπίσει μια καλή ομάδα, με κυριότερο προσόν το ύψος και τη δύναμη. Η δύναμη δεν μας λείπει τόσο πολύ ενώ στο ύψος είμαστε χαμηλότερα από την ομάδα Ρεχάγκελ, όχι ξεκάθαρα ντεσαβανταζ πάντως.
Από την ομάδα εκείνη όμως έχουμε περισσότερες δυνατότητες σε τεχνική και σε δημιουργία, έστω κι αν δεν έχει βγει όπως θα έπρεπε, πχ ο Σαμαράς χρωστάει.
Ατού μας είναι η δυνατότητας χτυπήματος εκεί που δεν το περιμένει κάποιος, δυστυχώς όχι πια από στημένες φάσεις, ειδικά εναντίον Γερμανών - όχι ότι δε μπορεί αν γίνει αλλά οι πιθανότητες είναι πολύ μικρές.

Επιπλέον, εξωαγωνιστικά.
Πως θα φερθούν οι Έλληνες όταν θα παίζει ο γερμανικός εθνικός ύμνος;
Τι θα δει η Μέρκελ;
Πόσο ευρηματικά θα είναι τα πανώ;

Θα είμαι ευχαριστημένος εάν τους κάνουμε παραγματικά να περάσουν δύσκολα!
Είναι αρκετό μάθημα και το φοβούνται. Όπως φοβούνται το απίθανο ενδεχόμενο να βρεθούν πίσω στο σκορ - δεν τους έχει τύχει εδώ και πολλούς αγώνες. Στη αντίθετη περίπτωση, ένα γρήγορο γερμανικό γκολ στα πρώτα 30 λεπτά μπορεί να στείλει το κοντέρ στο 3-0, καθώς έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που εάν σε βρουν σε κακή μέρα δε θα χαριστούν.

Τους εύχομαι να σηκώσουν το κύπελλο στην επόμενη διοργάνωση.

επόμενες

Μιας και έχουμε ανοίξει παρτίδες με τι κάλπες, ας βγάλουμε τις ..επόμενες!

Με ύφος Παπαδήμου, άνευ πολλών εξηγήσεων, σημειώνω τους κάβους:
α. Άνοιξη 2013
β. Φθινόπωρο 2013
γ. Ιούνιος 2014

α. = απόλυτη καταστροφή της χώρας, δεν θα είναι σίγουρα για πανηγύρια
β. κάτι αναμενόμενο ως προς την ανάγκη συνταγματικής αναθεώρησης
γ. τελική ημερομηνία, όταν θα διεξάγονται Ευρωεκλογές και Δημοτικές/Περιφερειακές εκλογές

 

αποχή

Η κλασσική αποτίμηση

1. Αποχή 38%: απονομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος σε επίπεδα ρεκόρ όλων των εποχών - στη πιο ..κρίσιμη εκλογική ..μάχη των τελευταίων δεκαετιών...
Ψήφισαν 260,000 λιγότερα άτομα!!! Σχεδόν όσοι ψήφισαν ΚΚΕ...
Δεν ξέρουμε ακομα εάν η αποχή προήλθε από κάποιο συγκεκριμένο χώρο ή γενικά, πχ από τα κόμματα εκτός βουλής

2. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αύξησαν τις ψήφους τους σχεδόν με τον ίδιο αριθμό (κατά σχεδόν 600,000), 40,000 περισσότερους η ΝΔ

3. ΧΑ και ΔΗΜΑΡ σχεδόν δεν έχασαν ψήφο!!!

4. οι ΑΝΕΛ έχασαν 1 στους 3 ψηφοφόρους τους, το ΚΚΕ έχασε 1 στους 2

5. τα κόμματα εκτός βουλής λεηλατήθηκαν: περισσότερο η ΔΗΞΑΝ - ΟΠ, πάρα πολύ ΛΑΟΣ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τα υπόλοιπα επίσης έχασαν περίπου 1 στους 2

νούμερα:

6. από το ΠΑΣΟΚ + ΝΔ (+ΛΑΟΣ), έχουμε ΝΔ + ΠΑΣΟΚ (+ΔΗΜΑΡ), με αριθμό 179...
Τελείως αντικειμενικά, έχουμε το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα καθώς δεν προέκυψε ούτε μια ισχυρή κυβέρνηση ούτε 180 έδρες για
α. συνταγματική αναθεώρηση (από Μάϊο 2013)
β. κύρωση διεθνούς συμφωνίας, πχ Μνημόσυνο ΙΙΙ
Θα ήταν προτιμότερο να έχουμε ΝΔ @ 35% και ΣΥΡΙΖΑ @ 20%, μια τέτοια σύνθεση θα ήταν πολύ περισσότερο θωρακισμένη

7. Προκρίθηκε πανυγηρικά ο φόβος

8. Για να βγάλουμε καλό συμπέρασμα πρέπει να δούμε πως ακριβώς κατανεμήθηκαν οι ψήφοι που έχασαν ΑΝΕΛ-ΚΚΕ
Σίγουρα, λόγω του ότι οι διαρροές στελεχών των ΑΝΕΛ πήγαν 100% προς ΝΔ δείχνουν μια προτίμηση, όμως ακούστηκαν ότι
α. η κατανομή ήταν 50% προς ΝΔ και 50% προς ΣΥΡΙΖΑ
β. 35% σε ΝΔ και 65% σε ΣΥΡΙΖΑ
Η πτώση του ΚΚΕ:
α. πήγε στο ΣΥΡΙΖΑ, κάτι λογικό, λεηλατήθηκε αλά ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του '80
β. πήγε στη ΝΔ: στις εκλογές του 2000 το ΚΚΕ είχε το αμέσως μικρότερο άθροισμα ψήφων, όταν σε εκείνες τις εκλογές είχε πέσει γραμμή "ΝΔ για να μην βγει το ΠΑΣΟΚ", ενώ η καθαρή άποψη που έχει ενας πολιτικός αναλυτής είναι ότι ο κοντινότερος πολιτικός σύμμαχος του ΚΚΕ είναι η ΝΔ

9. Σειρά τώρα έχει η οικονομία

Τέλος, θεωρώ ότι αναδείχτηκε το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα κυρίως γιατί η νέα σύνθεση της βουλής δεν διαθέτει την απαιτούμενη πλειοψηφία των 180 εδρών

δεξιά αριστερά κάπου ανάμεσα

ας δούμε τις επιλογές, όπως διαμορφώνονται από τις πολύ πρώτες εκτιμήσεις

Α.

"Εκλαμβάνω το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα ως μια ψήφο υπέρ των μεταρρυθμίσεων" δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σχολιάζοντας το αποτέλεσμα των εκλογών.
"Ο κ. Σαμαράς έχει ταχθεί υπέρ του προγράμματος λιτότητας" συμπλήρωσε ο κ. Σόιμπλε ο οποίος σημείωσε ότι το πρόγραμμα θα εξασφαλίσει ευημερία και σταθερότητα για τη χώρα.
Ο Γερμανός υπουργός διευκρίνισε στη συνέχεια:
"Ο δρόμος δεν θα είναι σύντομος, ούτε ευχάριστος. Ωστόσο το πρόγραμμα ανοίγει το δρόμο για ένα καλύτερο μέλλον για την Ελλάδα".
http://www.enikos.gr/ekloges-2012/53780,O_Soimple_gia_tis_ekloges.html?

Β.

"Η κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας - ΠΑΣΟΚ θα αποτύχει καθώς η οικονομία θα βυθιστεί στην ύφεση" έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter, αμέσως μετά την ανακοίνωση των exit polls, ο γνωστός οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί.
Εκτίμησε παράλληλα ότι "η Ελλάdα θα προχωρήσει εκ νέου σε εκλογές στις οποίες θα επικρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με αποτέλεσμα η χώρα να βγει από την Ευρωζώνη".
ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ



http://www.enikos.gr/ekloges-2012/53781,8a_apotyxoyn_ND-PASOK.html?

_____________________________________

κάπου ανάμεσα: IOUs

υ.γ. ο Σαμ δεν ανέφερε λέξη σχετικά με επαναδιαπραγμάτευση (μάλλον σωστά "πολιτικά" προς τους έξω), όπως ακριβώς σημείωσε και το Eurogroup: "έχουν οριστεί οι δεσμέυσεις με το 2ο μνημόνιο"


υ.γ.2.
το κάπου ανάμεσα έχει κάτι ακόμα: η νέα κυβέρνηση συνεργασίας ακόμα και αν διαθέτει τη ΔΗΜΑΡ, έχει λιγότερους από 180 βολευτές, οπότε και αδυναμία διαδικασίας τροποποίησης του Συντάγματος (κουρελόχαρτο) μετά τον Μάϊο 2013 και βέβαια δεν έχει δυνατότητα σύναψης διεθνούς συμφωνίας (οι ΑΝΕΛ;) όπως τα μνημόσυνα

μήνυμα

οι πανηγυρισμοί είναι στο φόρτε τους

οι διεθνείς κρατούν τη φανέλλα του άτυχου συμπαίκτη τους

συνεργασία /ομαδικότητα, πίστη, σύστημα, στόχος, όλα αυτά μαζί με απόλυτη συγκέντρωση / προσήλωση

βασικά πράγματα που έχουν εκλείψει από τη κοινωνία μας, όχι άδικα: περισσότερα τζιτζίκια από όσα αντέχουμε, πίστη στη πάρτη και μόνο, σύστημα "ότι φάμε", στόχος "ο καθένας μόνος του", ο εγωϊσμός μας στα χειρότερα που μπορεί να φέρει

μια ευκαιρία για ένα βήμα μπροστά η 17 Ιούνη, ότι κι αν γεννηθεί

αγοραίες δημοσκοπήσεις για την 17η Ιουνίου

ας ρίξουμε μια ματιά στο πως έχουν διαμορφωθεί σήμερα, μία μέρα πριν
και σημειώνω ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ: ο ΒΑΣΙΚΟΣ στόχος των στοιχηματζήδων δεν είναι η πρόβλεψη του νικητή, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΤΑ ΠΑΡΟΥΝ ΧΟΝΤΡΑ!

η ΝΔ φαβορί, κοντά στο ακαταμάχητο, 55%
σειρά ΝΔ-ΣΥΡ-ΠΑΣ-ΑΝΕΛ-ΚΚΕ/ΔΗΜΑΡ-ΧΑ
(ανοικτή είναι σήμερα η βςιν???)

συμμετοχή: μάλλον πάνω από 66.5% (αποχή στο 32.5% ή και λιγότερο αλλά όχι και φαβορί)

ΝΔ 1.2 (75%) ξεκάθαρο φαβορί - ΣΥΡ 3.75 - ΑΝΕΛ+ΠΑΣΟΚ μαζί, κοντά - ΔΗΜΑΡ - ΚΚΕ - ΧΑ

ΝΔ 66% - ΣΥΡ - ΠΑΣΟΚ - ΑΝΕΛ/ΔΗΜΑΡ - ...
(αυτοί κάνουν λίγο χαβαλέ -τους παίρνει)

(επιεικώς κλέφτες)

δίνουν μόνο 18% απόδοση για κάτι που κοστολογούν ως 55% πιθανό...
ΝΔ - ΣΥΡ - ΠΑΣΟΚ -ΑΝΕΛ -ΚΚΕ - ΔΗΜΑΡ

επίσης "πιέζονται" και "κλέβουν"!
δίνουν απόδοση 25% σε κάτι που κοστολογούν πιθανό ως 62%...
ΝΔ - ΣΥΡ - ΠΑΣΟΚ - ΑΝΕΛ - ΚΚΕ - ΔΗΜΑΡ

(οι τελευταίοι και οι προηγούμενοι πολύ ..δημοκρατικοί: δεν εμφανίζουν καν ΧΑ)

συμμετοχή: τουλάχιστον 66.5% (αποχή σχεδόν 33% και λιγότερο)

 

ΝΔ (??%+/-)  ΣΥΡ 27%-   ΠΑΣΟΚ 10%+  ΑΝΕΛ 6.75%-  ΚΚΕ 5.75%+  ΧΑ 6.25%++ ΔΗΜΑΡ 6.25%-  ΔΗΞΑΝ 2.4%+
στη ΝΔ δε δίνει ποσοστό, γιατί;
(η σειρά αλλάζει σε σχέση με το παραπάνω πίνακα...)

σχεδόν βεβαιότητα προς τα 7 κόμματα εντός  

οι πιο "τίμοι"! οι πιθανότητες είναι με τη ΝΔ αλλά περίπου στα ίδια επίπεδα με τους άλλους

  
συμμετοχή: κάτω από 67% (αποχή: άνω του 33% αλλά όχι και φαβορί)

ΝΔ @ 29%-
ΣΥΡ @ 28%-
ΠΑΣΟΚ@ 11%-

________________________________________________

υπάρχει περίπτωση να πάρει ο ΣΥΡ ποσοστό λιγότερο από 27% αλλά να βγει πρώτος;

η αποχή θα είναι περισσότερη ή λιγότερη από τις 6/5;
(σημείωση: στις 6/5 ήταν 34.9% ή η συμμετοχή ήταν 65.1%)

ποιος ευνοείται από την αποχή;


από τα παραπάνω, ποια θα είναι η σειρά των κομμάτων;

τέλος, ποιο από τα παραπάνω στοιχήματα έχει τη μεγαλύτερη βεβαιότητα; (=πιθανότητα επιτυχίας)

λιγότερα φώτα από κάθε άλλη φορά

Εχθές το βράδυ έκανα αυτό που μου αρέσει περισσότερο στην Αθήνα: βόλτα με τη μηχανή στο κέντρο της πόλης

Ο Ιούνιος είναι ο 2ος καλύτερος μήνας για κάτι τέτοιο, όμως στα βράδια του είναι ο καλύτερος - αυτό γιατί θεωρώ ότι ο καλύτερος μήνας (πρωϊ - μεσημέρι - βράδυ) είναι ο Αύγουστος!

Ήταν η πρώτη μου βόλτα μετά από καιρό, να πω ότι τη λαχταρούσα κιόλας. Η εντύπωση όμως δεν ήταν καλή.

Όσοι βρίσκονταν στο δρόμο, κοντά μου, είτε οδηγοί είτε πεζοί, έβγαζαν ένα περίεργο συναίσθημα ανασφάλειας και φόβου. Ποιος είναι δίπλα τους, γιατί αυτός δε πάει γρήγορα, πως και σταμάτησε 5 μέτρα πριν τη νοητή γραμμή του κόκκινου, ο πεζός σκεφτόταν 4 φορές πριν διαβεί τον άδειο δρόμο, δύο άλλοι για να μπουν στη πολυκατοικίας τους κοίταξαν 4-5 φορές ποιος είναι πίσω τους...Ελάχιστους παρατήρησα να είναι χαλαροί...

Ακόμα χειρότερη γεύση μου άφησαν οι δρόμοι της Αθήνας λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Λιγοστά αυτοκίνητα, ακόμα λιγότεροι πεζοί, μια ανεξήγητη μουντίλα, ακόμα και εκλογικά περίπτερα χωρίς ούτε έναν, λιγότερα φώτα από κάθε άλλη φορά... Μόνο στην Ομόνοια είχε το κλασσικό καθιστό κόσμο.

Είμαι σίγουρος ότι στο Γκάζι ή τη Καρύτση θα έβλεπα περισσότερο κόσμο και με λιγότερα άγχη αλλά δεν είναι στις εικόνες που ζητούσα.

γωνία Ιπποκράτους με Πανεπιστημίου 

είδα μια τέτοια φιγούρα 

να δέχεται ελεημοσύνη από τους περαστικούς

Έχουμε νικητή

Δεν αναφέρομαι φυσικά στο Ουκρανία - Σουηδία.

Ο λόγος για τις εκλογές στην Ελλάδα.

Δεν έχω στα χἐρια μου κρυφές δημοσκοπήσεις, δεν έτυχε να με πάρουν - ακόμα - τηλέφωνο για να με ενημερώσουν.

Απλά από τα όσα βλέπω και καταλαβαίνω.

Εγχωρίως, ο ΣΥΡΙΖΑ αναγκάστηκε να γράψει προγραμματικές θέσεις, σχεδόν όλα τα υπόλοιπα κόμματα έχουν πέσει επάνω του, κάμποσα τρολ δημοσιεύματα έχουν δει το φως, μόλις πριν λίγες ώρες ο ΓΑΠ φώναζε ότι το κράτος έχει χρηματικά διαθέσιμα για μόλις λίγες εβδομάδες, εχθές ο Μπένυ έλεγε μέσω τίτλου του ΔΟΨ "μπαίνω και σε κυβέρνηση Τσίπρα", οι εκτός-τόπου-και-χρόνου-της-Νέας-Δημοπρασίας ανακαλύπτουν λαβράκια και ταυτόχρονα πέφτουν σε γκάφες προσπαθώντας να συντηρήσουν το "ντέρμπυ".

Εξωχωρίως, έχουν πει τις κάλτσες τους! Ολόκληρος Ομπάμα ενδιαφέρεται για το 0.02% του Παγκόσμιου ΑΕΠ, οι αλληλέγγυοι εταίροι μας δεν βάζουν γλώσσα μέσα τους, έχοντας ξεκινήσει να αποδομούν μέχρι και τα βασικά της ΕΕ, όπως είναι η Συνθήκη Σένγκεν και η ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων... Μέχρι και η ..Κίνα καταστρώνει σχέδιο αντιμετώπισης της ελληνικής εξόδου - αν και θα γνωρίζουν την Έξοδο του Μεσολογγίου...

Νομίζω ότι φαίνεται ποιον διακρίνω για νικητή.

Κλείνοντας, να συνοψίσω την άποψή μου.
Το πρόβλημα της χώρας μας είναι ότι δεν υπάρχει συννενόνηση, ιδιαίτερα προς ένα κοινό σκοπό, ο ατομικισμός υπεράνω όλων.
Απαραίτητη προϋπόθεση για οτιδήποτε είναι να προσπαθήσουμε να βρούμε το δρόμο: ποιοι είμαστε, τι έχουμε, που θέλουμε να πάμε, πως θα πάμε, ποιους θα έχουμε μαζί μας.
ΟΛΟΙ οι προηγούμενοι έκαναν 2 σωστά για κάθε 8 λάθη, δεν έχουμε πολύ χρόνο στη διάθεσή μας (Η ΜΟΝΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ είναι να καταφέρουν τα 5/7 κόμματα της βουλής να καταλήξουν σε ένα κοινό κείμενο θέσεων /προτάσεων προς τους έξω) και η υπόθεση απαιτεί επιτυχία 80%+.

 

trends

δεν έχουμε δημοσκοπήσεις;
η ελεύθερη αγορά, αυτά, τα έχει γραμμένα!!!

ΝΔ

ΣΥΡΙΖΑ

παρακάτω έχουμε το φτωχό κουπόνι της bwin

σημειώνω ότι η ΝΔ είχε πέσει μέχρι το 1.65 και ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ανέβει μέχρι το 2.10
η αποχη ξεκίνησε να είναι μικρότερη (στο 30%), όμως έπεσε στο 32.5%

ως προς τα κόμματα που θα εισέλθουν, μοιάζει να έχουμε ξεκάθαρο φαβορί

Είσαστε ελεύθεροι να επιλέξετε, υπό τον όρο ότι θα κάνετε τη σωστή επιλογή

Σλαβόι Ζιζεκ (ορς): Ελβις Πρίσλεϊ της κοινωνικής θεωρίας
Slavoj Žižek - Wikipedia

t-shirt: Occupy Europe

Η ελληνική μετάφραση της ομιλίας του Σλάβοϊ Ζίζεκ στην Αθήνα την Κυριακή 3 Ιουνίου 2012 (απομαγνητοφώνηση)
[bold δικά μου]

Με τιμάει ιδιαιτέρως που βρίσκομαι εδώ, αλλά ντρέπομαι που δεν μπορώ να μιλήσω τη γλώσσα σας. Λοιπόν, ας ξεκινήσω: Προς το τέλος της ζωής του, ο Σίγκμουντ Φρόυντ, πατέρας της ψυχανάλυσης, έθεσε το διάσημο ερώτημα, “Τι θέλει μια γυναίκα;”, παραδεχόμενος την πολυπλοκότητα, οπότε και τον προβληματισμό του, όταν είχε να αντιμετωπίσει αυτό το αίνιγμα της γυναικείας σεξουαλικότητας. Και ένας παρόμοιος προβληματισμός προκύπτει σήμερα: “Τι θέλει η Ευρώπη;”
Αυτό είναι το ερώτημα που εσείς οι Έλληνες θέτετε στην Ευρώπη και βεβαίως ξέρετε ποια είναι η απάντηση, ότι θέλετε τον κ. Τσίπρα ως πρωθυπουργό. Πάντως ο τρόπος με τον οποίο τα ευρωπαϊκά κράτη και τα ΜΜΕ βλέπουν τα όσα εκδηλώνονται στην Ελλάδα, είναι ο καλύτερος δείκτης του τρόπου με τον οποίο οραματίζονται την Ευρώπη. Είναι είτε η νεο-φιλελεύθερη Ευρώπη, η Ευρώπη του απομονωτισμού, των εθνών κρατών, ή ίσως κάτι διαφορετικό.
Οι επικριτές κατηγορούν το ΣΥΡΙΖΑ ότι αποτελεί μία απειλή για την Ευρώπη. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως, αντίθετα, είναι η μοναδική ευκαιρία για την Ευρώπη, που πολύ απέχει από το να αποτελεί απειλή για την Ευρώπη. Ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει μια ευκαιρία στην Ευρώπη να ξεφύγει από την αδράνεια και να βρει έναν νέο δρόμο.
Στις σημειώσεις του για έναν ορισμό του πολιτισμού, ο μεγάλος συντηρητικός ποιητής, T.S Eliot, παρατήρησε ότι υπάρχουν στιγμές, όπου η μόνη επιλογή είναι εκείνη μεταξύ της αίρεσης και της αθεΐας, της μη πίστης. Δηλαδή, όταν ο μόνος τρόπος να διατηρήσει κανείς ζωντανή τη θρησκεία, είναι να κάνει μια διάσπαση σε σέκτες από το κύριο σώμα.
Αυτή είναι η θέση μας σήμερα σε ότι αφορά στην Ευρώπη. Μόνο μια νέα αίρεση, που αντιπροσωπεύει αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να σώσει ό,τι αξίζει να σωθεί από το ευρωπαϊκό κληροδότημα: Τη δημοκρατία, την εμπιστοσύνη στους λαούς και την εξισωτική αλληλεγγύη, την αλληλεγγύη της ισότητας.
Η Ευρώπη η οποία θα κερδίσει, αν παρακαμφθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι μια Ευρώπη με Ασιατικές αξίες, οι οποίες βεβαίως δεν έχουν να κάνουν με την Ασία, αλλά με την σαφή και παρούσα τάση του σύγχρονου καπιταλισμού, να αναιρέσει τη δημοκρατία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ λέγεται ότι δεν έχει την απαιτούμενη εμπειρία για να κυβερνήσει. Ναι, συμφωνώ, δεν έχει την εμπειρία να οδηγεί μια χώρα σε πτώχευση, δεν έχει εμπειρία στην εξαπάτηση, ούτε και στην κλοπή. Αυτό, μας φέρνει στο παράλογο της πολιτικής του ευρωπαϊκού κατεστημένου. Πρεσβεύουν και κηρύττουν την καταβολή των φόρων, είναι κατά των πελατειακών σχέσεων και εναποθέτουν όλες τους τις ελπίδες πάνω σε ένα συνασπισμό δύο κομμάτων, που έφεραν στην Ελλάδα τις πελατειακές σχέσεις.
Η Κριστίν Λαγκάρντ, πρόσφατα, είπε ότι συναισθάνεται περισσότερο τους ανθρώπους του Νίγηρα απ’ ότι τους Έλληνες και συμβούλευσε τους Έλληνες να αυτο-βοηθηθούν πληρώνοντας τους φόρους τους, τους οποίους από ό,τι έμαθα πριν από λίγες ημέρες, η ίδια δεν χρειάζεται να πληρώσει. Όπως συμβαίνει με όλους τους φιλελεύθερους ανθρωπιστές, της αρέσουν οι ανίσχυροι φτωχοί, οι οποίοι συμπεριφέρονται σαν θύματα, προκαλούν τον οίκτο και μας ωθούν να κάνουμε φιλανθρωπία.
Αλλά, το θέμα με εσάς τους Έλληνες είναι ότι δεν είσαστε παθητικά θύματα. Οι Έλληνες αντιστέκονται και πολεμούν και δεν χρειάζονται τον οίκτο, ούτε τη φιλανθρωπία. Θέλετε ενεργό αλληλεγγύη. Θέλετε και απαιτείτε μια κινητοποίηση υπέρ του αγώνα σας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορείται ότι προωθεί αριστερίστικες μυθοπλασίες, όμως στην πραγματικότητα είναι το πλάνο λιτότητας που επιβάλλουν οι Βρυξέλλες, το οποίο αποτελεί ένα καλό παράδειγμα της μυθοπλασίας. Όλοι ξέρουν ότι το πλάνο αυτό είναι πλαστό, ότι το ελληνικό κράτος δεν θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει το χρέος και σε μία χειρονομία συλλογικής μυθοπλασίας, όλοι αγνοούν την προφανή ανοησία των οικονομικών προβλέψεων πάνω στις οποίες βασίζεται αυτό το πλάνο.
Τότε γιατί οι Βρυξέλλες σας επιβάλλουν τέτοια προγράμματα; Ο πραγματικός στόχος αυτών των μέτρων διάσωσης δεν είναι να σωθεί η Ελλάδα, αλλά να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες.
Τα μέτρα αυτά, δεν παρουσιάζονται ως αποφάσεις, οι οποίες βασίζονται σε πολιτικές επιλογές, αλλά ως αναγκαιότητες, οι οποίες επιβάλλονται από μια ουδέτερη οικονομική λογική. Αν θέλουμε να σταθεροποιήσουμε την οικονομία μας, απλώς πρέπει να καταπιούμε αυτό το πικρό χάπι. Ή, ως παροιμιώδεις ρήσεις, όπως δεν μπορείς να ξοδεύεις περισσότερα από όσα παράγεις. Κι όμως, οι αμερικανικές τράπεζες και η Αμερική, αποτελούν μια σημαντική απόδειξη, επί δεκαετίες, ότι μπορείς να ξοδεύεις περισσότερα από όσα παράγεις.
Για να καταδείξει το λάθος των μέτρων λιτότητας, ο Πολ Κρούγκμαν, πολύ συχνά συγκρίνει αυτά τα μέτρα λιτότητας με την μεσαιωνική πρακτική της αφαίμαξης. Μια ωραία μεταφορά, που νομίζω ότι θα έπρεπε να την πάμε ένα βήμα παραπέρα. Η Ευρωπαίοι οικονομικοί γιατροί, καθώς δεν είναι σίγουροι για το αν το φάρμακό τους έχει αποτέλεσμα, σας χρησιμοποιούν εσάς ως πειραματόζωα και αφαιμάσσουν το δικό σας αίμα και όχι το αίμα των δικών τους χωρών. Δεν υπάρχει αφαίμαξη των γερμανικών και των γαλλικών τραπεζών. Αντίθετα, εκείνες παίρνουν συνέχεια τεράστιες μεταγγίσεις.
Είναι λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ, πραγματικά, ένας επικίνδυνος εξτρεμιστής; Όχι. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ για να φέρει τη ρεαλιστική, κοινή λογική. Για να καθαρίσει το χάος που δημιούργησαν άλλοι. Είναι εκείνοι που επιβάλλουν τα μέτρα λιτότητας, εκείνοι οι οποίοι είναι και οι επικίνδυνοι αιθεροβάμονες. Οι πραγματικοί αιθεροβάμονες είναι εκείνοι οι οποίοι πιστεύουν ότι τα πράγματα μπορούν να συνεχιστούν έτσι επ’ άπειρον, κάνοντας μόνο μερικές αισθητικές αλλαγές. Δεν είστε αιθεροβάμονες, είστε η αφύπνιση από ένα όνειρο που γίνεται εφιάλτης.
Εσείς, δεν καταστρέφετε τίποτα, αντιδράτε στον τρόπο με τον οποίο το σύστημα το ίδιο αυτοκαταστρέφεται. Όλοι θυμάστε την κλασική σκηνή από κινούμενα σχέδια, του τύπου Τομ και Τζέρι, όπου η γάτα πλησιάζει στον γκρεμό, αλλά συνεχίζει να περπατάει, αγνοώντας το γεγονός ότι δεν υπάρχει από κάτω έδαφος. Αρχίζει να πέφτει μόνον όταν κοιτάξει προς τα κάτω και παρατηρήσει ότι δεν υπάρχει έδαφος κάτω από τα πόδια της. Αυτό που κάνετε εσείς, είναι ακριβώς να υπενθυμίζετε σε αυτούς που έχουν αυτή τη στιγμή την εξουσία, να κοιτάξουν προς τα κάτω. Και τους λέτε “ε, κοίτα!” και πέφτουν.
Ο πολιτικός χάρτης της Ελλάδας, είναι σαφής και ενδεικτικός. Στο κέντρο, και νομίζω το έχετε παρατηρήσει κι εσείς, υπάρχει ένα μόνο μεγάλο κόμμα, ένα μόνο, με δύο πτέρυγες, αριστερά και δεξιά. Το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία. Είναι σαν να έχεις μια διαφορά μεταξύ Κόκα Κόλα και Πέπσι Κόλα, μια αδιάφορη επιλογή. Το πραγματικό όνομα αυτού του κόμματος, όμως, υποστηρίζω ότι θα έπρεπε να είναι το ΝΕΚΚΑΔ, Νέο Ελληνικό Κίνημα κατά της Δημοκρατίας.
Είναι, βέβαια, αυτό το κόμμα υπέρμαχο της δημοκρατίας, αλλά υπέρ ποιας δημοκρατίας; Της ντεκαφεϊνέ δημοκρατίας, όπως ακριβώς είναι ο καφές χωρίς καφεΐνη, η μπύρα χωρίς αλκοόλ, ή το παγωτό χωρίς ζάχαρη. Θέλουν μια δημοκρατία, όπου αντί να γίνονται όντως πραγματικές επιλογές, οι άνθρωποι θα επιβεβαιώνουν αυτό που θα τους λένε οι ειδήμονες. Θέλουν έναν έναν δημοκρατικό διάλογο, ναι, αλλά όπως ήταν οι μεταγενέστεροι διάλογοι το Πλάτωνα, όπου υπάρχουν τεράστιοι μονόλογοι, ένας μιλάει συνέχεια, και ένας άλλος τον διακόπτει κάθε δέκα λεπτά και λέει “Μα τον Δία, είναι σωστό αυτό που λες”, ή κάτι τέτοιο.
Και μετά, υπάρχει και η εξαίρεση, εσείς, ο ΣΥΡΙΖΑ, το πραγματικό θαύμα. Ένα ριζοσπαστικό, αριστερό κίνημα, το οποίο βγήκε από τη βολική του θέση, της περιθωριακής αντίστασης και με θάρρος σηματοδότησε την ετοιμότητά του να αναλάβει. Γι’ αυτό πρέπει να τιμωρηθείτε.
Για αυτόν το λόγο ο Bill Freyja, ο οποίος είναι ένας μάλλον άσημος δημοσιογράφος, έγραψε στο περιοδικό Forbes, ένα άρθρο με τίτλο “Δώστε στην Ελλάδα αυτό που της αξίζει, κομμουνισμό”. Να σας διαβάσω ένα σύντομο απόσπασμα: Αυτό που χρειάζεται ο κόσμος, όσο κι αν το ξεχνούμε, είναι ένα σύγχρονο παράδειγμα κομμουνισμού, σε δράση. Ποιος καλύτερος υποψήφιος από την Ελλάδα; Πετάξτε τους έξω από το ευρώ, κλείστε και τη στρόφιγγα με τα ευρώ και δώστε τους πίσω τις παλιές τους δραχμές. Μετά, σταθείτε και περιμένετε για μια γενιά και παρακολουθείστε. Μ’ άλλα λόγια, η Ελλάδα θα πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά, έτσι ώστε να αποκλειστεί άπαξ και δια παντός, κάθε πειρασμός για μια λύση για την κρίση που θα προέρχεται από τη ριζοσπαστική αριστερά.
Γνωρίζω ότι το έργο του ΣΥΡΙΖΑ πλησιάζει στο αδύνατον. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η τρέλα της ακραίας αριστεράς, αλλά η φωνή της πραγματιστικής λογικής που αντισταθμίζει την τρέλα της ιδεολογίας της αγοράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ, θα χρειαστεί τον απίθανο συνδυασμό μιας πολιτικής με αρχές και ενός ωμού πραγματισμού, μιας δημοκρατικής δέσμευσης και μιας ετοιμότητας να δράσει γρήγορα και αποφασιστικά, όταν χρειάζεται. Αν πρόκειται να δοθεί στο ΣΥΡΙΖΑ έστω και μια ελάχιστη ευκαιρία να επιτύχει, θα χρειαστεί μια πανευρωπαϊκή αλληλεγγύη.
Γι’ αυτό νομίζω ότι θα έπρεπε να αποφευχθεί ο φθηνός εθνικισμός, όλη αυτή η συζήτηση ότι η Γερμανία θέλει να μας ξανα-καταλάβει και να μας καταστρέψει και ούτω καθεξής. Το πρώτο έργο που πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι να αλλάξει τα πράγματα εδώ. Θα πρέπει να κάνει τη δουλειά, που θα έπρεπε να είχαν ήδη κάνει οι άλλοι, έτσι ώστε να δημιουργήσει ένα καλύτερο κράτος και να καθαρίσει τον κρατικό μηχανισμό από τις πελατειακές σχέσεις. Ξέρω, είναι δύσκολο και βαρετό.
Οι ψευδο-ριζοσπαστικοί επικριτές σας σας λένε ότι η κατάσταση δεν είναι ακόμη ώριμη για μια πραγματική κοινωνική αλλαγή. Ότι αν αναλάβετε τώρα την εξουσία, απλώς θα βοηθήσετε το σύστημα, καθιστώντας το πιο αποτελεσματικό. Νομίζω ότι αυτό σας λένε οι άνθρωποι από το ΚΚΕ, που είναι το κόμμα των ανθρώπων που εξακολουθούν να είναι ζωντανοί, επειδή ξέχασαν να πεθάνουν.
Είναι αλήθεια ότι η πολιτική σας ελίτ απέδειξε ξεκάθαρα την ανικανότητά της να κυβερνήσει, αλλά ποτέ δεν θα υπάρξει μία στιγμή, κατά την οποία οι συνθήκες θα είναι πλήρως ώριμες, για να γίνει η αλλαγή. Αν περιμένει κανείς για τη σωστή στιγμή, αυτή η στιγμή ποτέ δεν θα έρθει. Κάθε παρέμβαση, γίνεται πρόωρα.
Οπότε, έχετε να επιλέξετε μεταξύ δύο επιλογών: Είτε να καθίσετε άνετα και βολικά και να παρακολουθήσετε πως αποσυντίθενται οι κοινωνίες σας, όπως προτείνουν άλλα κόμματα της Αριστεράς, είτε να παρέμβετε ηρωικά, έχοντας πλήρη τη συνείδηση του πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τη σωστή επιλογή.
Οι επικριτές σας, σας μισούν επειδή μυστικά ξέρουν ότι έχετε το θάρρος να είστε ελεύθεροι και να ενεργείτε ως ελεύθεροι άνθρωποι. Όταν βρίσκεστε μπροστά στο κοινό, εκείνοι που σας παρατηρούν κατανοούν για κλάσματα του δευτερολέπτου, ότι τους πρσφέρετε ελευθερία, ότι τολμάτε να κάνετε αυτό που εκείνοι ονειρεύονται. Και για αυτήν τη μία στιγμή, είναι ελεύθεροι. Και γίνονται ένα με εσάς. Όμως, αυτό κρατά για μια στιγμή. Μετά, επιστρέφει ο φόβος και σας μισούν και πάλι, επειδή φοβούνται την ίδια τους την ελευθερία.
Έτσι, ποιες είναι οι επιλογές μεταξύ των οποίων πρέπει να επιλέξετε στις 17 Ιουνίου; Θα πρέπει να έχετε υπόψιν το παράδοξο το οποίο συνέχει την ουσία της ελεύθερης ψήφου στις δημοκρατικές μας κοινωνίες. Είσαστε ελεύθεροι να επιλέξετε, υπό τον όρο ότι θα κάνετε τη σωστή επιλογή. Ακριβώς για αυτόν το λόγο, όταν η επιλογή είναι η εσφαλμένη, όπως στην περίπτωση της Ιρλανδίας, που απέρριψε το Σύνταγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντιμετωπίζεται ως “λάθος” και το κατεστημένο, άμεσα επιβάλλει μια επανάληψη, έτσι ώστε να δώσει την ευκαιρία στη χώρα να διορθώσει το λάθος και να κάνει τη σωστή επιλογή. Για αυτόν το λόγο, το Ευρωπαϊκό κατεστημένο είναι σε κατάσταση πανικού. Βλέπουν ότι μπορεί να μην αξίζετε την ελευθερία σας, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να κάνετε τη λάθος επιλογή.
Υπάρχει ένα πολύ ωραίο αστείο από την κλασική κωμωδία του Λούμπιτς, Νινόσκα: Ο ήρωας, προσέξτε, επισκέπτεται μια καφετέρια και παραγγέλνει καφέ χωρίς κρέμα. Και ο σερβιτόρος απαντά: “Συγγνώμη, μας τελείωσε η κρέμα, έχουμε μόνο γάλα, μπορώ να σας φέρω έναν καφέ χωρίς γάλα”; Νομίζω ότι και στις δύο περιπτώσεις, ο πελάτης πίνει σκέτο καφέ. Όμως, αυτό είναι ενδεικτικό, διότι ο καφές είναι πάντα χωρίς κρέμα και χωρίς γάλα. Είσαστε ακριβώς στην ίδια δυσχέρεια. Η κατάσταση είναι δύσκολη. Θα έχετε κάποιου είδους λιτότητα, αλλά θα πάρετε τον καφέ της λιτότητας χωρίς κρέμα ή χωρίς γάλα; Εδώ είναι που το ευρωπαϊκό κατεστημένο σας εξαπατά.
Το ευρωπαϊκό, λοιπόν, κατεστημένο, δρα σαν να παίρνατε εσείς τον καφέ της λιτότητας, χωρίς κρέμα, δηλαδή, τα αποτέλεσμα των προσπαθειών και των κόπων σας, δεν θα ωφελήσουν μόνο τις ευρωπαϊκές τράπεζες, αλλά θα προσφέρουν και έναν καφέ χωρίς γάλα, δηλαδή, εσείς είστε εκείνοι που δεν θα ωφεληθείτε από τις προσπάθειές σας.
Στον Νότο της Πελοποννήσου, κοντά στη Μάνη, ήμουν εκεί, το ξέρω, έχουν ακόμη το έθιμο της μοιρολογίστρας. Είναι οι γυναίκες που τις προσλαμβάνουν για να κλάψουν τους νεκρούς. Μπορούν να αναπαραστήσουν το θέαμα του θρήνου για τους συγγενείς του νεκρού. Δεν υπάρχει τίποτε το πρωτόγονο σε αυτό. Εμείς, στις ανεπτυγμένες κοινωνίες μας, κάνουμε ακριβώς το ίδιο. Σκεφτείτε αυτήν την θαυμάσια εφεύρεση, ίσως τη σημαντικότερη συμβολή της Αμερικής στον παγκόσμιο πολιτισμό, το γέλιο-κοσνέρβα στην τηλεόραση. Δηλαδή, γυρνάς στο σπίτι κουρασμένος, πας, ανάβεις την τηλεόραση, παίζει τα Φιλαράκια, κάθεσαι και η τηλεόραση είναι εκείνη που γελάει για εσένα. Και δυστυχώς, είναι αποτελεσματικό.
Έτσι ακριβώς μας θέλει το ευρωπαϊκό κατεστημένο: Να χαζεύουμε μια οθόνη και να επιτρέπουμε σε άλλους να ονειρεύονται, να κλαίνε ή να γελούν, αντί για εμάς. Υπάρχει ένα αποκρυφιστικό, αλλά περίφημο ανέκδοτο σχετικά με την ανταλλαγή μηνυμάτων μεταξύ του γερμανικού και του αυστριακού αρχηγείου στρατού, εν τω μέσω του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου: Οι Γερμανοί έστειλαν ένα μήνυμα στους Αυστριακούς, λέγοντάς τους ότι “η κατάσταση εδώ είναι σοβαρή, αλλά όχι καταστροφική”. Οι Αυστριακοί απάντησαν ότι “η κατάσταση εδώ είναι καταστροφική, αλλά όχι σοβαρή”.
Εδώ έγκειται και η πραγματική διαφορά μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και των υπολοίπων: Για τους υπόλοιπους, η κατάσταση είναι καταστροφική, αλλά όχι σοβαρή, η κατάσταση μπορεί να συνεχίσει ως έχει, ενώ για τον ΣΥΡΙΖΑ η κατάσταση είναι σοβαρή, αλλά όχι καταστροφική, καθώς το θάρρος και η ελπίδα πρέπει να αντικαταστήσουν το φόβο. Μπροστά σας, υπάρχει ένας πολύ μακρύς δρόμος, και αναφέρομαι σε ένα τραγούδι των Beatles. Όταν μερικές δεκαετίες πριν, ο Ψυχρός Πόλεμος παρά λίγο να γίνει θερμός, ο Τζον Λένον, κάποιοι από εσάς μπορεί να το θυμάστε, έγραψε ένα τραγούδι, που έλεγε “το μόνο που λέμε είναι να δώσουμε μια ευκαιρία στην ειρήνη” (all we are saying is give peace a chance). Σήμερα, ένα νέο τραγούδι θα έπρεπε να αντηχεί σε όλη την Ευρώπη, “το μόνο που λέμε, είναι να δώσουμε μια ευκαιρία στην Ελλάδα” (all we are saying is give Greece a chance).
Επιτρέψτε μου ολοκληρώνοντας να κάνω μια αναφορά σε μία από τις σημαντικότερες, ίσως τη σημαντικότερη κλασική τραγωδία σας, την Αντιγόνη: Μην πολεμάτε σε μάχες που δεν είναι δικές σας. Στην “Αντιγόνη”, έχουμε την Αντιγόνη και τον Κρέοντα. Δύο φατρίες, όπως είναι σήμερα το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία. Στη δική μου, λοιπόν, εκδοχή της Αντιγόνης, που έχουμε τα δύο μέλη της βασιλικής οικογένειας να μάχονται το ένα το άλλο, απειλώντας ότι θα καταστρέψουν το κράτος, θα ήθελα να δω τον Χορό να πάψει να είναι ένας απλός, σοφός σχολιαστής, να συστήσει μια δημόσια επιτροπή λαϊκής εξουσίας, να συλλάβει και τον Κρέοντα και την Αντιγόνη και να εγκαθιδρύσει τη λαϊκή εξουσία.
Επιτρέψτε μου τώρα να ολοκληρώσω, με μια προσωπική παρατήρηση. Σιχαίνομαι την παραδοσιακή αριστερά της διανόησης, η οποία είναι βεβαίως υπέρ της επανάστασης, αλλά μιας επανάστασης, η οποία γίνεται πάρα πολύ μακριά. Μου θυμίζει όταν ήμουν νέος, όσο πιο μακριά ήταν τόσο το καλύτερο: Στο Βιετνάμ, στην Κούβα, ή ακόμη και σήμερα, στη Βενεζουέλα. Όμως, εσείς είστε εδώ και ακριβώς αυτό θαυμάζω. Δεν φοβάστε να εμπλακείτε σε μία κατάσταση η οποία είναι απελπιστική, ενώ γνωρίζετε ότι οι πιθανότητες είναι εναντίον σας και για αυτό ακριβώς είναι που θαυμάζω. Ξέρετε, υπάρχει και ο οπορτουνισμός, ο οποίος βασίζεται στις αρχές. Είναι η περίπτωση, όπου λέμε ότι χάθηκε η υπόθεση, δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε, διότι θα προδώσουμε τις αρχές μας. Αυτό είναι μια ευκαιριακή εκμετάλλευση των αρχών μας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει πως μια τέτοια αριστερά -σε αντίθεση με την εξωκοινοβουλευτική, που ενδιαφέρεται περισσότερο για την παραβίαση των δικαιωμάτων ενός εγκληματία, παρά για την απώλεια ζωής χιλιάδων- συγκεντρώνει το θάρρος για να κάνει κάτι. Έτσι, τώρα, είναι μεγάλη μου τιμή, να δώσω τη σκυτάλη του λόγου στον μελλοντικό σας πρωθυπουργό.

(Η μετάφραση έγινε με ευθύνη του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ)

κριτική από Τα Νεα:
Ο κύριος Ζίζεκ και η ντεκαφεϊνέ δημοκρατία

σημείωση:
Το πρώτο έργο που πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι να αλλάξει τα πράγματα εδώ. Θα πρέπει να κάνει τη δουλειά, που θα έπρεπε να είχαν ήδη κάνει οι άλλοι, έτσι ώστε να δημιουργήσει ένα καλύτερο κράτος και να καθαρίσει τον κρατικό μηχανισμό από τις πελατειακές σχέσεις.
ΣΥΡΙΖΑ διάβασε καλά τι λέει ο Ζίζεκ
αν τον ρωτούσαν θα έλεγε κι άλλα τέτοια
 

α-συνεργασία

Συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις οι φαρμακοποιοί

Η χρήση της είδησης για συνέχεια στις κινητοποιήσεις των φαρμακοποιών είναι ενδεικτική.
Αντί για "φαρμακοποιούς" μπορούμε να βάλουμε τους ταξιτζήδες, τους ιδιοκτήτες των καζίνο της Πάρνηθας ή της Κορίνθου, τους καταληψίες της Χαυβουργίας, τους μεταφορείς, τους δημοσίους υπαλλήλους, τους ... ...
Νομίζω αφορά όλους μας.

ΚΑΝΕΙΣ δεν είναι διατεθιμένος να κάνει ένα βήμα πίσω, εάν μάλιστα το έχει κάνει 1-2 φορές και δεν είχε ανταπόκριση από την άλλη πλευρά θεωρεί ότι είναι ο μαλάκας της υπόθεσης.

Όμως όλα έχουν ένα τέλος: όταν όλοι κοιτούν τη πάρτη τους (εθνικό σπορ, χρειάστηκαν δεκαετίες για να κατακτηθεί το φουσκωμένο "εγώ", ΠΑΠΑΡΙΑ μόνο από τη μεταπόλιτευση και μετά), κάποια στιγμή το σκοινί σπάει.
Οι ισορροπίες καταστρέφονται.

Έχω αρχίσει να διαμορφώνω μια ακραία άποψη: δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας, τα χαρίσματα που κληρονομήθηκαν από τη γενιά του '40 πέθαναν μαζί τους, είμαστε σε εποχή μη-συνεργασίας χωρίς καμμία ελπίδα να κινηθούμε προς την άλλη κατεύθυνση.
(προηγούμενα σχετικά, πχ εδώ και εδώ)

Εάν μάλιστα κοιτάξουμε γύρω μας, θα βρούμε όλα τα σημάδια της μεγάλης μπόρας που έχει ξεκινήσει: θρασύτατες ληστείες, χειροδικίες, αποθησαύριση (το πρώτο βήμα προς τη μαύρη αγορά).
Όμως, το ψιλόβροχο (μας έφτυναν) έγινε μπόρα... και ΘΑ ΓΙΝΕΙ και καταιγίδα και ΤΥΦΩΝΑΣ.
Δεν ξέρω πόσοι μπορούν να τη γλιτώσουν, το τραγικό είναι πως οι περισσότεροι ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι θα τη γλιτώσουν! Δεν πρόκειται._

Οπότε σκέφτομαι ότι μόνο ένα φοβερό σοκ - κατά το Δόγμα του Σοκ - μπορεί, ΙΣΩΣ να μπορεί να επαναφέρει ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΕΞΟΥΝ (γιατί κάμποσοι, ιδιαίτερα μεγαλύτερης ηλικίας, απλά θα υποκύψουν αναζητώντας την "αιώνια γαλήνη") στη πραγματικότητα.

Μια φίλη έλεγε ότι αυτό μας αξίζει. Έτσι δείχνει.

Mε γεια τα blogs

το blogspot εφήρμοσε νέα τεχνολογία: πλέον η κατάληξη είναι gr - co.uk - οπουδήποτε είσαι εσύ που το βλέπεις
εάν είσαι στην Ελλάδα τότε θα βλέπεις .gr

ο λόγος: δυνατότητα λογοκρισίας μόνο σε συγκεκριμένη περιοχή, χωρίς να επηρεάζονται οι υπόλοιποι που διαβάζουν από άλλες περιοχές

δε μου αρέσει η ιδέα