λιγότερα φώτα από κάθε άλλη φορά

Εχθές το βράδυ έκανα αυτό που μου αρέσει περισσότερο στην Αθήνα: βόλτα με τη μηχανή στο κέντρο της πόλης

Ο Ιούνιος είναι ο 2ος καλύτερος μήνας για κάτι τέτοιο, όμως στα βράδια του είναι ο καλύτερος - αυτό γιατί θεωρώ ότι ο καλύτερος μήνας (πρωϊ - μεσημέρι - βράδυ) είναι ο Αύγουστος!

Ήταν η πρώτη μου βόλτα μετά από καιρό, να πω ότι τη λαχταρούσα κιόλας. Η εντύπωση όμως δεν ήταν καλή.

Όσοι βρίσκονταν στο δρόμο, κοντά μου, είτε οδηγοί είτε πεζοί, έβγαζαν ένα περίεργο συναίσθημα ανασφάλειας και φόβου. Ποιος είναι δίπλα τους, γιατί αυτός δε πάει γρήγορα, πως και σταμάτησε 5 μέτρα πριν τη νοητή γραμμή του κόκκινου, ο πεζός σκεφτόταν 4 φορές πριν διαβεί τον άδειο δρόμο, δύο άλλοι για να μπουν στη πολυκατοικίας τους κοίταξαν 4-5 φορές ποιος είναι πίσω τους...Ελάχιστους παρατήρησα να είναι χαλαροί...

Ακόμα χειρότερη γεύση μου άφησαν οι δρόμοι της Αθήνας λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Λιγοστά αυτοκίνητα, ακόμα λιγότεροι πεζοί, μια ανεξήγητη μουντίλα, ακόμα και εκλογικά περίπτερα χωρίς ούτε έναν, λιγότερα φώτα από κάθε άλλη φορά... Μόνο στην Ομόνοια είχε το κλασσικό καθιστό κόσμο.

Είμαι σίγουρος ότι στο Γκάζι ή τη Καρύτση θα έβλεπα περισσότερο κόσμο και με λιγότερα άγχη αλλά δεν είναι στις εικόνες που ζητούσα.

γωνία Ιπποκράτους με Πανεπιστημίου 

είδα μια τέτοια φιγούρα 

να δέχεται ελεημοσύνη από τους περαστικούς