Δεν αναφέρομαι φυσικά στο Ουκρανία - Σουηδία.
Ο λόγος για τις εκλογές στην Ελλάδα.
Δεν έχω στα χἐρια μου κρυφές δημοσκοπήσεις, δεν έτυχε να με πάρουν - ακόμα - τηλέφωνο για να με ενημερώσουν.
Απλά από τα όσα βλέπω και καταλαβαίνω.
Εγχωρίως, ο ΣΥΡΙΖΑ αναγκάστηκε να γράψει προγραμματικές θέσεις, σχεδόν όλα τα υπόλοιπα κόμματα έχουν πέσει επάνω του, κάμποσα τρολ δημοσιεύματα έχουν δει το φως, μόλις πριν λίγες ώρες ο ΓΑΠ φώναζε ότι το κράτος έχει χρηματικά διαθέσιμα για μόλις λίγες εβδομάδες, εχθές ο Μπένυ έλεγε μέσω τίτλου του ΔΟΨ "μπαίνω και σε κυβέρνηση Τσίπρα", οι εκτός-τόπου-και-χρόνου-της-Νέας-Δημοπρασίας ανακαλύπτουν λαβράκια και ταυτόχρονα πέφτουν σε γκάφες προσπαθώντας να συντηρήσουν το "ντέρμπυ".
Εξωχωρίως, έχουν πει τις κάλτσες τους! Ολόκληρος Ομπάμα ενδιαφέρεται για το 0.02% του Παγκόσμιου ΑΕΠ, οι αλληλέγγυοι εταίροι μας δεν βάζουν γλώσσα μέσα τους, έχοντας ξεκινήσει να αποδομούν μέχρι και τα βασικά της ΕΕ, όπως είναι η Συνθήκη Σένγκεν και η ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων... Μέχρι και η ..Κίνα καταστρώνει σχέδιο αντιμετώπισης της ελληνικής εξόδου - αν και θα γνωρίζουν την Έξοδο του Μεσολογγίου...
Νομίζω ότι φαίνεται ποιον διακρίνω για νικητή.
Κλείνοντας, να συνοψίσω την άποψή μου.
Το πρόβλημα της χώρας μας είναι ότι δεν υπάρχει συννενόνηση, ιδιαίτερα προς ένα κοινό σκοπό, ο ατομικισμός υπεράνω όλων.
Απαραίτητη προϋπόθεση για οτιδήποτε είναι να προσπαθήσουμε να βρούμε το δρόμο: ποιοι είμαστε, τι έχουμε, που θέλουμε να πάμε, πως θα πάμε, ποιους θα έχουμε μαζί μας.
ΟΛΟΙ οι προηγούμενοι έκαναν 2 σωστά για κάθε 8 λάθη, δεν έχουμε πολύ χρόνο στη διάθεσή μας (Η ΜΟΝΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ είναι να καταφέρουν τα 5/7 κόμματα της βουλής να καταλήξουν σε ένα κοινό κείμενο θέσεων /προτάσεων προς τους έξω) και η υπόθεση απαιτεί επιτυχία 80%+.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου