Παραμύθη κι υποκριτή τον θέλει ο λαός

Ο Νικολά Σαρκοζί έφτασε στο Διεθνές Σαλόνι Γεωργίας με το αυτοκίνητό του.
Μόλις κατέβηκε, δεν έχασε την ευκαιρία και ξεκίνησε τις χειραψίες με τους παρευρισκόμενους.
Κάποιος ηλικιωμένος πολίτης αρνείται να του δώσει το χέρι του:
-"Μη με αγγίζεις!"
-"Άντε χάσου... άντε χάσου φτωχομαλάκα!", ανταποκρίνεται ο Πρόεδρος της Γαλλίας, και, χωρίς να χάσει το χαμόγελό του, συνεχίζει τις χειραψίες.



Δεν νομίζω ότι είναι επιτρεπτό να φέρεσαι έτσι στον Πρόεδρο της χώρας σου. Είναι προκλητικό κι απαράδεκτο.
Από την άλλη, ρεσιτάλ ηθοποιϊας και ψυχραιμίας ο Νικολά... Δεν ένοιωσε την παραμικρή έκπληξη και συνέχισε με τους ..επόμενους. Απλά, έκανε το λάθος κι απάντησε...

Οργισμένος ο Καψαμπέλης, αυτοαναιρείται ο Χιώτης (update)

Τα γράφω γρήγορα γρήγορα πριν πλακώσει ο εισαγγελέας και μου πάρει το σκληρό...

Ξεκινάω με μια παρένθεση:
Εάν οι δημοσιογράφοι μιλάνε για όλα τα θέματα όπως για το τι είναι blog, blogger, administrator, σκληρός, όπως ο Πρετεντέρης, η Τρέμη, ο Οικονομέας και ο Χιώτης, χέστα!
Και κλείσε και την τηλεόραση!

Μόλις έβλεπα στο MEGA τον Καψαμπέλη, τον Χιώτη μαζί με τους γνωστούς μεγαλοδημοσιογράφους του καναλιού.

Απαραίτητα, μόνο από τα όσα γνωρίζω και κατάλαβα
Καψαμπέλης: δημοσιογράφος του Επενδυτή, τον απέλυσαν όταν η αστυνομία τον αναζήτησε για εκβιαστή την Παρασκευή, μέσω και της συμμετοχής του στο γνωστό press-gr.
Χιώτης: δημοσιογράφος του ΔΟΛ - Βήμα, δέχτηκε εκβιασμό πριν κάποιο καιρό.

Η κουβέντα τους γρήγορα πήρε διαστάσεις...

Από αυτά που είδα, ο Καψαμπέλης έχει φάτσα αθώου... και ο εκνευρισμός του ήταν κάποιου που εξεγέρθηκε πνιγμένος από το δίκιο.
Ο Χιώτης είχε το χαμόγελου του βαλτού που τελείωσε τη δουλειά... το γελάκι του όταν ο διπλανός του ήταν εκνευρισμένος ήταν ενδεικτικό.
Δεν παίρνω θέση, καταγράφω αυτό που είδα από τις φυσιογνωμίες.

Κάτι ακόμα. Ο Καψαμπέλης ισχυρίστηκε ότι δεν έμαθε ότι κατατέθηκε μήνυση από υπουργό και ότι τελούσε υπό αυτόφωρο το ΣΚ. Υποτίθεται ότι το έμαθε σήμερα στο δελτίο από το Χιώτη, ο οποίος μάλιστα είχε και την απόφαση να του τη δείξει... Ο Καψαμπέλης εκνευρίστηκε από αυτό λέγοντας "δεν γίνεται να μην γνωρίζω εγώ κάτι που με αφορά και να το γνωρίζει ο Χιώτης!" (*)
Απόλυτο δίκιο έχει!
Και είπε κάτι για δημοκρατία, θεσμούς, κράτος, και όλα αυτά που βλέπουμε να λιώνουν...
Λες και δεν τα έβλεπε...

Δύο λόγια για το τι νομίζω ότι είναι το press-gr:
μια ομάδα σχετικά νέων δημοσιογράφων που αποφάσισε το αδιανότητο, αντί να κρατάνε στο συρτάρι τις πληροφορίες που κυκλοφορούν στη πιάτσα και δεν μπορούν να δημοσιεύσουν, να τις ανεβάζουν σε ένα δικτυακό τόπο και να τις μαθαίνουν όλοι "τζάμπα"...
και να μην βγαίνουν μόνο όταν υπάρχει ανάγκη...
η τακτική αυτή χάλασε τη πιάτσα...
έδινε πληροφορίες που οι άλλοι δεν έλεγαν...
μακάρι να συνεχιστεί η προσπάθεια

Τώρα, για τους εκβιασμούς, δεν ξέρω...
Μόνο κάτι ονόματα άκουσα/διάβασα: του extra3 Παπαγιάννη και του Χρήστου Ράπτη - που σκεφτόμουν εάν ήταν ο παλαιος αθλητικογράφος...

Μερικές από τις επιτυχίες του press-gr που εγώ θυμάμαι:
(όχι ότι είναι ότι πιο έγκυρο αλλά είχε κι επιτυχίες)
- αποτελέσματα των τελευταίων βουλευτικών εκλογών με βάση τα exit polls δύο ώρες πριν το κλείσιμο της κάλπης
-το όνομα της Ευης Τσέκου
-το ρόλο του Νικολιτσόπουλου στην ίδια υπόθεση
-το όνομα του Σεργιαννόπουλου και τα γραμμάρια που τελικά θα βρίσκανε
-το όνομα του άλλου μοντέλου που πιάστηκε με κοκα σε σουίτα παραλιακού ξενοδοχείου
-το όνομα "Νέα Δημοκρατία της Μακεδονίας"
-τα €5.5εκ του Θέμου
-το όνομα του Κουκοδήμου
-€1,000,000 για το site του Δ.Αθηναίων
-το stop του Θέμου στα σύνορα Γαλλίας-Ελβετίας
και άλλα ακόμα μικρά-μεγάλα σκάνδαλα

Τέλος, 100,000 επισκέψεις την ημέρα δεν είναι λίγες!!!
100,000 φύλλα την ημέρα δεν πουλάνε πια ΤΑ ΝΕΑ...

(*) αυτή τη στιγμή ο Χιώτης στο Alter αναιρεί αυτά που είπε πριν λίγο στο MEGA, ευτυχώς δεν τα είδα και τα δύο μόνος μου...

update
1. O Χιώτης τελικά υποστήριξε ότι το πρόβλημά του ήταν τα ανώνυμα υβριστικά σχόλια στα post του press-gr προς το πρόσωπό του. Εάν ο καυγάς είναι για αυτό, μαζί του. Κι εμένα δεν μου αρέσουν.
2. Στο δεύτερο κανάλι ο Χιώτης φύλαξε το έγγραφο του αυτοφώρου και έδειξε το εκβιαστικό e-mail... Προφανώς, ενδεικτικό για το ποιόν του.
3. Ο Παπαγιάννης βγήκε στο Alter και έβαλε μερικά πράγματα στη θέση του (και δεν είναι επειδή τον συμπαθώ...)
4. Συνδεώ την υπόθεση αυτή με το ροζ dvd: αυτό το dvd τελικά το έχουν δει πολλοί - τελευταίος που είδα ήταν ο Τράγκας στο Λαζόπουλο - και κανείς δεν βγαίνει να βγει να πει δημόσια τι λέει και τι δείχνει. Το press-gr (νομίζω) θα έκανε ακριβώς το αντίθετο...
5. Εάν αληθεύει αυτό που κατάλαβα, ότι οι ελληνικές αρχές ύστερα από τις καταγγελίες για το press-gr ζήτησαν τα στοιχεία τη google επικαλούμενες "οικονομικό έγκλημα", τότε τι να πω... Μιλάμε για καταστάσεις vodafone!

Τελικό συμπέρασμα:
Η δύναμη των blogs είναι μεγαλύτερη από ότι νομίζουν οι περισσότεροι.
Το διαδίκτυο, με πολλές μορφές, τρώει τη δουλεία και τα φράγκα από πολλούς "παραδοσιακούς" κλάδους: πριν δέκα χρόνια τη δισκογραφική βιομηχανία, τα φύλλα των εφημερίδων/περιοδικών, πίτα της διαφήμισης, την δύναμη της άποψης/θέσης των "έγκυρων" αναλυτών κάθε λογής, τα κινηματογραφικά studio και την βιομηχανία των dvd, κ.α.
Διαφωνώ με τον Καψαμπέλη ότι χρειάζεται "αυτοοργάνωση", "αυτορύθμιση" κλπ. Αυτά είναι λυμένα πράγματα στο διαδίκτυο, στην πραγματική ζωή δεν είναι λυμένα.

Chelsea - Olympiacos

Σήμερα που έχουμε ακόμα 10 μέρες μπροστά μας είναι καλή αφορμή για να πούμε μερικά λόγια γενικά αλλά και για το ματς που όλοι περιμένουν στον Ολυμπιακό.
1. Ο φετινός Ολυμπιακός παίζει πραγματικά καλά όταν έχει κίνητρο να παίξει: όσο πιο δύσκολο το ματς τόσο καλύτερα αποδίδει.
2. Η Τσέλσυ θα πρέπει να θεωρείται ομάδα-πρότυπο για το φετινό Ολυμπιακό. Και οι δύο ομάδες προσπαθούν να παίξουν το ίδιο ποδόσφαιρο. Μιλάμε βέβαια για μια καλύτερη εκδοχή του τσούκου-τσούκου-μπολ του ΠΑΟ, κοντά σε αυτό της Εθνικής ομάδας του Ρεχάγκελ: φθορά/στραγγαλισμός του αντιπάλου - ορθή κατανομή φυσικών δυνάμεων - απόλυτη ευστοχία στην εκτέλεση
Εννοείτε πως μπορούμε να τα πούμε και τακτική (εκτός από το τελευταίο).
3. Η σημασία της τεχνικής έχει εκ των πραγμάτων περιοριστεί στο φετεινό Ολυμπιακό, που όμως δεν απέχει έτη φωτός από την τεχνική κατάρτιση της αντιπάλου. Μέχρι που μπορούμε να πούμε ότι ο Ολυμπιακός υπερέχει σε τεχνική στους μπροστινούς, π.χ. Ντρογκμπά vs Κοβασεβιτς ή Μπάλακ vs Τζώρτζεβιτς
4. Η μεγαλύτερη διαφορά των δύο ομάδων είναι στην ΔΥΝΑΜΗ σε συνδυασμό με τη ΠΙΕΣΗ που θα ασκηθεί.
Οδηγός θα πρέπει να είναι το εκτός ματς με τη Λιβερπουλ, όπου ο μέγιστος τεχνίτης Ριβάλντο πέτυχε το μοναδικό εκτός έδρας γκολ του Ολυμπιακού σε επτά εκδρομές στο μεγάλο νησί όπου γνώρισε ισάριθμες ήττες.

Αναμένεται η Τσέλσυ να κυνηγήσει από νωρίς το πρώτο γκολ και στη συνέχεια το δεύτερο που θα κλειδώσει τη πρόκριση.
Σε περίπτωση που είτε ο Ολυμπιακός σκοράρει πρώτος είτε το πρώτο γκολ αργεί, θα αναπτυχθεί τεράστια πίεση προς τη περιοχή του Ολυμπιακού σε συνδυασμό με πολύ δυνατές προσωπικές μονομαχίες. Εννοείται πως σε περίπτωση που οι Άγγλοι κυνηγούν αποτέλεσμα στα τελευταία λεπτά αυτά θα πολλαπλασιαστούν...

Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να προετοιμαστεί πρώτα ψυχολογικά για το συγκεκριμένο παιχνίδι, επάνω ακριβώς στα σημεία αυτά: δύναμη και πίεση που θα δεχτεί.
Εκτός από ένα σταθερό τερματοφύλακα και την ομαδική δουλειά (όταν όμως παίζουν οι παίχτες κλειδιά*) κυρίως στην άμυνα, ο Ολυμπιακός τα μόνα που έχει να αντιπαρατάξει είναι η τεχνική κατάρτιση και οι αθλητικές ενέργειες κυρίως του Λούα Λούα.

*παίχτες κλειδιά (κατά σειρά εμφανίσεως - Νικοπολίδης εκτός συναγωνισμού):
Λεντέσμα
Λούα Λούα - Κοβάσεβιτς
Γκαλέτι
Στολτίδης
Άντζας

Η Mέθοδος Gronholm

To post/πρόταση της Roadartist μου κίνησε αμέσως το ενδιαφέρον. Χωρίς να το σκεφτώ έστειλα e-mail και εχθές το βράδυ 8 φίλοι είμασταν στο Θέατρο Τέχνης, νομίζω όλοι για πρώτη φορά.

Η σύχρονη ιδέα του έργου (διαδικασίες πρόσληψης σε πολυεθνική) γνωστή στους περισσότερους, κάτι που το έκανε ακόμα πιο ενδιαφέρον.

Το έργο βασίζεται στις αρχές του BigBrother: άνθρωποι τυχαία μαζεμένοι σε ένα χώρο όπου "κάποιοι" (και οι θεατές) καταγράφουν τις αντιδράσεις τους.

Όμως, η ανατροπή του μαζί με την τελευταία σκηνή του έδωσε όλη τη χάρη, απάντησε δηλαδή και στη πραγματικότητα.

(δεν θέλω να γράψω περισσότερα, αξίζει! ας τα γράψω γύρω-γύρω)

Αυτό που προσπαθούν να βρουν οι ψυχολόγοι/human resourcers (σύμφωνα με το θεατρικό πάντοτε) σε κάποιον υποψήφιο εργαζόμενο για θέση σε πολυεθνική είναι κυρίως οι αντιδράσεις του υπό πίεση.

Πως δηλαδή συμπεριφέρεται όταν δέχεται κάθε είδους μορφή πίεση: εντός ή εκτός δουλειάς, από τα προσωπικά/οικογενειακά ή τα συναδελφικά, πως αξιολογεί την κατάσταση προκειμένου να πάρει την απόφαση, τι λαμβάνει υπόψη του και τελικά τι αποφασίζει - που τελικά είναι το λιγότερο που προσέχουν.

Και οι δύο πλευρές (ψυχολόγοι vs. υποψηφίοι) μεταμφιέζονται για την περίσταση.

Οι ψυχολόγοι θεωρούν ότι αντιπροσωπεύουν τον μεγάλο οργανισμό, όπου το κέρδος είναι πάνω απ' όλα, με συνέπεια να ωθούν τους υποψήφιους σε ακραίες καταστάσεις, με σκοπό να τους φθείρουν και να τους "βγάλουν" ότι μπορούν.

Οι υποψήφιοι, με την αύρα που τους δίνει η επίσκεψη με κάτι νέο, προσπαθούν να αφομοιώσουν και να αφομοιωθούν χωρίς όμως να γνωρίζουν τι πραγματικά τους ζητείται να πράξουν.

Ο συνδυασμός αντικατοπτρίζει μέρος της πραγματικής ψυχοφθόρας (για τους υποψηφίους κυρίως, οι ψυχολόγοι κάνουν απλά τη δουλειά τους - είναι "μέσα"!) διαδικασίας ενώ δείχνει και τη ματαιότητα/αλλοτρίωση(*) του υποψήφιου.

Το μόνο που δεν μου άρεσε ήταν η "δίψα" του κοινού για εύκολο γέλιο. Ευτυχώς όχι μόνο εγώ από την παρέα, νομίζαμε ότι το χιούμορ μας είχε "χαλάσει"...

Είχε στιγμές αβίαστου γέλιου, αλλά όταν έπρεπε. Κατά βάση, το έργο ήταν τραγικό...

Η ιδέα του θεατρικού εξαιρετική και το ξετύλιγμα της υπόθεσης προσεγμένο, η δε τελευταία σκηνή έλυνε τα πάντα.

Οι ηθοποιοί εκμεταλεύθηκαν το χρόνο που τους δώθηκε ξεχωριστά και είχαν την ανάλογη επιτυχία στο ρόλο τους, σύμφωνα αυτή τη σειρά (για μένα): Γ. Καραμίχος, Π. Λαγούτης, Β. Παπαδοπούλου, Χρ. Σαπουντζής.

(*) που τη θυμήθηκα αυτή τη λέξη, δεν ξέρω!

p.123

Ξέρει, ο άνθρωπος, πόσο εύκολα φθείρονται οι δημοκράτες σ' αυτόν τον τόπο της μεγάλης φθοράς των πάντων, συνεπώς και των ιδεών, και γιαυτό βιάζεται να κηρύξει τη δημοκρατία τώρα που το δημοκρατικό φρόνημα είναι πολύ ανεβασμένο.
Αλλά τίποτα δεν αποκλείει σε μερικούς μήνες ή σε μερικές μέρες να πέσει και πάλι το δημοκρατικό φρόνημα σ'εναν τόπο όπου οι ιδέες και τα φρονήματα ανεβοκατεβαίνουν όπως οι μετοχές στο χρηματιστήριο.
Άλλωστε, κατ' ουσίαν και κατά βάσιν οι ιδέες στην Ελλάδα είναι χρηματιστηριακές αξίες.

Βασίλης Ραφαηλίδης
ΙΣΤΟΡΙΑ (κωμικοτραγική) του ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ 1830-1974

Προσπαθώ να το τελειώσω αρκετό καιρό, είμαι ακόμα στο 1927...
Περιττό να πω ότι η ιστορία (μας) όπως περιγράφεται είναι όντως κωμικοτραγική...
Κι εξηγεί - μερικώς - πως ο τόπος τούτος έχει φτάσει να μην μπορεί να συγκριθεί ούτε με μπουρδέλο, εντός του οποίου ισχύουν κάποιοι κανόνες...

Οπότε:
1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα.
2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο).
3. Βρες την πέμπτη περίοδο (=από τελεία σε τελεία, αν θυμάσαι) της σελίδας.(*)
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
(5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.)

(*) συγχώρεσέ με boutsoukas που "έκλεψα" δύο περιόδους.

Βγήκε ο ήλιος!

Scarlett Johansson


vs.

Natalie Portman

20/2 14:17
ΣΚΟΠΙΑΝΟ - ΤΟ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΩΡΑ Η ΝΤ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ «Ν» ONLINE

20/2 15:06
Θ. ΠΑΓΚΑΛΟΣ: ΜΙΚΡΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΝΙΜΙΤΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΟ - ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΓΝΩΣΤΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ «Ν» ONLINE

Προφανώς, ο ΓΑΠ έχει κάποιο πρόβλημα ακοής και δεν ακούει καλά...
Δεν εξηγείται αλλιώς να έχει μαζί του και τον Θόδωρο...

Η εκτίμησή μου είναι ότι δεν ήθελαν οι "κλειδοκράτορες" του ΠΑΣΟΚ να υπάρχει πιθανότητα η Ντόρα να "τουμπάρει" τον ΓΑΠ, οπότε οι "κλειδοκράτορες" έστειλαν μαζί και κάποιον άλλο... ο οποίος έκανε και δηλώσεις αντί του ΓΑΠ...
Πως ο ΓΑΠ - με τις γνωστούς δεσμούς - να αρνηθεί στην αντίπαλο-μόνο-στα-κανάλια Ντόρα για θέμα που υπάρχουν άνωθεν ευλογίες;

Ήττα

Εν μέσω έντονων διαξιφισμών και αντεγκλήσεων εγκρίθηκε η επανατοποθέτηση του κ. Θ.Βερέμη στην προεδρία του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας από την αρμόδια Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.
Η συνεδρίαση εξελίχθηκε επεισοδιακά, καθώς η άρνηση της προέδρου της επιτροπής κυρίας Μαρίας Κόλλια-Τσαρουχά να διεξαχθεί ονομαστική ψηφοφορία, όπως ζητούσε η αντιπολίτευση (σημειώνεται ότι στην εν λόγω επιτροπή τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν την πλειοψηφία με 28-27 μέλη), οδήγησε σε πραγματικό διαδικαστικό αλαλούμ.
Η απουσία ωστόσο τριών βουλευτών του ΚΚΕ (των κκ. Κ.Αλυσανδράκη, Δ.Τσιόγκα και της κυρίας Εύας Μελά ) έκρινε την έκβαση της ψηφοφορίας, καθώς διευκόλυνε την υπερψήφιση του κ. Βερέμη, προκαλώντας ποικίλα σχόλια από τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης. «Κρίμα που δεν ήταν παρόντες όλοι οι βουλευτές των υπολοίπων κομμάτων της αντιπολίτευσης,γιατί τότε η κυβέρνηση θα βίωνε μία ακόμη ήττα» δήλωσε σχετικά ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τ.Κουράκης.
http://www.tovimadaily.gr//Article.aspx?d=20080220&nid=7538262&sn=&spid=

Μη μου πει κάποιος ότι αυτό δεν είναι βοήθεια του ΚΚΕ προς τη Κυβέρνηση;
Ή, οι βουλευτές του ΚΚΕ είχαν άλλες υποχρεώσεις πιο σημαντικές από το να οδηγήσουν σε (κάποια) ήττα τη Κυβέρνηση...

Η "απούσα γενιά" και οι αλβανικές πυραμίδες

Ο καθηγητής Πλάτων Τήνιος, 10 χρόνια μετά από την προσπάθεια μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού με το σχέδιο Γιαννίτση, αναλύει γιατί καθυστερεί η επίλυση του ασφαλιστικού και πως επιλέγεται η λύση της μεταρρύθμισης με δόσεις.
....
Σύμφωνα με τον κ. Τήνιο, ο οποίος ήταν σύμβουλος του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη κατά την περίοδο 1996-2004 και έχει βάλει τη σφραγίδα του στο πολυσυζητημένο και απορριφθέν σχέδιο νόμου «Γιαννίτση» κάθε φορά που επιχειρείται ασφαλιστική μεταρρύθμιση, αυτή αναβάλλεται και γίνεται με δόσεις, το σύστημα είναι κατακερματισμένο, υπάρχει χάσμα μεταξύ ειδικών ή τεχνοκρατών, από τη μία πλευρά και της κοινής γνώμης, από την άλλη, ενώ η όποια συζήτηση χαρακτηρίζεται από μια πολύ στενή θεώρηση των συντάξεων, αποκομμένη από τις ευρύτερες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές επιλογές που αντιμετωπίζει η κοινωνία.
Στο άρθρο του ο καθηγητής αναλύει τρεις μηχανισμούς που παρεμποδίζουν τις εξελίξεις στο ασφαλιστικό:
την απούσα γενιά και την απουσία ενός εισοδηματικού περιορισμού,
τον κατακερματισμό και τα οικονομικά της δεύτερης επιλογής και
τρίτον, τα αποθέματα, τις ροές και την ανάγκη για μια νέα αρχή.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ανάλυσή του για την «απούσα» γενιά, καθώς σύμφωνα με τον κ. Τήνιο, οι διανεμητικές συντάξεις συνιστούν παράδειγμα διαγενεακής αλληλεγγύης. Στην απλούστερη μορφή τους εμφανίζονται ως μηχανισμός για αναδιανομή μεταξύ τριών γενεών: τους συνταξιούχους, εκείνους που εργάζονται και εκείνους που θα εργαστούν στο μέλλον. Με δεδομένο ότι δεν εμπλέκεται νέα παραγωγή, ο κ. Τήνιος σημειώνει ότι η συναλλαγή μεταξύ των τριών γενεών θα πρέπει να είναι παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος: ότι κερδίζει η μια γενεά το χάνει η άλλη. Ωστόσο, από τη φύση της κατάστασης, η μελλοντική γενεά δεν μπορεί να είναι παρούσα στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Αυτό που είναι παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος για τρεις παίκτες, γίνεται παιχνίδι θετικού αθροίσματος για δύο. Οι δύο παίκτες που εκπροσωπούνται θα μοιράσουν απλώς τα οφέλη μεταξύ τους και θα συμφωνήσουν ότι ο λογαριασμός θα πρέπει να αποσταλεί στον τρίτο, ο οποίος αναπόφευκτα υφίσταται βλάβη. Η γενεά των μελλοντικών εργαζομένων γίνεται έτσι η «απούσα» γενεά, η οποία «θα πληρώσει με την άφιξή της» και η οποία θα ελπίζει να προλάβει «να χρεώσει κατά την αποχώρησή της» την επόμενη γενιά.
Αυτή η ανάλυση έχει τρεις επιπτώσεις:
πρώτον, παρατηρείται σταθερή τάση διόγκωσης των δαπανών. Μέρος του προβλήματος των συντάξεων οφείλεται στο γεγονός ότι οι σημερινοί ασφαλισμένοι ήταν η «απούσα γενιά» όταν, πριν από τρεις δεκαετίες, αποφασίζοντα οι παράμετροι του σημερινού συστήματος.
Δεύτερον, η μεταρρύθμιση των συντάξεων με πολιτικούς όρους είναι παιχνίδι αρνητικού αθροίσματος. Είναι πάντοτε ευκολότερο να αφεθεί το πρόβλημα για τους επόμενους. Επιπλέον, η μεταρρύθμιση των συντάξεων σε έναν διανεμητικό κόσμο συνεπάγεται αναγκαστικά την αναίρεση μιας υπόσχεσης. Οι μεταρρυθμιστές πρέπει να παραδεχθούν ότι η υπόσχεση που δόθηκε (άνευ όρων) στο παρελθόν, έχει, στην πράξη, περιορισμένη μόνον εφαρμογή.
Τρίτον, οι διανεμητικές συντάξεις έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά με σχήματα πυραμίδων. Οι Αλβανοί, σύμφωνα με τον κ. Τήνιο, ανακάλυψαν ότι είναι αποδοτικό να μετάσχει κανείς σε πυραμίδες και «αεροπλανάκια» εφόσον είναι βέβαιος ότι θα αποχωρήσει αρκετά γρήγορα και δεν θα είναι εκείνος που θα μείνει «με τον άσο στο χέρι». Πολιτικοί, ιδιαίτερα οι υπουργοί Οικονομικών, γνωρίζουν ότι «κρατούν στα χέρια τους μια ενεργή ωρολογιακή βόμβα» γνωρίζουν όμως επίσης, ότι η ασφαλέστερη διέξοδος είναι να φροντίσουν η βόμβα να εκραγεί στα χέρια άλλων. Η έξοδος από αυτόν τον φαύλο κύκλο, σύμφωνα με τον καθηγητή απαιτεί έναν συνήγορο της «απούσας γενιάς».
http://www.capital.gr/news.asp?Details=453429

P.S. ωραία τα λέει ο σύμβουλος σήμερα, τότε που ήταν;
P.S.2 οι Αλβανοί βέβαια όταν τους έφαγαν τα λεφτά έβγαλαν κουμπούρια και καλάσνικωφ, εδώ;

Και για να ελαφρύνουμε την κατάσταση ως πούμε κι ένα "ανέκδοτο" από ταινία του Στάθη Ψάλτη.

Κατεβαίνει η παρέα του Ψάλτη τα σκαλιά της Μπαρμπαρέλας και ο ταμίας λέει στο Μιχαλόπουλο
- "Εισιτήριο;"
- "Ο Πίσω..."
στη Ρένα Παγκράτη
- "Εισιτήριο;"
- "Ο Πίσω..."
στο Σταμάτη Γαρδέλη
- "Εισιτήριο;"
- "Ο Πίσω..."
στη Καίτη Φίνου
- "Εισιτήριο;"
- "Ο Πίσω..."
στον Ψάλτη, που ήταν ο τελευταίος,
- "Εισιτήριο;"
- "Ο Πρώτος!"
Και τους μάζεψαν βέβαια...

Kosova - FYROM - Cyprus (update Νο.4)

Δεν ξέρω πως αλλά αυτά τα θέματα κινήθηκαν παράλληλα τους τελευταίους μήνες. Και συνεχίζουν...

Το Kosova (χρησιμοποιώ ακόμα την συνταγματική της ονομασία - δεν γνωρίζω πως επίσημα αναφέρεται, Κόσοβο;) ανεξαρτητοποιήθηκε, ώστε:
- το "νεότερο" ανεξάρτητο κράτος πανηγυρίζει και ευχαριστεί (κι αυτό) τους Αμερικανούς
- η Σερβία - που χάνει την Νο.1 επαρχία της, όπως λέει η ίδια - είναι από τη πλευρά των χαμένων και οι διαδηλωτές τα βάζουν με τη πρεσβεία...
Και η Ρωσία καραδοκεί...

update No.1
Οι Σέρβοι πυρπόλησαν δύο συνοριακούς σταθμούς και οι Κοσοβάροι(?) κάλεσαν τις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις να τους βοηθήσουνλεει το MEGA...
ωραία πράγματα...

Τις τελευταίες μέρες βλέπω έντονη κινητικότητα στο Σκοπιανό... Δεν κατάλαβα πως "ξαφνικά" έγινε θέμα επικαιρότητας. Ίσως οι ανεπάλληλες συναντήσεις Ντόρας με Ράις-Μπέρνς-κλπ. να έφεραν αποτέλεσμα.
Κι ακούω σήμερα "σύνθετη ονομασία με επιθετικό προσδιορισμό"... χωρίς αυτό να μου λέει κάτι...
Εγχωρίως, το θέμα του ονόματος θα έχει άμεσες συνέπειες για το ΛΑΟΣ...

update No.2
H Ντόρα μόλις έκανε δηλώσεις...
Ξεκίνησε με αγγλικά προς τους "Σκοπιανούς" δημοσιογράφους
(ευτυχώς καταλαβαίνω)
Είπε... είπε... και έκλεισε (κάπως έτσι):
Καλωσορίζω το κράτος στις διαδικασίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ...
Πάει το veto...
Εννοείτε δεν ξανα-είπε τα ίδια στα ελληνικά...
Στα ελληνικά η δήλωση ήταν για "δύσκολη διαπραγμάτευση μπροστά μας" - δεν έχουμε χάσει κανένα από τα όπλα μας, κλπ...
Ευτυχώς οι περισσότεροι που βλέπουν δελτία ειδήσεων στις 7-7:30-8 δεν γνωρίζουν αγγλικά και θα ενημερωθούν έγκυρα...

update No.3
Δημοκρατία της Νέας Μακεδονίας, ή
Νέα Δημοκρατία της Μακεδονίας
διαβάζω...
Γιατί όχι ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ ή ΛΑΟΣ της Μακεδονίας;

update No.4
Το κείμενο Νίμιτς που μου αρέσει λιγότερο από από τα ονόματα που αναφέρονται...

Στο μεγάλο νησί ο αδιάλακτος Τάσσος είναι ήδη εκτός κούρσας...
Όποιος και να βγει αποκλείεται να έχει τη πυγμή του...
Ίσως, κι οι ίδιοι οι Κύπριοι να θέλουν να λυθεί - επιτέλους - το πρόβλημα.
Να δούμε.

Όλα αυτά τα ομαδοποιώ για έναν ακόμα λόγο:
Είναι η τελευταία χρονιά του νυν Προέδρου της Αμερικής και τα επιτελεία του έχουν κάνει όλες τις κινήσεις που θέωρησαν ότι έπρεπε, ώστε να κλείσουν τα θέματα (ή τουλάχιστον να ξαναβρεθούν σε τέλμα) και να αφήσουν ένα "καλύτερο" όνομα στον Πλανητάρχη.

Τον χιονάνθρωπο που τον έχεις;

Εμείς οι Έλληνες οδηγοί μαθαίνουμε... αργά αλλά σταθερά...

Μάθαμε να φοράμε ζώνες - αρκετοί

Μάθαμε ότι τα μικρά παιδιά είναι για το πίσω κάθισμα

Μάθαμε ότι ανάβουμε τα αλάρμ όταν έχει μποτιλιάρισμα μπροστά

Μάθαμε ότι ανάβουμε φώτα σε τούνελ, σύραγγες, όταν έχει χαμηλή ορατότητα λόγω καιρικών συνθηκών

Ας μάθουμε και να καθαρίζουμε και το αυτοκίνητο από το χιόνι πριν ξεκινήσουμε...