Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Δώρο (updated)

Την καλύτερη έννοια του δώρου την έχω διαβάσει στον Jean-Claude Michéa, ο οποίος "εξαίρει το κυρίαρχο ρόλο που έπαιζε το δώρο σε όλες τις αρχαϊκές κοινωνίες, όταν ο άνθρωπος δεν είχε ξεπέσει στη κυνικότητα όπου όλα πρέπει να ανταλλάσσονται με βάση την πληρωμή και το χρήμα, ακόμα και ο έρωτας!", μας γράφει η ange-ta.

Η μη εμπορευματική ανταλλαγή και η αμοιβαιότητα, βρίσκεται στον αντίποδα της απόλυτης εξατομίκευσης [...] όπου το άτομο κινείται αποκλειστικά με γνώμονα το εγωϊστικό συμφέρον.
Και φυσικά δεν είναι κάτι που επιβάλλεται προγραμματικά αλλά αποτελεί μια εντελώς αυθόρμητη, καθημερινή συμπεριφορά των ανθρώπων, κληροδοτούμενη από όλες τις παλιές παραδόσεις. Γιατί στηρίζεται στην πραγματικότητα της σχέσης και τις δι-υποκειμενικότητας, χωρίς τις οποίες είναι αδιανόητη η ανθρώπινη κοινωνία.
Το αδιέξοδο Άνταμ Σμίθ, Ζ.Κ.Μισεά, Εναλλακτικές Εκδόσεις, 2008, από το πρόλογο της Χριστίνας Σταματοπούλου (μετάφραση-επιμέλεια)

[περισσότερος Z.K.Μισεά: Η εκπαίδευση της αμάθειας - Το Αδιέξοδο Άνταμ Σμιθ]

Πριν λίγο ο gr (μου) έκανε ένα τέτοιο:
"Προβλέψιμα Παράλογοι" του Dan Ariely, εκδόσεις Ενάλιος, 2008

Πάντοτε το καλύτερο δώρο που μπορώ να κάνω θεωρώ ότι είναι ένα βιβλίο.
Και σε πείσμα των προηγούμενων καιρών, που το βιβλίο θεωρούταν μάλλον ξεπερασμένο, συνέχισε να ήταν το βασικό δώρο μου.
Το σκέφτομαι τώρα και πραγματικά το χαίρομαι!

Εάν θέλετε να μου κάνετε ένα δώρο, αλά Ζ.Κ.Μισεά, γράψτε μου για σύγχρονα βιβλία που "προσπαθούν" να περιγράψουν την ιστορία αυτής της χώρας.
Θεωρώ ότι η εγχώρια ιστορία ξεκινάει από το 1821 ή το 1944 ή το 1974, καθώς έχω ήδη διαβάσει τρία (3) τέτοια το 2008.
[1. ΙΣΤΟΡΙΑ (κωμικοτραγική) του ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ 1830-1974
2. Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ... ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟ(ΛΟ)ΠΗΣΗΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ (1944-2007)
3. Από τη κοινωνία της ανάγκης στηνκοινωνία της επιθυμίας (1975-2005)]
Δεν με ενδιαφέρει καθόλου ποιας πολιτικής απόχρωσης συγγραφέα θα είναι, αυτό που με ενδιαφέρει κυρίως είναι η ιστορία αυτής της χώρας!

Εάν σας δυσκολεύω με τα "ιστορικά" μου, προτείνετε ότι θέλετε!

ΠΡΟΣΟΧΗ:
Όλα τα δένδρα δεν γίνονται βιβλία!

δείτε και ένα σχετικό ποιηματάκι

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

Νο βροχή

Μόλις πέρασα από το Σύνταγμα.
Ήξερα ότι έχει το "πανεκπαιδευτικό" αλλά αγνόησα κάθε τυχόν εμπόδιο... Μηχανή έχω άλλωστε, πάντοτε θεωρώ ότι δεν υπάρχουν ιδιαίτερα εμπόδια για εμένα...
Πίστευα ότι η Ακαδημίας θα ήταν κλειστή... Δεν ήταν...
Όπως ανέβαινα, έβλεπα ότι δεν υπήρχε καθόλου κίνηση παρά το ότι οι περισσότεροι κάθετοι ήταν κλειστοί... Συνέχισα...
Καθόλου κίνηση μέχρι να φτάσω στο κτίριο του Υπεξ, όπου οι "κλασσικές" κλούβες ήταν εκεί...

Είχα σχεδόν πειστεί ότι τα πνεύματα είχαν ηρεμήσει, η διαδήλωση θα είχε τελειώσει...

Στα φανάρια απέναντι από τη Βουλή είδα τις κόκκινες κορδέλες και τους τροχονόμους να σε οδηγούν αναγκαστικά αριστερά, μακρυά από το Σύνταγμα...
Γύρισα το κεφάλι...
Καπνοί πάνω από τη πλατεία Συντάγματος...
Δακρυγόνα ήταν, φωτιά.. Δεν ξέρω... Δεν κατάλαβα...

Φτάνω στο προορισμό μου μέσα σε 10-15 λεπτά. Φωνάζω να ανοίξουν την τηβιόλα...
Τίποτα στα "κανάλια"...
"Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά.." σκέφτομαι...
"'Εάν συνέχιζαν να δείχνουν τέτοιες εικόνες βίας από το κέντρο, είτε ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ θα κατέβαιναν να διαμαρτυρηθούν, είτε ΌΛΟΙ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑΝ GOLDEN HALL..."

Ο έγκυρος ΔΟΛ ήταν πιο άμεσος:

Ένταση το μεσημέρι της Πέμπτης στην πλατεία Συντάγματος, στη διάρκεια του συλλαλητηρίου. Λίγο μετά τις 3 το μεσημέρι, ομάδα νεαρών επιτέθηκε με πέτρες κατά των αστυνομικών, οι οποίοι έκαναν χρήση δακρυγόνων.

Στο στόχαστρο για μια ακόμα φορά βρέθηκε και το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ομάδα των ΜΑΤ περικύκλωσε το Δέντρο.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=969010&lngDtrID=244

Κι η Μαρία σχολιάζει στου _st_: Βροχή, ξε-βροχή πάντως, την καίνε τώρα την Αθήνα.

Σε λίγο η κατάσταση θα είναι Λίβανος... Λωρίδα της Γάζας...
Ένα μέρος των κατοίκων αυτής της πόλης θα πίνει το καφεδάκι του και ένα άλλο θα διαδηλώνει παραδίπλα... Τα "στρουμφάκια" θα στέκονται ανάμεσά τους ωστε να αποφευχθεί η "επαφή" όμως δεν ξέρω που θα βρίσκεται το νεοσύστατο σώμα (λέμε τώρα) της ΕΛ.ΑΣ., που ειδικεύεται σε αποστολές δολιοφθοράς...

Προς "εναλλακτική ενημέρωση" το ποστ... γιατί βροχή ΔΕΝ βλέπω να έρχεται...

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Από το κοινωνικό στο οικονομικό κραχ

“[...]Τον προσεχή Ιανουάριο ή Φεβρουάριο η χώρα πιθανώς να αντιμετωπίσει εντονότατο χρηματοδοτικό πρόβλημα, να ξεμείνει από ρευστό.

Αν όντως επιβεβαιωθούν τα παραπάνω, είναι φανερό ότι η σημερινή κυβέρνηση θα παραλύσει και η χώρα θα αντιμετωπίσει την απειλή της πτώχευσης. Για την αποτροπή της θα απαιτηθεί η υιοθέτηση ενός αξιόπιστου προγράμματος γενικευμένης λιτότητας, σαν εκείνο που εφαρμόστηκε στη διετία 1985-87. Αυτό είναι και το μεγάλο πολιτικό πρόβλημα της χώρας: πώς σε συνθήκες κοινωνικής έντασης θα οργανωθεί η υποχώρηση, από τα πάνω προς τα κάτω, του επιπέδου ευημερίας των Ελλήνων, ώστε να αποτραπεί μια επώδυνη και εθνικά επικίνδυνη οικονομική κατάρρευση.

Επ΄ αυτού δεν υπάρχουν πολλές απαντήσεις. Με βεβαιότητα η κυβέρνηση Καραμανλή δεν είναι σε θέση να σηκώσει τέτοιο βάρος. Από εκεί και πέρα τίθεται ζήτημα συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων. Είτε για κυβέρνηση εθνικής ενότητας είτε για τη συγκρότηση μιας υπηρεσιακής κυβέρνησης που θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές στις αρχές του προσεχούς Φεβρουαρίου. [...]”.

γνώμη

Από το κοινωνικό στο οικονομικό κραχ

Αντώνης Καρακούσης | Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=246195

hat-tip: X.Μόρφος

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Πιο ψύχραιμα

Μου μυρίζει (πάλι) υποκρισία!

-Τα κωλόπαιδα καίνε τα πάντα!
-Η (κάθε) Κυβέρνηση κουκουλώνει όλα τα σκάνδαλα!

-Γεμίσαμε "πιτσιρίκια" παραβάτες του Νόμου!
-Και που να δεις στα "παραδικαστικά" τι γίνεται!

-Πλιάτσικο κάνουν στα μαγαζιά...
-Ανταλλαγή χρυσόβουλών με δημόσια γη: βρείτε τη λέξη...

-Μα κλέβουν περιουσίες!
-Κάποιοι θα θυμούνται το '99, άλλοι, πιο νέοι, μόνο τα "ομόλογα".

-Πόσο σημαντική είναι για 'σένα η παραβατική συμπεριφορά (όλων) των ανηλίκων αυτής της κοινωνίας;
-Πόσο σημαντική είναι για 'σένα η απουσία ενεργειών της πολιτικής ηγεσίας προς όφελος του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας;

-Μα καλά, κανείς δεν μπορεί να τους σταματήσει;
-Μα καλά, κανείς δεν μπορεί να τους σταματήσει;

ΟΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ
ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΩΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΠΡΟΤΥΠΑ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΤΩΝ ΤΑΡΑΞΙΩΝ

Και δύο λόγια ιστορία.
Φοιτητικό κίνημα είχαμε το '73, με βαθιά επίδραση σε όλη τη κοινωνία ενώ το ίδιο κατάφερε στη συνέχεια να ανελιχθεί σε όλο τον ιστό της χώρας.
Μαθητικό κίνημα είχαμε στα τέλη της δεκαετίας του '80, μαζί με μαζικές απεργίες των καθηγητών γυμνασίου και λυκείου.
Στις αρχές της δεκαετίας του '90 ξεκίνησε η "μόδα" των καταλήψεων των σχολείων ενώ τέθηκε και το "ορόσημο" Τεμπονέρας.
Όλη τη δεκαετία του '90 υπήρχαν χρονιές έντονες και άλλες με λιγότερες μέρες καταλήψεων.
Σε αυτή τη δεκαετία, ειδικά μετά το 2004, είχαμε μια περίεργη κλιμάκωση: κάθε χρόνο οι καταλήψεις κρατούσαν περισσότερες μέρες, οι πορείες ήταν μεγαλύτερες, το νέο "ορόσημο" αυτής της δεκαετίας ήταν το άρθρο 16.
Αυτή τη φορά, το 2008, κατευθείαν στο ψητό: ούτε καταλήψεις, ούτες αποχές, ούτε βουβές διαμαρτυρίες, η σφαίρα δεν σκότωσε μόνο έναν.

Συνεπώς, συμφωνώ με τον φίλο _st_:
Αν νομίζετε ότι η ιστορία τελείωσε, ότι όλα είναι δάκτυλος της ΣΙΑ ή του ΣΥΡΙΖΑ ή του Στάλιν ή των Νεφελιμ και των Ελοχιμ τότε είστε μακρια νυχτωμένοι. Αν δεν αλλάξουμε όλοι τότε ίσως πραγματικά χειρότερα θα έρθουν.

Εάν δεν έχουμε δείγματα συμπεριφορών προς τη σωστή κατεύθυνση, την ανάποδη από τα όσα βλέπουμε κι ακούμε χρόνια τώρα, θα έχουμε συνέχεια.
Δεν είμαι μάντης να ξέρω πότε ή με ποιον ακριβώς τρόπο (αν και ξέρουμε τη πεπατημένη: φωτιά!), την ένταση, τη διάρκεια ή τη συμμετοχή, αλλά είμαι βέβαιος ότι θα ξαναγίνουν στο μέλλον εάν δεν αλλάξουν μερικά πράγματα.

Επειδή θέλω να κοιτάω μπροστά όταν οι περισσότεροι άλλοι δε βλέπουν πέρα από τη μύτη τους, επισημαίνω τον μεγάλο κίνδυνο, που πρώτα φάνηκε στην Αμερική στα τέλη της δεκαετίας του '60, όπως τον σημείωσε ο pølsemannen:
Ο στόχος;
Να βρεθεί ο μέσος πολίτης να παρακαλά:
Αχ, δε με νοιάζει τίποτα, βάλτε μου μικροτσιπ, βάλτε κάμερα στην χέστρα μου, δώστε μου σύνταξη στα 87 και πάρτε μου και την ασφάλιση υγείας, αρκεί να μπορώ να κάτσω ήσυχος στην τρώγλη μου βλέποντας μπάλα, πίνοντας μπίρες και χλαπακιάζοντας πίτσες.

Ακόμα, καθώς δεν έχουν περάσει πολλές ώρες και δεν υπάρχει ξεκάθαρη άποψη για τα πράγματα, προτείνω [κι εγώ] ως (μόνη) μεθοδολογία σκέψης:
Ποιος ωφελείται από τα γεγονότα;
Αυτοί που σίγουρα ΔΕΝ ωφελούνται είναι οι μικρομεσαίοι μαγαζάτορες του κέντρου της Αθήνας... Οι "ανταγωνιστές" τους άλλωστε βρίσκονται στο Golden Hall.
[Αν και έγραψα τον αντίλογο - σημείο 4: Φταίνε γιατί (οι μικρομεσαίοι μαγαζάτορες) ΔΕΝ αντιδρούν. Κι αφού ΔΕΝ αντιδρούν θα τους χτυπήσουμε για να έρθουν μαζί μας, έξω από τα σπίτια τους, μακρυά από τους καναπέδες. Μαζί μας. ]

Τέλος, ο άλλος τρόπος για να βρει κάποιος την αλήθεια, είναι να διαβάσει τι γράφουν οι ξένοι, οι οποίος εκτός από πιο ψύχραιμοι, τα έχουν ξανα-ζήσει.

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

λινκς (συνεχές updating στο τέλος)


ΤΗΕCΟΟΚΒΟΟΚ:
Ο στρουθοκαμηλισμός έτσι συνεχίζεται και κανείς δεν θέλει να δει την αλήθεια κατάφατσα.
Οργή. Κάποτε θα ξεσπούσε. Αφορμή έψαχνε.. Οργή μέσα σε καλυμμένα πρόσωπα και στραβωμένες μούρες. Μέσα σε αυτούς που αύριο το ίδιο όνομα θα ρίξουνε στην κάλπη. Οργή γι'αυτούς που δεν αλλάζουνε. Οργή για μας που μένουμε οι ίδιοι...
-
Διότι το ξέρω κι εγώ
ότι η σφαίρα που σκότωσε το μικρό αγόρι
έχει ένα μόριο από τον εαυτό μου

Η χώρα αυτή πάσχει από έλλειψη σεβασμού και αυτοεκτίμησης. Πάσχει από έλλειψη αξιοπρέπειας. Πάσχει από έλλειψη ψυχραιμίας.

Η Δημοκρατία δεν λειτουργεί χωρίς τους πολίτες.
ΚΑΤΕΡΙΝA NΟ.1
Ναι, ο αστυνομικός είναι δολοφόνος, αλλά αν καθένας μας δεν αναλάβει την δική του ευθύνη, θα είμαστε όλοι δολοφόνοι, και όχι μόνο του επόμενου

Αρκούδος
Τα επεισόδια τα γέννησαν πιο πριν, αυτοί που σχολίασαν έπειτα τον θάνατό του.

Ακόμα που είστε καημένοι. Ο κόσμος αλλάζει μόνο με φωτιές. Πόλεμος, δύναμη, καταστροφή: αυτά τα περιστατικά έχουν όλες τις αρετές μαζεμένες.

Δεν είναι το πρόβλημα η σφαίρα..
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η ΜΑΛΑΚΙΑ
Hades
Πότε κοιταχθήκαμε στον καθρέπτη για τελευταία φορά αφού μας καίνε τα γιατί;
Μια σφαίρα σκοτώνει άπαξ. Η αδιαφορία μπορεί να σκοτώνει για δεκαετίες ολόκληρες...
διακρίνω ότι η ανθρώπινη ζωή έχει υποτιμηθεί.
Πόσα πάνε ίσια λοιπόν στην Ελλάδα; Στην Ελλάδα της εφήμερης καλοπέρασης, στην Ελλάδα του αριθμού ρεκόρ των διαζυγίων, στην Ελλάδα της μηδενικής παιδείας, στην Ελλάδα των καραγκιόζηδων πολιτών;

Καλή διασκέδαση..Καλή τηλεθέαση..
kaltsovrako
Γι’ αυτό κλαίω σήμερα. Επειδή είμαι δειλός.
The Motorcycle boy
Έχω κάτι για όσους γεμίζουν με τα σάλια τους τις τηλεοπτικές κάμερες αγανακτώντας για το «χτύπημα στη δημοκρατία που επιχειρούν οι γνωστοί-άγνωστοι».

Τα μμε έχουν εκπαιδεύσει τους πεθαμένους τηλεθεατές τους να πιπιλίζουν την ίδια καραμέλα όταν η περίσταση το απαιτεί: για την περιουσία του κοσμάκη που καταστρέφουν οι κουκουλοφόροι. Λες και οι τράπεζες, οι αλυσίδες και οι πολυεθνικές επιχειρήσεις ανήκουν σε κανένα "μικρομεσαίο φουκαρά".

Ο στόχος; Να βρεθεί ο μέσος πολίτης να παρακαλά:
«Αχ, δε με νοιάζει τίποτα, βάλτε μου μικροτσιπ, βάλτε κάμερα στην χέστρα μου, δώστε μου σύνταξη στα 87 και πάρτε μου και την ασφάλιση υγείας, αρκεί να μπορώ να κάτσω ήσυχος στην τρώγλη μου βλέποντας μπάλα, πίνοντας μπίρες και χλαπακιάζοντας πίτσες».

Δεν έχω ξανανιώσει ποτέ τέτοια βία.

Νομίζω ότι χθες το βράδυ είχαμε στην Αθήνα το πρώτο city riot. Είμαστε πια περήφανοι να λέμε ότι δεν έχουμε τίποτε να ζηλέψουμε από τις μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες...
...
Το "Κράτος" δεν είναι ένας οργανισμός κατοχής κάποιων εξωγήινων ΕΛ. Όλοι εμείς κάνουμε το κράτος και επειδή το κράτος είναι σαν τα μούτρα μας, είναι σκατα. Εμείς σαν πολίτες πρέπει επιτέλους να αλλάξουμε. Να ξυπνήσουμε από τον αποπνικτυκό μας εαυτούλη και να κοιτάξουμε πως θα συμμαζευτούμε και πως θα βγούμε από το αδιέξοδο όχι μιας εφήμερης οικονομικής κρίσης αλλά μιας πτώσης. Της πτώσης μιας κοινωνίας που με τον ωχαδερφισμό, τον ατομικισμό και την απληστεία πέφτει στο κενό.
από την ΑΤΗΕΝΑ
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟΠΤΗ ΜΑΡΤΥΡΑ
swell
Οι συνάδελφοί του, λόγω σωματότυπου και συμπεριφοράς, τον αποκαλούσαν Ράμπο.
Κι ο Ράμπο το απολάμβανε.

tzonakos
Κοινή λογική λέει οτι δεν θα είμαστε ποτέ ίδιοι μετα την φρίκη των πυρκαγιών πέρισι και την φρίκη των τελευταίων 4 ημερών.

Οι νέοι που καίνε, είναι οι μόνοι Έλληνες που “μιλάνε”! Έστω κι αν το λένε με λάθος τρόπο! Και το λένε με λάθος τρόπο, για ένα και μοναδικό λόγο: Διότι κοινωνία και κόμματα έχουν χρεωκοπήσει και δεν μπορούν να τους εμπνεύσουν και να τους προτείνουν! Και διότι, τώρα που τα λεφτά φαγώθηκαν, δεν μπορούμε με ανεργία, με επερχόμενο εργασιακό μεσαίωνα (όπου χιλιάδες εργαζόμενοι κατάντησαν να υπογράφουν για δώρο Χριστουγέννων που ουδέποτε θα εισπράξουν για να μη χάσουν τη δουλειά τους) με 280.000 νέους φτωχούς στο 1ο εξάμηνο του 2008, με διεύρυνση του χάσματος πλούσιων - φτωχών, χωρίς καμία προστασία στην επερχόμενη ύφεση, δεν μιλάμε πια για “γενιά των 700 ευρώ”, αλλά για “γενιά των μηδέν ευρώ”!
BioLogos
Σημασία έχει το ότι όλοι εμείς τραβήξαμε τη σκανδάλη.
Διαγόρας
να είναι το σίγουρο: ό,τι και να γίνει, αυτό σίγουρα δεν θα προέλθει από ανθρώπους που δεν έχουν σπουδάσει κάτι, πόσο μάλλον από παιδιά που δεν έχουν τελειώσει ακόμα το σχολείο.
Ροϊδης
Η σπορά των ανέμων έφερε θύελλα. Άνοιξαν οι πύλες της Κόλασης και ξέβρασαν έναν νοσηρό αντικοινωνικό όχλο, τον υπόκοσμο των χούλιγκανς που καταστρέφει ότι βρει. Από κοντά και ένα μέρος του περιθώριου που, όπως γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις, λεηλατεί. Η ανικανότητα της πολιτικής ηγεσίας αλλά και η απουσία άμεσης εναλλακτικής πολιτικής πρότασης προκαλεί πανικό στο μέσο πολίτη, που νομίζει πως οι λύσεις πέφτουν από τον ουρανό.

Τα ίδια θάκανε.... όποιο επάγγελμα κι αν εξασκούσε....όπου κι αν βρισκόταν...όποιον κι αν είχε μπροστά του.
Αυτή η λίγη εξουσία που θα του έδιναν ,θα ήταν αρκετή για να βγαλει από μεσα του το δολοφόνο που κρυβόταν....
Κατερίνα νο.2
Αλλά το χειρότερο από τον αστυνομικό δολοφόνο, είναι όλοι όσοι προσπαθούν να ασελγήσουν στο κορμάκι αυτού του άμοιρου παιδιού.
Τα κόμματα, με την λάμψη του αρπακτικού, που είδαν μια ευκαιρία για πιο ευκολο γιουρούσι στην εξουσία.
Τα ΜΜΕ, που εξάπτουν την φαντασία των νοικοκυραίων, και που από εκατοντάδες ειρηνικές πορείες εστιάζουν στους 30 προβοκάτορες κουκουλοφόρους.
Κόμματα, δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές, ακόμα και εμείς που ...φιλοσοφούμε.
Μαρία
παγωμάρα είναι αυτό που νιώθω ή μια φωτιά που έχει καταλάβει κάθε κύτταρό μου και δεν έχει βρει ακόμα τον τρόπο να βγει προς τα έξω;
Μουνί Νο.1
Οταν παραιτείσαι παραιτείσαι και πάει, Τελεία! Κανείς δεν μπορεί να σου αρνηθεί την παραίτηση.
Μουνί Νο.2
Με όλον τον σεβασμό στον Πρόεδρο Παπούλια...

[MΟΛΙΣ ΑΚΟΥΩ ΟΤΙ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ...
ΦΟΒΑΜΑΙ...]


Σήμερα οι φυλλάδες που μοιράζουν εδώ στο Λονδίνο δωρεάν στο μετρό, μας είχαν πρωτοσέλιδο. Μια τεράστια φωτογραφία που έδειχνε ένα καμένο αμάξι, ένα κείμενο λίβελος και από πίσω καταχωρημένη διαφήμιση για διακοπές στην Ελλάδα…

Η Αθήνα ζωντάνεψε... Η Αθήνα πάντα ζωντανεύει μετά από έναν άδικο θάνατο...
...
Κάποτε ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ο Κωνσταντίνος Σημίτης και τα στρουμφάκια (όπως αποκαλούσες τους αστυνομικούς). Σήμερα είναι ο Θεόδωρος Ρουσόπουλος, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος και τα νέα στρουμφάκια που απέκτησαν μπλε ιδιότητα αλλά αναρχική ταυτότητα, οι «μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι».

Ο κόσμος έχει ανάγκη από μέτρα και λύσεις και όχι από άλλα ευχολόγια, κατηγορίες και ξεκατινιάσματα. Ντροπή σε όλους μας...
koulpa
αγαπητοί μου συμπολίτες κλέφτες και λωποδύτες (στους λοιπούς δεν αναφέρομαι. ισχνές μειοψηφίες.) αν θέλετε να οργιστήτε.. να ξεσπάσετε.. σε σας το 80% των εκλογών μιλώ. να πατε στον καθρέπτη και να τα πήτε.. σπάστε κάνα πιάτο.. ρίχτε κάνα χαστούκι στο εαυτό σας.. αυτοπυρποληθήτε.. κάντε την επαναστασή σας τέλος πάντων.. αλλά εντός του ιδιωτικού σας χώρου παρακαλώ.. δε σας φταίμε τίποτα το υπόλοιπο 20% που αεροβατούμε.. να μας σύρετε σε αυτές τις θλιβερές καταστάσεις.. και να είμαστε αναγκασμένοι να υποστούμε και την οργή σας μετά..
greek rider
Ο φόβος και η μανία της σύγκρουσης δεν διαφέρει και πολύ από την καθημερινή βία που ασκείται στους χώρους εργασίας.
Περαστικός
Θέλουμε ελευθερία και σεβασμό στον πολίτη, δεν θέλουμε να ζούμε στο κράτος του ιερομόναχων με τις οφσόρ και των πιστολέρο γενίτσαρων, δεν θέλουμε το ψευτοδημοκρατικό κράτος του Κωστάκη και του Γιωργάκη, δεν θέλουμε να ζούμε στο κράτος των τραπεζικών, των νονών και των καταπατητών, δεν θέλουμε τους υπουργούς του «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό», δεν θέλουμε διεφθαρμένους και ψευδεπίγραφους θεσμούς. Η οργή μεγαλώνει, το περιστατικό ήταν μόνο η θρυαλλίδα, αυτά δεν είναι γυμνάσια ρουτίνας κουκουλοφόρων, είναι ένα γενικευμένο ξέσπασμα.
Αφροδίτη Αλ Σάλεχ
..όλα αυτά τα σκάνδαλα, όλη αυτή η ασυδοσία, όλη αυτή η παντελής ανικανότητα χειρισμού οποιασδήποτε κατάστασης, οδηγεί ακριβώς εδώ.
Ναι, οδηγεί στην οχλοκρατία.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα και θα συμβεί και αύριο και μεθαύριο...δεν είναι τίποτα άλλο απο αυτό που ο Λοκ ονομάζει "προσφυγή στον ουρανό"-
η, κατά τον Λοκ, νόμιμη καταφυγή στην πολιτική επανάσταση όταν οι άρχοντες παραβιάσουν το καταπίστευμα και φανούν ανάξιοι της εμπιστοσύνης που τους έδειξε ο λαός.

cynical
Η βία βέβαια εξειδικεύεται και ονομάζεται σαν τέτοια μόνο όταν αναφέρεται στην καταστροφή ιδιωτικής περιουσίας.

Όταν γίνεται καταστροφή και ιδιοποίηση μεγάλης έκτασης δημόσιας περιουσίας, κανείς δεν μιλάει για βία.

Ήταν βία προς το κοινωνικό σύνολο το κάψιμο της Πάρνηθας και του Υμηττού;

fvasileiou
Όσοι ψάχνουν δικαιολογίες ή δεκανίκια και λένε ότι όλα αυτά οφείλονται στον χαμό ενός παιδιού ή ότι φταίει ο Καραμανλής ή ο Αλαβάνος, απλώς αρνούνται να αντικρίσουν κατάματα την πραγματικότητα. Αρνούνται να δουν τη σαπίλα που κρύβει το σαρκίον τους.\
Άει σιχτιρ - Ζaphod
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση έχει αποτύχει στο στοιχειώδες καθήκον κάθε εξουσίας στον κόσμο, δηλαδή τη διαφύλαξη των περιουσιών των πολιτών της. Η ίδια πλέον αποτελεί ασύμμετρη απειλή.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης αποτελούν και αυτά μέρος ενός συστήματος που έχει φτάσει στα όρια του και θα χρειαστεί να ξεπεράσουν τον ευατό τους, αν δεν θέλουν να βρεθούν στην ίδια μοίρα με τη σημερινή κυβέρνηση.
Talisker Stt.
μια χωρα
οπου οι δασκαλοι , οι αστυνομικοι , οι πολιτικοι και οι ιερεις...
(........ολη αυτη η παλιοπαρεα που στις ασπρομαυρες ελληνικες ταινιες ....
εχαιρε καθε σεβασμου απο την κοινοτητα ....τις Κυριακες στα καφενεια...)
.........καταντησαν , αμορφωτοι, τραμπουκοι, εκφυλοι και κλεφτες....
Stefan
Όμως δεν είμαι 16 χρονών. Είμαι 46! Καί ντρέπομαι να είμαι εκεί! Ντρέπομαι γιατί σκέφτομαι τι έκανε η δική μου γενιά για αυτά τα παιδιά! Για τα παιδιά μας! Ντρέπομαι γιατί η δική μου γενιά πάλεψε, υποτίθεται για τη δημοκρατία! Για ένα όραμα! Για κοινωνική δικαιοσύνη! Για ισότητα! Η δική μου γενιά και η προηγούμενη λέει πως πέτυχε! Αλήθεια τι? Έχουμε σήμερα κοινωνική δικαιοσύνη? Ζούμε σε μια δίκαιη κοινωνία?
_st_ No.2
Αν νομίζετε ότι η ιστορία τελείωσε, ότι όλα είναι δάκτυλος της ΣΙΑ ή του ΣΥΡΙΖΑ ή του Στάλιν ή των Νεφελιμ και των Ελοχιμ τότε είστε μακρια νυχτωμένοι. Αν δεν αλλάξουμε όλοι τότε ίσως πραγματικά χειρότερα θα έρθουν.
angelab23
Δολοφονίες από μπάτσους 1980-2003
Γιάννης Αγιάννης
Όταν οι «δυνάμεις της τάξης» δεν θέλουν να είναι αναγνωρίσιμοι, όταν θέλουν να βιαιοπραγούν χωρίς το φόβο να αναγνωρισθούν από κάμερες και μάρτυρες, γιατί να μη κάνουν το ίδιο και οι άλλοι που στο κάτω κάτω «παρανομούν»;
CyberGoulion
Αντί να εξοργιζόμαστε σε μεγάλη κλίμακα και να σπάμε το σπίτι μας μία δυό φορές το χρόνο χωρίς αποτέλεσμα, γιατί δεν αρχίζουμε να εξοργιζόμαστε από λίγο κάθε φορά που μας αδικούν και να αντιδρούμε με αποφασιστικότητα και σθένος στην καθημερινότητα μας; Α, ξέχασα εκεί δεν είμαστε όχλος, μπορεί να έχουμε συνέπειες.
DonMits
Εγώ θα το αποφύγω. Το μυαλό μου είναι τόσο θολωμένο από τις εικόνες που είδα, είμαι τόσο οργισμένος, που το μόνο βέβαιο είναι ότι θα πω καμιά μαλακία. Οπότε το αφήνω.
deksiaristera
Ήρθε ο καιρός, αγαπητοί συμπολίτες, να πάψουμε να χύνουμε κροκοδείλια δάκρυα. Ας «ανοίξουμε» τις αισθήσεις μας και ας απολαύσουμε επιτέλους, χωρίς αυταπάτες, το τοπίο της σήψης που οι ίδιοι συντηρούμε με τη «λογιστική» αντιμετώπιση της ζωής μας.
No label
Ξέρετε ότι το κάψιμο των μαγαζιών τα βοήθησε να κλείσουν μία ώρα αρχύτερα?…αφού ούτως ή άλλως θα έβαζαν λουκέτο μέσα στον επόμενο χρόνο εξαιτίας της οικονομικής κρίσης οπότε, «άμεσα ή έμμεσα» θα έκλειναν..
τι διαφορά υπάρχει είπε ο ένας από αυτούς, ένα α …είναι η διαφορά! (αυτό ελέχθει κατά λέξη!)

fevis (χωρίς άδεια)
Καλώς ή κακώς, κακώς μάλλον, δεν έχω υπάρξει πολιτικοποιημένη στην ζωή μου, πόσο μάλλον υποστηρίκτρια του ενός ή του άλλου κόμματος.. Όμως η παράταξη που μας κυβερνά με αυτόν τον απολύτως παράλογο, ανεύθυνο, τρομακτικό, ασύδοτο, ηλίθιο, αδιάφορο, σκανδαλώδη και ανέντιμο τρόπο και που έχει διαλύσει τα πάντα πια, πρέπει να πάει σπίτι της... Τώρα... Δεν ξέρω αν αυτοί που θα έρθουν θα είναι καλύτεροι, όμως και λογικά αν το πάρουμε, όποιοι και αν είναι, τι χειρότερο μπορούν να κάνουν? Νομίζω τίποτα.. Έχουμε πιάσει τον απόλυτο πάτο.. Τελεία και παύλα...
apos
Λυπάμαι για τους «νοικοκύρηδες». Αυτούς που εξοργίζονται με την απουσία του Κράτους, που φωνάζουν για τις καταστροφές και τις λεηλασίες. Βρε ανθρωπάκια τι ανέχεστε εδώ και 30 χρόνια; Την ατιμωρησία και την απάθεια δεν ανέχεστε; Αυτήν δεν ψηφίζετε κάθε τέσσερα χρόνια; Τιμωρήθηκε ποτέ κανείς; Πήγε φυλακή ο γιατρός που σε σκοτώνει στην εγχείριση; Ο τράγος που εμπορεύεται την ψυχή σου για μερικά οικόπεδα; Ο πολιτικός που πλουτίζει παράνομα; Ο δημόσιος υπάλληλος που σε σταυρώνει για σου βγάλει τη σύνταξη; Ο εφοπλιστής που αφήνει τα νησιά χωρίς πλοία; Ο αστυνομικός που σε βαράει; Ο στρατιωτικός που σκοτώνει το παιδί σου, όταν υπηρετεί την πατρίδα; Ο οικοπεδοφάγος που σου κλέβει το οξυγόνο, καίγοντας τα δάση; Ο τραπεζίτης που κρύβεται πίσω από εισπρακτικές εταιρείες; Ο «επιχειρηματίας» που σερβίρει στο παιδί σου βρώμικα ποτά;
Η μαγκιά της ατιμωρησίας είναι το διαχρονικό Δόγμα της κοινωνίας μας. Και ξαφνικά μας έπιασε η οργή, επειδή κάποιοι το κάνουν σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση. Βρε ουστ.
Harris no.2
Ξέρετε, οι ειδικοί λένε ότι τα πεύκα αυτοπυρπολούνται. Παρόλο που προκαλούν την ίδια τη καταστροφή τους, ωστόσο έτσι ανανεώνουν και το είδος τους αλλά και το δάσος συνολικά.
no.2
Όχι φίλε μου.. είναι η αναξιοκρατία, η ασέβεια προς τον συμπολίτη, η προβληματική εφαρμογή του νόμου, τα σάπια εντός ακριβού περιτυλίγματος πρότυπα. Είναι η έλλειψη παιδείας συνολικά που μας έχει οδηγήσει εδώ. Και αναπαραγόμενη θα συνεχίσει να μας οδηγεί στον κατήφορο. Μόνο που σιγά σιγά ο κατήφορος θα μεγαλώνει και θα πλησιάζει περισσότερο στην έννοια γκρεμός.
Μικρό Ανάλογο Ver.2
Όσο περνούν οι μέρες, κατασταλάζω όλο και περισσότερο. Τώρα πλέον είμαι σίγουρη ότι αυτό που νιώθω είναι οργή και απογοήτευση. Α ναι, και καμάρι μεγάλο, για τα παιδιά των 15 χρονών που δίνουν το παρόν και διεκδικούν. Και ντροπή & απερίγραπτο θυμό γι’ αυτούς που τα βάζουν κάτω και τα πατάνε, τα χτυπούν και τα σέρνουν σαν λάφυρα μπροστά σε χιλιάδες κόσμου.
Roadartist No.2
Τι κοινωνία είναι αυτή..
Πως γίναμε έτσι;; Τόση απάθεια;; Που είναι η τσίπα μας;;
Ο προβληματισμός, η ΣΚΕΨΗ;;
Που είναι οι πνευματικοί άνθρωποι, που είναι οι σωστοί πολιτικοί;;
Γιατί δεν αντιδρά κανείς; ΟΥΤΕ ΣΥΓΝΩΜΗ;;
ellinaki
Σήμερα, δεν θέλει και πολύ να σηκώσεις μολότοφ και πέτρες. Αρκεί να πέσεις σε έναν διεφθαρμένο γιατρό, ή να γίνεις θύμα ενός "μεμονωμένου περιστατικού" αστυνομικής αλητείας, ή να βλέπεις κάθε, μα κάθε μέρα την Κυβέρνηση να σε αποκαλεί "μαλάκα" και να χαμογελάει, κάνοντας πλιάτσικο στο ασφαλιστικό σου ταμείο και το εισόδημά σου για να το διαχέει μετά σε σπάταλες, αδιαφανείς διαδικασίες και ρασοφόρους μαφιόζους.
ΑΝΟΥΣΙΑ ΠΙΣΤΗ
Περνώντας στο θέμα των επεισοδίων, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω αρχικά κάτι. Δεν είμαι αναρχικός, ούτε κομμουνιστής, αλλά δεν είμαι και μαλάκας! Δεν ανέχομαι να υποτιμούν τη νοημοσύνη μου τόσο απροκάλυπτα! Τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ μας πέρασαν οτι η Αθήνα πέρασε δια πυρός και σιδήρου και οτι το κέντρο της παρέλυσε, με «κυριολεκτικά όλα» τα καταστήματα κατεστραμμένα. Μετά από προσωπική μου βόλτα στο κέντρο της Αθήνας και του αδελφού μου στη Θεσσαλονίκη, διαπίστωσα οτι η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική.
if.. ιγένεια
Να δείτε που για άλλη μια φορά, κανείς δεν θα τιμωρηθεί και κανείς δεν θα ζητήσει συγνώμη...
[το ίδιο πιστευει και η ange-ta]
cynical No.2 [δείτε και το Περί Πλιάτσικου: θεωρώ ότι η έννοια του "πλιάτσικου" είναι δυσνόητη για εμάς τους Έλληνες]
Δεν ήταν τυχαίο το περιστατικό, δεν ήταν η κακιά η ώρα. Κάποια στιγμή θα συνέβαινε, όπως είχαν συμβεί ανάλογα περιστατικά στο παρελθόν με εν ψυχρώ δολοφονίες άλλων πολιτών. Μόνο που τώρα πληθαίνουν οι λόγοι και το μίσος ξαπλώνεται όλο και πιο πλατειά.
Σπάρτης [ΠΡΟΣΟΧΗ είναι προκλητικός, ίσως κάποιος θιχτούν]
Κύριε Ελληνάρα ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΕ
Πού ήσασταν όταν μετά την πτώση της χούντας ΚΑΝΕΙΣ αστυνομικός , ΚΑΝΕΙΣ χαφιές δεν μπήκε φυλακή ?
Πού ήσασταν κύριε ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΕ , όταν αστυνομικοί ΣΚΟΤΩΣΑΝ έναν καψερό τσιγγάνο και η τιμωρία τους ήταν ΟΛΟ ΚΑΙ ΟΛΟ , κρατηθείτε , 60 ευρώ , δηλ ένα ποτό στο Frangelico . τόσο ΚΟΣΤΟΛΟΓΟΥΝ τη ζωή του τσιγγάνου ή ενός πρεζονιού στην Ελλάδα. όσο ένα ποτό στο Guzel
Γρηγόρης Ψαριανός μέσω PrezaTV
Αυτό είναι το κράτος της ζαρντινιέρας,
της προβοκάτσιας των

«κουκουλοφόρων»
που μπαινοβγαίνουν
στα περιπολικά και τις

κλούβες της ΕΛ.ΑΣ.,
το «κράτος δικαίου»
που παραγγέλνει ΕΔΕ

και βαλλιστικές εξετάσεις
για εξοστρακισμένες σφαίρες.
Αυτό
είναι το κράτος του οποίου τα ΜΑΤ
ρίχνουν χημικά μέσα στον

κόσμο της πορείας και είναι
στην Πανεπιστημίου όταν κάποιοι

σπάνε στη Σταδίου,
στο Σύνταγμα όταν κάποιοι σπάνε στην Πανεπιστημίου,
στην Κάνιγγος όταν καίνε το Κολωνάκι
και στο Κολωνάκι όταν καίγεται η Πατησίων.
Περιέργως

ΚΙΜΠΙ
«Μπάχαλο την έκαναν την Αθήνα!».
Και τι ήταν η Αθήνα πριν; «Διαμαντόπετρα στης γης το δαχτυλίδι»;
Τι ήταν η χώρα πριν; Τι ήταν η κοινωνία των νεοελλήνων, αενάως μετεωριζόμενη μεταξύ εκμαυλιστικού «εκσυγχρονισμού» και τριτοκοσμικής υστέρησης;
Σε ποιον απ’ όλους τους θεσμούς του κρατικού Λεβιάθαν δεν ταιριάζει η λέξη «μπάχαλο»;
greek rider Νο.2
Πώς ζητάνε να πληρώνουμε φόρους όταν οι μεγάλοι υπουργοί έχουν Όφ σόρ για να γλιτώνουν φόρους,
πώς ζητάνε να δείξει ο κόσμος ανοχή στην σκληρή οικονομική πολιτική όταν αποκαλύπτεται ότι οι Μονές ανά την Ελλάδα έχουν μετατραπεί σε άτυπα τραπεζικά ιδρύματα με σκοπό να ξεπλένουν χρήμα για την εξουσία;
Πώς ζητάνε από τους πολίτες να είναι νομοταγείς όταν η ίδια εξουσία απασχολεί στις επαύλεις της ανασφάλιστους εργαζομένους
ή
όταν τα ασφαλιστικά ταμεία είναι παραδεδομένα στο έλεος των χρηματιστηριακών αγορών όπου τα υποθήκευσαν έναντι αδράς αμοιβής οι κατά τόπους τοποτηρητές του συστήματος;



video:Koukouloforoi me lostous Voithoun tin astynomia - zoom-arismeno apo Al Tsantiri

Πολύ δυνατές εικόνες

Δημήτρης Κουμάνταρος
Μόνη λύση: Η άμεση μαζική συλλογική πολιτική παρέμβαση των λιγότερο ιδιοτελών, αδογμάτιστων, δημιουργικών πολιτών. Οι υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις έχουν αποδείξει λίγο ως πολύ όλες την ιδιοτελή αφασία τους. Μπορεί κάποιες από αυτές να ακολουθήσουν, να συμμετέχουν, μα είναι ανίκανες να ηγηθούν.

τραγούδι Νο.1
Νancy Sinatra:
Bang bang.
You shot me down.
Bang bang and i hit the ground.
Bang bang, that awful sound...


τραγούδι Νο.2
Imagine there's no heaven,
It's easy if you try,
No hell below us,
Above us only sky,
Imagine all the people living for today...
Imagine there's no countries,
It isnt hard to do,

Nothing to kill or die for,

τραγούδι Νο.3
Watching the people get lairy
Is not very pretty I tell thee
Walking through town is quite scary
And not very sensible either
A friend of a friend he got beaten
He looked the wrong way at a policeman
Would never have happened to Smeaton
And old Leodiensian
La-ah-ah, la la lalala la
Ah-ah-ah, la la lalala la

I predict a riot, I predict a riot
I predict a riot, I predict a riot

του tdi
Η ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
Δεν είμαστε τρομοκράτες, "κουκουλοφόροι", "γνωστοί-άγνωστοι"
ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!
Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι....
Κάνουμε όνειρα -μη σκοτώνετε τα όνειρά μας!
Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.
ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ!
Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.
Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο
για τη "βιτρίνα", παχύνατε, καραφλιάσατε,
ΞΕΧΑΣΑΤΕ!
Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε,
Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε,
να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.
ΜΑΤΑΙΑ!
Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι,
έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και περιμένετε
τη μέρα που θα πεθάνετε.
Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε
δεν δημιουργείτε!
Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.
ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ
Που είναι οι γονείς; Που είναι οι καλλιτέχνες;
Γιατί δε βγαίνουν έξω να μας προστατέψουν;
ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Υ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα
ΕΜΕΙΣ
κλαίμε κι από μόνοι μας.

Πηγή: salonica-press


Γιατί πραγματικά καίγεται η Ελλάδα
Μας είπε ποτέ κανείς στο σχολείο γιατί καταστράφηκε η Βυζαντινή αυτοκρατορία; Διότι μετά τους Μακεδόνες αυτοκράτορες την εξουσία ανέλαβαν οι πλούσιοι που κοίταζαν μόνο τα συμφέροντά τους και αφαίμαξαν τον λαό τόσο που τελικά προτιμούσε τους Τούρκους.

Οι δυνατοί όπως τους αποκαλούσαν στο Βυζάντιο μονοπωλούν και τώρα την εξουσία. Τα παιδιά των πλουσίων γίνονται πλούσιοι, τα παιδιά των πρωθυπουργών, πρωθυπουργοί και τα τέκνα των αστέρων, καλλιτέχνες.

Τι θα εμποδίσει σήμερα ένα νέο παιδί να βγει και να τα σπάσει; Ο φόβος μήπως πάει φυλακή και χάσει τις σπουδές του και μαζί με αυτές το μέλλον του; Μα αφού δεν έχει κανένα. Το πολύ πολύ να φυτοζωεί με 700 ευρώ, ζώντας στο σπίτι των γονιών του.

Ο σημερινός νέος δεν έχει καμία επαγγελματική, οικονομική ή κοινωνική προοπτική και το ξέρει πολύ καλά. Βρέθηκε λοιπόν ο θάνατος αυτού του παιδιού και δόθηκε η αφορμή να ξεσπάσει η νεολαία το θυμό της. Ας μη γελιόμαστε όμως. Και να μη θρηνούσαμε αυτό το παιδί η έκρηξη θα ξεκινούσε με κάτι άλλο. Και όταν θα καταλαγιάσει η τωρινή κατάσταση οι αιτίες θα παραμείνουν. Στην επόμενη αφορμή θα ξαναδούμε τα ίδια πάλι από την αρχή και ακόμη χειρότερα μάλιστα.

Βλέπετε κανένα πολιτικό σχηματισμό ικανό να μας βγάλει από το αδιέξοδο; Μήπως ζούμε σε μια αδύναμη, άβουλη και ανίκανη Δημοκρατία της Βαϊμάρης που περιμένει τον δικό της Αδόλφο για να της δώσει την χαριστική βολή;

Κάτι λένε οι έξω.. (updated)

Για να δούμε και την αληθεια από την αλλοδαπή.
Ξέρετε, η απόσταση κρυώνει τα πράγματα και το μυαλό καθαρίζει ώστε να είναι σε θέση να βάλει μια τάξη στις σκέψεις.

Κοινός παρανομαστής όλων ... είναι πως πρόκειται για τα χειρότερα επεισόδια των τελευταίων ετών.

Reuters: “τα τελευταία χρόνια, ο θυμός ανάμεσα στη νεολαία της Ελλάδας έχει διογκωθεί από το άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στους πτωχούς και τους πλούσιους. Η βία κατά τις φοιτητικές πορείες και οι επιθέσεις με μολότωφ είναι κοινή πρακτική για τη χώρα
... με έναν στους πέντε Έλληνες να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, παρατηρείται κύμα αντικυβερνητικών απεργιών και διαδηλώσεων τους τελευταίους μήνες, καθώς η ύφεση έχει ξεκινήσει να γίνεται αντιληπτή.

The Independent”: ..στα χειρότερα επεισόδια που έχουν παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνια. Την τελευταία φορά που έφηβος σκοτώθηκε από αστυνομικό ήταν το 1985, στη διάρκεια διαδήλωσης, που προκάλεσε αναταραχές που διήρκεσαν εβδομάδες. Το 1999, κατά τη διάρκεια επίσκεψης του τότε Αμερικανού προέδρου, Bill Clinton, πυροδοτήθηκαν βίαιες εξεγέρσεις στην Αθήνα, που προκάλεσαν εκτεταμένες ζημιές σε καταστήματα”
“Στην Ελλάδα, είναι συχνό φαινόμενο οι βίαιες αντιδράσεις απέναντι στην ολοένα και λιγότερο δημοφιλή συντηρητική κυβέρνηση του πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Καραμανλή.
“οι αναρχικοί έχουν εν μέρει τις ρίζες τους στην αντίσταση κατά της χούντας την περίοδο 1967 - 1974. Οι νέοι τείνουν να υιοθετούν αρχές κατά του καπιταλισμού και των θεσμών και έχουν μακροπρόθεσμη εχθρότητα κατά της αστυνομίας".

BBC: “αν και οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν ως υπερχείλιση του θυμού για τη δολοφονία, φαίνεται πως έχουν λάβει περισσότερο πολιτικό χαρακτήρα, με την αντιπολίτευση να προσπαθεί να απαξιώσει την κυβέρνηση”

Herald Tribune: αναφέρθηκε αναλυτικά στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973

Guardian: “ξεκίνησαν το βράδυ του Σαββάτου μετά το θάνατο εφήβου από την αστυνομία στη συνοικία των Εξαρχείων, που είναι γνωστή για τη σχέση της με την ανομία και την κατανάλωση ναρκωτικών. Η κλίμακα των επεισοδίων φάνηκε πως έπιασε εξαπίνης την κεντροδεξιά κυβέρνηση της Ελλάδας

Figaro: “εμφύλιο πόλεμος τις μάχες σώμα με σώμα μεταξύ διαδηλωτών και δυνάμεων ασφαλείας που σημειώθηκαν το σαββατοκύριακο”

Al Jazeera: (οι Ελληνες πολίτες) «είναι σοκαρισμένοι από την έκταση και την αγριότητα της βίας, οι πολιτικές επιπτώσεις των ταραχών θα φανούν μέσα στις επόμενες ημέρες... η εύθραυστη κυβέρνηση Καραμανλή έχει χάσει τρεις υπουργούς τους τελευταίους 12 μήνες, συνεπεία σκανδάλων»

[βουλγαρική ειδησεογραφική ιστοσελίδα]«Focus»: «πραγματικό πόλεμο στο κέντρο της Αθήνας»

[το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων] ANSA: (Εξάρχεια:) «προπύργιο του κινήματος των αναρχικών, όπου τα επεισόδια είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο»

Τι λένε τα ξένα ΜΜΕ για την κατάσταση στην Αθήνα
Τα ξένα ΜΜΕ για τα επεισόδια
Εκτενή ρεπορτάζ στα ξένα ΜΜΕ για τα επεισόδια
Ελευθεροτυπία - Μαύρες σελίδες στην Αθήνα, στις πρώτες σελίδες ...

«Μίγμα συσσωρευμένης απόγνωσης…»

Ο Νιλς Καντρίτσκε, γερμανός δημοσιογράφος και γνώστης των ελληνικών θεμάτων μίλησε στη Ντόιτσε Βέλε για τα αίτια των πρωτοφανών ταραχών στην Ελλάδα από τη δική του οπτική γωνία

Ένα μίγμα συσσωρευμένης απόγνωσης και πολιτικών αδιεξόδων βλέπει στις ταραχές που ξέσπασαν το τελευταίο τριήμερο στην Ελλάδα, ο γερμανός δημοσιογράφος Νιλς Καντρίτσκε. Ο θάνατος του 16χρονου Αλεξάνδρου - Ανδρέα Γρηγορόπουλου ήταν η αφορμή για να ξεσπάσει η συσσωρευμένη δυσαρέσκεια, αλλά και να δραστηριοποιηθεί ο αντιεξουσιαστικός χώρος, υπογραμμίζει ο ειδικός:

«Εκδηλώνεται κάτι που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως ‘εξέγερση μιας χαμένης γενιάς’. Αυτό σημαίνει ότι γύρω από τον σκληρό πυρήνα που αυτοαποκαλείται αντιεξουσιαστικός χώρος ή αναρχικοί, και τους οποίους εγώ ονομάζω desperados, παρατηρείται μια ευρύτερη κινητοποίηση».

"Τρεις κρίσεις"

Desperados είναι οι απελπισμένοι ακτιβιστές που δίνουν το «παρών» στα επεισόδια, δεν είναι σίγουροι για αυτό που θέλουν και παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους. Ο Νιλς Καντρίτσκε διακρίνει τρεις κρίσεις που συγκαθορίζουν στον έναν ή στον άλλο βαθμό το κύμα βίας που παρατηρείται στις πόλεις της Ελλάδας:

«Η πρώτη κρίση είναι αυτή της εκπαίδευσης και η οποία πλήττει άμεσα τη νέα γενιά. Η δεύτερη είναι η κρίση της σημερινής κυβέρνησης, η οποία αντιπροσωπεύει μια κρίση του κράτους, μια πολιτική κρίση και η οποία έχει μια μακρά προϊστορία. Αναφέρομαι στη διαφθορά, αναφέρομαι στη διαπλοκή, αναφέρομαι σε ένα κράτος που δεν ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα των πολιτών του. Ένα κράτος που, όπως πιστεύουν, εξυπηρετεί τον πλουτισμό της πολιτικής τάξης και συγκεκριμένων κοινωνικών στρωμάτων. Και τέλος είναι η κρίση που προκάλεσε το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, για το οποίο γίνεται ακόμη λόγος».


http://www.dw-world.de/dw/article/0,,3860224,00.html


update No.2

hat-tip: ψυχάκιας

Tι γραφει ο ξενος Tυπος

Με την αναζήτηση των αιτίων που οδήγησαν στο ξέσπασμα της νεολαίας, αλλά και στη δράση των αντιεξουσιαστών -επισημαίνοντας ότι η Ελλάδα έχει παράδοση σ’ αυτό τον τομέα- ασχολήθηκε χθες ο διεθνής Τύπος. Οι αναλυτές έκαναν ακτινογραφία της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, δίδοντας έμφαση στη ραγδαία αλλαγή του κλίματος, αναφέρθηκαν στη διατήρηση του πανεπιστημιακού ασύλου και τις συνέπειές του και επεσήμαναν τη βαθιά πολιτική κρίση στην οποία βυθίζεται η χώρα, καθώς ο πρωθυπουργός έχει ξεπεραστεί από τα γεγονότα.

LE FIGARO

Η Ελλάδα ζει τις δυσκολότερες στιγμές της από την εποχή της έναρξης της μεταπολίτευσης. Οι βίαιες συγκρούσεις στις πόλεις έχουν βυθίσει τη χώρα σε βαθιά πολιτική κρίση. Οι διαδηλώσεις και τα επεισόδια ακολούθησαν το θάνατο του 15χρονου Αλέξανδρου, το περασμένο Σάββατο. Ενας αστυνομικός ήταν ο δράστης. Η έντονη συναισθηματική φόρτιση της πρώτης στιγμής ήταν κατανοητή. Αλλά το μέγεθος των ταραχών, η διάρκειά τους και οι μεγάλες καταστροφές εξέπληξαν. Να ’μαστε λοιπόν μπροστά σε μια ευρωπαϊκή κυβέρνηση, η οποία κατά την περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης βρίσκεται αντιμέτωπη με τη νεολαία της, η οποία δεν βρίσκει άλλο τρόπο να εκφράσει το θυμό της παρά μόνο μέσα από τη βία.

Η αλήθεια είναι ότι οι εξεγερμένοι νέοι είναι καλά οργανωμένοι και υποστηρίζονται από ένα δίκτυο αναρχικών και εξτρεμιστών. Να υπενθυμίσουμε ότι η Ελλάδα με τη γνωστή ιστορία της απέναντι στη χούντα των συνταγματαρχών και το Πολυτεχνείο της υπήρξε μια ιδιαιτερότητα στους κόλπους της Ευρώπης, παρέχοντας καταφύγιο σε εξτρεμιστικά κινήματα και αποδεχόμενη μια τρομοκρατία της άκρας αριστεράς που ποτέ δεν αφοπλίστηκε. Ο θυμός και η οργή των νέων σήμερα οφείλονται σε πολλούς λόγους. Οι εξελίξεις όμως στα γεγονότα οφείλονται πρωτίστως στην ανικανότητα της αστυνομίας, η οποία αποδείχθηκε ανέτοιμη να αντιμετωπίσει γεγονότα σαν αυτά του περασμένου Σαββάτου. Παράλληλα, είχε εντολές να ακολουθήσει αμυντική στάση, καθώς υπήρχε ο κίνδυνος νέου θύματος. Ετσι η αστυνομία... παρακολουθούσε τους ταραξίες να πυρπολούν τις πόλεις, καταστρέφοντας μεταξύ άλλων πολυτελή καταστήματα και τράπεζες, σύμβολα του χρήματος και των θεσμών. Κι όλα αυτά, γιατί η Ελλάδα δεν προσαρμόστηκε στις ανάγκες μιας σύγχρονης χώρας, παραμένοντας εγκλωβισμένη στον κυκεώνα των σκανδάλων, της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων. Η Ελλάδα δεν ζει τον δικό της Μάη του ’68, ούτε όμως υπάρχουν ομοιότητες με τα επεισόδια στα παρισινά προάστια το 2005. Η κρίση είναι αμιγώς πολιτική.

LIBERATION

Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής έχοντας ξεπεραστεί πλέον από τα γεγονότα μοιάζει ιδιαίτερα εύθραυστος. Πρόκειται για μια κυβέρνηση υπό διάλυση, καθώς η βία στους δρόμους θεωρείται η χειρότερη από την επιστροφή της δημοκρατίας στην Ελλάδα, το 1974. Τα ΜΜΕ, ανεξαρτήτως πολιτικής κατεύθυνσης, βγάζουν κόκκινη κάρτα στην ελληνική κυβέρνηση, αναδεικνύοντας την ανικανότητά της. Οι αποκαλύψεις των τελευταίων μηνών για τα σκάνδαλα επαύξησαν τα προβλήματα του κυβερνώντος κόμματος. Τον Ιανουάριο, μια ιστορία με σεξ σήμανε τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς ενεπλάκη σ’ αυτήν στέλεχος του υπουργείου Πολιτισμού.

Στη συνέχεια, σκάνδαλα που σχετίζονται με την ορθόδοξη εκκλησία και το Αγιον Ορος προκάλεσαν μεγάλη δυσαρέσκεια στον κόσμο. Αυτό το κλίμα του τέλους της «βασιλείας» του Καραμανλή έχει γίνει ιδιαίτερα έντονο τον τελευταίο μήνα, καθώς η κυβέρνησή του στηρίζεται στην πλειοψηφία μιας και μόνης έδρας. Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με τη δυσαρέσκεια της γενιάς των 700 ευρώ, η οποία δεν είναι έτοιμη να αποδεχτεί τη λιτότητα.

DER SPIEGEL

Νέα έκρηξη βίας χθες στο κέντρο της Αθήνας, με αφορμή τις διαδηλώσεις τις οποίες οργάνωσαν οι συνδικαλιστικές ομοσπονδίες. Χιλιάδες διαδηλωτές διαμαρτυρήθηκαν για τη στάση της κυβέρνησης και το θάνατο του 15χρονου μαθητή, το βράδυ του Σαββάτου... Από την εποχή της φοιτητικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου, το 1973, ο χώρος των πανεπιστημίων ήταν απαγορευμένος για την ελληνική αστυνομία. Διαδηλωτές μπορούσαν εύκολα να βρουν καταφύγιο εκεί χωρίς να αντιμετωπίζουν προβλήματα. Οι διοικήσεις των πανεπιστημίων είτε δεν μπορούσαν να τους αντιμετωπίσουν είτε επεδείκνυαν ανοχή απέναντί τους. Οι αναρχικοί ισχυρίζονται σήμερα ότι πολεμούν εναντίον του κράτους που είναι διεφθαρμένο, εναντίον της έλλειψης ευκαιριών για τους νέους, αλλά και εναντίον της υψηλής ανεργίας.

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

Αντί-δράση και προς-κρούση

1.
Η μορφή βίας των νέων, όπως αυτή εκδηλώνεται από το Σάββατο το βράδυ, κάνουν την (εγχώρια) εξουσία να χαίρεται.
Κάθε σημείο καταστροφής, είτε μαγαζί μικρομεσαίου είτε γλάστρα νοικοκυράς, σε συνδυασμό με τις εικόνες/ειδήσεις που αναπαράγει η τηβιόλα, βοηθάει τους περισσότερους μέσους ανθρώπους να εξωτερικεύσουν ακόμα περισσότερο τον αρχέγονο φόβο τους, όταν αιώνες είχαν περάσει μέχρι αυτός ο φόβος να κλείστει αρκετά βαθιά μέσα μας. Και ποιος θα αρνηθεί ότι αυτοί οι νέο/ξανά-φοβισμένοι δεν θα υποστήριζαν με όλη τους τη καρδιά αυτούς τους οργισμένους νέους;

Η εξουσία ανήκει σε αυτούς που την κατέχουν, ενώ θ' ανήκει και σε αυτούς που θα την αποκτήσουν.
Αυτοί είναι ένα μικρό μόνο μέρος όλων των κατοίκων αυτής της χώρας, αυτής της ηπείρου, αυτού του πλανήτη, μια απειροελάχιστη μειοψηφία απόλυτα ελεύθερη να διαπράττει ότι θεωρεί ότι της αρμόζει, συνήθως εις βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας. Η διαφορά τους είναι εμφανής: κάποιοι γεννήθηκαν βασιλιάδες, κάποιοι βοσκοί...
Όποιος γεννήθηκε βοσκός είναι γιατί φτιάχτηκε να είναι βοσκός, και ο άλλος που γεννήθηκε με λογαριασμό τράπεζας δισεκατομμυρίων θα συνεχίσει επ' άπειρον να διαθέτει λογαριασμό τράπεζας με ένα επιπλέον μηδενικό κάθε χρόνο...
Κι όποιος ΔΕΝ το καταλαβαίνει μάλλον χρειάζεται επειγόντως να ανησυχεί.

Η μόνη λύση που βλέπω εγώ είναι όλοι αυτοί, μόνοι τους, να βοηθήσουν τους πολλούς. Δυστυχώς, η λύση επιβολής νέων νόμων, αν και απίθανη, αν και ο μόνος σωστός τρόπος αυθεντικής οργάνωσης μιας κοινωνίας (η Δημοκρατία), είναι πολύ δύσκολη, όπως είμαστε.

2. Θυμήθηκα ξανά μια ωραία ιστορία με λύκους και πρόβατα.

3.
Τι δουλειά είχε 2:30 τη νύχτα ο ανήλικος στα Εξάρχεια; Δεν είχε γονείς;
Το 25χρονο τσογλάνι, ο μπάτσος, θέλει κρέμασμα!
Εμένα ποιος θα μου πληρώσει το μαγαζί; Τα δάνεια, οι κάρτες τρέχουν...
Όποιος έχει παιδί καταλαβαίνει περισσότερα!
Το κέντρο της Αθήνας, όπως πέρασα πριν λίγες ώρες, ήταν άδειο. Που ήταν όλοι αυτοί που το μποτιλιάρουν καθημερινά;
Το κράτος θα μας βοηθήσει...

4.
Ποια είναι η λογική των πιτσιρικάδων, που καίνε ότι βρουν μπροστά τους; Γιατί δεν καίνε μόνο τα πανάκριβα αυτοκίνητα; Φταίνε τα καταστήματα και τα αυτοκίνητα;
Φταίνε!
Φταίνε γιατί ΔΕΝ αντιδρούν. Κι αφού ΔΕΝ αντιδρούν θα τους χτυπήσουμε για να έρθουν μαζί μας, έξω από τα σπίτια τους, μακρυά από τους καναπέδες.
Μαζί μας.

5.
Τις προηγούμενες εβδομάδες και τους προηγούμενους μήνες παρατηρώ μια περίεργη κλιμάκωση βανδαλισμών: γκαζάκια, μολότωφ, πυρκαϊες, κάθε λογής βανδαλισμοί σχεδόν κάθε βράδυ, σε κάθε γωνιά της Αθήνας.
Θυμάμαι ότι το ίδια έγιναν και πριν 20 χρόνια: και Καλτεζάς και κάθε βράδυ μολότωφ...
Τότε μάλιστα υπήρχε και η 17Ν, ευτυχώς σήμερα δεν υπάρχει ούτε έχει αντικατασταθεί, από ότι φαίνεται.
Όμως, τέτοιες συνθήκες ευνοούν τη σύσταση τέτοιων εγκληματικών οργανώσεων καθώς στα "πεδία μάχης" κάποιοι βρίσκουν "μαχητές", μακάρι να διαψευστώ.

6. Η βία δεν έχει γονείς, η βία δεν ανήκει σε κανέναν, κανείς δεν έχει το προνόμιο να την επικαλείται. Όμως όλος αυτός ο κόσμος πάνω σ'αυτήν έχει δομηθεί...

7.
1821: Ανεξαρτησία και για άλλους "ανεξαρτησία".
1897: Χαμένος πόλεμος από τους Τούρκους, ποιους άλλους, αλλά και off-the-record "επτωχεύσαμεν" του Χαρίλαου Τρικούπη.
192οs: Μεγαλοϊδεατισμός και καταστροφή.
1936: Δεξά
1967: Χούντα
1974: Μεταπολίτευση
1981: Αλλαγή
1989: Κάθαρση
1996: Εκσυγχρονισμός και 2004: Μεταρρυθμίσεις
Νομίζω ότι χρειαζόμαστε κάτι νέο, όλα τα παλαιά, ειδικά αυτής της χώρας έχουν σαπίσει. Και δε νομίζω ότι μια προσπάθεια απλής σταθεροποίησης είναι η δέουσα λύση.
Δυστυχώς, η χρονιά-ορόσημο είναι το 2004: η κορφή!
Από τότε κατήφορος...
Και καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να παραμένεις στη κορυφή αλλά από το να μην γίνεται καμία προσπάθεια, να είσαι παραδομένος, απέχουμε...

Είναι νομίζω μια εγχώρια λαϊκή απαίτηση για κάποια αλλαγή, έστω και ψεύτικη, έστω και τύπου Ομπάμα, μια ελπίδα...

8.
Εάν αφιερώνω χρόνο σε ένα μέσο αυτό είναι το ραδιόφωνο. Συνήθως η βελόνα είναι κολλημένη στο BestRadio.
Σήμερα άκουσα όσα ροκ κομμάτια δεν είχα ακούσει τους τελευταίους μήνες!
Δύο θυμάμαι:
Midnight Oil - Beds are Burning
manic street preachers--if you tolerate this
Το 2ο είναι ένα τραγούδι που έπαιξε πάλι με τις φωτιές.
Μάλιστα όταν ο Ψαρ έπαιξε και διάφορα εγχώρια, όπως του Άσημου, ήταν στιγμές συλλογισμού.

9.
Διαβάστε κάτι περίεργα προφητικό από τις 22/11/08:
Στην μνήμη του Carlo Guliani
το οποίο έγινε update και περιλαμβάνει και τα τελευταία εγχώρια.

10.
(ανέκδοτο του Βενσαν Κασελ από τη ταινία La Haine)
Ενας ραββίνος πέφτει από τον 126ο όροφο ενος ουρανοξύστη.
Οσο πέφτει προσπαθεί να ηρεμήσει λέγοντας
"Μέχρι εδώ όλα παν καλα,
μέχρι εδω ολα παν καλά..."
Έτσι - λέει ο ήρωας - είναι και η (...) κοινωνία που,
ενώ πέφτει,
σκέφτεται απο μέσα της:
"Jusque ici tout va bien...,
Jusque ici tout va bien...".

Το κακό όμως δεν είναι η πτώση
είναι η προσκρουση

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Ξυπνήστε!


Η εικόνα αυτή σχεδιάστηκε κι αναρτήθηκε όταν η έκταση των καταστροφικών πυρκαϊών, τον Αύγουστο του 2007, είχε ξεφύγει.
Τα γεγονότα (και) αυτού του σαββατοκύριακου 6-7/12/2008 δείχνουν ακόμα μία φορά ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα σ'αυτή τη χώρα.
Όμως, ΔΕΝ υπάρχει πάτος!

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

Μεγαλώνουμε!

Άγγελος

Χρονολογία: 17-Νοε-2008
[..επαναστατική ημέρα, λες;]
Ωρα: 14:55
[αυτή είναι η επίσημη, ανεπίσημα όμως 15:00 ;) ]
Βάρος: 3,250γρ.
[εκεί το ..αφήσαμε να φτάσει]
Ύψος: 51
[ήθελα να 'ξερα πως το μέτρησαν]
Χρώμα μαλλιών: Μελαχροιν(ι)ό
[και πλούσιο!]
Χρώμα οφθαλμών: Σκούρα
[θα πρέπει να περιμένουμε...]

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

Απορία της εποχής

Εν μέσω των συζητήσεων των "σχεδίων διάσωσης των τραπεζών".

Οκτώβριος 30, 2008

“Why am I being punished for having bought a house I could afford?
I am beginning to think I would have rocks in my head if I keep paying my mortgage.”
...
(...the cost of helping them will come, one way or another, out of his pocket as a taxpayer.)
“I’m basically financing my own financial destruction”

"Γιατί τίμωρούμαι επειδή αγόρασα ένα σπίτι που μπορούσα να αντέξω;
Αρχίζω να σκέφτομαι ότι θα είμαι κουφιοκέφαλος εάν συνεχίσω να αποπληρώνω το στεγαστικό μου."
...
(..το κόστος για τη "βοήθεια", με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα βγει από τη τσέπη του ως φορολογούμενου.)
"Κατα βάση χρηματοδοτώ τη δική μου οικονομική καταστροφή"

Todd Lawrence, 45 ετών, αμερικάνος δανειολήπτης στεγαστικού 30 ετών.
http://www.nytimes.com/2008/10/31/business/31bailout.html?_r=1&oref=slogin

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

Ανθρώπινο

Κάποιες φορές όλοι κολλάμε με κάποιο μουσικό κομμάτι (κλισέ)
Κόλλησα μόλις άκουσα - ξανά - τους Κillers στο νέο τους - για μένα τουλάχιστον - "Human".
Η σχετική έρευνα (τίποτε δε γίνεται χωρίς μικρή έρευνα!) έβγαλε πρώτο αποτέλεσμα το τιούμπι:



Η έρευνα έβγαλε και ένα απίστευτο δεύτερο:

Open Question

Meaning of the lyrics of "Human" by The Killers?
I have been pondering over this song for the last few days. I have theorized that it is about searching for (not finding) one's identity after passively progressing along the set lines of education/childhood in general which tries to instill good values and such. What do you think it means?
1 day ago - 2 days left to answer.

Και βέβαια εκατοντάδες φορές τους στίχους:

I did my best to notice
When the call came down the line
Up to the platform of surrender
I was brought but I was kind
And sometimes I get nervous
When I see an open door
Close your eyes
Clear your heart...
Cut the cord

Are we human?
Or are we dancer?
My sign is vital
My hands are cold
And I'm on my knees
Looking for the answer
Are we human?
Or are we dancer?

Pay my respects to grace and virtue
Send my condolences to good
Give my regards to soul and romance,
They always did the best they could
And so long to devotion
You taught me everything I know
Wave goodbye
Wish me well..
You've got to let me go

Are we human?
Or are we dancer?
My sign is vital
My hands are cold
And I'm on my knees
Looking for the answers
Are we human?
Or are we dancer?

Will your system be alright
When you dream of home tonight?
There is no message we're receiving
Let me know is your heart still beating

Are we human?
Or are we dancer?
My sign is vital
My hands are cold
And I'm on my knees
Looking for the answers

You've got to let me know

Are we human?
Or are we dancer?
My sign is vital
My hands are cold
And I'm on my knees
Looking for the answers
Are we human
Or are we dancer?

Are we human?
Or are we dancer?

Are we human
Or are we dancer?

Το ότι κάποιος έχει γράψει στη wikipedia για το άλμπουμ, το single και άλλα ειδικά δεν θα πρέπει πλέον να προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση...
Από εκεί και η άχρηστη είδηση της ημέρας: το τραγούδι πρωτοκυκλοφόρησε στο τιούμπι μια μέρα πριν τη προγραμματισμένη παρουσίασή του στο BBC1...

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

Τι άλλο θα 'κούσουμε!

Ο παπαρουπού (δημοσιογραφικός όρος, όχι δικός μου!) απαντώντας στην ανακοίνωση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ σημειώνει ότι ο Βασίλης Κωνσταντίνου (μόνιμος φετινός εκπρόσωπος στην Αθλητική Κυριακή, εγκάθετος του ΠΟΚ) εκφράζει τις προσωπικές του απόψεις, στη προκειμένη περίπτωση σχολιάζοντας τις διαιτητικές αποφάσεις στο χθεσινό ματς με τον Πανιώνιο.
Ενοοείται ότι σόου όπως του Μίνου, χρόνια "χρεωμένου" με το ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ, κάνωντας ότι δεν ακούει από το ακουστικό του την "Αθήνα", όλα - μάλιστα πάρα πολλά - τα λεφτά!
Σε αντιδιαστολή, ο Σάββας Θεοδωρίδης νωρίτερα, σχεδόν προσευχόταν να ..αφήσουν τους διαιτητές να σταθούν στο ύψος τους και να παίξουν τη μπάλα τους όπως ξέρουν!!!
Η ΑΕΚ ψάχνει να βρει αλλαγή με άλλον παλαίμαχο στη προεδρία της, πρώτος επιλαχών ο Νίκος Κωστένογλου, πρώην παίκτης-σημαία-παλαίμαχος-βοηθός προπονητή-προπονητής-σκάουτερ-μέλος του τεχνικού τημ-παράγοντας-διοικητικός-κλπ.
Εάν κάποιος θέλει να δει πως συμπεριφέρεται ο σωστός οπαδός, ας ψάχνει πλάνα του Σκόρδα στην εξέδρα του γηπέδου που αγωνίζεται ο Άρης, την προηγούμενη φορά δυσκολευόταν να μιλήσει στο κινητό καθώς τραγουδούσε τα συνθήματα της αγαπημένης του ομάδας:
Σκόρδα, αλήτη, γ@μ@ τους το σπίτι
Σκόρδα, αλάνι, άναψε ντουμάνι
Πολλά ακόμα συμβαίνουν στο εγχώριο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Super League, το οποίο έχει μεγάλη ανάγκη και οι υπόλοιπες ομάδες να έχουν εκπρόσωπό τους στην Αθλητική Κυριακή της NET και όλων όσων πληρώνουν ΕΡΤ στο λογαριασμό της ΔΕΗ τους.

Αλυσιδωτή «κατάρρευση» πρωθυπουργών

(λατρεύω τη σύγχρονη και γενικότερα την Ιστορία, το πρώτο ever μαθημα που είπα ότι μου αρέσει)

Tου Xρηστου Γιανναρα

Μπροστά στη φανερή πια πολιτική αποτυχία του πρωθυπουργού της χώρας, την απροκάλυπτη και οδυνηρή, δεν χωράνε «εξυπνάδες» καύχησης για την έγκαιρη πρόβλεψή της. Ομως, όταν η κατάρρευση πρωθυπουργού είναι η πέμπτη σε συνεχή διαδοχή μετά την «αποκατάσταση της δημοκρατίας» το 1974, σίγουρα κάποιες έγκαιρες προγνωστικές επισημάνσεις που παρακολουθούσαν την αλυσιδωτή διαδοχή, αξίζουν την προσοχή μας.

Η μυθοποίηση της προσωπικότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή του πρεσβύτερου (λαϊκή ανάγκη εξωραϊσμού της ανυπόφορης κοινωνικής παρακμής μας) δεν καταργεί αυτοματικά και την ιστορική μνήμη: Ο αναμφισβήτητων ηγετικών προσόντων πολιτικός, το 1980, όταν πια ήταν ολοφάνερη η επερχόμενη πανωλεθρία του στην εκλογική αναμέτρηση με τον Ανδρέα Παπανδρέου, εγκατέλειψε προτροπάδην την πρωθυπουργία για να κατασφαλιστεί ταπεινωτικά στον θώκο της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Αμαχητί.

Ακόμη πιο ταπεινωτική ήταν η κατάρρευση του αντιπάλου του, του δεύτερου ινδαλματικού εκτοπλάσματος των λαϊκών ψευδαισθήσεων, ύστερα από εννέα χρόνια. Μέσα σε κλίμα γενικευμένης αηδίας και αγανάκτησης, με το γενναία τίμιο περιοδικό «ΑΝΤΙ» να καταγγέλλει το παπανδρεϊκό σχήμα ως «Κυβέρνηση Απατεώνων» και το βιβλίο του επικεφαλής της πρωθυπουργικής φρουράς αξιωματικού να φέρνει στο φως τη σεξουαλική εξαργύρωση της εξουσίας, η κατάρρευση του 1989 ήταν όχι μόνο εξευτελιστική, αλλά και παροιμιώδης.

Τρίτη ακολούθησε η κατάρρευση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, κορυφαίου της εγωπαθούς κομπορρημοσύνης στον πολιτικό στίβο της χώρας. Δεν κατόρθωσε ούτε καν να καταστήσει τετραετή τη «γαλάζια παρένθεση» στον εικοσάχρονο πασοκικό εφιάλτη. Δραματικά ανέτοιμος και φανερά ανίκανος να αναστρέψει τον «κοινωνικό μετασχηματισμό» (θεσμική επιβολή της αναξιοκρατίας και του εκφαυλισμού) που είχε «κατορθώσει» ο Ανδρέας, νόμιζε ότι διαδέχθηκε στη νομή της εξουσίας ένα συνηθισμένο κόμμα, όχι ένα κοινωνικό σύμπτωμα φρενιτιώδους αμοραλισμού. Κατέρρευσε μέσα στην ντροπή και αυτός χονδροειδέστατων λαθών, ανικανότητας και σκανδάλων καταγγελλόμενος από κορυφαίον υπουργό του για προδοσία εθνικού απορρήτου.

Τέταρτη και πιο ταπεινωτική από κάθε προηγούμενη ήταν η κατάρρευση του Κωνσταντίνου Σημίτη. Παρά τη φανερή ανεπάρκειά του σε φυσικά προσόντα ηγετικής παρουσίας, κατόρθωσε, σε μια πρώτη τετραετία, να κερδίσει την εμπιστοσύνη εχέφρονος μερίδας της ελλαδικής κοινωνίας. Εδωσε την εικόνα πολιτικού με σοβαρές φιλοδοξίες, φροντίδα να συγκεντρώνει γύρω του ικανούς επιτελείς, έγνοια για να παραγάγει έργο και όχι απλώς εντυπωσιασμό. Στη δεύτερη τετραετία της πρωθυπουργίας του έκανε ό,τι μπορούσε προκειμένου να ανατρέψει αυτή την εικόνα, να αυτοδιασυρθεί, να ταυτιστεί με πρόσωπα προκλητικώς διαβλητά. Μπροστά και αυτός στο φάσμα επερχόμενης εκλογικής πανωλεθρίας παρέδωσε πανικόβλητος το δαχτυλίδι της διαδοχής στον πιο κραυγαλέα μειονεκτικό από τους διεκδικητές της – επιλογή που παραμένει αινιγματική και υπονομευτική του πολιτικού ρόλου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπονομευτική του μέλλοντος της χώρας.

Πέμπτη, είναι η εν εξελίξει κατάρρευση του σημερινού πρωθυπουργού: Τη βλέπουν όλοι, την καταγγέλλει και τη σχολιάζει ακόμα και ο φιλικός προς την κυβέρνηση Τύπος, τη συνειδητοποιούν απεγνωσμένοι και οι πιο εθελότυφλοι οπαδοί. Είναι μάλλον η περισσότερο σκανδαλώδης για την κοινή λογική κατάρρευση, επειδή ο σημερινός πρωθυπουργός είχε και τα ηλικιακά περιθώρια και τη χρονική άνεση (εφτά χρόνια αρχηγός πριν από την πρωθυπουργία) να σπουδάσει την ταπεινωτική κατάληξη των προκατόχων του, τις πραγματικές της αιτίες, και να βγάλει αυτοπροστασίας συμπεράσματα.

Στην περίπτωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή του νεώτερου ξαφνιάζει και αποτελεί αίνιγμα η ευθύς εξ αρχής απουσία από τον ψυχισμό αυτού του νέου ανθρώπου κάθε εύτολμης φιλοδοξίας. Ωσάν να τον άφηνε παγερά αδιάφορο η δυνατότητα που του προσφέρθηκε να σημαδέψει την Ιστορία, ή να πείσει ότι έγινε αρχηγός χάρη στις ικανότητές του και όχι χάρη στο όνομα του θείου του. Διαχειρίστηκε την αρχηγία του κόμματος και εν συνεχεία την πρωθυπουργία σαν υπερήλικας μπουχτισμένος από εξουσία, βαργεστημένος, παραιτημένος από κάθε διάθεση για τολμηρές ρήξεις, γόνιμες ανατροπές. Στα σαρανταένα του χρόνια έμοιαζε κιόλας κουρασμένος και φοβισμένος, ακολουθούσε την παλαιοκομματική πεπατημένη, απέφευγε κάθε καινοτομία, κάθε δημιουργική πρωτοβουλία, κάθε ρίσκο.

Βέβαια, γεννήθηκε και μεγάλωσε ξέροντας ότι στην κάθε μέρα που ξημερώνει αυτός έχει εκ προτέρου κερδίσει πρώτο λαχνό λαχείου, δεν χρειάζεται να παλέψει για τίποτα, έχει την επιτυχία εκ καταγωγής, όχι εξ έργων. Ομως ήταν έκπληξη η ρητορική του ευστοχία: εντόπιζε τα καίρια της βασανιστικής για τον πολίτη κακοδαιμονίας του κρατικού μηχανισμού και των θεσμών, ονομάτιζε τα προβλήματα, υποδήλωνε τη λύση τους έστω με γενικολογίες. Αλλά στην πολιτική πράξη όλη αυτή η ρητορική ευστοχία ήταν σαν να μην είχε υπάρξει, η άγνοια των πραγματικών προβλημάτων προκλητική και οι προτάσεις λύσεων ούτε καν επιθυμητό ζητούμενο.

Μιλούσε για την πρωταρχική ανάγκη να αποκατασταθεί αξιοκρατία, να «επανιδρυθεί το κράτος» στη βάση της ποιοτικής αξιολόγησης των λειτουργών του. Και στην πράξη συντηρούσε απαραβίαστα μέχρι κεραίας τα θεσμικά μηχανεύματα του ΠΑΣΟΚ για τον έλεγχο του κράτους από το κυβερνών κόμμα. Αντιγράφοντας το ΠΑΣΟΚ, αδέξια και με φανερή ανικανότητα, επέτρεπε, στο δικό του τώρα κόμμα, να διορίζει ώς και τους γυμνασιάρχες, να πειθαρχεί το κράτος στην απαίτηση των συνδικαλιστών για αποκλεισμό κάθε κριτικής αξιολόγησης, κάθε διάκρισης του ικανού από τον ανίκανο, του εργατικού από τον ράθυμο, του ηθικού από τον αχρείο.

Η ατολμία του καταρρέοντος σήμερα πρωθυπουργού αποδείχθηκε όχι ψυχολογική φοβία, αλλά τυπικό προϊόν της αδυναμίας του να διακρίνει ποιότητες. Για ποια θέματα να δώσει μάχη ένας άνθρωπος που δεν ενδιαφέρεται ούτε καν για το επίπεδο νοημοσύνης και εντιμότητας των συνεργατών του – επιλέγει τους υπουργούς του με κριτήριο εσωκομματικές ψευτοϊσορροπίες, συγγενικούς δεσμούς, εύνοια σε φιλαράκια. Γέμισε τον δημόσιο τομέα με χρυσοπληρωμένους εκλεκτούς του που έπνιξαν τη χώρα στην αποφορά σκανδάλων ή στην ντροπή της ανικανότητας και της ασχετοσύνης. Και ούτε που τόλμησε έστω να ενοχλήσει όσους άπαξ εντόπισε ως «νταβατζήδες»: ασύδοτους καναλάρχες, ανεξέλεγκτους εργολήπτες, την αδίστακτη μέσα στο ίδιο του το κόμμα καμαρίλα.

Για λόγους ιστορικής απομνημείωσης και μόνο η Νέα Δημοκρατία θα μπορούσε να συγκεντρώσει σε τόμο τις επιφυλλίδες που δημοσιεύτηκαν σε αυτές εδώ τις στήλες και αφορούσαν στον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον νεώτερο, από το 1997 ώς σήμερα. Δεν χωράνε «εξυπνάδες» καύχησης για έγκαιρες προβλέψεις όταν μια χώρα είναι σε απόγνωση. Ομως η επαλήθευση των προβλέψεων με τόση ακρίβεια, ίσως να είναι χρήσιμος οδηγός για το μέλλον. Το όποιο μέλλον μπορεί να έχει αυτό το ασπόνδυλο κόμμα, αυτή η ακέφαλη χώρα.

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Νέα Ατζέντα

Κομμάτια από την χθεσινή συνέντευξη τύπου της ισχυρής γυναίκας των Δημοκρατικών, κας Νάνσυ Πελόσι, Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Ξεδίπλωσε όλο το πρόγραμμα των Δημοκρατικών.
Στέκομαι σ'αυτήν καθώς ήταν ο πρώτος πολιορκητικός κριός απέναντι στο στρατόπεδο Μπους, πολύ πριν την εμφάνιση του Ομπάμα.

Last night was a great night. The American people spoke out loudly and clearly that they wanted a new direction for America.
...our increased numbers in the House better enable us to work closely with our new president for a vision for America and a plan to succeed, again, as we unify the American people.
And as I pledged last night, I do again, that we will do so in a strong bipartisan way with civility in our debate and fiscal responsibility in our budgeting.
The economy, of course, is the top item on the agenda as we go forward.
But even before then, we have a stimulus package on the table ...
.... by creating jobs, to do it in a newer, greener way, to recognize the unemployment situation in our country by extending unemployment insurance, to understand that people are hungry in America and provide additional emergency food assistance, and to give help to the states for their health needs for seniors and children and other needs that they have.
Essential to the job creation issue is the -- a strong piece for rebuilding the infrastructure of America; again, in a way that reduces our dependence on foreign oil, creates good green jobs in America.
The agenda as we go forward, as you know, has always been about, again, growing our economy, expanding access to health care, improving the quality of education for all Americans, ending our dependence on foreign oil and bringing an end to the war in Iraq. ...
We have passed a stimulus package; we passed it on September 26th. It’s $61 billion. It has those four features: infrastructure, aid to the states for Medicaid, extension of unemployment insurance, and emergency food assistance, $61 billion.
....issues that relate to children’s health, the children’s health -- SCHIP program -- the children’s state and children’s health insurance program
Well, that could be something we could bring up as a discrete piece of the health of the American people.
Another piece could be the stem cell research legislation to increase research and embryonic stem cell research. And that -- and that could be a discrete piece of the health issue.
...One of the main reasons I believe, watching it from this side, sending over and over again -- maybe five or six times -- the end to the war in Iraq, a time frame for the withdrawal of our troops out of Iraq, and any number off issues that we have sent over there -- stimulus package, unemployment insurance extension, you name it -- and to see it hit that obstacle.
...
I was a student when John F. Kennedy became president. It was very exciting. And we thought, again, it was the most important election ever, in history. And it probably was at the time.
But at this time, with the state of our economy, with us engaged in two wars, with the desperate need of the American people for access to quality health care -- that being a health issue and an economic issue -- with our dependence on foreign oil that must be stopped -- with all of these big challenges, we have to do what government is supposed to do.
...
comprehensive immigration reform that protected our borders, enforced our laws, unified families, created a path to legalization
The -- here’s the thing. The country must be governed from the middle. A country must be governed from the middle.
The point is, you have to bring people together to reach consensus on solutions that are sustainable and acceptable to the American people.
What is interesting about the last couple of years, in my view, is that when we saw from the center, we’ll talk about what we did in bipartisan way to raise the minimum wage -- first time in 10 years; to make college more affordable. The biggest package for college affordability in the -- since the 1944 G.I. Bill was passed. Honor the service of our veterans; the biggest package in the 77-year history of the Veterans Administration. End our dependence on foreign oil; first CAFE standard bill in 32 -- 32 years.
...
There certainly are excellent ideas about how to go forward on the right, in middle and on the left. And wherever those solutions are, we should incorporate them.
But, again, all of these big issues need bipartisan discussion. Bipartisanship at the table in terms of the solutions that are offered.
I don’t include among them, though, for example initiatives to destroy Social Security, unravel Medicare. In other words, are you committed to this -- the principle of Social Security and Medicare and the rest now? Let’s see how we can learn from a bipartisan way to strength them.
...
The American people have desperate needs. They’re fundamental: jobs, health care, education. They’re fundamental. And, of course, the country wants to end the war. And we no longer can afford the dependence on foreign oil. Excuse me.
At a time of this economic crisis, our priorities should be very clear about what we need to do. Each side of the spectrum can hope to influence the decision, but the fact is, is that a new president coming in, in my view, must take the country down the middle, solve the problems, to gain the confidence to take us more strongly in a new direction.

ολόκληρη η συνέντευξη εδώ

Τα παραπάνω ας ελπίσουμε ότι θα είναι η Νέα Ατζέντα που θα ξεδιπλωθεί παγκοσμίως, ύστερα από τρεις δεκαετίες όπου η κυρίαρχη ιδεολογία ήταν "η αγορά μπορεί να αποφασίσει (σοφά) για τα πάντα", και θα φτάσει παντού.
Οι Δημοκρατικοί έχουν μπροστά τους δύο (2) ολόκληρα χρόνια να βάλουν σε τάξη τη κατάσταση, ενώ οι πιθανότητες είναι μαζί τους και μέχρι το 2012.

Τέλος, από μια μικρή έρευνα που έκανα για τη Νάνσυ Πελόσι κατάλαβα ότι όλα αυτά που είπε προχθές αποτελούν την δική της ιδεολογία για την οποία έχει υποστεί δριμύτατες κριτικές από τους αντιπάλους της.

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

Το κρασάκι του Τσου

Ένα videάκι που με πληροφόρησαν ότι κάνει πάταγο (843,787 εμφανίσεις) στο τιούμπι:



Τίτλος: το κρασάκι του Τσου

Το είδα και θέλω να σημειώσω ότι πρόκειται για πολύ αξιόλογη προσπάθεια των παιδιών. Η φαντασία τους ήταν εκπληκτική και το αποτέλεσμα πολύ καλό.
Μου έδειξαν τι μπορούμε να κάνουμε εάν προσπαθήσουμε λίγο.
Αποπνέει υγεία και είναι μακράν καλύτερο από τα περισσότερα που κυκλοφορούν γύρω μας.
Μπράβο τους και πάλι!

Obama time!

O Obama μιλώντας για τη λευκή γιαγιά του, η οποία τον μεγάλωσε, και έφυγε από καρκίνο την παραμονή των εκλογών



Ο γνωστός (δημοσιογράφος σκιτσογράφος) Στάθης άπλωσε τη φαντασία του αρκετό καιρό πριν
.
Εδώ μπορείτε αν διαβάσετε και την άποψη του Νόαμ Τσόμσκι για τους υποψήφιους, τις εκλογές και την εξωτερική πολιτική σε συνέντευξη στη κυπριακή εφημερίδα Πολίτης

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

November rain!

Αυτό ακούω στο radio, την ανακάλυψη που θεωρείται ότι προκάλεσε το κράχ (γιατί το λέμε εγχωρίως έτσι, ρωτήστε το πρώτο δημοσιογράφο που ..έκανε μετάφραση!) του '29.
['74-'79: πετρέλαιο, 2k: internet, '08: "τράπεζες"]
Η επόμενη μεγάλη φούσκα, τόσο του χρηματιστηρίου όσο και της πραγματικής ζωής θα είναι το περιβάλλον, ένας κλάδος με ..μέλλον!
Σκουπίδια, μόλυνση, πυρηνική ενέργεια, "βρώμικο" πετρέλαιο πάντα, καύσεις, ξέσκισμα της γης και των πρώτων υλών, "ανάπτυξη" του παγκόσμιου χωριού μας.

Οι συνέπειες ορατές! Αλλά η μνήμη μας γεμίζει γρήγορα με "μαλακίες" και οι μπαταρίες μας αδείαζουν μαζί με τις αντιστάσεις μας μπροστά στα γεγονότα: Νοέμβριο πέρυσι χιόνι, φέτος 30οC...
Στην Ευρώπη χιονίζει, στην Ελλάδα έχει πάντα ήλιο!

Ξεσκίστε! Δεν υπάρχει τώρα το "κράτος" να ετοιμάσει "σχέδιο διάσωσης" από... (συμπληρώστε ότι θέλετε..)

Η βροχή μου αρέσει όταν είμαι μέσα, να περπατάω... Από τα καλύτερα ήταν όταν είχα ποδήλατο, σε μια κρύα βόρεια χώρα, εντελώς διαφορετική από τη δική μας. Εκεί τα είχαν όλα αλλά καμιά φορά πηδούσαν από τις ψηλές εργατικές κατοικίες. Τα είχαν όλα...
Εμείς εδώ έχουμε πάντα ήλιο!

Οι παραγωγοί του σταθμού είναι ανώμαλοι: Don't Know Any Better by Puressence και Here Comes The Rain Again για τη συνέχεια!