Mπάρτσα: το πιο δύσκολο ποδόσφαιρο στο πλανήτη

Ο κυρ Ηλίας Γ. είναι άφθαστος σε περιγραφή ενώ καταφέρνει να συνδέει αρμονικά θέματα και καταστάσεις που εκ πρώτης όψεως δεν σχετίζονται.
Αντιγράφω, bold δικά μου, ορθογραφία δική του:

Πράγματι η Μπάρτσα παίζει το ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ που μπορεί να υπάρξη. Αν του δώσουμε βαθμό δυσκολίας 10, οτιδήποτε άλλο παίζεται στο πλανήτη αυτή την ώρα, σταματάει στο 7. Συνεπώς, η Μπάρτσα είναι τόπι ελιτίστικο, για ειδήμονες και μανιακούς, για όσους μαγεύονται από τη πνευματική πλευρά του ποδοσφαίρου και απολαμβάνουν μια πολλαπλή αλλαγή μπάλας με ύψιστο βαθμό δυσκολίας πολύ περισσότερο από όσο απολαμβάνουν ένα γκολ από τσαφ (Για την ακρίβεια, αυτό δεν το απολάμβάνουν καθόλου, το φτύνουν, αν το βάλη δική τους ομάδα θέλουν να ..ακυρωθή, αν μη μετρήσει! ΝΑΙ, υπάρχουν τέτοιοι φίλαθλοι, μην απορείται, και δεν είναι ΛΙΓΟΙ!...)
Αυτοί οι μερακλήδες του δύσκολου ποδοσφαίρου ξέρουν ότι πολύ συχνά δεν φέρνει τη νίκη, ακριβώς επειδή είναι τόσο δύσκολο. Αντίπαλος διαβασμένος στο αντιποδόσφαιρο, εύκολα χαλάει προσπάθειες που απαιτούν τόση ακρίβεια χειρισμών. Τους λάτρεις του υψηλού-τεχνικού ποδοσφαίρου όμως, τους ενδιαφέρει πιο λίγο το αποτέλεσμα και πιο πολύ το δρώμενο.
Ίσως έχουν κάποια βαθιά ριζωμένη αταβιστική ανάγκη να πιστέψουν στην υπεροχή του πνεύματος πάνω στην ύλη. Ίσως τα κυτταρά τους "θυμούνται" ακόμα την πάλη της επιβίωσης απέναντι στο μαμούθ και στο μαχαιρόδοντα. Είναι εκείνοι, που ελπίζουν να δουν τον Οδυσσέα να νικάει τον Αίαντα, τον Ινιέστα να αντιμετωπίζει το Σακίλ 'Ο Νηλ με ζίου ζίτσου. Όπως υπάρχουν κι εκείνοι, που θα πληρώσουν εισιτήριο  για να δουν το Σακίλ 'Ο Νηλ να κάνη αλοιφή τον Ινιέστα. Αυτοί συνήθως διαβάζουν "Σουπερμαν".
Η Μπαρτσελόνα προσπαθεί να χτίση πάνω στη βάση ενός κοινού, που να μπορή να πάη σε μια συναυλία του Θεοδωράκη για να ακούση ...Θεοδωράκη! Και όχι να σπαστή και να φύγη πρόωρα, όταν καταλάβη ότι το πρόγραμμα "μόνο τέτοια, ναούμε!..." Και καθόλου "Ταμπούτια Σου, Μανάρα Μου!.."

Φόρος τιμής το ποστ στην αποψινή μυσταγωγία του El Clásico.

update 30/11

Άξιζε πραγματικά να παρακολουθήσει κάποιος το χθεσινό ματς. Κι ας ήταν παράσταση για ένα ρόλο, ένας καταιγιστικός μονόλογος της ομάδας της Καταλωνίας αφού διέσυραν τον μεγάλο τους αντίπαλο με 5-0 αποδίδοντας εκπληκτικό ποδόσφαιρο.
Ας γράψω ότι το είδα σε ένα sports cafe, το οποίο ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Στο τέλος του ματς, όλοι παραμίλαγαν με αυτό που είχαν δει, δεν μπορούσαν από τη μία να το χωνέψουν ότι υπάρχει ομάδα που παίζει τέτοιο ποδόσφαιρο ("με τους κοντοστούπηδες", κάποιοι έλεγαν) και από την άλλη είχαν χορτάσει θέαμα για ένα μήνα! Όταν έχεις παρακολουθήσει τέτοια παράσταση δύσκολα μπορείς μετά να δεις Ολυμπιακό...

Συνοψίζοντας το τρόπο παιχνιδιού της Μπάρτσα, θα έλεγα ότι είναι προσηλωμένοι στις αξίες του ολλανδικού ποδοσφαίρου της δεκαετίας του '70 (Άγιαξ, Εθνική Ολλανδίας), οι οποίοι πρώτοι εφήρμοσαν το ασφυκτικό πρέσινγκ στον αντίπαλο (που προϋποθέτει ταχύτητα και "πνευμόνια") όταν έχει τη μπάλα στην άμυνά του ("καλύτερα να την έχει η Μπάρτσα, είναι πιο επικίνδυνη όταν προσπαθεί να τη κλέψει"), σε συνδυασμό με μια εξωγήινη τεχνική κατάρτιση (κοντρόλ/έλεγχος της μπάλας, μέγιστη ακρίβεια στη μεταβίβαση σε συμπαίκτη που μπορεί να έχει δύο δίπλα του, μικρές προβολές του ποδιού για κλέψιμο της μπάλας, "ποδιές", περιστροφή γύρω από τον άξονά τους με τη μπάλα) που όμοιά της βλέπεις μόνο από ομάδες που έχουν αμιγώς ..βραζιλιάνους, όπως η Εθνική Βραζιλίας.
Δεν τους αρέσει καθόλου να βγάζουν σέντρες από τα πλάγια της επίθεσης, προσπαθούν συνέχεια να βγάζουν κάθετες πάσες, από τον κεντρικό άξονα προς την επίθεση, λίγο διαγώνιες ώστε να βγαίνουν οι κεντρώοι παίχτες μόνοι τους, αφήνωντας τους αμυντικούς να ..τρέχουν πίσω τους.
Εννοείται πως η βία σχεδόν απουσιάζει από το παιχνίδι της Μπάρτσα, μόνο ανταποδίδουν, όσο μπορούν οι κοντοστούπηδες..! [εξαίρεση: εχθές στη πρώτη φορά που πήρε ο Ρονάλντο τη μπάλα (ο μόνος που διασώθηκε από τη Ρεάλ) του έδωσαν τα ..πόδια στο ..χέρι! Αλλά εκεί απλά δήλωσαν στους αντιπάλους τους "¡No pasarán!"!!!)

Τέλος, κατά πάσα πιθανότητα δεν έχει ξαναπαίξει τέτοιο ποδόσφαιρο ομάδα στο πλανήτη όλα τα χρόνια. Δίκαια ο κυρ Ηλίας λέει ότι είναι το πιο δύσκολο ποδόσφαιρο, απλά θέλει να το παρακολουθήσεις ώστε να συνειδητοποιείς το τι ακριβώς προσπαθούν να κάνουν [ενδεικτική η πρώτη φάση του αγώνα που ο Μέσι (που δεν έπαιξε πολύ καλά, τον είχαν κλείσει) με δυο-τρεις μπροστά του στη γραμμή του άουτ της μεγάλης περιοχής προσπάθησε να πλασάρει από πάνω τους και πάνω από το τέρμα και η μπάλα πήγε στο .. απέναντι δοκάρι...].

Ήμουν τυχερός που είδα αυτή τη παράσταση.

Ο παππούς έγινε αστεράκι - update Νο.2

το θουλ μου έδειξε αυτό και μου έβαλε το ταιριαστό enjoy the silence DM από Galaxy




Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν κατανοούν ότι ο θάνατος είναι μη αναστρέψιμος. Πιστεύουν πως ο άνθρωπος που πέθανε, μπορεί να γυρίσει ή ότι κάπου είναι και εξακολουθεί να ζει. Τα παιδιά σχολικής ηλικίας καταλαβαίνουν πως ο θάνατος είναι μη αναστρέψιμος, αλλά πιστεύουν πως συμβαίνει μόνο στους άλλους. Οι έφηβοι καταλαβαίνουν πως όλοι οι άνθρωποι πεθαίνουν και επιπλέον μπορούν να δώσουν μεταφυσικές και συμβολικές ερμηνείες στο θάνατο.

Είναι σημαντικό τα παιδιά να ενημερώνονται για το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου αμέσως μετά το γεγονός. Οι καθυστερήσεις δημιουργούν σύγχυση

πηγή

update 8/11: Σήμερα γιορτάζει ο/η: Γαβριήλ, Μιχαήλ [Μιχάλης], Σταματία [Σταματίνα], Σταμάτιος [Σταμάτης], Ταξιάρχης, Αγγελική, Άγγελος

Αυτό που δεν κατάφερα να κάνω είναι να μιλήσω μαζί του τις προηγούμενες εβδομάδες, από την Εξέλιξη και μετά, να "λύσω" τις όποιες διαφορές υπήρχαν τυχόν μεταξύ μας αλλά και να βρεθούμε πιο κοντά - όσο ακόμα γινόταν: η πρώτη συμβουλή που μου εδόθη (Θόδωρας).
Θεωρούσα ότι είχα χρόνο, έστω μερικούς μήνες, να το κάνω, να βρεθώ...
Τουλάχιστον, αναλογίζομαι ότι τα είχαμε κουβεντιάσει τα περισσότερα, τα είχαμε περάσει όλα μαζί τα μεσημέρια που τα λέγαμε από τότε που παράτησε τα πάντα. Και πιο πολύ, ότι έχω κατανοήσει αυτό του τον τρόπο σκέψης, που μοιάζει με τους Σκωτσέζους: πληρώνουμε για τα πράγματα την αξία που τους προσδιορίζουμε εμείς, αλλιώς όχι, δεν είμαστε πρόβατα, όσο γίνεται αυτό με τις προσωπικές επιρροές και τα ΜΜΕ πάνω από το κεφάλι μας.
Είναι ένα σκωτσέζικο ντους που έχω εκπαιδευτεί να περνάω από τα χρόνια της προετοιμασίας με τα κολύμπια, σε κάθε νέα χρονιά.

update 10-11-2010

Για να γίνει λίγο πιο κατανοητό το παραπάνω, προτείνω μια σχετική ταινία: Les Invasions barbares, ένα γαλλοκαναδέζικο φίλμ που περιγράφει τις τελευταίες εβδομάδες του καρκινοπαθή πατέρα (παιδί του Μάη του '68), στον οποίο έχει πάει να περάσει μαζί του το τέλος ο γιάπης γιός του παρέα με φίλους του πατέρα του - δύο κόσμοι που θέλει να εστιάσει η ταινία, εγώ εστιάζω στις τελευταίες ημέρες.
Στη ταινία, οι δύο άντρες συμφιλιώνονται μέσα στις αντιθέσεις των δύο κόσμων που αντιπροσωπεύουν ο καθένας τους.
Οι διάλογοι και η ατμόσφαιρα του φίλμ είναι τα δυνατά σημεία της ταινίας.

1-11 τρέχοντος (καλό μήνα)

Με πρόσθετα μέτρα η τρίτη δόση

ότι και ζητήσουν θα το πάρουν για να πάρουμε τη ..δόση μας

Η εγκύκλιος του ΥΠΟΙΚ για τα τέλη κυκλοφορίας

 εννοείται πως ο νεός τρόπος υπολογισμού είναι ακριβότερος από τους προηγούμενους...

Αστεγος διαμελίστηκε σε απορριμματοφόρο

όταν άνθρωπος και σκουπίδια μπορούν και να μην έχουν ευδιάκριτες διαφορές

Δύο συλλήψεις για αποστολές παγιδευμένων φακέλων

 είχα αρχίσει να αναρωτιέμαι που είχαν κρυφτεί...

Γ. Δημαράς: Δεν ήταν κρυφή η συνάντηση

 τι γράφουν...

 

Ο Σταμ δεν τα κατάφερε τελικά

Έφυγε τα ξημερώματα αφού τον είχαν αφήσει νωρίτερα τα νεφρά του - ΟΝΑ

Πραγματικά πολύ ξαφνικά: έπεσαν μέσα μόνο οι πολύ ακραίες προβλέψεις (Θόδωρας)

Joined the club

Νέο ρεκόρ

Ο Σταμ κατάφερε να συντρίψει ένα ακόμα ρεκόρ: οι τελευταίες ενέσεις που του χορήγησαν οι γιατροί τιμώνται προς €1,500/τετράδα!
Μέχρι την Τετάρτη, το ρεκόρ κατείχαν κάποια χάπια αξίας €300/δυάδα - έτσι έχουμε νέο απόλυτο ρεκόρ!!!

Μίνι παρουσίαση των ενέσεων:
NeoRecormon - epoetin beta - για την καταπολέμηση της αναιμίας

 

Συσκευασία 4 προγεμισμένων συρίγγων που περιέχει έκαστη 30.000 IU (διεθνείς μονάδες) δραστικής ουσίας, χορηγείται με υποδόρια ένεση.

Εάν μάλιστα κάνετε ένα γουγλισηερτς θα διαπιστώσετε ότι προκειται για μια πολύ γνωστή ντόπα!
Οι αθλητές που την προτιμούν είναι δρομείς μεγάλων αποστάσεων και ποδηλάτες καθώς ..αυξάνει την ..αντοχή!
Παρουσίαση της ουσίας ΕPO και της δοσολογίας ντοπαρίσματος:
Erythropoietin (EPO) Informations: Erythropoietin (EPO) became famous 1998 ofter many positive doping results during Tour de France. .EPO increases Red blood cells in the blood which primary function is delivering oxygen from lungs to organs. Increasing red blood cells will raise your energy levels,improve recovery and insurance so you will be able to train , run, lift faster , harder and longer . EPO is associated with improved bodyweight, exercise capacity, oxygen uptake, respiration, whole body metabolism and energy efficiency. Cognitive functions as learning and focusing are  also improved with EPO

Dosage:

Anabolics Online recommends 1000iu EPO per day for at least 14 days . After 3 weeks you will feel results that will last from 3-6 months . While using EPO you should control you blood pressure and you should drink at least 3-5 liter water per day.

H παρακάτω εικόνα είναι από διαμαρτυρία δύο πολύ γνωστών αθλητριών κατά άλλης αθλήτριας

Edmonton, Alberta, August 3-12, 2001 - World Championships: Two days earlier, during the rounds of the 5,000m, Paula Radcliffe (right) and Hayley Tullett (left) showed up with a sign protesting Yegorova's presence in the race. Her sign was confiscated by meet officials shortly after this photo was taken. (Photo: Brian Myers/Photo Run) 

 
Tέλος, να θυμήσω σε όλους ότι η φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα είναι σε επίπεδα ρεκόρ, ένα ακόμα συστατικό φαληρήματος αυτού του κράτους που ΟΛΟΙ προσπαθούν να το ξεσκίσουν [τέλεια καπιταλιστική νοοτροπία]...

Νέος πλούτος

Παραμονή της επετείου του ΟΧΙ, νομίζω οτι είναι η καλύτερη συγκυρία για να προσπαθήσει κάποιος να σκεφτεί με λογική και αριθμούς.

Αυτά είναι τα νούμερα από το προσχέδιο του προϋπολογισμού 2011. Ίσως κάποιοι γράψουν ότι υποτιμώ τις δαπάνες, οι οποίες, σύμφωνα με δημοσιεύματα, προσχεδιάζονται να ανέλθουν σε €110δισ.. Αλλά εγώ στέκομαι σε αυτό που διαβάζω στους βασικούς πίνακες, ας μου υποδειχτεί το σωστό.

Σε κάθε περίπτωση, προκειμένου να επέλθει μια σχετική ισορροπία στα παραπάνω νούμερα, είτε τα έσοδα πρέπει να αυξηθούν είτε οι δαπάνες (πρωτογενείς-τοκοχρεολύσια) να μειωθούν είτε και τα έσοδα να αυξηθούν και οι δαπάνες να μειωθούν ταυτόχρονα, καθώς καμία οικογένεια-καμία επιχείρηση-κανένας οργανισμός-καμία οντότητα δεν στέκεται με τέτοια νούμερα προϋπολογισμού/απολογισμού. Κι αν στέκεται, αυτό συμβαίνει πρόσκαιρα, πουλώντας ότι περιουσία υπάρχει, μέχρι αυτή να τελειώσει και να μείνουν μόνο οι δόσεις και οι τόκοι. Άλλοι βέβαια μας γράφουν ότι και κάποτε υπήρχε η Πάουερ, η Ούλεν και η Ζήμενς και τώρα (ακόμα) έχουμε ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ και ΟΤΕ, και, γενικά, υπάρχει διάσταση απόψεων ακόμα και μεταξύ βαρυσήμαντων ξένων οίκων για το εάν έχουμε ήδη χρεοκοπήσει, μας συμφέρει να χρεοκοπήσουμε ή ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε.

Χωρίς να επισέλθω σε ανούσιες λεπτομέρειες (όπως: τόσα οι λήξεις ομολόγων του 2012 ή 2013, -3%ΑΕΠ η ύφεση 2011, τόσο θα αυξηθούν τα έσοδα ΦΠΑ το 2012 ή "το 2011 το πρωτογενές έλλειμμα μηδενίζεται ως ποσοστό του ΑΕΠ" κλπ.), διατυπώνω το αναμφισβήτητο ερώτημα:

Από που θα προέλθει ο νέος πλούτος για να πληρωθεί το έλλειμμα και το χρέος;

Μερικές απαντήσεις:
- δεν είναι δυνατόν να πληρωθεί ποτέ, ότι κι αν γίνει
- θα δοθεί πολιτική λύση, πχ α. το Ισραήλ, στα πλαίσια της συνεργασίας των τελευταίων μηνών, "δίνει χαρτάκι" στους ομοεθνείς χρηματο-οικονομικούς οίκους να αλλάξουν τις εκτιμήσεις τους για την Ελλάδα, β. η Μέρκελ πείθει τις ορδές των γερμανών τουριστών να έρχονται στην Ελλάδα για διακοπές, γ. η Κίνα αγοράζει ελληνικά ομόλογα ως αντάλλαγμα για τα ελληνικά λιμάνια-πύλη για την Ευρασία
- τα ελληνικά προϊόντα, κυρίως τα αγροτικά αλλά και "είδη πολιτισμού", οδηγούν την χώρα σε έξοδο από τη κρίση με μεγάλη αύξηση των εξαγωγών
- εκμετάλλευση νέων πλουτοπαραγωγικών πηγών, πχ χρυσός, φυσικό αέριο και πετρέλαιο, σε συνεργασία με την Κύπρο και τη Τουρκία, η οποία σχεδιάζει επενδύσεις $10δισ. στην Ελλάδα
- αρκούν οι σχεδιάζομενες επενδύσεις αλλοδαπών και εγχωρίων σε ΑΠΕ/ενέργεια - υποδομές/μεταφορές - περιβάλλον - real estate - τυχερά παιχνίδια

Μεταβατική η περίοδος

Καλημέρα!

Από το 2007 και μετά δεν κάνω το κόπο να διαβάζω αναλύσεις ή δημοσκοπήσεις επί πιθανών εκλογικών αποτελεσμάτων, αφήνω να τη κάνουν αυτή τη δουλειά για μένα οι λεγόμενοι μπουκ! Μπουκ είναι αυτοί που δέχονται στοιχήματα στις αποδόσεις που αυτοί βάζουν, και για να βάζεις αποδόσεις - καθώς υπάρχει περίπτωση να τις ..πληρώσεις - πρέπει να είσαι διαβασμένος!

To ίδιο έκανα και φέτος για τις "αυτοδιοικητικές" εκλογές.
Η εταιρεία Expect - σήμερα 25-Οκτ-2010 - δίνει τις παρακάτω αποδόσεις:

(για να τις βρείτε: ειδικό στοίχημα - εκλογές Ελλάδα)

Στην εικόνα αυτή, η οποία παράγεται εφόσον έχει κάποιος επιλέξει τα ελληνικά ως τη γλώσσα του διαδικτυακού τόπου της Expect, θα δει κάτι ενδιαφέρον: το πως μεταφράζεται στα αγγλικά η λέξη Περιφερειάρχης. Και αυτό γίνεται με την αγγλική λέξη Governor, την οποία εγώ μεταφράζω ως Κυβερνήτης, όπως είναι ο Άρνι Σβαρτζενέγκερ στην Καλιφόρνια!

Συνεπώς, μπορεί να ψηφίζουμε για Περιφερειάρχες αλλά στην ουσία ψηφίζουμε για Κυβερνήτες!

Ταυτόχρονα, ακούμε και διαβάζουμε συνέχεια για τις "αυτοδιοικητικές" εκλογές... Μιλάμε για έναν υποτιμητικό όρο για τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, λες και δεν είναι αυτοδιοικητικές οι βουλευτικές εκλογές, λες και δεν γίνονται για να αυτοδιοικηθεί (λέμε τώρα..) η ελληνική επικράτεια... Ταπεινή μου γνώμη είναι ότι οι εκλογές γίνονται πάντοτε για να (αυτο)διοικηθεί μια ορισμένη περιοχή, είτε αυτή είναι η επικράτεια είτε είναι η Αττική είτε ο Δήμος Θεσσαλονίκης...

Σε κάθε περίπτωση, η εγχώρια αυτοδιοίκηση βρίσκεται σε μια μεταβατική περίοδο:
- η αυτοδιοικηση της επικράτειας [λέγε με Κυβέρνηση κυρίως βουλευτών] βρίσκεται υπό την κηδεμονία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και άλλων ανώτερων και μεσαίων αξιωματούχων διεθνών οργανισμών.
- η τοπική αυτοδιοίκηση [λέγε με Πολιτεία (State) με επικεφαλή Περιφερειάρχη (Governor/Κυβερνήτη) ή Δήμο (Municipal) με επικεφαλή Δήμαρχο (Mayor)] βρίσκεται υπό την κηδεμονία της αυτοδιοικησης της επικράτειας, η οποία κατά το δοκούν ανοίγει η κλείνει τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης [λέγε με επιχορήγηση, καθώς τα έσοδα της τοπικής αυτοδιοίκησης περνούν από το προϋπολογισμό της Κεντρικής Κυβέρνησης και δεν εισπράττονται απ' ευθείας όπως θα έπρεπε].

Λογικά σε μερικά χρόνια από σήμερα, όλα θα είναι αρκετά διαφορετικά.

2ος τόκος!

Καλησπέρα!

Ακούσαμε και διαβάσαμε τις προηγούμενες μέρες ότι "με αφαίρεση του διπλώματος απειλούνται όσοι οδηγοί οχημάτων Ι. Χ. καπνίζουν στο αυτοκίνητο παρουσία ανήλικων παιδιών ηλικίας έως 12 ετών".
Οι εμπνευστές της νέας νομοθεσίας επικαλούνται "λόγους προστασίας της υγείας... ενώ οι παραβάτες να τιμωρούνται με «τσουχτερά» χρηματικά πρόστιμα έως και με αφαίρεση της άδειας οδήγησης", δηλαδή, και την υγεία προστατεύουμε και πρόστιμα το κρατικό ταμείο θα εισπράττει... Με ένα σμπάρο, δυό τριγώνια!

Ποιος άραγε είναι τόσο έξυπνος και τα σκέφτεται όλα αυτά;

Το χούι μου με βοήθησε να το βρω (26-Ιουνίου-2009):
Θα απαγορεύεται το κάπνισμα στα αυτοκίνητα, εάν σε αυτά επιβαίνουν άτομα ηλικίας κάτω των 18 ετών, με νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση της Βικτώριας στην Αυστραλία.
Το νομοσχέδιο, που αναμένεται να υπερψηφιστεί, προβλέπει αυστηρές ποινές στους παραβάτες.
Το κάπνισμα στα αυτοκίνητα απαγορεύεται και σε άλλες πολιτείες της Αυστραλίας, αν και το όριο ηλικίας είναι για άτομα κάτω των 16 ετών.
Στην κυβέρνηση έχει υποβληθεί πρόταση να απαγορευτεί το κάπνισμα και στα σπίτια αν υπάρχουν ανήλικα παιδιά.ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ 

Βλέπουμε δηλαδή ότι ΔΕΝ το σκέφτηκε κάποιος σε αυτή τη χώρα πρώτος... Πρόκειται για απροκάλυπτο κοπιάρισμα νομοθεσίας που ισχύει ΗΔΗ σε άλλες περιοχές του πλανήτη, μάλιστα με υψηλότερα όρια ηλικίας, πιο αυστηρά δηλαδή από αυτό που πάνε να ψηφίσουν εδώ...

Εσείς πιστεύετε σε μια τέτοια νομοθεσία;

Θεωρείτε ότι καλώς νομοθετούν για την επιβολή κυρώσεων για μια τέτοια κοινωνική συμπεριφορά;

Μήπως δε θα ήταν καλύτερα να απαγόρευαν την πώληση προϊόντων καπνού, όταν αυτά πωλούνται σε περίπου 500,000 σημεία σε όλη την Ελλάδα;

Για να γίνω λίγο πιο κατανοητός, η εικόνα αυτή - μια έγγυος να πίνει και να καπνίζει -

θα πρέπει να μένει ατιμώρητη;
Εάν εγώ αφήνω το παιδί μου να βήχει επί 7 ημέρες χωρίς να το πηγαίνω στο νοσοκομείο, πρέπει να μου λένε "μπράβο"; Ή, να μου βάζουν πρόστιμο 300 γιούρα;

Φτάνουμε στο σημείο, οι άγραφοι κανόνες της ζωής και της κοινωνίας να γράφονται επίσημα και να χρειάζονται αστυνόμο, δικαστή και διοικητή για να επιβάλλονται...

Μέσα σε αυτή τη φανερή εγχώρια ανεπάρκεια πρώτα ορθού τρόπου αναλογισμού των πραγμάτων, λες και δεν τα έχουν γράψει αιώνες πριν, βρίσκομαι (ξανά) σε μια μοναδική στιγμή αυτής της ζωής: εν μέσω τοκοφορίας, προσπαθώ να κόψω το κάπνισμα!

σε τι νόμους και κανόνες σε φέρνω;

Εξέλιξη

Η ζωή προχωράει, όσοι προλάβουν να ανέβουν, το ταξίδι έτσι κι αλλιώς διαρκεί λίγο, ας το μετράμε με δεκαετίες.
Αυτό πρέπει να είχα στο μυαλό μου στο πρώτο ποστ στο παρόν: Πάνω απ' όλα υγεία!

Σήμερα, έμαθα ότι ο αγώνας που είχε ξεκινήσει αρκετά χρόνια νωρίτερα πλησιάζει στο τέλος του, με χαμένο τον Σταμ.
Ενώ δεν υπήρχαν ενδείξεις ότι κάτι δεν πήγαινε καλά ύστερα από τη πετυχημένη επέμβαση του Μαϊου, η σημερινή αξονική έδειξε τη μετανάστευση των όγκων στον εγκέφαλο. Υπήρχαν από την αρχή οι πιθανότητες αλλά η τόσο σύντομη διακοπή της μη εξέλιξης δείχνει καθαρά προς τα που κατευθύνεται η ζωή.

Εντάξει, "μην χάνεις το κουράγιο σου", οι ακτινοβολίες που θα ακολουθήσουν μπορεί να έχουν καλό αποτέλεσμα. Δεν τα μετράω αυτά, θέλω να βλέπω που πηγαίνω.

Από τα όσα ξέρω, μέλημα των γύρω του πρέπει να είναι η υποφερτή υπόλοιπη ζωή του, όσο γίνεται χωρίς πόνο, χωρίς άλλα ανούσια, όσο μπορεί βέβαια και εκείνος καθώς μέσα στις τελευταίες 15 μέρες απλά έχει γίνει άλλος άνθρωπος.

Θέλω να υποσχεθώ πολλά, φοβάμαι ότι δεν θα τα τηρήσω.

υ.γ. ακόμα κάτι που άκουσα χθες είχε θύμησες από ένα βραδινό ταξίδι πριν κάτι χρόνια τέτοιες μέρες... το cd που ακούγαμε στη διαδρομή ήταν της φίλης daf




update Σαββατο 18-Σεπτ-2010

Η μίνι επέμβαση αφαίρεσης του ενός εκ των δύο μεταναστών από το κεφάλι κρίνεται απίστευτα ικανοποιητική!
Η ανάρρωση του Σταμ ήταν - το λιγότερο - θεαματική! Πολύ απλά, πέτυχε η αναστροφή σε σημείο που να είναι και πάλι άνθρωπος!
Και βέβαια η δική μου ψυχολογία ακολουθεί την ίδια πορεία προς τα πάνω!

«Κατηγορούν τους πάντες, εκτός από τους εαυτούς τους»...

Έχω αδυναμία στις εντυπώσεις αλλοδαπών για τα εγχώρια, τις αξιολoγώ συνήθως ως πιο αντικειμενικές. Συνεπώς, τους δίνω αξία.

Διαβάστε, τον συγγραφέα-οικονομικό συντάκτη Μichael Lewis του Vanity Fair, μετεφρασμένο και πολύ πιο συνοπτικό από την Καθημερινή - λινκ εδώ για το original άρθρο του περιοδικού που είναι πολύ μεγάλο και με πολλές λεπτομέρειες ειδικά για το Βατοπέδι.

«Ιδού η ελληνική εκδοχή των αμερικανικών πάρτι τσαγιού: εφοριακοί που τα παίρνουν, καθηγητές δημόσιων σχολείων που δεν διδάσκουν, καλοπληρωμένοι υπάλληλοι ενός καταχρεωμένου οργανισμού σιδηροδρόμων, με τρένα που ποτέ δεν αναχωρούν στην ώρα τους, γιατροί δημόσιων νοσοκομείων που παίρνουν μίζες για να δίνουν υπερκοστολογημένα σκευάσματα... Ενα έθνος ανθρώπων που κατηγορούν τους πάντες, εκτός από τους εαυτούς τους». Με αυτά τα σκληρά λόγια περιγράφει μια πορεία δημοσίων υπαλλήλων στην Αθήνα ο δημοσιογράφος του αμερικανικού περιοδικού Vanity Fair, Μάικλ Λιούις.

Οι παθογένειες

Η Ελλάδα είναι μια «κατακερματισμένη κοινωνία σε πλήρη ηθική κατάπτωση», επισημαίνει σε μία από τις 26 σελίδες του οδοιπορικού του στη χώρα μας, το οποίο φέρει τον χαρακτηριστικό τίτλο «Φοβού τους Δαναούς και ομόλογα φέροντας». Οπως θα έχει γίνει ήδη αντιληπτό, πρόκειται για ένα άρθρο-καταπέλτη, όπου περιγράφονται με κάθε λεπτομέρεια οι παθογένειες της κοινωνίας μας, της εθνικής οικονομίας, αλλά και του κρατικού μηχανισμού. Από τη γενικευμένη φοροδιαφυγή και την ανεπάρκεια του μηχανισμού είσπραξης οφειλών, μέχρι τα 600 «βαρέα και ανθυγιεινά» επαγγέλματα και από τη «δημιουργική λογιστική» και τις μίζες μέχρι το Βατοπέδι. Στην εκτενή του έρευνα, ο δημοσιογράφος μιλάει με πολιτικούς και επιχειρηματίες, τραπεζίτες και εφοριακούς, ακόμη και με τους μοναχούς Αρσένιο και Εφραίμ. Προσπαθεί να διαλευκάνει τι πραγματικά συνέβη στην υπόθεση του Βατοπεδίου, η οποία «έγινε σύμβολο της διαφθοράς, σε μια χώρα όπου κυριαρχεί η διαφθορά».

Τα συμπεράσματά του αποτελούν ένα ακόμη πλήγμα για την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό, με δεδομένο ότι το Vanity Fair είναι παγκοσμίως γνωστό περιοδικό και έχει πάνω από 1.100.000 συνδρομητές.

Ο Λιούις δηλώνει όχι μόνον έκπληκτος, αλλά και συγκλονισμένος από την εικόνα που βρίσκει και δεν κρύβει ότι νιώθει πως έχει προσγειωθεί σε άλλον πλανήτη: «Οσο έμεινα στην Αθήνα, ένιωσα κάτι πρωτοφανές στη δημοσιογραφική μου καριέρα: την παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος για πράγματα, τα οποία κανονικά θα έπρεπε να προκαλούν σοκ», γράφει αναφερόμενος στην καταιγιστική απαρίθμηση σκανδάλων από συνομιλητές του. Δηλώνει αδυναμία να πιστέψει ότι τα περισσότερα μέλη του ελληνικού Κοινοβουλίου ψεύδονται για την περιουσιακή τους κατάσταση, δηλώνοντας ως αξία των ακινήτων που έχουν στην κατοχή τους την αντικειμενική τους αξία και, ενώ άπαντες γνωρίζουν ότι αντικειμενικές και εμπορικές αξίες δεν συμπίπτουν, κανείς δεν επαναστατεί.

Εμφανίζεται εμβρόντητος μπροστά στην πληροφορία ότι τα 2/3 των Ελλήνων ιδιωτών ιατρών δηλώνουν εισοδήματα κάτω από το αφορολόγητο όριο και την υπόθεση της ΑΓΡΟΓΗ. «Απαντες είναι σίγουροι ότι οι συμπολίτες τους κλέβουν την εφορία και εξαπατούν. Αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης αυτοαναπαράγεται και καθιστά τον δημόσιο βίο, αβίωτο. Ο κοινωνικός ιστός διαλύεται, γεγονός που ενθαρρύνει με τη σειρά του και άλλα ψέματα και άλλες απάτες. Χωρίς πίστη ο ένας στον άλλον, οι Ελληνες αποτραβιούνται στους εαυτούς τους και στις οικογένειές τους... Είναι μια χώρα χωρίς αίσθηση του συλλογικού, όπου ο καθένας ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του».

Μολονότι ο Λιούις δεν κρύβει το θαυμασμό του για τη «ζεστασιά» και τη φιλοξενία των Ελλήνων, το απαράμιλλο κάλλος του Αγίου Ορους και των αρχαίων μνημείων, γράφει ότι εγκαταλείπει τη χώρα μας με αμφιβολίες – αμφιβολίες για το κατά πόσον οι Ελληνες έχουν «την ικανότητα να σκεφτούν έξω από τους μικρόκοσμούς τους και να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους...».

«Βέβαια, η επιλογή της χρεοκοπίας θα ήταν μία τρέλα, αφού θα σήμαινε άμεση κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και αδυναμία της χώρας να εισάγει βασικά προϊόντα, όπως πετρέλαιο, και να δανειστεί με λογικά επιτόκια. Αλλά η Ελλάδα δεν φέρεται ως συλλογικό υποκείμενο. Η κυβέρνηση φαίνεται βέβαια αποφασισμένη να προσπαθήσει τουλάχιστον να αποκαταστήσει αυτήν την αίσθηση του “δημοσίου”. Το ερώτημα όμως είναι, όταν έχει χαθεί κάτι τέτοιο, μπορεί άραγε να ξαναβρεθεί;». Η απάντηση εκκρεμεί...

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_07/09/2010_414043

Μερικά που δεν έβαλε η Καθημερινή

-a senior I.M.F. official told me, not long after he’d returned from the I.M.F.’s first Greek mission. “The way they were keeping track of their finances—they knew how much they had agreed to spend, but no one was keeping track of what he had actually spent. It wasn’t even what you would call an emerging economy. It was a Third World country

-Government ministers who have spent their lives in public service emerge from office able to afford multi-million-dollar mansions and two or three country homes

-Papakonstantinou saying: "The first thing a government does in an election year is to pull the tax collectors off the streets"

-Doukas saying for Vatopedi case: "No fucking way I’m doing that"

Πρώτη φορά

Στη μηχανή, στη Κατεχάκη, ακούω ραδιόφωνο, τέτοια ώρα.

It's the first time I can see
I can see a light shining in your eyes
Is it that I never tried is it that I try to hide
All that I feel this love's so real
It's the first time I can see
the truth hiding for myself
It's the first time I can see
a light shining in your eyes

Η μελαγχολία της επιστροφής από τις διακοπές ήταν εκεί, μέχρι τότε.
Όλα γύρισαν πίσω στην εφηβεία. Σε όλη την εφηβεία.
Η Lois Lane ήταν μαγική. Και συντρόφευε όλους τους Αύγουστους.
Άγχος.
Θέλω. Σε θέλω.
Δεν υπάρχει τίποτε άλλο μπροστά μου.
Εσύ.

It's the first time I can feel
I can feel your love is burning in my mind
Is it that you've always shown
Your love for me was meant to be
It's the first time I can feel
my heart is burning through myself
It's the first time I can see
a light shining in your eyes no more lies

Σουρούπωνε.
Στο μπαλκόνι να περιμένω να περάσει η ώρα.
Η Lois Lane προετοίμαζε τη βραδιά.

I......I got nothing to fear
I got nothing to loose
I......It's so very clear
I want you to know that I

Wanna stay close to you
It just don't matter what you do
I got so much to offer
I got nothing to loose
I'll give you the story if you let me

Η γλυκιά προσμονή ήταν ανέγγιχτη.
Μόνο το τέλος του τραγουδιού άδειαζε τα πνευμόνια, πρόσκαιρα.
Η ώρα έφτανε το σώμα έτρεμε.
Έρχομαι.

So much to offer
Nothing to loose
Now that I found you
I don't have to choose
Got a love that's forever
A life that's so real

Δεν είμαι εκεί.
Ήμουν.
Ευχαριστώ.



υ.γ. το ποστ είναι αφιερωμένο στον Jordan

Αναπηρία, μειονεξία, ανεπροκοπιά!..

Γράφω μερικά από τα "δύσκολα" που αρθρογραφεί ο κυρ-Ηλίας. Η ορθρογραφία δική του τα σε παρένθεση δικά μου.
Μπας και φανούν σε κάνα γκούγκλι σιέρτς.
Άσε που μπορεί να υπάρχουν και διαφωνίες!!!

Τα επόμενα χρόνια, την Ελλάδα θα σαρώση ένα κύμα βίας.
..έχουμε το φαινόμενο, σπάνιο στον υπόλοιπο κόσμο, ο άξιος να θεωρείται ανάξιος και ο ανάξιος άξιος, ο ηθικός ανήθικος και ο ανήθικος ηθικός.
Γενική πίστη είναι ότι όλοι θα έκλεβαν αν μπορούσαν.
Οι τίμιοι άνθρωποι ανήκουν στα μουσεία.
"Ας κυβερνήσουν οι ντενεκέδες", τι να κάνουμε, αυτούς έχουμε! Σιγά μη κάτσω να σκάσω!..."
Για να είμαι πλήρως ευτυχής, πρέπει να έχω και κάποιο τίτλο ευγενείας. Λοιπόν, είμαι και πολύ ΕΛΛΗΝ, άμα λάχη ναούμε!
Και φορεύς αυτής (της ελληνικότητας) ένα ιδιότυπο είδος πουσταριού.
Διερωτώμαι τι θα έκανε, το παπαράκι, αν χρειαζόταν να ζήση ΜΙΑ ΜΕΡΑ της ζωής του σαν Σπαρτιάτης του 5ου αιώνα!
..να μην πάη ΕΝΑΣ καργιόλης ποτέ φυλακή για τίποτα...
..κι εμείς πήξαμε από ΙΔΕΟΛΟΓΟΥΣ, δηλαδή ΨΕΥΤΕΣ...
Όμως, η ευδαίμων εποχή της ΜΠΟΥΡΔΑΣ πέρασε.
Τώρα τους πολίτες απασχολούν θέματα ζωής και θανάτου. Όπως είναι η ανεργία.
Και τώρα θα αρχίση να ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ (ο μέσος εργαζόμενος). Και μετά θα έρθει η ΒΙΑ...