Αυτή την εβδομάδα ο Ραούλ Μπράβο - Ισπανός αμυντικός του Ολυμπιακού - βρέθηκε στην επικαιρότητα με δύο διαφορετικά δημοσιεύματα.
Το πρώτο αναφερόταν στα προβλήματα προσαρμογής της συζύγου του στην εγχώρια καθημερινότητα και την πιθανότητα ο παίκτης να ζητήσει να γυρίσει στην πατρίδα του, ξυπνώντας περσινές μνήμες με τη "φυγή" Ουαντού, ξέρετε εκείνου του "μάγου αφρικανικής φυλής"...
η άφιξη στην Ελλάδα
Το δεύτερο ήταν μια συνέντευξή του στο επίσημο περιοδικό της UEFA όπου αναφέρεται στην απόφασή του να ζήσει στη χώρα μας. Όμως, η σημαντική λεπτομέρεια που αναδύεται από τη συνέντευξη είναι οι διαφορές στο κλίμα που έχει συναντήσει φέτος σε σχέση με τα έντεκα χρόνια που έζησε στη Βασίλισσα και τη Μαδρίτη.
πάθος!
Η λεπτομέρεια αυτή που αναφέρει ο Μπράβο ήταν κάτι που λείπει - το λέει κι ο ίδιος - από τις μεγάλες ομάδες: οι παίκτες να χαίρονται να βρίσκονται μαζί, αυτό που έχει καταφέρει να επιβάλλει π.χ. ο Όττο Ρεχάκλης από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε (η λεγόμενη και Στοά του Ρεχάγκελ).
Εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο όπως το περιγράφει ο Μπράβο νομίζω ότι θα πρέπει να πιστωθεί στον SirTakis που δείχνει να είναι πολύ καλύτερος από τον προκάτοχό του - και με πολύ λιγότερα χρήματα - σε όλους τους τομείς.
leads the celebrations in Bremen
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου