Διχασμένες προσωπικότητες

Αυτό συμβαίνει τελικά: είμαστε διχασμένες προσωπικότητες!
Δυσκολεύομαστε να "συνεργαστούμε" με τον εαυτό μας και να ενεργήσουμε κατά το πως το "είναι" μας πρεσβεύει.
Ψάχνουμε έναν άλλο εαυτό που θα είναι καλύτερος, πιο έξυπνος και καπάτσος να χειριστεί τις καταστάσεις που διαδραματίζονται γύρω μας.
Τι πετυχαίνουμε μ'αυτή τη τακτική;
Παραμυθιαζόμαστε! Αποφεύγουμε να αντικρύσουμε την πραγματικότητα και να ενεργήσουμε με βάση αυτή και όχι με ότι μας προστάζουν οι "φωνές" του καθενός.
Και η δύναμη που μας έλκει σ'αυτή τη συμπεριφορά δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνο ο κώλος μας, "μην πάθει κάτι" και "κρυώσει το παιδί".
Ναί, έτσι μας έμαθαν!
Εμείς, δεν μάθαμε;

P.S. το βιβλίο της Γ'Λυκείου που έκανα εγώ στην αρχή είχε το Τζον Λοκ (όχι του Lost) και ευτυχώς τουλάχιστον ακόμα τον θυμάμαι που και που.