H ελληνική πολιτική των αιτημάτων κάηκε στην Πελοπόννησο!

Η πολιτική των αιτημάτων συνίσταται στο κοινώς λεγόμενο "ρουσφέτι"!

Σε θεωρητικό επίπεδο, τα πολιτικά κόμματα "αφουγκράζονται" την κοινωνία και τα "αιτήματά" της και τα μεταφέρουν στη Κυβέρνηση και κατ' επέκταση στο Κράτος.
Σε πρακτικό επίπεδο, ο μηχανισμός λειτουργεί στο παρακάτω πλαίσιο (σε γενικές γραμμές):
Ο λαός αιτείται στους βουλευτές των κομμάτων.
Οι βουλευτές εισηγούνται στη Κυβέρνηση και κατ' επέκταση στη Κεντρική Διοίκηση.
Η Κεντρική Διοίκηση αποδέχεται (συνήθως) ή απορρίπτει.
(Οι τρεις αυτές διαδρομές του αιτήματος γίνονται με πολλές παραλλαγές)

Αυτό που ποικίλει είναι η μορφή του αιτήματος: πρόσληψη στο Δημόσιο, μετάθεση στο στρατό, τάδε επίδομα ή σύνταξη... Και αυτά είναι τα σοβαρά...

Φτάσαμε να εντάσσονται σε αυτή την πολιτική των αιτημάτων οικονομικά συμφέροντα: κατακύρωση διαγωνισμών, προμήθειες του Δημοσίου κλπ.
Φτάσαμε σε εξωφρενικά: παράνομες αποφάσεις, καταπατήσεις αιγιαλών και καμμένων εκτάσεων, σε μη εφαρμογή των νόμων και των διαταγμάτων που ψηφίστηκαν...
Φτάσαμε και στο τελικό στάδιο: μια άδεια λαϊκής, ένα κρεβάτι στην εντατική, μια υδροφόρα για το νησί...

Το κράτος έχασε τον προσανατολισμό του, καθώς ο μόνος σκοπός του κάθε βουλευτή είναι να ικανοποιήσει τα αιτήματα που του έρχονται... Αυτός είναι άλλωστε και ο μόνος σίγουρος τρόπος επανεκλογής...
Ιεράρχηση αναγκών, αξιοκρατία, κοινωνικό συμφέρον έγιναν άγνωστες λέξεις και απροσδιόριστες έννοιες. Κάτι προσπάθησαν με τα "κοινωνικά κριτήρια" αλλά έγιναν λάστιχο...

Φτάσαμε και στο χθές...

Πρωτοφανείς πυρκαϊές σε όλη την Πελοπόννησο...
Πως κινήθηκε ο κρατικός μηχανισμός (κυβέρνηση και δημόσιες υπηρεσίες);
Όποιος είχε πρόσβαση σε υπουργό είχε πιθανότητα να έχει εναέρια μέσα για να μην καταστραφεί η περιοχή του.
Όποιος είχε πρόσβαση σε βουλευτή είχε πιθανότητα να έχει επίγεια μέσα για να μην καταστραφεί η περιοχή του.
Όποιος δεν είχε καμία πρόσβαση για να υποβάλει αίτημα, τηλεφωνούσε στα κανάλια μπας και κινητοποιήσει κάποιον ή να τον ακούσουν οι αρμόδιοι και μαζί με άλλους συμπολίτες του και την επίκληση στην Παναγία προσπαθούσε για να μην καταστραφεί η περιοχή του.

Και το σύστημα φράκαρε! Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να τους εξυπηρετήσει όλους αφού τα δεδομένα μέσα δεν επαρκούσαν... Και εδώ δεν μιλάμε για πρόσληψη στο δημόσιο ή άδεια λαϊκής, μιλάμε για ΦΩΤΙΑ!! ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΘΑΝΑΤΟ!!!

Ας γίνει κατανοητό, η "πολιτική των αιτημάτων" κάηκε το 2007.
Το σύστημα πρέπει να επαν-εφευρεθεί! Σε κάτι πιο αντιπροσωπευτικό για την εποχή που ζούμε.

Και για να το κλείσουμε, ο κοινωνικός ανταγωνισμός διαστρεβλώνεται, νοθεύεται και πολλές φορές αντί να είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, επιπλέουν οι φελλοί!
Και την ώρα της κρίσης (όχι του Θεού, των ανθρώπων!) αντί να λύνεται το πρόβλημα να πεθαίνει κόσμος...

Ενδείξεις της παραπάνω "συμπεριφοράς" του Κράτους κατά την διάρκεια των πυρκαϊών:
http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,2713184,00.html
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5348&subid=2&pubid=129690