Ψώνια στο κέντρο

Μετά από αρκετά πρωϊνά που έβλεπα ένα δωράκι που ήθελε αλλαγή λόγω μεγέθους είπα να πάω να το αλλάξω.
Το μαγαζί ήταν στο κέντρο και από τα μεγαλύτερα της τελευταίας φουρνιάς εισαγόμενων...

Αποφάσισα να πάω το μεσημέρι που θα είχε και λιγότερο κόσμο. Πάρκαρα στο συνηθισμένο σημείο τη μηχανή από όπου απείχα δύο λεπτά με τα πόδια από την Καπνικαρέα.

Η διαδρομή στο πλακόστρωτο ήταν άνετη μιας και πράγματι δεν είχε πολύ κόσμο. Κάποια στιγμή είδα ένα μπουλούκι από άνδρες της Δημοτικής Αστυνομίας να χαλαρώνουν. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση ήταν ο αριθμός του... γύρω στους δέκα...

Αν περπατήσεις τέτοιες μέρες στην "αγορά" θα καταλάβεις ότι η παγκοσμιοποίηση είναι γύρω σου: οι περισσότεροι που ψώνιζαν μιλούσαν οποιαδήποτε άλλη γλώσσα εκτός από ελληνικά... Μια ματιά που έριξα και στις καφετέριες, και εκεί σχεδόν μόνο ξένοι έπιναν καφέ... Στο μαγαζί που άλλαξα το δώρο, εκτός από μια κυρία που ψώνιζε δώρα για τα εγγόνια της, όλοι οι γύρω μου ξένοι, και δεν καταλάβαινα και από ποια χώρα της Μεσογείου ήταν...

Χρειαζόμουν και κάποιο αποσμητικό γιατί τελείωνε. Πήγα σε ένα "κρίκο μεγάλης αλυσίδας" και περίμενα τη σειρά μου για το ταμείο. Εκεί σκέφτηκα για πρώτη φορά φέτος τι ψυχοπλάκωμα θα είναι για κάποιον η αδυναμία του να πάει διακοπές... Κι αυτό γιατί έβλεπα μόνο βαριεστημένες φάτσες... που δεν είχαν τη δύναμη να πουν ένα ευχαριστώ στις κοπέλες του ταμείου...

Μία άλλη μπροστά μου, όταν η ταμείας "χτύπησε" όλα τα προϊόντα της, ρωτούσε επίμονα για το δώρο που θα έπαιρνε για την αγορά της... Η ταμείας απορημένη... Η κυρία της έδειχνε ένα φυλλάδιο που προπαγάνδιζε τι κερδίζεις εάν ψωνίσεις... Μια άλλη ταμείας που άκουγε εξήγησε αμέσως ότι τα δώρα είναι μετά από κλήρωση που πραγματοποιεί γνωστή τράπεζα εάν ψωνίσεις και χρησιμοποιήσεις την πιστωτική της κάρτα... Η κυρία πείστηκε μόνο τότε και αναστέναξε "αν περιμένω από την τράπεζα ...ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι.."!

Έχω μείνει αρκετούς Αύγουστους στην Αθήνα όμως μόνο φέτος δεν έχω αυτή την γλυκειά αίσθηση ότι είμαι από τους λίγους γενναίους που ψάχνουν να βρουν φούρνο επειδή τους ήρθε η όρεξη για ψωμί...