Μικρές απογοητεύσεις

Πως να πάει καλά μια μέρα που όταν βάζεις το χέρι στη τσέπη να βγάλεις ένα ευρώ για να πάρεις εφημερίδα και σου πέφτουν τριάντα...
Πως έγινε αυτό;
Εάν έχεις οδηγήσεις 30 χιλιόμετρα στην Αττική Οδό σχεδόν κοιμισμένος γίνεται.. Δεν αντιδράς σε τίποτα που δεν χρειάζεται να σκεφτείς για να το κάνεις, όπως το να αγοράσεις μια εφημερίδα. Πάντως δεν το κατάλαβα όταν έγινε. Και συνέχισα το δρόμο μου.
Ευτυχώς η πρωϊνή δουλεία ήταν ενδιαφέρουσα όπως και τις προηγούμενες μέρες, η ώρα πέρασε ευχάριστα - όσο ευχάριστα είναι όταν δουλεύεις.
Το δεύτερο ανησυχητικό της μέρας ήταν ο πόνος στο δεξιό μέρος του αυχένα μου. Ένας πόνος που προσπαθώ ακόμα να καταλάβω από τι προκαλείται. Η στάση του σώματος μπροστά στον υπολογιστή ή κάποιο ανοιχτό παράθυρο σε συνδυασμό με τη παλαιά μου ψύξη είναι τα επικρατέστερα. Αλλά η κατάσταση με εκνευρίζει. Μου θυμίζει ότι πρέπει να κάνω γυμναστική. Τη γυμναστική που αρνούμαι να κάνω συστηματικά από τότε που σταμάτησα το κολύμπι. Και ξέρω ότι μόνο εάν ξανακάνω και πάλι κολύμπι θα το ξεπεράσω. Και ίσως έτσι να ξεπεράσω και τους πόνους στον αυχένα...
Θυμάστε εκείνη την εφημερίδα που αγόρασα το πρωϊ; Την έχασα! Την έδωσα σε κάποιον να της ρίξει μια ματιά και όταν κοίταξα να δω που είναι δεν την έβρισκα. Να την πήρε μαζί του, να την πέταξε στα σκουπίδια, δεν ξέρω, δεν την ξαναείδα. και αν έχω ένα φετίχ είναι με την εφημερίδα μου. Την θέλω κοντά μου μέχρι να βραδιάσει μπας και θυμηθώ κάτι που γράφει και θέλω να το κρατήσω ή να το ξαναδιαβάσω, να το θυμηθώ.
Η επόμενη μικρή απογοήτευση ήρθε αργότερα. Όταν ζητήθηκαν τα φώτα μου και δεν άκουσα όχι ευχαριστώ, αλλά μόνο τον ήχο του τηλεφώνου όταν η γραμμή έχει κλείσει. Αχ αυτές οι μικρές απογοητεύσεις, που όταν αρχίζουν παίρνει όλη μέρα για να τελειώσουν.
Βάλε και ότι η δουλεία που είχα - νόμιζα ότι είχα - τελειώσει από τη Δευτέρα έπρεπε να αναθεωρηθεί και να την ξαναεκτυπώσω το απόγευμα. Και πάνω που τελείωνα.. Και ήθελα να δω και το ποδόσφαιρο... Πάει το πρώτο ημίχρονο και όλα τα γκολ του αγώνα.
Αλλά δεν πειράζει νομίζω ότι αυτές τελείωσαν, τις ξόρκισα!